نور من آدم فوتبالی نبودم و نیستم. یعنی در این حد بلدم که قرمز کدومه آبی کدوم. و واقعا نمی‌دونم اگر وسط خیابان بگم شیش تایی دارم به کیا کَل می‌اندازم. یعنی ممکنه شما آبی باشید و من یکهو چیزی بگم که به نظرم دارم از تیم شما تعریف می‌کنم و در واقع خب دارم یه کار دیگه می‌کنم.🙄 ولی مدتهاست به این فکر می‌کنم که ورزش قهرمانی با تمام حاشیه ها یک بازوی قدرتمند برای جمهوری اسلامی هست و خواهد بود. و این یک ماهه کاملا عقیده پیدا کردم به این موضوع. فهمیدم ورزش یک پایگاه برای نشر اندیشه و سبک زندگی یک مسلمانِ شیعه‌اس. مطمئن باشید یک دختر اهل عربستان سعودی که داره ورزشکارهای زن محجبه ایرانی رو می‌بینه کاملا فرق کشور خودش با ما رو متوجه می‌شه. اون می‌فهمه که حجاب مانع نیست، چیزی که با تبلیغات صد ساله توی جهان توی ذهن بچه ها فرو کردند داره از هم می‌پاشه. دیگه نمی‌شه مردم جهان رو گول زد. جمهوری اسلامی از غربت بیرون اومده. امروز رسانه‌هایی که سالها آتش تهیه روی سر مردم ریختن دارن از هم می‌پاشن. حالا که تیم ملی توسط یک عده که همیشه مایه زحمت مردم بودند داره تحریم می‌شه، داره تمسخر می‌شه، داره ضعیف می‌شه... پس جهاد تبیین هنوز خیلی خیلی جای کار داره. هر لحظه باید حواسمون باشه. شاید فردا از موضوعی باید دفاع کنی که تا دیروز نظری در موردش نداشتی. مثل من که نه فوتبالی بودم نه هستم. ولی جهاد تبیین و بصیرت راه رو روشن می‌کنه. شاید در آینده موضوعاتی پیش بیاد که نظر رقیب شما باید تأیید بشود. از الان باید روی خودمان کار کنیم تا منافع ملی را بر منافع شخصی ترجیح بدهیم. برای برد ایران دعای ویژه کنید. شیش تایی‌ها🙄. یعنی ایران به انگلیس و آمریکا و ولز مجموعا شش تا گل بزنه. پس چی؟ گودرتمند😎 یا حق #واقفی #تیم_ملی_ایران

