ظلمِ بی‌ظالم(!) در مناظرات ریاست جمهوری " فرصت رسانه" را چه دقیق، میان نامزدها تقسیم می‌کنند! و چه طبیعی در پیش‌چشم‌مخاطب قرعه می‌کشند تا کمترین شبهه‌ای برای تبعیض باقی نماند. بسیار خوب. اما ای‌کاش که این برابری، برای همیشه و برای همگان جاری بود! و‌ گرنه این‌ مساوات‌های مقطعی، کسی را "عادل" نمی‌کند همان‌گونه که با برخی از ظلم ‌ها و جفاها" هیچ‌کس ظالم نشد(!) ۱۴۰۰/۳/۱۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safav

یادداشت چهار سال‌پیش: #بچه‌ها_مواظب_باشید! آدم‌های‌کوچکی چون من، هرگاه بخواهند از آدم‌های بزرگی چون‌ شما یک انتقاد کوچکی بکنند، بعضی‌ها فوری این هشدار تکراری را لقلقه می‌کنند که: " بچه‌ها مواظب باشید که دشمن سوء استفاده نکند!" از نظر اینان، تنها کوچک‌تر‌ها بهانه به دست دشمن می‌دهند! پس همیشه باید خیلی مواظب باشند! و بزرگان نیز فقط باید خیلی مواظب بچه‌ها باشند! بیچاره بچه‌ها، هم باید مواظب سوء استفاده دشمن باشند و هم باید مواظب خودشان باشند! گویا این دشمن غدار فقط بلد است از خطای کوچکِ ما کوچکتر‌ها سوء‌ استفاده کند! نه از خطاهای بزرگ شما بزرگتر‌ها !   گویا فقط "بچه‌ها"  باید سر‌‌‌وصدا نکنند و مواظب باشند بزرگان را بدخواب  و ناراحت نکنند! یعنی بیچاره بچه ها کلا باید "مواظب" باشند! البته بعضی وقت‌ها بچه‌ها  در میان دو راهی می‌مانند و نمی‌دانند که الآن باید ساکت بمانند یا حرف بزنند؟ از صدایشان "جناب دشمن" سوء استفاده می کند! واز سکوتشان "جناب دوست"! ۱۴۰۰/۳/۱۸ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

