eitaa logo
آفتابگردان‌ها
566 دنبال‌کننده
191 عکس
37 ویدیو
1 فایل
«ما همه آفتابگردانیم» محلی برای نشر آثار شاعران جوان انقلاب اسلامی اعضای محترم دوره‌های آفتابگردان‌ها پل ارتباطی ما جهت ارسال شعر، پیشنهادات و انتقادات: https://eitaa.com/office4poem موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب @Aftabgardan_ha
مشاهده در ایتا
دانلود
آفتابگردان‌ها
🔸فراخوان جایزۀ ادبی ویژۀ شعر قرآنی 🔹 وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری مؤسسۀ فرهنگی‌هنری در نظر دارد، جایزۀ ادبی «حافظ»، ویژۀ اشعار با درون‌مایۀ قرآنی را برگزار کند. (تجلیل از پدیدآورندگان آثار برتر در عرصه شعر با درونمایه‌های برگرفته از قرآن کریم ) جوایز این دوره به شرح زیر اعلام شده است : *بخش تجلیل از شاعران جریان‌ساز شعر قرآني (دو نفر به انتخاب هیئت علمی) تندیس، لوح حافظ و جایزه ۴۰ ميليون تومانى *بخش آثار دریافتی ( برگزیدگان شرکت کننده در فراخوان) دو منتخب ویژه: تندیس، لوح حافظ و جایزه‌ی ۱۰ میلیون تومانی چهار شایسته‌ی تقدیر: لوح حافظ و جایزه ۵ میلیون تومانی شرکت کنندگان می‌توانند بین ۱ تا حداکثر ۵ اثر برای فراخوان ارسال نمایند آثار در همۀ قالب های شعری در فراخوان پذیرفته می شود. 💠مهلت ارسال آثار: پایان آذرماه ۱۴۰۰ 💠 لینک ثبت نام در جایزه ادبی حافظ https://shahrestanadab.com/hafezaward ☑️ @ShahrestanAdab
بیستمین جلسه از سلسله نشست‌های ماهانه شعرخوانی (ویژه اعضای ادوار مختلف ) با عنوان ، با اجرای ، در دفتر مؤسسه شهرستان ادب برگزار می‌شود. مهمان ویژه بیستمین جلسه: همراه با شعرخوانی زمان: ‌دوشنبه ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۳۰ مکان: تهران، خیابان شریعتی، بالاتر از سه راه طالقانی، روبروی سینما صحرا. پلاک ۱۶٨، طبقه چهارم @Aftab_gardan_ha
بیستمین «ماه‌شعر آفتابگردانها» برگزار می‌شود. @Aftab_gardan_ha
آفتابگردان‌ها
بیستمین «ماه‌شعر آفتابگردانها» برگزار می‌شود. #ما_همه_آفتابگردانیم ‌ @Aftab_gardan_ha
بیستمین جلسه از سلسله نشست‌های ماهانه شعرخوانی (ویژه اعضای ادوار مختلف ) با عنوان ، با اجرای ، در دفتر مؤسسه شهرستان ادب برگزار می‌شود. مهمان ویژه بیستمین جلسه: همراه با شعرخوانی زمان: ‌دوشنبه ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۳۰ مکان: تهران، خیابان شریعتی، بالاتر از سه راه طالقانی، روبروی سینما صحرا. پلاک ۱۶٨، طبقه چهارم @Aftabgardan_ha
