eitaa logo
کانون اندیشه جوان
302 دنبال‌کننده
882 عکس
497 ویدیو
1 فایل
کانون اندیشه جوان پنجره‌ای به دنیای اندیشه www.canoon.org صفحه اینستاگرام: Http://Instagram.com/canoon_org ارتباط با ما: @canoonandishehjavan
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶پوپولیسم را معمولاً در مقابل نخبه گرایی سیاسی قرار می‌دهند که به طور کلی درصدد نفی آن است؛ اعم از اینکه نخبه گرایی، تک حزبی باشد یا چند حزبی. البته نفی نخبه گرایی به معنای نفی دموکراسی نیست و پوپولیسم هم می‌تواند گونه‌ای از دموکراسی به شمار آید. دموکراسی، مقسم پوپولیسم و نخبه گرایی است و پوپولیستی در مقابل دموکراسی حزبی قرار دارد. 🔷پوپولیسم درصدد است به جای نخبگان، مردم را به صحنه وارد کند و تاریخ را به جای نخبگان، برای توده ها رقم زند یا اگر از نخبگان سخن می گوید، آنان را در سایه مردم مطرح می کند. شاید به همین دلایل باشد که در دولت های پوپولیستی، نخبگان پیشین، شخصیت های قدرت سیاسی نیستند. 💢به عبارت دیگر دموکراسی های ، خود به تولید شخصیت های جدید می‌پردازند که برای بسیاری از مردم شناخته شده نیستند و می‌توانند ظرفیت‌های نادیده خود را برای همگان مشهود سازند. بیش از آنکه از نخبگان متن استفاده شود، از اقلیت‌های حاشیه بهره می برد و می کوشد طیف جدیدی از نخبگان را معرفی کند که از حواشی به متن آمده اند. 📖کتاب به قلم 📌@canoon_org
🔶پوپولیسم را معمولاً در مقابل نخبه گرایی سیاسی قرار می‌دهند که به طور کلی درصدد نفی آن است؛ اعم از اینکه نخبه گرایی، تک حزبی باشد یا چند حزبی. البته نفی نخبه گرایی به معنای نفی نیست و پوپولیسم هم می‌تواند گونه‌ای از دموکراسی به شمار آید. دموکراسی، مقسم پوپولیسم و نخبه گرایی است و دموکراسی پوپولیستی در مقابل دموکراسی حزبی قرار دارد. 🔷پوپولیسم درصدد است به جای نخبگان، مردم را به صحنه وارد کند و تاریخ را به جای نخبگان، برای توده ها رقم زند یا اگر از نخبگان سخن می گوید، آنان را در سایه مردم مطرح می کند. شاید به همین دلایل باشد که در دولت های پوپولیستی، نخبگان پیشین، شخصیت های قدرت سیاسی نیستند. 💢به عبارت دیگر دموکراسی های پوپولیستی، خود به تولید شخصیت های جدید می‌پردازند که برای بسیاری از مردم شناخته شده نیستند و می‌توانند ظرفیت‌های نادیده خود را برای همگان مشهود سازند. بیش از آنکه از نخبگان متن استفاده شود، از اقلیت‌های حاشیه بهره می برد و می کوشد طیف جدیدی از نخبگان را معرفی کند که از حواشی به متن آمده اند. 📖کتاب به قلم 📌@canoon_org
🔰نشست پوپولیسم و دموکراسی 🔶یکی از جدی­‌ترین مخاطرات امروز لیبرال دموکراسی در مفهوم عام و دموکراسی آمریکایی در مفهوم خاص، نه از ناحیه بیرون (هماوردطلبیِ ایدئولوژی­‌های رقیب) بلکه از ناحیه درون (ظهور جنبش­‌های پوپولیستی) است؛ چرا که پوپولیسم پاسخی به این بی‌ثباتی‌­ها و همچنین دوره‌های کنونی بحران سرمایه‌­داری ارائه می­‌دهد که برای بسیاری از مردم عادی معقول به نظر می‌رسد. 🔷اساسا پوپولیسم خود را در برابر لیبرالیسمِ متجلی در بازار آزاد، در جابجایی­‌های آزاد مردم یا برخی از اوقات در خودِ دموکراسی نمایندگی قرار می دهد. چنانکه در تجربه پوپولیسمِ راست در آمریکا و برآمدن ترامپ مشاهده گردید، پوپولیست‌ها منتقد روش­ هایی‌­اند که در آنها رقابت بین­‌المللی باعث از بین رفتن مشاغل شده است؛ بعلاوه، بر نقش فناوری‌های جدید در ایجاد بیکاری یا کار کاذب اشاره می‌کنند. 🗓در همین راستا قصد داریم تا در چهارشنبه ۳ آبان ماه ساعت ۱۵:۳۰ عصر با حضور دکتر محسن ردادی نشستی در اسکای روم کانون اندیشه جوان تحت عنوان «پوپولیسم و دموکراسی» برگزار نماییم. 🌐این گفتگو به صورت برخط در اسکای روم کانون اندیشه جوان به نشانی b2n.ir/d05397 برقرار است. 📌@canoon_org
🔰پوپولیسم و دموکراسی 🎞فیلم کامل نشست «پوپولیسم و دموکراسی» 🔷این نشست با حضور محسن ردادی «هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی» برگزار شد. 🔶فیلم کامل این نشست را در سایت و شبکه های کانون اندیشه جوان ببینید. 🌐 در سایت کانون ببینید. 📽 در آپارات کانون ببینید. 📱در اینستاگرام کانون ببینید. 📌@canoon_org
کانون اندیشه جوان
