از جان و دلم بر آل احمد صلوات صدها و هزار بار و بی حد صلوات بر جلوه نور ، شاهد مجتبوی بر سبط نبی ابا محمد صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » از نام حسن ، سینه پُر از نور شود وز جام حسن ، غمزده پُر شور شود هر کس که فرستد به جمالش صلوات یا رب ، به علی و آل ، محشور شود « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » تشنه‌ام تشنه مرا آب حیاتی بفرست به دل سوخته‌ی من برکاتی بفرست شام میلاد کریم است کریمانه بیا ماه برنیمه‌ی رسیده صلواتی بفرست « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » از جان و دلم بر آل احمد صلوات صدها و هزار بار و بی حد صلوات برجلوه نور شاهد مجتبوی بر سبط نبی ابا محمد صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » امروز فراوان شده خیر و برکات باید طلبید از خدا راه نجات میلاد سعید سبط اکبر شده است تقدیم به حضرت محمد صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » برصبر حسن و خوی احمد صلوات  براختر دوم امامت صلوات خواهی که خداوندببخشد همه عصیان تورا بفرست براین امام، بی حد صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » با نام حسن به قلبها گل بزنید با یک صلوات تا بقیع پُل بزنید فرمود که هر وقت گرفتار شدید بر دامن ما دست توسل بزنید « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » بر ماه تمام ماه رحمت صلوات بر نور جمال حُسن و حکمت صلوات در سفره ‏ى ماه رمضان فیض حسن‏ بخشیده به عرش و فرش نعمت صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » چون پرده برانداخت خدا را مرآت در پرده نماند معنی ذات و صفات از مقدم مجتبی جهان شد پر نور بر شمس جمالش به محمد صلوات « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » هنگام نزول برکات است امشب بر مرد دلان بذل حیات است امشب تبریک به میلاد حسن را گفتن با ذکر شریف صلوات است امشب « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » مرآت جمال ذوالمنن آمده است بر خلق،  امام ممتحن آمده است بر روی نکویش صلواتی بفرست چون یوسف فاطمه ، حسن آمده است « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » بر چهره ‏ى آیینه ‏ى سرمد صلوات بر نور دل على و احمد صلوات در عید ولادت حسن بفرستید

مدح و میلادیه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام . . مرحوم کلامی تبریزی . . بیا ساقی بکن لبریز یکدم جام مینا را که چون مسرور می بینم در این ایام دلها را سرور ساقی کوثر نگر آن شاه یکتا را منوّر کرده امشب نور یزدان بیت زهرا را همان نوری که باشد زیب و زیور عرش اعلا را . . ز زوج بوالحسن پشت نبی محبوبه داور در پرمایه عصمت به بحر معرفت گوهر سپهر یازده رخشنده کوکب بر علی همسر شود وجه الحسن مولود بخشد بر جهان زیور چه مولودی کند چون رشک جنت سطح دنیا را . . فروغ دیدۀ حیدر رخش مهر فروزنده کنیز درگهش مریم مسیحی از دمش زنده بهشت از خلق او بوئی لبش یاقوت ارزنده سرور سینۀ زهرا قد موزون برازنده ملک مست و فلک حیران کند مبهوت موسی را . . چه مولودی رخش یک دسته گل از گلشن جنت چه مولودی که بر آغوش پیغمبر بود زینت مُسمّا بر حسن از جانب حق مجتبی شهرت ز بعد شیر یزدان دین حق را اولین حجت فدای این چنین نام و بنازم این مسمارا . . بلی بعد از علی پور علی بر دین حجّت بود ز سوی حجّت سبحان صاحب تخت و خلافت بود بوحدت ماند گر او دشمنش هر چند کثرت بود مگر آن شاه را از صلح با اعدا چه حکمت بود کنم فاش از پس پرده بر آرم این معما را . . برای هر بنائی در ازل پی ریختن باید نمودن خصم را با علم و حکمت ریشه کن باید تحمل کردن و خانه نشین گفتا ز من باید نه جنگ شاه مظلومان حسین، صلح حسن باید بدشت کربلا آخر کشیدند این مدارا را . . در آن صحرای پر وحشت چنان محشر نمایان شد بقتل شاه مظلومان سپاه کین مهیّا شد ز بیم صرصر محنت خزان گلهای زهرا شد جگرها گشت خون از تشنگی خشکیده لبها شد بروی وارث آب فرات، بستند دریا را . . چنان از کلمۀ بیعت بشاه تشنه ننگ آمد جهان بر شاهباز اوج همّت بسکه تنگ آمد بسوی خیمۀ محبوب داور یک خدنگ آمد ز شست ابن سعد بیحیا آن پیش جنگ آمد هزار هفتاد یک هفتاد بپا کردند دعوا را