نامزد من تا کنون هیچوقت ندیده بودم که مخالفان اکثریت، با مخالفان اقلیت، این‌قدر "انتخابات" را بد بدانند و به صندوق‌های نیمه خالی دل‌خوش دارند! تا زمانی که "انتخابات" فاصله خود را از "انتصابات" حفظ کرده باشد، احترام دارد.این احترام دقیقاً به اندازه همان "فاصله‌" است.من به همین فاصله چشم دوخته‌ام و تا آن اندک فاصله را ببینم رای‌خواهم داد اما نه به حساب دیگران! نامزد من خودِ "انتخابات" است. تا زمانی که صددرصد به "انتصابات" تبدیل نشده‌باشد. رای می‌دهم تا شاید چراغ "انتخابگری" از سوسو نیفتد."انتخابات" خودش، بخشی از نتیجه است و هنوز تنها نشانگری است که می‌تواند اراده مردم را نشان دهد. ۱۴۰۰/۳/۲۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#صدای_خاموشان! بعضی‌ها که همواره میزان رفاه‌‌ ایران را با یَمن‌ و سومالی مقایسه می‌کردند و میزان امنیت ما را با سوریه، اکنون میزان‌مشارکت در انتخابات ایران را با فرانسه و سوئیس مقایسه‌ می‌کنند! آیا به راستی، نوع خاموشان انتخابات‌ ما با اروپا، قابل مقایسه‌است؟ آیا مسئولان اروپایی انتخابات کشورشان را صحنه جنگ مسیح و شیطان! می‌دانستند؟ آنها نه انتخابات خود را رفراندوم دین و نظامشان می‌دانند.نه‌سکوتشان را حرام شرعی. اما در جامعه‌ ما که جز مردم، سرمایه‌ دیگری ندارد، و برایش "هزار‌دوست کم است و یک دشمن بسیار"، در جامعه‌ما که "ملتِ‌همیشه در‌صحنه‌" به آسانی کنار نمی‌کشد مگر آن‌که کنارشان بزنند.در جامعه‌ ما که"خانه‌نشینان" را "لشگر دشمن‌"می‌دانند. در جامعه‌‌ ما که "در صحنه بودن" آن‌چنان مقدس است که می‌گویند:"اگر امروز در صحنه نباشی فرقی نمی‌کند که یک عمر به نماز ایستاده باشی یا به شراب نشسته باشی"(!) رای ندادن هرگز مانند سوئیس نیست.سکوت در این جامعه تفسیر دیگری دارد.سکوت در این میدان، سرشار از سخن است. اما آیا کسی سخن‌خاموشان را‌ می‌شنود؟ کسانی‌که رای ندادن را حرام شرعی و موجب کفر خواندند و "سکوت هر مسلمان را خیانت به قرآن" دانستند، چگونه پس از انتخابات، از کنار نیمه خاموش ایران خاموش و بی‌اعتنا می‌گذرند؟ و چگونه سکوت نیمی از ملت و دوسوم پایتخت را به هیچ نمی‌گیرند و به همین‌سادگی آن را به حساب "اروپایی شدن" می‌گذارند؟! ۱۴۰۰/۴/۳ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#ظلم_سیاسی در مناظرات نامزدها، انقلابی‌ترین‌ها نیز، شعار اقتصادی سر دادند. گویی تازه برگشته‌‌بودیم به شعار"نان، مسکن، آزادی"(!) پس از یک‌قرن ادعا که اقتصاد چیز مهمی نیست. ما هیچگاه از "نوع" وعده‌ها نتوانستیم"جنس" نامزد‌ها را بشناسیم ولی توانستیم وضع جامعه را بشناسیم. هر دوره که‌ می‌گذرد، وعده‌‌های اقتصادی پررنگ‌تر و شعارهای عقیدتی کمرنگ‌تر می‌شود. نامزدها عوض نمی‌شوند. آنان ثابت و استوار(!) یک چیز(رای) می‌خواهند. اما چون مردم عوض شده‌اند، آنها نیز حرف عوض می‌کنند! نامزدهای‌ ارزشی و ذی‌صلاح، همان هفت‌نفری که از هفت‌خان نظام گذشتند، هیچ‌یک حاضر نشدند نام ابر بدهکاران بانکی را به زبان آورند! یا از گشت ارشاد، حجاب اجباری و فیلترینگ فضای مجازی دفاع و شعارهای خصوصی را عمومی کنند. نه از اسلامی کردن بانک‌ها و دانشگاه‌ها گفتند و نه از نهی‌ازمنکر. بلکه همه، از آزادی، بخشش، صلح و سلام گفتند و از آزادی زبان و زنان و اقوام و اقلیت‌ها و اهل سنت، سخن راندند و یک‌صدا از فساد در کشور اسلامی ناله کردند و وعده "مبارزه با فساد" دادند. همین یعنی "اجماع مرکب" بر وجود فسادی زاینده و فزاینده در مدیریت کشور. آن هم پس از چهار دهه شعارهای ارزشی. اما به گمانم همه نامزدها نشانی غلط دادند از "وجود" فساد" گفتند ولی از ماهیت‌اش هیچ‌نگفتند. نگفتند فساد اصلی‌ ما در سیاست است نه در اقتصاد. فساد اصلی در همان ظلم‌ها و #جفاهای غیر اقتصادی است که در این دوره دامن عفیف‌های غیر ضعیف را نیز گرفت و جبران‌نشد. ۱۴۰۰/۴/۵ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

صدا‌های ناشناس هر رئیسی، به جای"سخن مخالفان" بهتر است به"سخنان مخالف" گوش‌دهد و هیچ نداند که این صدا از کدام "حنجره" برآمده است. صداهای ناشناس، "معنا" را بهتر منتقل می‌کنند. اشتباه رئیس‌ها از همین جا آغاز می‌شود که نام گوینده‌ها را به سخن سنجاق می‌کنند. این نام‌ها چشم و گوش آنان را به خطا می‌افکنند. ۱۴۰۰/۴/۱۴ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

