|⇦•گر بنا نیست نوبت....
#مناجات وتوسل به امام رضا علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص
گر بنا نیست که نوبت به گدایان برسد
چه نیازیست که دگر این همه مهمان برسد
چند روز است که من پشت درم رحم کنید
یک نفر نیست به داد منِ گریان برسد
گاه گاهی به خودم گریهکنان میگویم
کار و بار تو بنا نیست به سامان برسد
آنکه یک شهر درِ خانه به رویش بستند
بهتر آن است که با حال پریشان برسد
دامن لطف شما قسمت هر کس نشود
کاش این دست بر آن گوشهی دامان برسد
من برای همهی شهر حرم میگیرم
بِگذارید که پایم به خراسان برسد
دوست دارم دَم آخر که شهادت خواندم
قبل رفتن به لبم ذکر رضاجان برسد
یاد آقای خراسان دو سه خط روضه بخوان
و ثوابی هم اگر هست به ریّان برسان
ریّان ابن شبیب جدّ ما رو غریب گیر آوردن
ریّان بن شبیب آب و واسه حبیب دیر آوردن
تو شیب گودال
سرازیر شد حسین پیر شد حسین پیر شد
آخ ته گودال
زمینگیر شد حسین پیر شد حسین پیر شد
خواهرت رفت ولی موقع رفتن میگفت
یک نفر کاش به دادِ تن عریان برسد
.
|⇦•چقدر ناتوان شدی اما...
#روضه وتوسل به امام رضا علیه السلام ویژهٔ ایام زیارت مخصوص
چقدر ناتوان شدی امّا ز پا نیفت
ای هشتمین عزیز عزیز خدا نیفت
میترسم آنکه دست بگیری به پهلویت
باشد به پا بیفت ولی بیهوا نیفتادی
کوچه به آلِ فاطمه خیری نداشته
دیوار را بگیر و در این کوچهها نیفتادی
دامان هیچ کس به سرت سر نمیزند
حالا که نیست خواهرِ تو، پس ز پا نیفتادی
تکّه حصیر خویش از این حجره جمع کن
امّا به یاد نیمهِ شب و بوریا نیفتادی
ای وای اگر به کرب و بلا بوریا نبود
راهی برای دفن شه کربلا نبود
بر روی خاک بود که پیچید بر خودش
آثار تشنگی، جگرش را گرفته بود
افتاد یاد جدّ غریبش که خواهرش
در بین قتلگه خبرش را گرفته بود
دیگر توانِ دیدن اهل حرم نداشت
از بس که نیزه دور و برش را گرفته بود
وقتی که شمر آمد و کارش تمام شد
خلخالِ کودکی، نظرش را گرفته بود
.
•رسیدم دوباره به درگاه شاهی..
#روضه و توسل به حضرت امام رضا علیه السلام ویژۀ ایام زیارت مخصوص
صلی الله علیک یٰا عَلی اِبنِ موسَی أَلرّضٰآ أَلمُرتَضٰی ..
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی
سلام ای غریبی که در صبح محشر
ندارم به جز مُهر مِهرت گواهی
شلوغ است دورت ولی شد فراهم
عجب خلوتی خلوت دلبخواهی
چو آیینه از بس که دل نازکی تو
توان تا حریمت رسیدن به آهی
تو آیینه آیینه نوری و نوری
تو مهری چه مهری تو ماهی چه ماهی
تو را مهر گفتم؟ تو را ماه خواندم؟
عجب کسر شأنی عجب اشتباهی
که مهر است در محضرت مرده شمعی
که ماه است پیش رخت روسیاهی
تویی شرط توحید و بی تو یقینا
همه نیست توحید جز لاإلهی
اگر ابر لطفت به محشر ببارد
نماند ثوابی نماند گناهی
به لطف تو کاه ثواب است کوهی
به بذل تو کوه گناه است کاهی
لب درۀ نفس لغزیده پایم
نگه دار دست مرا با نگاهی
منم آن گنهکار امیدواری
که دارد به لطف تو پشت و پناهی
ــــــــــــــــ
مثل آهوی بیابان به بیابان زده ام
چون شنیدم گذرت باز به صحرا خورده
من از اینجا بروم زود زمین می افتم
این گدا چیزی اگر خورده همینجا خورده
ــــــــــــــــ
پسر فاطمه بدجور بهم ریخته ام
پسر فاطمه در کار گره ها خورده
ما نگرانیمون اینه عاشورا بیاد و محرم رو نبینم .. کارمون به جایی برسه رفیقامون برام دعا کنن بگن خدا کنه محرم رو ببینه .. یا امام رضا .. شما فرمودید به خانواده جلو جلو برا شما گریه کنن .. آی امام رضایی که جلو جلو اجازه دادی بچه هات برات ناله بزنن .. زهری که به امام رضا دادن نوشتن دفعتاً جگر آقا آب شد .. با یه وضعیتی از کاخ مامون خودش رو رساند به خانه .. فرشای حجره رو کنار زد صورت گذاشت رو خاک وفاة الإمام الرضا از اباصلت نقل میکنه هی زیر لب صدا می زد حسین ، حسین .. یه نفس عمیقی کشید روح از بدن مفارقت کرد .. اینجا امام رضا لحظۀ احتضار هی صدا زد حسین .. اما نوبت به ابی عبدالله که رسید صدا زد یا غیاث المستغیثین .. لحن ابی عبدالله عوض شد دید میخوان بریزن سمت خیمه .. صدا زد اول بیاید کارِ حسین رو تمام کنید ..