مدح و میلادیه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام سید بشیر حسینی میانجی . ساقی ساقی، ساقی ساقی کوثرین، اوّلین، ساغری گلدی دنیایه . گتور بیزه میِ باقی شیعه‌ی حیدرین، سروَری گلدی دنیایه . اؤزو گوزلدی یوزو گوزلدی گوزی گوزلدی . وار یئری، گوزَل‌لر، بو گوزَلَه غلام اولا . یارسول الله!، یارسول الله! کوثره، حیدره، سنه حقدن سلام اولا . . نیمه‌ی ماهِ رمضان، عشّاقه بایرامدی، بئله گوزل بایرام اولماز . ایلیمیز اؤن ایکی آیدا، هم ائله بیر گوندوز، همده بئله آخشام اولماز . طاها سئوینیر زهرا سئوینیر مولا سئوینیر . ای دیلیم!، قدرین بیل، حاشا بئله بایرام اولا . یارسول الله! یارسول الله! کوثره، حیدره، سنه حقدن سلام اولا . اللهُ نورُ السَّماوات یارادیب، نوریندن، ایشیقلی بیر آی بو آیدا . آیداندا گوزل بیر بالا وئروبدی، علیّ و، فاطمیه پای بو آیدا . بئله پای اولماز بئله آی اولماز بونا تای اولماز . مجتبی، گلوبدی، مهِ مهِ صیام اولا . یارسول الله!، یارسول الله! کوثره، حیدره، سنه حقدن سلام اولا . . سفره‌ی رحمت آچیلوب مؤمن‌لر، منّانه، مهمان گلَن آی‌دور بو آی . آنادان اولجاقین حسن اوخودی، قرآنی، قرآن گلَن آی‌دور بو آی . ای « #سلیمانی»! وصف ائت هر آنی سبط طاهانی . «بشیر»ین، بو شعری، پسند خاص و عام اولا . یارسول الله!، یارسول الله! کوثره، حیدره، سنه حقدن سلام اولا

مدح و میلادیه حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام مرحوم ذاکر تبریزی . هانسی دلدور که ایده وصف امام حسنی هانسی گوزدور که گوروب بیر ایله وجه الحسنی . جدّی پیغمبره بنزردی او قدری که گورن باور ایلردی که حاضردی رسول مدنی یوسف آل محمد ائله خوش منظریدی واله ایلردی تماشاسی هامی مرد و زنی . گوز گوتورمزدی گورنلر او رخ زیبادن جلب ایدردی او وجاهت گَلَنیله گئده نی شمع هر محفیلیدی نور رخ زیباسی روشن ایلردی هامی مجلسی هر انجمنی . خوان احسانی اولاردی ائله گسترده مدام بهت و حیرتده قویاردی او عطانی گوره نی گلشن خلقتین اوّل گلونون غنچه سیدور او گلون عطری معطّر ایلیوبدور چمنی . لبلرین بسکه اَمردی اؤپوب ایگلردی مدام شیرۀ جان نبی اولدی غذا و لبنی گتدی بیر دسته گل، ایلوب او کنیزی آزاد بیر ایله پادشهین اولمادی قدرین بُلَنی . نیمۀ ماه مبارکده قویوب دهره قدم نور باران ایلدی حُسن جمالی، جهنی یدّی سنّینده گئدوب ختم رُسُل مجلسینه حفظ ایدردی گلن آیاتِ حق ذوالمننی . آناسی فاطمیه اونلاری نقل ایلردی شاد ایدردی دل صدّیقه نی شیرین سخنی بورویوب جدی تاپار روز قیامتده نجات حسنین یاری عزاداری زیارت ایده نی . ییرمی بش دفعه پیاده سفر حجّه گیدوب واریدی مرکبی گور حُجب شه مؤتمنی بویوراردی که حیا ایلورم الله ائوینه من سواره یتوشم حق گوره مرکبده منی . جدّی فرمایش ائدوب آغلیون اوغلوم حسنه آغلادور ارض و سما اهلینی درد و محنی خیمه سین غارت ائدوب حضرتین اوز اصحابی ائتد یلر جسمینی مجروح امامین علنی . جنگیدن لشگری اغوا اولونوب ائتدی فرار خصمینه تابعیدی شیعۀ پیمان شکنی ایلدی موصله فرزند علی عزم سفر اولدی از بس او شهه دار مصیبت وطنی . شهر موصلده ده مسموم عصائیله گلوب ایتدی مجروح مبارک ایاقین کورِ دنی آدی مرحوم اتاوین حاجی حسندور « ذاکر » چوخ سؤَردی اونا همنامی امام حسنی

.ولادت حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) . حاج محمود_ژولیده . به تمنای شب وصل، زمین و زمن آمد به طوافِ سحرِ نور، دل مرد و زن آمد آسمان فخرکنان، مژده دهد، ماه من آمد شد شبِ نیمه ی ماه رمضان و حسن آمد اولین تاجِ سرِ فاطمه، مسجودِ ملَک شد صد و ده مرتبه، لبخندِ علی، غرقِ نمک شد . . شب قرآن، شب عترت، شب توحید، عیان شد نیمه ی ماه مبارک، مهِ امّید، عیان شد این چه ماهیست، کزو جلوه ی خورشید، عیان شد پورِ سرسلسله ی، عالَمِ تجرید، عیان شد اهل توحید بنازند، تولّای حسن را حسنی ها بشتابند، تمنای حسن را . . کیست این مظهرِ الله، که شد جلوه ی داور سبزپوشِ حرم آل علی، سبط پیمبر متجلّیست از او، هیبتِ عاشق کُشِ حیدر همه ی آیه ی عصمت، همه ی سوره کوثر این همان وعده ی حقّ است، که فرمود به قرآن او کریمِ ابنِ کریم است، حسن حضرت سلطان . . وصیِ حقِّ بلافصلِ علی، اوست به دارِین پسر شیرخدا، عبدِ خدا، سَرورِ کونین همزمان میرِ یَسار است و یَمین است، به صِفین ناقه ی فتنه گرِ جنگِ جمل را، برَد از بین کیست او، شیرِ نرِ جبهه ی دین، قالعِ کفّار در حقیقت که حسن، هست همان حیدر کرار . . او امام است و کند، بر همه ی خلق امامت او کریم است و نگفته، منشِ اوست کرامت اوست آقای جوانان جنان، شاهِ قیامت حسن است، آینه ی لَم یَزلی، در قد و قامت همه اوصافِ نبی و علی و فاطمه، یکجا به حسن داده خدا، مدح کجا، یوسفِ زهرا