مَهِ یاس: جام جهانی قطر تنها یک مسابقه نبود، آینه‌ی بود که جان جهان را به نمایش گذاشت. #تیم_ملی_ایران #مهیاس ف.سادات{طوبی}: #رسالت_یک_توپ فوتبال ایران برایمان بسی درس بود و شگفتی.. در بازی اول، بازیکنانمان فشار زیادی را تحمل کردند، از فضای مجازی گرفته تا روی مستطیل سبز! فشارهایی که دل ملت را، قبل از سوت آغاز بازی شکست؛ انگار که بازی هنوز شروع نشده بود، تمام شد. هنوز دقایقی از شکستن دلمان نگذشته بود، که بینی دروازه‌بانمان هم شکست. با برخورد خودمان با خودمان، سنگربان اصلی تیم مصدوم شد و کار از همان‌جا بیخ پیدا کرد. انگار کیروش فهمیده بود، قرار است دروازه‌‌ خراب شویم، که دو دستی بر فرق سرش کوبید. و خلاصه حسابی دروازه خراب شديم و روحیه بچه‌ها در زمین مانند نبض بیمار رو به موت، ضعيف و ضعیف‌تر می‌شد. شرایط وخیم و وخیم‌تر می‌‌شد ، انگار داشتیم برای مریضی دعا می‌کردیم که دکتر جوابش کرده بود، چجور هم جوابش کرده بود. با هر گلی که می‌خوردیم به این فکر کردیم که از کی انگلیسی‌ها سیاه پوست شده‌اند و خبردار نشدیم؟ بعد به یاد آوردیم استعمار پیر را! و چقدر دلمان برایشان سوخت! حتی کمر نژادپرستی هم رگ به رگ شد! درست در آخرین لحظات بازی بود که امیدمان به احیا، بالا رفت. آن هم همزمان، با دعای مادری که از کیلومترها دورتر خودش را کشانده بود، برای توپ گرد سفید چرخان داخل بازی، در گوشی رسالتش را انجام داد و رفت. همان جا بود که زیباترین باخت زندگی‌مان را تجربه کردیم و از خوشحالی به هوا پریدیم و فریاد زدیم: «طارمی! نان پدرت، شیر مادرت، حلالت!» اما امروز! نمی‌دانستیم امید ببندیم به خواندن سرود پرافتخارمان یا بی‌خیالش شویم! در لحظاتی که چشم‌ها به دهان بازیکنان تیممان بود، لرزش لبانشان که را دیدیم ناخودآگاه ، اشکمان ریخت روی صورتمان و خجالت کشیدیم که به کناری‌مان نگاه کنیم.. و تحسینشان کردیم به خاطر غیرتشان.. نبض احیامان انگار شروع به زدن کرد و خدا فوج فوج فرشته‌هایش را فرستاد برای یاری مردان باغیرت کشورمان! چقدر دلگیر شدیم از چیزی به اسم تیر دروازه؟ یکی مان داد زد: -اصلا کی این تیر را وسط زمین کاشته؟ دیگری داد زد: - این ولزی‌ها! عجب خرشانسن! بچه هم بینمان بود! لبی گاز گرفتیم که زشت است.. مراعات لطفا! آخر بازی واقعا ناامیدی به سراغمان افتاد، صاحب الزمان را قسم دادیم که توپی از گوشه و کناری وارد دروازه شود، بعد خجالت کشیدیم که چندبار تا به حال برای فرجش اینقدر قسمش دادیم! باز خودمان را توجیه کردیم که این بار فرق دارد، بحث ایران نیست! بحث حرمی است به وسعت جمهوری اسلامی و عزتش جلوی هشت میلیارد چشم! خلاصه آخرش نمی‌دانستیم تخمه بخوریم؟ داد بزنیم؟ تسبیح بچرخاینم؟ ریش نداشته را پیش خدا گرو بگذاریم؟ چه کنیم؟ آخرش از همانجا شروع شد که ترکیبمان، شبیه اول بازی با انگلیس شد و یکی مان داد زد: -چرا چشمی را وارد زمین کرد؟ آقا دادمان در آمد. یکی پرسید: -چشمی فامیلی‌اش است؟ خب بعضی ها از بینمان روزبه را نمی‌شناخت، ریا نباشد خودمم همین‌طور! اما انگار خدا می‌شناخت، خوبش هم می‌شناخت. داشتم می‌گفتم کارمان از همان‌جا شروع شد که دعای مادری دوباره دست به کار شد و پسرش را جلوی لگد محکم دروازه‌بان فدای کشور کرد. خلاصه دقایق آخر بود که یدالله به کمک لب‌هایی آمدکه بخاطر شادی دل مردمانشان چند لحظه‌ای به هم جنبیدند و درست مانند لحظات قبل از سوت همین بازی، اشک‌ها ولبخندها، روی صورت تک تکمان ماندگار شد، برای تاریخ! #طوبی ❤نورای جان❤: منم با پسرم برای شادی با پرچم کشور ایران قهرمان رفتیم دور دور برگشتنی یه آشنا بهم برگشت گفت اینقدر خوشحال نباشین تا دوسال دیگه قراره پرچمتون براتداز بشه ولی من از فرط شادی فقط لبخند زدم چهارراه که مرکز شهره پر از پلیس و یگان ویژه بود پلیس سر چهارراه با شکلات از شادی کننده ها پذیرایی می کرد #تیم_ملی_ایران خاتَم(ص): زنده باد تیم ملی غیور ایران #تیم_ملی_ایران شوت سرکش تیم ملی ایران، دهان متعفن اینترنشنال را سرویس کرد. #تیم_ملی_ایران مشت گره‌کرده‌ی ملت ایران، این بار از میان توپ چهل تیکه‌ی فوتبال بر فرق براندازهای بی‌غیرت، کوبیده شد. #تیم_ملی_ایران علی کریمی دود شد رفت هوا.... #تیم_ملی_ایران آمدند ایران را چهل تکه کنند، با توپ چهل تکه‌ی بچه‌های تیم‌ملی، خودشان هزار تکه شدند. #تیم_ملی_ایران چراغی را که ایزد برفروزد هر آنکس پُف کند، ریشش بسوزد #کپی سپاهیان غیور مقر براندازها را در شمال اقلیم کردستان عراق موشکباران کردند... بچه‌های تیم ملی فک و در و دهان آنها را به توپ بستند... همین‌قدر متحد و یک‌دل.... زنده‌باد ایران پایدار... #تیم_ملی_ایران @ANARSTORY

🇮🇷عِمران واقفی🇮🇷: پفیوزها به یوزها می‌گفتند پف‌یوز و به چراغ ایزد پُف می‌کردند. امروز ریش‌شان سوخت و به زودی ریشه‌شان خواهد سوخت. #تیم_ملی_ایران #اسماعیل_واقفی ترورآلارم صهیونیست، جِلِز و وِلِز می‌کند از برد ایران مقابل ولز. #اسماعیل_واقفی #تیم_ملی_ایران یوزها، دو؛ ولزها، صفر؛ پفیوزها منفیِ بی نهایت. #تیم_ملی_ایران #اسماعیل_واقفی

نور علی کریمی از اولش علی کریمی امروز نبود. کم‌کم، گاماس‌گاماس شد. شد آدم آهنی. شد یک موجود برنامه پذیر. شد بلندگوی تبلیغاتی داعش و تجزیه طلب و برانداز و سلطنت طلب ها. خیلی ها امروز ابتدای راهی هستند که علی کریمی آخرش ایستاده. قبلا نیما زم جلوی چشم علی کریمی بود. درس نگرفت. متوجه نشد که با آل علی هرکه درافتاد ور افتاد. آل علی یعنی تفکر علی. تفکر انقلابی. تفکر امام خمینی رحمة الله و امام خامنه‌ای حفظه الله. یک روزی هم باید عاقبت علی کریمی رو برای سلبریتی های تازه‌ سرباز مثال بزنیم. ما غمگین نخواهیم شد و خسته خواهیم کرد خستگی را. و لا تهنوا و لا تحزنوا... #دشمن #تیم_ملی_ایران #برای_ایران #لبیک_یا_خامنه_ای