جایت کم است پیکر خود را تکان مده
مادر رسیده، تشنه لب اینگونه جان مده
خواهر بميرد آه دگر دست و پا نزن
تنگ است جات مادرمان را صدا نزن
چشم تو روشن محرم ندارم
قول داده بودی باشی کنارم
دیدی غریبم گفتی اُخیَّ
گفتم کجایی گفتی إلی
#امام_زمان__عج__مناجات
ای آبروی عرش خدا ، صاحب الزمان (عج)
ای آفتاب ارض و سما ، صاحب الزمان (عج)
ای گوشه ی نگاه پر از نور و رحمتت
درمان بی قراری ما ، صاحب الزمان (عج)
عمری گذشت بر من و یک بار هم هنوز
نشنیده ام صدای تو را ، صاحب الزمان (عج)
در ندبه های جمعه صدا می زنم تو را
یَابنَ البُدورِ ، وَ النُّجَباء ، صاحب الزمان (عج)
در روزگار سختی و در دورِ امتحان
عجّل علی ظهورک یا صاحب الزمان (عج)
ای ماه حیدری نسَب و هاشمی تبار
کی می رسد به سر ، تبِ دوران انتظار
ما بسته ایم دل به بلندای شال تو
آب حیات ماست ، خیال وصال تو
در انتظار آمدنت ، ای گلِ امید
هر کوچه هست روی لبش نام یک شهید
این شهر با قدوم شهیدان معطّر است
آرامگاه روشن گل های پرپر است
آری امام گفت : " کجا در همه جهان
دارد کسی سراغ همانند اصفهان؟
شهری که در تلاطم یک روزِ پُر عزا
تشییع کرده سیصد و هفتاد لاله را
اما هنوز پا به رکاب شهادت است
با قلب داغدیده پر از استقامت است
ما داغ گریه بر دل داعش گذاشتیم
سر خم نکرده ایم ولو سر نداشتیم
با تورجی و همّت و خرّازی آمدیم
دلخون شدیم و غرق سرافرازی آمدیم
در قلب ما محبّت زهرای اطهر است
امّید ما به ذکر توسّل به مادر است
انسیّه و مطهّره و کوثر و بتول
او جان پناه حیدر و جان پیمبر است
وقتی که دل ، شکسته شد و راه ، بسته شد
چشمانِ عالمی نگران بر همین در است
آتش زبان به کام بگیر و خموش باش
بر روی خاک ، معنیِ آیاتِ کوثر است
دیگر چه طور فاطمه (س) طاقت بیاورد
وقتی طنابِ ظلم به دستانِ حیدر است
برخیز ای حیات دو عالم به دستِ تو
پهلوی عشق می شِکند با شکستِ تو
🍃🏴 نذر شهادت سلطان خراسان
#حضرت_علی_بن_موسی_الرضاعلیه_السلام 🏴🍃
میرسد روی لبم آهسته جان یأبن الشبیب
در وجودم آتشی دارم نهان یأبن الشبیب
نا ندارم! با تو دارم در خیالم گفتگو
با نگاهی نیمه باز و نیمه جان یأبن الشبیب
زهرِ در انگور جانکاه است و از فرطِ عطش
شعله ور شد هم دهانم، هم زبان یأبن الشبیب
دستهایم را که برمیداشت روز و شب قنوت
ناتوان؛ افتاده از کار آنچنان یأبن الشبیب
با دو پایِ سرد و لرزان بیهوا خوردم زمین
حال و روزِ احتضارم شد عیان یأبن الشبیب
روی خاکِ حجره مثل مار می پیچم به خود
بود جسمَم کاش زیر آسمان یأبن الشبیب
بود جسمم کاش خنجر خورده؛ زیر آفتاب
جانِ من از جدّ عطشانم بخوان یأبن الشبیب
بیقرارم از غمش! باید پریشان جان دهَم
از غم ِ آن پیکرِ نیزه-نشان یأبن الشبیب
از غم ِ سنگی که محکم خورد بر پیشانی اش
از هجوم ِ نعل ها بر استخوان یأبن الشبیب
از تنِ عریان که شد خونِ قفا بر آن کفن
از عقیقِ سرخِ دستِ ساربان یأبن الشبیب
از طناب و دستهایِ عمه زینب(س)وای...نه...