یک از پیکر پاره‌ پاره‌ات می‌ترسند از دستِ پر از اشاره‌ات می‌ترسند یک روز به پای نور بر خواهی خاست از رجعت پُرستاره‌ات می‌ترسند دو سرخ است مسیر روشنت، چون لاله داغ است سر و دست و تنت، چون لاله آتش به دل سوته‌دلان خواهد زد در شعله‌ی خون شکفتنت، چون لاله سه سرداری و از سرت نمانده اثری از سرخی پیکرت نمانده اثری هر چند به روی مرگ لبخند زدی از خنده‌ی آخرت نمانده اثری چهار غمبار نشسته‌است جهان، تا وقتش سرخ است نگاه آسمان، تا وقتش یک روز میان خون به پا خواهی خاست ای داغ جگرسوز بمان تا وقتش پنج یکریز، علی‌الدوام می‌اندیشد از داغ تو صبح و شام می‌اندیشد هر قدر که گریه کرد آرام نشد این دل که به انتقام می‌اندیشد شش برخاسته‌ایم، مانده تا بنشینیم مانده‌‌ست که حجله‌ی تو را برچینیم جان‌خسته و رنج‌دیده و زخم به دوش ما پنجه به پنجه‌ی غمی سنگینیم @Aftabgardan_ha
با خویش دنیای تو را معنا نکردیم پروانه خواندیمت ولی پر وا نکردیم یا بین مردم یا میان جنگ بودی... یک عکسِ پشتِ میز هم پیدا نکردیم! با دوستان لبخندی و با دشمنان اخم با خصم خندیدیم و فکرش را نکردیم افسوس ما از عالَمی ترسیده بودیم افسوس... تنها از خدا پروا نکردیم گشتیم اما غیر دنیای شهادت جایی برای زندگی پیدا نکردیم @Aftabgardan_ha
داغت هنوز لاله‌ی پرپر می‌آورد از کربلا کبوتر بی‌‌سر می‌آورد هوش و حواس را ز دل و دیده می‌برد عشقت به جاش چشمِ ز خون تر می‌آورد نام تو آتشی‌ست که طوفان عشق را از سینه‌ی شکسته‌دلان بر می‌آورد این خاک از آن زمان که مسیر تو را شناخت بر شانه‌هاش سرو و صنوبر می‌آورد پیر و جوان و کودک ما را نگاهِ تو از خانه‌ها به سنگر و معبر می‌آورد آن آتشی که بر سر این خانه ریختند آخر دمار از همه‌شان در می‌آورد... @Aftabgardan_ha
ز شوقت واژه‌های شعر هم جان می‌دهد اینجا به پای مقدمت جان را به قربان می‌دهد اینجا به خود لرزیده‌اند از اتحادی که تو آوردی مسیر ظلم را نام تو پایان می‌دهد اینجا نگین پادشاهی هیچ چیزی جز شهادت نیست نگینی که خدا دست سلیمان می‌دهد اینجا شهادت مکتب ایمان و انسان‌پروری بوده که درس عشق بر طفل دبستان می‌دهد اینجا بساط انتقام سخت از ابلیس آماده‌ست بگو این را به هر دیوی که جولان می‌دهد اینجا به خون‌خواهی تو روزی قیامت می‌کنیم آری و شیطان سخت بر خون تو تاوان می‌دهد اینجا @Aftabgardan_ha
آن سال… سال غربت و غم… سال پرباران… آن فصل… فصل درد و دوری… فصل یخبندان… آن رود رود صبح جمعه… آن شب موّاج… آن آیه‌های جاری و آن نور در جریان… یادم می‌آید لحظه‌ای را که خبر آمد یادم می‌آید ساعتی را که جهان حیران… با روضه‌ی مکشوف ما در سوگ فروردین دی‌ماه می‌لرزید بر هر شاخه‌ی عریان از کوچه‌های شهر آه و گریه می‌جوشید نامش چه بود آن حادثه؟ سیلاب یا طوفان؟ فرمانده می‌آمد، به استقبال او لشکر می‌رفت با چشمان خیس و بغض نافرمان جغرافیای عشق پیش پای او برخاست از کربلا تا غزه، از بیروت تا تهران مردم به هم با اشک‌ها او را نشان دادند: آن آشنا، آن مرد، آن هم‌درد، آن انسان او می‌گذشت و گرچه ایام زمستان بود می‌کاشت بذر عشق را در قلب هر گلدان دنبال دریایی؟ ببین! او راه را رفته‌ست پس ردّ پایش را بگیر ای رود سرگردان @Aftabgardan_ha