یوسفِ مصر کند، آرزوی روی حسن را رخ زیبای حسن، خُلقِ حسن، خوی حسن را که توانَد که کند وصف، سرِ موی حسن را عِطرِ جنّت بخدا، رَشک برَد بوی حسن را با همه حُسن و مِلاحت، چه غریب است بعالم که همه عمر، دلِ اوست، پُر از محنت و ماتم . . یارِ بی یارِ خدا، یاورِ بی یاورِ اسلام پیشِ او سَبِّ علی، سکّه رایج شده تا شام با همه غربتِ او ، دشمنش اما شده ناکام حاصل صلح حسن، راه حسین است سرانجام کربلا حاصل غمهای حسن بود، به والله موجی از گریه ی شبهای حسن بود، به والله . . مِحنتش را به یقین، احمد مختار ندارد غربتش را بخدا، حیدر کرار ندارد لشکری دور و برِ خود، بجز اغیار ندارد قاتلی جز لگد و سیلی و مسمار ندارد مجتبی قتلگهَش، کوچه ی باریکِ مدینه است مادری بود و همه همدمِ او، صوتِ حزینه است . . جگرِ پاره، روایتگرِ اوضاعِ دل او لَخته لَخته جگرش، راویِ روحِ خجل او پیری آمد بسراغِ، همه ی آب و گِل او در جوانی، خبرِ مرگ به او داد، اَجل او داد در دستِ حسینش، به امانت پسرش را باز تکرار کند، کرب و بلا، دردِ سرش را . . پسرش زیر سم اسب، صدا زد: به کجایی؟! خواهم از روضه ی رضوان، تو به دیدار من آیی روضه ی قاسمِ تو، روضه ی زهراست خدایی سینه ام خُرد شد و بر لبِ من، هست نوایی تیرباران شده تابوتِ تو بابا، چه بگویم کاش زیرِ سم مرکب نرود جسم عمویم

#ترکی 📝آنا یا فاطمه گل یار وفاداریوه باخ غملرین چاه دین غملی عزاداریوه باخ 🎤حاج مهدی#رسولی ▪️ ایام شهادت #امام_علی

🌹یا صاحب الزمان( عج)🌹:  دعای جوشن کبیر (متن عربی)       اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا کَرِیمُ یَا مُقِیمُ یَا عَظِیمُ یَا قَدِیمُ یَا عَلِیمُ یَا حَلِیمُ یَا حَکِیمُ سُبْحَانَکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ ۲ یَا سَیِّدَ السَّادَاتِ یَا مُجِیبَ الدَّعَوَاتِ یَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ یَا وَلِیَّ الْحَسَنَاتِ یَا غَافِرَ الْخَطِیئَاتِ یَا مُعْطِیَ الْمَسْأَلاتِ یَا قَابِلَ التَّوْبَاتِ یَا سَامِعَ الْأَصْوَاتِ یَا عَالِمَ الْخَفِیَّاتِ یَا دَافِعَ الْبَلِیَّاتِ ۳ یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ یَا خَیْرَ الْفَاتِحِینَ یَا خَیْرَ النَّاصِرِینَ یَا خَیْرَ الْحَاکِمِینَ یَا خَیْرَ الرَّازِقِینَ یَا خَیْرَ الْوَارِثِینَ یَا خَیْرَ الْحَامِدِینَ یَا خَیْرَ الذَّاکِرِینَ یَا خَیْرَ الْمُنْزِلِینَ یَا خَیْرَ الْمُحْسِنِینَ ۴ یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْکَمَالُ یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ یَا مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ یَا مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ یَا مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ یَا مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ ۵ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ یَا دَیَّانُ یَا بُرْهَانُ یَا سُلْطَانُ یَا رِضْوَانُ یَا غُفْرَانُ یَا سُبْحَانُ یَا مُسْتَعَانُ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ ۶ یَا مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعَظَمَتِهِ یَا مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِعِزَّتِهِ یَا مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِهَیْبَتِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ یَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ یَا مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ یَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ یَا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ یَا مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ ۷یَا غَافِرَ الْخَطَایَا یَا کَاشِفَ الْبَلایَا یَا مُنْتَهَى الرَّجَایَا یَا مُجْزِلَ الْعَطَایَا یَا وَاهِبَ الْهَدَایَا یَا رَازِقَ الْبَرَایَا یَا قَاضِیَ الْمَنَایَا یَا سَامِعَ الشَّکَایَا یَا بَاعِثَ الْبَرَایَا یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى ۸ یَا ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ یَا ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ یَا ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ یَا ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ یَا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ یَا ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ یَا ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ یَا ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ ۹ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مَانِعُ یَا دَافِعُ یَا رَافِعُ یَا صَانِعُ یَا نَافِعُ یَا سَامِعُ یَا جَامِعُ یَا شَافِعُ یَا وَاسِعُ یَا مُوسِعُ ۱۰ یَا صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ یَا مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ یَا کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ یَا فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ یَا نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ یَا سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ ۱۱ یَا عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی یَا رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی یَا مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی یَا صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی یَا وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی یَا دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی یَا غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی یَا مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی یَا مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی ۱۲ یَا عَلامَ الْغُیُوبِ یَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ یَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ یَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ ۱۳ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ یَا جَمِیلُ یَا وَکِیلُ یَا کَفِیلُ یَا دَلِیلُ یَا قَبِیلُ یَا مُدِیلُ یَا مُنِیلُ یَا مُقِیلُ یَا مُحِیلُ۱۴ یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ یَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا مَلْجَأَ الْعَاصِینَ یَا غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ ۱۵ یَا ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ یَا ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ یَا ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ یَا ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ یَا ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ یَا ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ یَا ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ یَا ذَا

مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ یَا أَبْصَرَ مِنْ کُلِ ّ بَصِیرٍ یَا أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ یَا أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ یَا أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ یَا أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ یَا أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ یَا أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ یَا أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ ۴۶ یَا غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ یَا صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ یَا خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ یَا مَالِکا غَیْرَ مَمْلُوکٍ یَا قَاهِرا غَیْرَ مَقْهُورٍ یَا رَافِعا غَیْرَ مَرْفُوعٍ یَا حَافِظا غَیْرَ مَحْفُوظٍ یَا نَاصِرا غَیْرَ مَنْصُورٍ یَا شَاهِدا غَیْرَ غَائِبٍ یَا قَرِیبا غَیْرَ بَعِیدٍ ۴۷ یَا نُورَ النُّورِ یَا مُنَوِّرَ النُّورِ یَا خَالِقَ النُّورِ یَا مُدَبِّرَ النُّورِ یَا مُقَدِّرَ النُّورِ یَا نُورَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ یَا نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ ۴۸ یَا مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ یَا مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ یَا مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ یَا مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ یَا مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ یَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ یَا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ یَا مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ یَا مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ یَا مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ ۴۹ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُسَهِّلُ یَا مُفَصِّلُ یَا مُبَدِّلُ یَا مُذَلِّلُ یَا مُنَزِّلُ یَا مُنَوِّلُ یَا مُفْضِلُ یَا مُجْزِلُ یَا مُمْهِلُ یَا مُجْمِلُ ۵۰ یَا مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى یَا مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ یَا مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى یَا مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى یَا مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ یَا مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ یَا مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ یَا مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ یَا مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ ۵۱ یَا نِعْمَ الْحَسِیبُ یَا نِعْمَ الطَّبِیبُ یَا نِعْمَ الرَّقِیبُ یَا نِعْمَ الْقَرِیبُ یَا نِعْمَ الْمُجِیبُ یَا نِعْمَ الْحَبِیبُ یَا نِعْمَ الْکَفِیلُ یَا نِعْمَ الْوَکِیلُ یَا نِعْمَ الْمَوْلَى یَا نِعْمَ النَّصِیرُ ۵۲ یَا سُرُورَ الْعَارِفِینَ یَا مُنَى الْمُحِبِّینَ یَا أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ یَا حَبِیبَ التَّوَّابِینَ یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ یَا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ یَا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ یَا إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ ۵۳ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا رَبَّنَا یَا إِلَهَنَا یَا سَیِّدَنَا یَا مَوْلانَا یَا نَاصِرَنَا یَا حَافِظَنَا یَا دَلِیلَنَا یَا مُعِینَنَا یَا حَبِیبَنَا یَا طَبِیبَنَا ۵۴ یَا رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ یَا رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ یَا رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ یَا رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ یَا رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ یَا رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ یَا رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ یَا رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ یَا رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ ۵۵ یَا مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ أَمْرُهُ یَا مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عِلْمُهُ یَا مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قُدْرَتُهُ یَا مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ یَا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ یَا مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ یَا مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ یَا مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ یَا مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ یَا مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ یَا مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ ۵۶ یَا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى یَا مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا یَا مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى یَا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى یَا مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى یَا مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى یَا مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ یَا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى یَا مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى ۵۷ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَفُوُّ یَا غَفُورُ یَا صَبُورُ یَا شَکُورُ یَا رَءُوفُ یَا عَطُوفُ یَا مَسْئُولُ یَا وَدُودُ یَا سُبُّوحُ یَا قُدُّوسُ ۵۸ یَا مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ یَا مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ یَا مَنْ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ دَلائِلُهُ یَا مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ یَا مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ یَا مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ یَا مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ یَا مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ‏ءٍ لُطْفَهُ یَا مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ یَا مَنْ

تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ ۵۹ یَا حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ یَا طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ یَا مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ یَا شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ یَا رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ یَا مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ یَا دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ یَا أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ یَا رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ یَا صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ ۶۰ یَا کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ یَا هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ یَا کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ یَا رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ یَا شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ یَا قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ یَا مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ یَا مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ یَا مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ یَا وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ ۶۱ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا خَالِقُ یَا رَازِقُ یَا نَاطِقُ یَا صَادِقُ یَا فَالِقُ یَا فَارِقُ یَا فَاتِقُ یَا رَاتِقُ یَا سَابِقُ [فَائِقُ‏]یَا سَامِقُ ۶۲ یَا مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ یَا مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ یَا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ یَا مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ یَا مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ یَا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ یَا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ یَا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا یَا مَنْ لَیْسَ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ یَا مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ ۶۳ یَا مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ یَا مَنْ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ یَا مَنْ یَسْمَعُ أَنِینَ الْوَاهِنِینَ یَا مَنْ یَرَى بُکَاءَ الْخَائِفِینَ یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ یَا مَنْ یَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِینَ یَا مَنْ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ یَا مَنْ لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ یَا مَنْ لا یَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ ۶۴ یَا دَائِمَ الْبَقَاءِ یَا سَامِعَ الدُّعَاءِ یَا وَاسِعَ الْعَطَاءِ یَا غَافِرَ الْخَطَاءِ یَا بَدِیعَ السَّمَاءِ یَا حَسَنَ الْبَلاءِ یَا جَمِیلَ الثَّنَاءِ یَا قَدِیمَ السَّنَاءِ یَا کَثِیرَ الْوَفَاءِ یَا شَرِیفَ الْجَزَاءِ ۶۵ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَتَّارُ یَا غَفَّارُ یَا قَهَّارُ یَا جَبَّارُ یَا صَبَّارُ یَا بَارُّ یَا مُخْتَارُ یَا فَتَّاحُ یَا نَفَّاحُ یَا مُرْتَاحُ ۶۶ یَا مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی یَا مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی یَا مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی یَا مَنْ قَرَّبَنِی وَ أَدْنَانِی یَا مَنْ عَصَمَنِی وَ کَفَانِی یَا مَنْ حَفِظَنِی وَ کَلانِی یَا مَنْ أَعَزَّنِی وَ أَغْنَانِی یَا مَنْ وَفَّقَنِی وَ هَدَانِی یَا مَنْ آنَسَنِی وَ آوَانِی یَا مَنْ أَمَاتَنِی وَ أَحْیَانِی ۶۷ یَا مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ یَا مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ یَا مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ یَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ یَا مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ یَا مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ یَا مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ لِأَمْرِهِ یَا مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ یَا مَنْ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ ۶۸ یَا مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَادا یَا مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَادا یَا مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجا یَا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُورا یَا مَنْ جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاسا یَا مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشا یَا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتا یَا مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً یَا مَنْ جَعَلَ الْأَشْیَاءَ أَزْوَاجا یَا مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا ۶۹ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا سَمِیعُ یَا شَفِیعُ یَا رَفِیعُ یَا مَنِیعُ یَا سَرِیعُ یَا بَدِیعُ یَا کَبِیرُ یَا قَدِیرُ یَا خَبِیرُ [مُنِیرُ]یَا مُجِیرُ یَا حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ یَا حَیّا بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَیٌّ یَا حَیُّ الَّذِی لا یُشَارِکُهُ حَیٌّ یَا حَیُّ الَّذِی لا یَحْتَاجُ إِلَى حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یُمِیتُ کُلَّ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یَرْزُقُ کُلَّ حَیٍّ یَا حَیّا لَمْ یَرِثِ الْحَیَاةَ مِنْ حَیٍّ یَا حَیُّ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَى یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ ۷۱ یَا مَنْ لَهُ ذِکْرٌ لا یُنْسَى یَا مَنْ لَهُ نُورٌ لا یُطْفَى یَا مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ یَا مَنْ لَهُ مُلْکٌ لا یَزُولُ یَا مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا یُحْصَى یَا مَنْ لَهُ جَلالٌ لا یُکَیَّفُ یَا مَنْ لَهُ کَمَالٌ لا یُدْرَکُ یَا مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا یُرَدُّ یَا مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ یَا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا

تُغَیَّرُ ۷۲ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ یَا مَالِکَ یَوْ مِ الدِّینِ یَا غَایَةَ الطَّالِبِینَ یَا ظَهْرَ اللاجِینَ یَا مُدْرِکَ الْهَارِبِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ یَا مَنْ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ یَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ ۷۳ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا شَفِیقُ یَا رَفِیقُ یَا حَفِیظُ یَا مُحِیطُ یَا مُقِیتُ یَا مُغِیثُ یَا مُعِزُّ یَا مُذِلُّ یَا مُبْدِئُ یَا مُعِیدُ ۷۴ یَا مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ یَا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ یَا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَیْبٍ یَا مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا کَیْفٍ یَا مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَیْفٍ یَا مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِیرٍ یَا مَنْ هُوَ عَزِیزٌ بِلا ذُلٍّ یَا مَنْ هُوَ غَنِیٌّ بِلا فَقْرٍ یَا مَنْ هُوَ مَلِکٌ بِلا عَزْلٍ یَا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِیهٍ ۷۵ یَا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ یَا مَنْ شُکْرُهُ

#مناجات_با_خدا #حضرت_عباس #حاج_منصور_ارضی 🎤 باید اشک چشم را بر کار بست این دهان را بعد استغفار بست این همه خانه تکانی کرده ایم جلد قرآن ها چرا پس تار بست باز هم آقا ز من راضی نشو باز هم سال گناهم بار بست تا که گفتم یا محول عفو کن زودتر پرونده را غفار بست دید زهرا راه را گم کرده ام پرچمش را بر روی دیوار بست من فراری بودم از مادر ولی در به روی طفل با اصرار بست زخم خوردم از همه رفتم نجف رخم من را حیدر کرار بست یا علی وقت ملاقاتی بده از حرم دورم دلم زنگار بست خواب دیدم دست معمار بقیع میزند صحن حسن را داربست عید من گریه است گریه بر حسین او که تقدیر مرا بسیار بست روضه ی بی دستی آب آورش دست من را موقع افطار بست تا که سقا مشک را بر شانه زد راه او را لشکر اشرار بست بی مهابا تیر بر چشمم زدند غرق خون شد پلک را دشوار بست انقدر از فاطمه شرمنده بود چشم خود را موقع دیدار بست لعنت حق بر کسی که بعد او راه زینب را سرِ بازار بست #ماه_رمضان 1403 .