از غروب و غربتِ وقتِ اذان یأبن الشبیب
جان سپردم! از نفس انداخت بیطاقت مرا-
روضهٔ بزم یزید و خيزران یأبن الشبیب!
#مرضیه_عاطفی
.
#امام_رضا #مرثیه_امام_رضا
#زیارت_مخصوص
جگرم یاد حسین ریخت بهم یا بن شبیب
زخم شد ؛از غم او پلکِ ترم یا بن شبیب
تهِ گودال که جای پسرِ زهرا نیست
جای قرآن که به زیر سم ِ مرکب ها نیست
پیرُهن از تن ِ بیسر شده در آوردند
بی کفن در وسط دشت رهایش کردند
حرمت مهریه مادر ِ سادات شکست
آب می خواست ولی نیزه دهانش را بست
جد مظلوم مرا با لب عطشان کشتند
مادرش دید و به گیسوی پریشان کشتند
ناله زد مادر ما دست به مویش نزنید
با تَهِ خنجر خود ضربه به رویش نزنید
خبر از حرمت بوسیدن مادر دارید؟؟
پای خود را زلبان پسرم بر دارید
🔸شاعر:
#قاسم_نعمتی
______________________
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸 داستان کرامت امام رضا علیهالسلام
🌟 به زندانی اعدامی اهل زرند کرمان
🎙 با بیان شیرین صابر خراسانی
🌟از حضرت فرج امام زمان (عج) را بخواهیم
#مناسبت_ها
#زیارت_مخصوصه
#امام_رضا_علیهالسلام
enc_16865202387964063959766.mp3
2.82M
کنار سقاخونه مادرم
آب میریخت رو سرم تو حرم
الهی که از در خونه ات جایی نرم
🎙 #کاظم_اکبری
✳️ #جدید
#️⃣ #مناجات_با_امام_رضا_ع
#️⃣ #احساسی
#️⃣ #استودیویی
#️⃣ #ایام_زیارت_مخصوص_امام_رضا_ع
یا امام رضا، ایران در آغوش ولایت شما آموخت امام داری را
برای امروز، که در سراشیبی سقوط تمدن دنیا، برای تمدنی نو، زیر سایه امام موعود عجل الله تعالی فرجه ، سر بالا می گیرد ...
و حرف های زیادی برای گفتن دارد.
ایران در آغوش ولایتِ شما
راه هزار ساله تمدن سازی را ، کوتاه کرده و خواهد کرد ...
.
⏰یک دقیقه با قرآن کریم
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ
اموال و فرزندانتان فقط وسیله آزمایش اند، و خداست که پاداشی بزرگ نزد اوست.
🔹سوره تغابن آیه ۱۵🔹
🌺صلوات🌺
⏰یک دقیقه با نهج البلاغه
🔹حکمت ۳۷۲🔹
امام علی علیه السلام به جابر بن عبد الله انصارى فرمودند:
ای جابر، دین و دنیا بر چهار چیز استوار است عالمی که دانش خود را به کار می گیرد و جاهلی که از آموختن دانش عقب نمینشیند و بخشندهای که در کار نیک بخل نورزد و فقیری که آخرت خود به دنیا نمیفروشد.
