🔶طبق دیدگاه شیخ اشراق، نور، امری بدیهی و بی نیاز از تعریف و تنها چیزی است که نام حقیقت را می توان بر آن نهاد. تمام مراتب معرفت و هستی، وابسته به نور است. در نهایت، همه نورها پرتوهایی از خداوند و یا نورالانوار هستند. 🔷نورهای فقیر برای پدید آمدن خود، به علتی نیاز دارند که باید کامل تر از خودشان باشد. اجسامی که در مرتبه پایین تر از نور قرار دارند و سهروردی از آنها به عنوان «جوهر غاسق» یاد می کند، نمی توانند علت برای مرتبه بالاتر از خودشان باشند. 🔸به همین دلیل، نورهای فقیر به نوری بالاتر و قوی تر از خودشان نیاز دارند. به دلیل محال بودن سلسله های بی نهایت، باید به نوری برسیم که همه نورها به آن وابسته هستند ولی خودش، غنی و بی نیاز از دیگران است. 🔹سهروردی، آن نور بی نیاز را «نورالانوار» و یا خداوند دانسته و عناوینی همچون «نور محيط»، «نور قیوم»، «نور مقدس» و «نور اعظم» را بر آن اطلاق می کند. او دلیل اختلاف در نورها را در فاصله ای می داند که با نورالانوار دارند. هر چه فاصله پدیده ها با خداوند بیشتر باشد، نور آنها نیز کمتر خواهد بود. 📖کتاب #آواز_عقل_سرخ به کوشش #عباس_بخشنده_بالی #نور #سهروردی 📌@canoon_org

🔷سهروردی در یک نگاه کلی، تمام اشیاء عالم را به دو قسم نور و ظلمت تقسیم می کند. وی معتقد است طبیعت نور، امری بدیهی است؛ زیرا تمام اشیاء به کمک نور شناخته می شوند. قاعده شناسایی نور این است که در حد خودش آشکار بوده و موجب آشکار شدن غیر خود نیز می شود. 🔶سهروردی از دو راه به نظریه هستی شناسی خود در باب نور و نقش کلیدی آن دست می یابد. نخست، دلیل های فلسفی در اثبات بدیهی بودن طبیعت نور عرضه می کند. بدین ترتیب که می گوید نور آشکارترین پدیده است زیرا هرچیز دیگری با توجه به نور شناخته و تعریف می شود. راه دیگر دستیابی به این مسئله، تجربه شهودی و عرفانی است که سهروردی آن را مهمتر از قبلی می داند. 💢او می گوید هر یک از نور و ظلمت، بر حسب مراتبی که دارند، دارای شدت و ضعف هستند. در اوج نورهای مختلف به مقامی برمی خوریم که ویژه خداوند است و به همین دلیل، از وی به عنوان نورالانوار یاد می شود. تمام نورهایی که در طبقات نازل تر خود تاثیر می گذارند، در وجود و باقی ماندن خودشان، به نورالانوار وابسته هستند. 📖کتاب #آواز_عقل_سرخ به قلم #عباس_بخشنده_بالی #نور #فلسفه #نورالانوار #سهروردی #شیخ_اشراق #هستی_شناسی 📌@canoon_org

🔶یکی از ویژگی هایی که سهروردی به آن توجه داشته، حیات و علم خدای تعالی است. وی در حکمت خود به این نتیجه می رسد: موجودی که برای خود آشکار باشد، نور و روشنایی است. اگر موجودی تنها به خودش وابسته باشد نه به موجود دیگری، در اوج علم و آگاهی قرار دارد. بنابراین، موجود آگاه، در درجه اول باید وجود داشته باشد تا علم و آگاهی یابد. این دو ویژگی بیرون از وجود او نبوده بلکه با او متحد هستند. 🔷سهروردی علم الهی را به دو نوع تقسیم می کند که شامل علم خداوند به ذات خود و علم خداوند به غیر از خود می شود و عدم غیبت خداوند را امر سلبی دانسته و مبنای علم خدای تعالی به ذات خود را نور مجرد بودن می داند که مساوی با ظهور و آشکار بودن برای خودش است. 💢شیخ اشراق می گوید: علم حق تعالی به موجودات به معنای عدم وجود حجاب میان وی و مخلوقات است نه به معنای صورت های ذهنی. مبنای علم خدای تعالی به مخلوقات، حضور همه آنها نزد خداوند است. او این نوع علم را به علم نفس انسان به صورت های ادراکی تشبیه می کند که نفس بر آنها احاطه داشته و علم حضوری پیدا می کند. 📖کتاب #آواز_عقل_سرخ به قلم #عباس_بخشنده_بالی #علم #اشراق #سهروردی 📌@canoon_org