#مناجات_با_خدا #حاج_محمدرضا_بذری تا ببینم رحمت پروردگار خویش را میشمارم باز جرم بی شمار خویش را روز و شب فرقی ندارد پیش من چون با گناه تیره کردم آسمان روزگار خویش را هر زمستان رفت آمد یک زمستان دگر چون به دست خود خزان کردم بهار خویش را هیچکس مانند تو خیر و صلاحم را نخواست کاش دستت میسپردم اختیار خویش را از همان روز ازل باید خدایی میشدم در حریم یار میجُستم دیار خویش را کاش دست مهربانت سایه بان من شود تا بپوشانم خطای آشکار خویش را صحبت از عفو و بزرگی و کرامت میشود تا به سمت تو می اندازم گذار خویش را تو یقینا میشناسی خوبتر از من مرا من نمیدانم صلاح کار و بار خویش را عهد میبندم نباشم غافل از اعمال خود باز یادم میرود قول و قرار خویش را کاش میفهمیدم این آلوده دل من نیستم حال که عمری کشیدم انتظار خویش را بسکه سر زد از من رسوا خطا و اشتباه عاقبت از دست دادم اعتبار خویش را پیله کرده نفس اماره به جسم و روح من کاش روزی بشکنم قفل حصار خویش را آبرو بخشیدی و من آبرو بردم فقط در میان خلق کم کردم عیار خویش را خواب غفلت آمد و خود را به چشمم عرضه کرد در عوض دادم دل شب زنده دار خویش را چند قطره اشک و دست خالی و چشمان تر با خودم آورده ام دار و ندار خویش را بین زندان گناهم یاد تو افتاده ام تا مگر پیدا کنم راه فرار خویش را یا اله العالمین اغفر ذنوبی بالحسین هر چه باشم روی لب دارم شعار خویش را شعر: #مجتبی_خرسندی✍ #ماه_رمضان 1403 .

#امام_حسین #سید_رضا_نریمانی دلگیرم از دنیایی که واسه خودم ساختم هرچی تو دادی هرچی داشتم هرچی بود باختم رفتم پی کارم حواسم پرت دنیا شد رفتم خودم رو از چش اربابم انداختم به کرمت دلم خوشه فقط تو میدونی که گدا چشه بذار یه کربلا بیام داره فراقت ما رو میکشه گدات اومده عزیز خدا بده صدقه یه کرب و بلا حبیبی حسین **** بین خیالم دیدمت گفتم پر از دردم آروم نگاهم کردی آروم گریه میکردم دستی کشیدی رو دل بی تاب محزونم باز از سرِ لطفت اجازه دادی برگردم آره به جون تو قسم همیشه تو بودی همه کسم نذار ازت جدا بشم بدون تو میگیره نفسم محاله که از تو دل بکنم که سائل تو همیشه منم حبیبی حسین #ماه_رمضان 1403 .

. #مناجات عمریست گرچه خواندم، با گریه ربنّا را هم توبه را شکستم، هم حرمت خدا را با اینکه جاهلانه مهمانی اش بهم خورد پیش همه نگه داشت، او حرمت گدا را نگذاشت آبرویم پیش کسی بریزد هرچند که گناهم، بد بود و آشکارا بالا نشسته بودم، کبرم مرا زمین زد یکبار هم نبردم، فرمان کبریا را غفار بود و بخشید ... ستار بود و پوشاند جایش چکار کردیم؟ ... بی عفتی ما را! باید بترسم از آن گنجی که یاغی ام کرد از لقمه ای که بلعید، قارون بینوا را تا کی خطا و لغزش؟ تا کی حیا و سازش؟ یکبار هم غضب کن، اینکه نشد مُدارا "در کوی نیکنامان، ما را گذر ندادند گر تو نمی پسندی، تغییر ده قضا را" انگور تو نجف را میخانه کرده ساقی قدری قدح بچرخان، مستان آشنا را دست مرا بکش بر خاک ضریح حیدر یکبار قسمتم کن، دیدار مرتضا را در وادی السلامش من حاضرم بمیرم ختمِ به حیدرش کن پایان ماجرا را یکبار روزه ام را، بی روضه وا نکردم پس باز کن به رویم، آغوش کربلا را رسوا مکن مرا در، نزد "رئوس الاشهاد" یا رب بحق زینب، دفعش کن این بلا را خواهر که در دهانِ ارباب نیزه دیده بر روی نیزه هم دید قاری دلربا را کوفه شلوغ بود و معجر نداشت زینب بردند دور محمل، صد دفعه نیزه ها را با آستین پاره، پوشاند صورتش را پیش همه عیان کرد، این درد نخ نما را #مناجات_با_خدا #حضرت_زینب✍ #رضا_دین_پرور ✍ 👇

یکبار روزه ام را، بی روضه وا نکردم پس باز کن به رویم، آغوش کربلا را #مناجات_با_خدا #حضرت_زینب