اگر عالم، دانش خود را ضایع گذارد جاهل از آموزش باز ایستد و هر گاه ثروتمند در کار خیر بخل ورزد فقیر آخرتش را به دنیا میفروشد
ای جابر، آن که نعمتهای خدا بر او افزون باشد نیازهای مردم به او افزون میگردد هركس كه در نعمتى كه خدا به او ارزانى داشته به گونه اى كه بر او واجب است عمل كند خداوند به نعمتهای او دوام و بقا میبخشد و اگر کسی حقوق واجب الهی در نعمتها را نپردازد خداوند آن را به زوال و نابودی میکشاند.
🌺صلوات🌺
|⇦•کف زدنهای کنیزان.....
#روضه وتوسل به حضرت جواد الائمه علیه السلام
پشت در با جگری سوخته، تب میکردی
دست و پا میزدی و آب طلب میکردی
گوشه ی حجره، عَطش فاتحهات را میخواند
اشکهایت به نظر روضهی سقا میخواند
زهر تنها کمی از بال و پرت را سوزاند
کف زدنهای کنیزان جگرت را سوزاند
*کنیزا هلهله می کردن صدات به گوش کسی نرسه. هلهله کردن مال زنهاست اما بمیرم برا جدّ غریبت مردا هلهله می کردن"يَا أَشْبَاهَ الرِّجَالِ وَ لَا رِجَالَ"..*
دردِ این غربت جانسوز مرا خواهد کشت
خونِ لبهای تو امروز مرا خواهد کشت
کهنه داغی به دلِ داغ نشین میریزند
آب را پیش نگاهت به زمین میریزند
*آقاجان !بمیرم برا جدّ غریبت، لحظه های آخر طلب آب کرد یکی برگشت گفت آب نمی خوری تا اینکه دقایقی بعد به جهنم وارد بشی...*
تشنگی، زخم ترک روی سبویت انداخت
ناگهان شمر شد و پنجه به مویت انداخت
از لبت، خاکِ کف حجره تیمم میکرد
نالهات را وسط هلهلهها گم میکرد
بر سر بام عجب مرثیه جان فرسا بود
سایه بان بدنت بالِ کبوترها بود
اُجرتِ کُشتن تان گندم مرغوب نشد
پیکرت در ته گودال لگدکوب نشد
#شاعر:مرضیه عاطفی
|⇦•کجا بره سائل....
#سینه زنی وتوسل به حضرت جواد الائمه علیه السلام
کجا بره سائل آلِ موسی ابن جعفر
همه درا، بسته میشه به روش غیر این در
عزیزِ قلبِ سلطان، امیدِ قلب زارم
دعا کن من مُحرم زنده باشم تا ببارم
ای پناه بی پناها، آبروی رو سیاها
ای جواد آلِ طاها، بابِ بخشش گناها
«یا جوادَ الائمه ادرکنی»
سرت رو از، خاک حجره اگه برنداشتی
غریبونه، پر کشیدی و خواهر نداشتی
اسیرِ، ظلم همسر، نه غمخواری نه یاری
بمیرم مثل جَدّت، ای غریب مادر نداشتی
دست و پا زدی تو حجره
خندیدن به اشکِ چِشمات
روضهی علی اکبر
پیش تو گرفته بابات
«یا جواد الائمه ادرکنی»
جوونی و خون بباره کمه واست عالم
مثل حسن، بین خونه نداشتی یه مَحرم
صدای نالههاتو ، شنیدن ارض و سماوات
بمیرم مثل جدّت، تشنهای و خشکه لبهات
روضه روضهی عطش شد، اشکِ چِشم دنیا بارید
جون فدای تشنهای که، آسمونو تیره دید
.
همسر فرعون تصمیم گرفت عوض شود و
فرزند حضرت نوح ، تصمیمی برای عوض شدن خودش نداشت
همسر فرعونایمان نداشت، اما نفر دوم فرزند پیامبر خدا بود
برای عوض شدن هیچ بهانهای قابل قبول نیست.
خود تو هستی که تصمیم می گیری تا عوض شوی.
بعضی چیزها دیر که شد ، بی فایده می شوند.
مثل بوسیدن پیشانی ، و دست یک عزیزی که از این دنیا می رود ...
.