حقیقت یا "مزاج"(!) رئیس‌ها وقتی کتاب می‌خوانند تنها "خطرجاسوسان" را نخوانند، گاهی هم نگاهی به کتاب "هنرچاپلوسان" بکنند. برای یک رئیس، "چاپلوس‌" از "جاسوس" خطرناک‌تر است. زیرا جاسوس چهره خود را می‌پوشاند و چاپلوس چهره"واقعیت" را. چاپلوس "مزاج‌شناس" است و دلخواسته‌های پنهانیِ رئیس را استخراج می‌کند و بر آن لعاب حقیقت می‌زند و تحویلِ رئیس می‌دهد.از این رو رئیس‌ها باید مزاج خود را به مزه‌های شیرین عادت ندهند و از زبان‌های پرچرب پرهیز کنند! ۱۴۰۰/۴/۱۸ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#دیکتاتورهای_حقیر اگر وزیری "توهین" می‌کند، وکیلی سیلی می‌زند، معاونی بی‌ادبانه می‌نشیند، مسئولی عضوی را ازجلسه بیرون می‌اندازد، مطمئن باشید همین آدم‌‌ها تنها با زیردستان و ضعیفان این‌گونه عمل می‌کنند.رفتارشان در برابر بالادستی‌ها بسیار تماشایی است! اینان، "دوچهره‌"های واقعی‌اند.چهره‌ای اًخمگین رو به پایینی‌ها، و چهره‌ای متبسم‌ رو به بالایی‌ها دارند. "اّشِدّاءُ علی‌الضعفاء و رُحَماءُ للاقویاء"! بارها مشاهده کرده‌ام، کسی که با زیر‌دستانش، بسیار درشت و زشت سخن می‌گوید، حتماً پشتش به پشتیبانان بالاتر گرم بوده و در نزد آن "زَبَردستان" بسی خوار و زبون ظاهر می‌شود و به پشتوانه همان سِفلگی است که جرات می‌کند به آسانی بر سر "زیرمجموعه" خود، نعره بکشد. عربده‌های:"برو‌گم شو"،"خفه‌شو"، "غلط‌کردی"، به برکت همان نامه‌های"فدایت شوم" تولید‌ می‌شود و این بی‌ادبی‌ها، با تکیه بر همان ادبیات چاکرانه‌ و بی‌نمک رخ می‌دهد. گویند تاریخ همین بوده و هست ولی به‌گمانم به تازگی بعضی‌از این دیکتاتورهای روبه پایین، آن چنان‌ شورِ خودشیرینی ‌را درآورده‌اند که رفتارشان حتی برای چاپلوسان‌نیز چِندش‌آور شده است! اما همچنان بزرگترین گناه، به گردن رئیس‌هایی است که زبان چرب را دوست دارند و این دیکتاتورهای حقیر را در دامن خود تولید‌ و تکثیر می‌کنند. ۱۴۰۰/۴/۲۷ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi #دیکتاتور_های_کوچک #بی_ادبیات_رجال #زشت‌تر_از_چاپلوسی #حقیقت_یا_مزاج؟ #نفوذی‌ها_کجایند؟ #موریانه_فساد                        

#غدیر_جشن_لیاقت غدیر یک جشن خاندانی نیست."امام"چون شایسته است، منصوب می‌شود نه چون منصوب است شایستگی می یابد.خدایی که خود به "عدل" و "اهلیّت در امانت" امر می‌کند، هرگز شایسته را وا نمی‌گذارد و برای هیچ مصلحتی"خوب" را بر"عالی" ترجیح نمی‌دهد.مهمترین پیام غدیر توجه به همین شایستگی است توجه به سابقه ایمان، جهاد و ایثار است. همه می دانیم که انتصاب و معارفه غدیر به تصدی منجر نشد و حضرت علی(ع) هیچگاه بر اساس حدیث غدیر به خلافت نرسید، پس جشن غدیر جشن آغاز قدرت نیست بل جشن لیاقت‌است و نشان می‌دهد که "کسب لیاقت" از "کسب قدرت" ازشمندتر است و شیر اگر در زنجیر هم باشد باز همچنان شیر است! جشن غدیر یک نزاع تاریخی نیست. اکنون غدیر، نمی‌خواهد و نمی‌تواند تاریخ‌ما را عوض کند اما می‌خواهد و می‌تواند سیاست ما را درست کند. می‌تواند در زندگی و گزینش‌های امروز و فردای ما اثر بگذارد و توجه ما را به سوی شایسته‌تر‌ین‌های هر زمان جلب کند. در غدیر ، پیامبر(ص) با "مردم" سخن می‌گوید. یعنی تا مردم‌ نخواهند، بهترین انتصاب‌‌ها بی‌اثر و بهترین‌منصوبان‌ بی‌اختیار می‌شوند.(لا رای لمن لا یطاع) علی(ع) بزرگترین صاحب امتیاز غدیر ، و به یقین، غدیری‌تر از همه ما است. خود ان حضرت با غدیر و غیر غدیری‌ها چه‌کرد؟ آیا شیوه آن حضرت را در این خصوص شناخته و به کار بسته‌ایم؟ راستی! اگر پس از رحلت رسول خدا(ص) مسلمانان، غدیر را پاس می‌داشتند و علی(ع) را بر اساس آن‌حدیث بر مسند خلافت می‌نشاندند، ما امروز با او چه می‌کردیم؟ آیا جز همان کاری که اکنون با او و نهج‌البلاغه‌اش می‌کنیم؟ ۱۴۰۰/۵/۶ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi #غدیری_یا_سقیفه‌ای؟ #شعارهای_غدیری_و_رفتارهای_سقیفه‌ای