. #مناجات کاش یک شب بین دریای تو طوفانی شوم آمدم در ساحلت غرق پشیمانی شوم اشکهایم را درآور ... یا بغل کن یا بزن حاضرم با گریه هایم آبْ درمانی شوم بر سرم دستی بکش، دستم به جایی بند نیست تا به کی باید به دست نفس، زندانی شوم من فقط دلواپس این آبروی رفته ام کاش من هم پاک، قبل از روز پایانی شوم از همه آلوده تر، این بنده ی آلوده است زیر ایوان نجف باید که بارانی شوم تشنه ی شش گوشه ام، از کربلا جا مانده ام قسمتم کن زائر شاه خراسانی شوم جای باب الحطه رفتم توبه کردم با حسین تا ز باب القبله اش مشغول دربانی شوم پیش چشم مادر او سر بریدن وقت بُرد من فدای آن مصیبت های طولانی شوم دور آن شش گوشه، زهرا گریه کرده با رباب تا اسیر آنهمه اشک و پریشانی شوم گفت حلق اصغر و جانش بقربانت حسین گر نشد من بین گودال تو قربانی شوم پشت خیمه قبر من را کنده ای یا اصغرت؟ کاش می شد وارد آن قبر، پنهانی شوم دستهای خالی ام گهواره جنبان علی است وای اگر در کوفه محو نیزه گردانی شوم #مناجات_با_خدا #حضرت_علی_اصغر #رضا_دین_پرور ✍ .

. #میلاد_امام_حسن #مدح_امام_حسن علیه السلام #رضا_قاسمی ✍ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ وقتی بساطِ مستی‌مان جور می‌شود نامِ تو سبز می‌شود انگور می‌شود «حا»ی حسن حلاوتِ حلوایی از بهشت «سین»اش میان سفره‌ی ما سور می‌شود ما بی‌نوا و نان و نوا «نونِ» نام توست با گفتن از تو نان و نمک نور می‌شود نامت ستاره‌ای‌ست که با هر طلوعِ آن چشم حسودهای دمت، کور می‌شود وقتی هجا هجا به تو نزدیک می‌شویم بیچارگی قدم‌به‌قدم دور می‌شود نام تو را ادامه‌ی کوثر نوشته‌اند از روی «حا»ی حضرت حیدر نوشته‌اند شد آبروی دفترِ ما «حا و سین‌ و‌ نون» شعرآیه‌‌ای مُقَطّعه با «حا و سین‌ و‌ نون» سرمشق‌های دَم زده از «عین‌ و لام‌ و یا» راه سلوکِ ما شده تا «حا و سین‌ و‌ نون» خواندیم اسمِ اعظمِ پروردگار را با یا هجا هجای تو؛ «یا حا و سین‌ و‌ نون» دیدیم بر کلیدِ مفاتیحِ مستجاب منقوش بود جای دعا «حا و سین‌ و‌ نون» لکنت نوشته‌ایم، که با آن صدا زدیم شعرِ بلندِ نامِ تو را «حا و سین‌ و نون»! گُنگیم در نوشتن از اوصافِ نامِ تو این شعرهای لال کجا و مقام تو! موسی برای بردنِ نامت کلیم شد با لقمه‌های علمِ تو لقمان حکیم شد عیسی برای زندگیِ زیرِ دِین تو در آسمان، کنارِ ضریحت مقیم شد جبریل با بهانه‌ی وحی آمد و نشست از شوق آب و دانه‌ی تو یاکریم شد حتی گدای خانه‌ات از سفره‌دارهاست از همنشینی‌ات رمضان هم کریم شد گفتند مرده زنده شدن؟! نه نمی‌شود از هویی از دَمت نفسی دم زدیم، شد! با ذکرِ الدَّخیلُکَ یا ایّهاالکریم عمری‌ست زیر سقفِ کرم‌خانه نوکریم ما سائلانِ دست به دامان گرفته‌ایم سخت است زندگی؛ ولی آسان گرفته‌ایم ما خاکسارهای تو، در هر تیمّمت کشکول، زیر نم‌نمِ باران گرفته‌ایم رزقت زیاد و ریزه‌خوری‌های ما کم است از نان‌خورانِ خانه‌ی تو نان گرفته‌ایم ما از جُذامیان سرِ راهت از قدیم معنا برای واژه‌ی درمان گرفته‌ایم وقتِ سلوک، از نفسِ ذاکران تو ذکرِ «حسین‌جان» و «حسن‌جان» گرفته‌ایم وقتی دو نعمت است دَمِ هر نفس زدن باید حسین دَم شود و بازدم حسن ای واژه‌ی سکوتِ پُر از حرف؛ امام صبر! ای آنکه ریختند به کام تو جام صبر! با پِی کننده‌ی شترستان چه کرده‌اند؟! ای ذوالفقارِ زخمی دامِ نیام صبر! وقتی نمازِ ذکر علی در قعود بود برپا نگاه‌داشتی‌اش با قیام صبر حافظ سکوتِ سرخِ تو را یک جگر گریست تا گفت: «سنگ، لعل شود در مقام صبر» باید نوشت مقتلی از روضه‌ی سکوت با نام گریه‌دارِ «امامی به نام صبر» ای صبرِ تو تجلّی پیکارِ کربلا باید تو را نوشت جلودارِ کربلا .

