🔘دوست داشتن، از عشق برتر است.⁉️ ✅ #دوست_داشتن از #عشق برتر است. عشق، یک جوشش کور است، و پیوندی از سر نابینایی. اما دوست داشتن، #پیوندی خودآگاه و از روی بصیرت روشن و زلال. ✅ #عشق بیشتر از #غریزه آب می خورد؛ و هر چه از غریزه سر زند، بی ارزش است. و #دوست_داشتن از #روح طلوع می کند، و تا هر جا که یک روح ارتفاع دارد، دوست داشتن نیز، همگام با آن اوج می یابد. ✅ #عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست، و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر می گذارد. اما #دوست_داشتن، در ورای سن و زمان و مزاج، زندگی می کند، و بر آشیانه ی بلندش روز و #روزگار را دستی نیست. ✅ #عشق، در هر رنگی و سطحی، با زیبایی محسوس، در نهان یا آشکار، رابطه دارد. امّا #دوست_داشتن، چنان در روح غرق است و گیج و #جذب زیبایی های روح، که زیبایی های محسوس را به گونه یی دیگر می بیند. #عشق، طوفانی و متلاطم و بوقلمون صفت است؛ امّا #دوست_داشتن، آرام و استوار و پروقار و سرشار از #نجابت. ✅ #عشق، با دوری و نزدیکی در نوسان است. اگر دوری به طول انجامد، #ضعیف می شود؛ اگر تماس یابد، به ابتذال می کشد؛ و تنها با بیم و امید و تزلزل و اضطراب و "دیدار و پرهیز" امّا #دوست_داشتن، با این حالت #ناآشناست؛ دنیایش، دنیای دیگری است. ✅ #عشق، جوششی یک جانبه است. به #معشوق نمی اندیشد که کیست؟ یک "خودجوش ذاتی" است؛ و از این رو همیشه #اشتباه می کند، و در انتخاب به سختی می لغزد و یا همواره یک جانبه می ماند. امّا #دوست_داشتن، در روشنایی ریشه می بندد و در زیر نور، #سبز می شود و رشد می کند؛ و از این رو است که همواره پس از #آشنایی پدید می آید. ✅ #عشق، جنون است؛ و جنون چیزی جز خرابی و پریشانیِ "فهمیدن" و "اندیشیدن" نیست. امّا #دوست_داشتن، در اوج #معراجش، از سرحد #عقل فراتر می رود، و فهمیدن و اندیشیدن را از زمین می کَند، و با خود به قله ی بلند #اشراق می برد. ✅ #عشق زیبایی های دل خواه را در #معشوق می آفریند؛ و #دوست_داشتن، زیبایی های دلخواه را در #دوست می بیند و می یابد. ✅ #عشق یک #فریب بزرگ و قوی است و #دوست_داشتن، یک #صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق. ✅ #عشق در دریا #غرق شدن است؛ و #دوست_داشتن، در دریا #شنا کردن. عشق بینایی را می گیرد و دوست داشتن می دهد. #عشق، خشن است و شدید و در عین حال ناپایدار و #نامطمئن و #دوست_داشتن، لطیف است و نرم و در عین حال پایدار و سرشار #اطمینان. ✅ #عشق همواره با شک آلوده است؛ و #دوست_داشتن، سراپا یقین است و شک ناپذیر. از عشق، هر چه بیشتر می نوشیم، سیراب تر می شویم؛ و از دوست داشتن، هرچه بیشتر تشنه تر. عشق هر چه دیرتر می پاید، کهنه تر می شود؛ و دوست داشتن، نوتر. ✅ #عشق، نیرویی است در عاشق، که او را به معشوق می کشاند؛ و #دوست_داشتن، جاذبه یی است در دوست، که دوست را به دوست می برد. عشق، تملک معشوق است؛ و دوست داشتن تشنگی #محو شدن در دوست. ✅ #عشق، معشوق را مجهول و گمنام می خواهد، تا در انحصار او بماند؛ زیرا عشق جلوه ای از خودخواهی و روح تاجرانه یا جانورانه ی آدمی است؛ و چون خود به بدی خود آگاه است، آن را که در دیگری می بیند از او بیزار می شود و #کینه بر می گیرد. امّا #دوست_داشتن، دوست را محبوب و #عزیز می خواهد؛ و می خواهد که همه ی دل ها، آن چه را او از #دوست در خود دارد، داشته باشند. که دوست داشتن، جلوه ای از روح خدایی و فطرت #اهورایی آدمی است؛ و چون خود به #قداست ماورایی خود بیناست، آن را در دیگری می بیند، دیگری را نیز دوست می دارد، و با خود آشنا و #خویشاوند می یابد. @zarrhbin 👇👇👇👇