شعری برای آزادی از ویکتور هوگو ترجمه، نصرالله فلسفی (با تلخیص) "به چه حق پرندگان را در قفس می کنید؟ به چه حق این داستان‌سرایان را از بیشه‌ها و چشمه‌ها می‌ربایید ؟ به چه حق جان شیرین را از این موجودات زنده می دزدید؟ ...این مرغان بی آزار به کدام جرم باید با آشیانه و جفت خویش گرفتار زندان تو باشند؟ ...چه‌کسی می‌داند که سرنوشت آنان را با سرنوشت ما چه رابطه ای است ؟ ... وقتی که گنجشک و قناری و بلبل... را پشت میله‌های آهنین محبوس می‌کنید ٬ آیا نمی‌ترسید که نوک خونین آن‌ها، از پس سیم‌های قفس به جان شما رسد؟ از عدل خدا غافل نباید بود. هرجا که اسیری فریاد و فغان کند ٬خدای جهان نگران است کلید باغ را به مرغان زندانی باز دهید.بلبلان و چلچلگان را آزاد کنید.کفاره‌ بدی‌هایی‌که بر پرندگان روا دارید، بر گردن ارواح شما خواهد بود . میله های سیاه زندان از سیم‌های زرین قفس ریشه می گیرد و مرغدان شوم ما در باستیل‌های هراس انگیز است . هرچه از آزادی مرغان بگیریم ٬ تقدیر عادل،‌ از آزادی ما خواهد گرفت. اگر گرفتار ستمکارانیم ٬ از آن است که خود ستمگریم! ای فرزند آدم! با آن‌که اسیری در خانه داری به چه حق توقع آزادی داری؟ ...تو از ستمگر می‌نالی؟! این ناله مایه شگفت من است!" ۱۴۰۰/۵/۱۰ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43

جعبه سیاهِ دولت‌ها من در باره "سیاست" و "قدرت"، جز سطرهایی سفید(!) چیزی نخوانده‌ام. اما این اندازه می‌دانم که این تاریک‌خانه‌، بسیار "تو در تو" است. چهره یک قدرت سیاسی را نه از روبرو و نه از کنارش، بلکه از پشت سرش، و از فاصله‌ای مناسب می‌توان شناخت. در "ماه عسل" دولت‌ها سخنی جز شیرینی نیست و در مراسم خدا حافظی نیز که شبیه"دادگاه طلاق" شده است(!) جز تلخی نیست. برای داوری نهایی، باید زمان بگذرد و حجاب محبت‌ها کنار رود و غبار کینه‌ها فرو بنشیند. مُهر‌های محرمانه، از روی نامه‌ها و اسناد برداشته شوند و اخبار امنیتی به صورت گزاره‌های تاریخی درآیند، تا تاریخ بتواند "جعبه سیاه" یک دولت را رمزگشایی کند. آن هم به این شرط که تاریخ را نیز تنها همین قدرتمداران ننویسند! ۱۴۰۰/۵/۱۹ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi

#استعداد_یزید_شدن هر اندازه که حسینی شدن، برای ما دشوار است، یزیدی شدن، بلکه "یزید شدن" آسان است. یزیدی که با امام حسین(ع) درآویخت یک ظالم و غاصب سیاسی بود. در جایگاه شایستگان نشسته بود و به زور از دیگران بیعت می‌گرفت. بیعتی برخلاف یک پیمان‌ ‌نامه رسمی. یزیدی ‌که امام حسین(ع) از او سر پیجید در همین‌حد بود و هنوز جنایت کربلا، قتل‌عام مدینه و آتش زدن کعبه را در پرونده خود نداشت. تا این درجه از "یزید شدن"، گناه کوچکی نیست و کافی است که امام حسین(ع) را تا مرز شهادت بشوراند. ما زورگویی سیاسی را دست‌کم‌ می‌گیریم درحالی که ظلم سیاسی پایه و اساس ظلم‌‌های جنایی است. ۱۴۰۰/۵/۲۱ سید زین‌العابدین صفوی @zeinoddin43 اینستاگرام: seyed_zeinolabedin_safavi #عاشورا #ظلم_سیاسی #عاشورا_و_دلخوشی‌_ما #یزید #پرونده‌های_یزید #سابقه_ستیزی #ظلم_سیاسی #خط_قرمز_امام_حسین(ع) #تفاوت_شبیه‌سازی_و_شبیه‌خوانی #فسادهای_بالابرنده