. #مدح_امام_حسن #امام_حسن_ها السلام‌علیک یا کریم‌اهل البیت می نویسم حُسن می خوانم حَسَن من کویر تشنه ، بارانم حسن بین ظلمت، ماه تابانم حسن روز محشر باب رضوانم حسن با نگاهش می رود نوکر بهشت با حسن باشد چه حاجت بر بهشت دست های اوست جنّت آفرین روی ماهش، نور فردوس برین دیده اش سرچشمه ی ماء مَعین سایه اش عرشی ست بر روی زمین جمع شد در او تمام حُسن ها خوانده اند او را امام حُسن ها سفره دار است و دلش باب کرم ما گدا و اوست ارباب کرم بحر حق را دُرّ نایاب کرم اوست هر تصویر در قاب کرم پهن‌کرده سفره ای شاه کریم که در آن پیداست جنّات نعیم سفره ای از جنس بال جبرئیل از دلش جوشیده زمزم ،سلسبیل ریزه خوارش نوح و موسی و خلیل هر ملک دل را به آن بسته دخیل پای این سفره فلج ها پا شدند کور مادرزادها بینا شدند نان او رزق تمام عمر ماست گندمش سرمایه ی شاه و گداست آن چنان او مظهر جود وسخاست دشمنش هم با عطایش آشناست بر سر اطعام او کافر نشست شد به لطف نان او یکتاپرست او اگر چه در شجاعت حیدراست یک تنه پیروز بر صد لشکر است تیغ صلحش، گاه برّنده تر است مثل صدها فتح جنگ خیبر است تیغ صلحش ،مصلحت اندیشه بود ریشه ی تزویر را چون تیشه بود گاه هم شد پاسخش دندان شکن رفت میدان در جمل استاد فن ریخت سرها پای رزمش از بدن ذکر اهل عرش شد جانم‌ حسن راه ِ امّ الفتنه را با تیغ بست شاخ شیطان را به یک ضربه شکست بَه ! چه رویایی ست باران بقیع روی گنبد،صحن و ایوان بقیع وعده ی ما در شبستان بقیع محفل شعر  ِامامان بقیع می شود ابیات ناب شعر ما وصف ایوان طلای مجتبی هست امّید دل ما، منتقم جان دهد نام حسن را منتقم محشری برپا شود با منتقم می دهد وقتی که فتوا منتقم می شود وقت عمل بر وعده ها می رسد روز عذاب جَعده ها ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .

. برادر امام رضا #سید_جلال_الدین_اشرف وقتی دلتنگ امام رضا میشم میرسونم خودمو توو حرمت میشینم یه گوشه گریه میکنم ای به قربون مرام و کرمت سید جلال الدین برادر شاه خراسانی امید مردمان گیلانی برای ما همیشه سلطانی السلام علی السلطان ... ///////// همیشه نیمه ماه رمضون که شب شهادتت میشه میام توی صحن تو قدم که میزنم انگاری زائر صحن کربلام سید. جلال الدین یه در به روی نوکرا وا کن حال دل زارو تماشا کن برگ براتمون و امضا کن السلام علی السلطان ... .👇

#سرود #میلاد_امام_حسن علیه السلام #سبک_ای_صفای_قلب_زارم رب صل علی محمد ، محمد و آل محمد حسن جانم حسن سفره ی نعمت فکنده ، خالق نعمت در این ماه نیمه ی ماه خدا شد هدیه بر اهل زمین ماه علی و فاطمه رسول موتمن شده افطارشان ز بوسه بر حسن حسن جانم حسن... وقت جنگیدن به میدان ، چون خلیل بت شکن شد بعد از این شور ملائک ، لا فتی الا حسن شد به رزمش وارث علی مرتضاست جمل ، شد خیبرو حسن ، خیبر گشاست حسن جانم حسن.... شمع بزم آفرینش که جهان پروانه ی اوست کعبه ی حاجات مردم تا قیامت خانه ی اوست شود اینجا اسیر ز بند غم رها به تن پوشد فقیر لباس اغنیا حسن جانم حسن #ولادت_امام_حسن_مجتبی #امام_حسن #میثم_مومنی_نژاد ✍ 👇

. #سرود #میلاد_امام_حسن #سبک_شب_شبه_میلاده ز مقدم خورشید مدینه شد زیبا دوم حسن امشب آمده در دنیا حسن رسید از راه مدینه شد گلشن ز دیدن رویش چشم علی روشن یا مولا_(مولانا حسن جان)۳ ماه صیام آمد لطف مدام آمد در نیمه ی این مه ماه تمام آمد بیت شه مردان چو وادی طور است فاطمه ی زهرا در شادی و شور است یا مولا_(مولانا حسن جان)۳ گل به چمن وا شد مرتضی بابا شد گلشن از این خورشید تمام دنیا شد فاطمه ی اطهر نور بصر آورد بهر علی امشب قرص قمر آورد یا مولا_(مولانا حسن جان)٣ نبی جمال آمد حیدر جلال آمد دوم امام ما زهرا خصال آمد پیمبری رویش مرتضوی بویش فاطمه ی اطهر محو گل رویش یا مولا_(مولانا حسن جان)۳ امشب ز لطف تو گردیده مهمانت شرمنده گردیدم ز لطف و احسانت گر روسیاهم من بر تو پناهم من محتاج الطاف و نیم نگاه من یا مولا_(مولانا حسن جان)۳ #حاج_رضا_یعقوبیان ✍ #ولادت_امام_حسن_مجتبی 👇