#روضه و توسل به حضرت جوادالائمه علیه السلام
ز فراقت گره خوردیم و نمردیم هنوز
سالها بی تو فِسردیم و نمردیم هنوز
عملاً کار نکردیم و فقط حرف زدیم
بار هجر تو نبردیم و نمردیم هنوز
دل ما را نشکستی و دلت زود شکست
دل به غیر تو سپردیم و نمردیم هنوز
دست دادیم ولی خنجری از پشت زدیم
دست بیعت نفشردیم و نمردیم هنوز
تو همان اولش از غصهی ما پیر شدی
ما به درد تو نخوردیم و نمردیم هنوز
بِینمان بودی و رفتیم به دنبال گناه
در جهالت همه مُردیم و نمردیم هنوز
غیبت از ماست نه از تو! چقدر تعطیلیم
این همه جمعه شمردیم و نمردیم هنوز
شدهایم آهوی سلطان که بشارت بدهید
تا نمردیم به ما حال زیارت بدهید
شاعر: #رضا_دین_پرور
ــــــــــــــــــــــــ
نکشی دست کسی را تو ز دامانت نه!
بر نداری نظرت را ز محبانت نه!
فرق دارد کرمت با همه، یعنی هرگز
نشنید از لب تو این همه مهمانت نه!
آن که حتی همهی خلق جوابش کردند
نیست نومید ز الطاف فراوانت نه!
گر کویر است کویر است ولی هیچکسی
دست خالی نرود از در بارانت نه
ای که در روضهی تو، حرف امام حسن است
نیست در خانه کسی هم نفس جانت نه
باز هم شکر خدا روضهی تو مردانست
جگر سوخت ولی دامن طفلانت نه
سایه کردند به روی بدنت کفترها
نیزه کردند مگر بر تنَ عریانت نه
گرچه لب تشنه شدی آب ندادند ولی
نشکستند به چوبی لب و دندانت نه
سایه کردند به روی بدنت کفترها
نیزه کردند مگر بر تن عریانت، نه!
گرچه لب تشنه شدی آب ندادند ولی
نشکستند به چوبی لب و دندانت، نه
ای فدای لب عطشانت اباعبدالله
ای به قربان عزیزانت اباعبدالله
سلام بر دل خونِ امامِ معصومی
که سوخت از ستم و جورِ همسر شومی
کنار محتضر آواز و رقص و پاکوبی؟!
عجب طریقهی آزارِ غیر مرسومی!
کسی که داره جون میده رو رهاش میکنند، دیگه اذیتش نمیکنند؛ آزارش نمیدن، طعنه بهش نمیزنند گوشه بهش نمیگن...
بمیرم برای اون آقایی که در حجره رو بسته صداش به کسی نرسه. اما این آقا هی داره دست و پا میزنه، داد میزنه هی میگه جگرم...
شرم دارم که بگویم سخن از تشنه لبی
تشنه آن بود که میگفت به لشکر جگرم
شاعر: #محمد_جواد_شیرازی
ــــــــــــــــــــــ
صل اللهُ علیکَ یا عطشان
مقتل میگه افتادی آقا جان
از روی زین بر خاک و خون غلطان
آقای من!
مقتل میگه از مادر آب خواستی
آقا بردن پیرهنت راستی
تنها نذار اُمُّ المصائب رو
خیمه نفرست اسب بیصاحب رو
مقتل میگه پنجه توو موت کردن
بیپیراهن هی زیر و روت کردن
خواهرت به نفسنفس افتاد
خیمه دست شمر و شَبَث افتاد
آقای من!
بعضیا میگن آب رو اُمُّالفضل معلونه گرفت از اون کنیز همون جا رو زمین ریخت گفت:« برای کی میخوای آب ببری»؟!
-گفت:« مگه نمیشنوی آقام داره میگه جگرم میسوزه »
آخه این که داره میمیره بزار یکم آب بهش بدیم...
کربلا هم همین جور شد
همچین که آقام داشت توو گودال دست و پا میزد با خدا مناجات میکرد هی میگفت:« يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ»
بعضیا میگن اون نامرد آب و برد جلوی گودال آبا رو هی زمین میرخت میگفت:« حسین ببین آب هست بهت نمیدیم! نمیذاریم یه قطرهشم بهت برسه».
آقا توجه نمی کرد هی « يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ»
همینجور هی اینا رو زمزمه میکرد.
اینا رو اعصابشون بهم ریخته...
دید آقا هی داره میگه:« يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ»
-گفت: حالا آبت میدم؛ نیزه رو برداشت...
.