🔶 تمامی ایدئولوژی های مدرن با گزارۀ پایۀ «انسانگرایی» بنیادگذاری شده اند. انسان گرایی انسان محوری یا اومانیسم مفهوم جدیدی است که انسان مدرن به منظور پایه ریزی تفکرات دانش سیاسی و اجتماعی خود برگزیده است. مطابق این برداشت عالمی فراتر از دنیایی که انسان در آن زندگی می کند انکار می شود یا به شدت مورد تردید قرار می گیرد در این جهان نیز تنها موجود فعال مايشا همانا انسان است زیرا تنها او است که می تواند سوژه یا فاعل شناسایی بشود. 🔷 از این رو، قدرت تصرف در امور عینی (ابژکتیویته) و امور ذهنی (سوبژکتیویته) را دارد. انسان مدرن با فرض این که جهانی فراتر از این دنیا برای زیستن وجود ندارد، در تکاپوی ساخت دنیای جدیدی (مدرن) بر مبنای اصالت انسان یا انسان محوری بر می آید. شالوده دنیای جدید انسانگرا را (ایدئولوژی) طرح ریزی می کند. زیرا دنیای جدید تنها به نیروی عقلانیت بشر قابلیت تحقق پیدا می کند و فاعل شناسایی و سوژه هم قبل از انجام هرگونه مهندسی اجتماعی شروع به ایده پردازی نموده تا از آن ایده برای مهندسی اجتماعی (ساخت جهان مدرن) الهام بگیرد بدین ترتیب پای ایدئولوژی در دنیای جدید به میان می آید. 🔻انسان مدرن ایدئولوژی های سیاسی را با همان گزارۀ پایۀ( انسانگرایی) پدید می آورد تا منبعی معرفت را برای مهندسی اجتماعی باشند. حال، دموکراسی یکی از آن ایدئولوژی های سیاسی مدرنی است که توسط انسان مدرن با معنا و مفهوم جدیدی بازخوانی و احیا شده است. مفهوم حکومت مردم یا دموکراسی در نظام معنایی جدید ایدئولوژیکی شده است. یعنی به ایده یا عنصر ذهنی الهام بخش تبدیل شده که بنیاد آن بر انسانگرایی است. دموکراسی در مفهوم جدید خود هیچ ارتباطی با دنیای عینی که یکی از موجودات آن مردم است ندارد مردم سالاری جدید از همان ایده ذهنی خود الهام می گیرد و به مردم عینی ساکن در کوچه و بازار کاری ندارد. 🔺مردم عینی انسانهای گوشت و خوندار کاملاً متکثر است و همۀ آنان انسانگرا نیستند کسانی از آنها به آدمیان و می ورزند و افرادی شرارت می کنند؛ برخی دیو خویند و برخی فرشته خو؛ عده ای بر پایه ایمان به خداوند عمل می کنند و تعدادی بر پایه کفر و الحاد زندگی می کنند؛ اشخاصی اهل ظلم و ستم هستند و برخی دیگر اهل آزادگی و کرامت انسانی می باشند. 🔘 بنابراین، مردم عینی لزوماً بر پایه انسان گرایی، رفتار فردی و جمعی خود را تنظیم نمیکنند. آری! از مردم ذهنی (سوبژکتیو) چنین توقعی میتوان داشت زیرا آنان بر پایه ایده ای تصویر شده اند که انسانگرایی آنان است. بدین ترتیب می توان گفت که دموکراسی در مفهوم جدیدش بدون التزام به انسانگرایی ممکن نیست اما دموکراسی به مثابه شیوه حکومتی چطور؟ آیا رویکرد دوم دموکراسی نیز ملتزم به انسانگرایی است؟ پاسخ این پرسش کاملاً روشن است. ◻️ باید ملاحظه کرد که دموکراسی شیوه حکومت داری چه نوع حکومتی است. اگر شیوه حکومتی دولتهای مدرن ایدئولوژیک باشد. طبعاً بدون التزام به انسانگرایی : پذیرفته نمی شود شدن دموکراسی دقیقاً به همین معنا است یعنی: شيوه حکومتی که مبنای انسان گرایانه پیدا کرده است. اما اگر دموکراسی شیوه حکومتی در نظام سیاسی اسلام باشد، بدون التزام به انسان گرایی ممکن می باشد. 💢لیکن به این نکته مهم میتوان اشاره کرد که به مثابه شیوهٔ حکومتی در نظام سیاسی معطوف به مردم عینی و در خدمت آن است، نه خدمت گزار و معطوف به مردم ذهنی که معلوم نیست ارزش واقعی آن تا چه اندازه می باشد خدای اسلام، خالق مردم عینی گوشت و استخوان دار است نه خالق مردم ذهنی شریعتی هم که از سوی خداوند سبحان نازل شده برای تنظیم نظام معیشتی و اخروی همین مردم عینی است شریعت اسلامی معطوف به مردم ساخته و پرداخته ذهن بشری نیست. 📖کتاب به کوشش 📌@canoon_org
کانون اندیشه جوان
🔷 یکی از مسائلی که دغدغه ذهنی شاعران و نویسندگان است جستن راهی برای مطرح شدن در سطح جهانی و کسب موقعیت در امروز جهانی است. تصوّر برخی آن است که برای رسیدن به این جایگاه باید به «پسند جهانی» توجه کرد و یا متناسب با ذائقه جهانی، خلق اثر کرد و برای ادراک چنین مرتبه ای باید از سنت ها و نمودها و مظاهر ملی صرف نظر نمود! 🔶 این تفکر ناروا، نوعی پوست انداختن، و خروج از زبان و فرهنگ و حتی ارزش های ملی و دینی را در پی خواهد داشت. انگاره نادرست دیگر این است که باید مثل چهره های مطرح جهانی گفت و نوشت و سرود بی آن که توجه شود همه چهره های جهانی و فادار به ، باورها و هنجارهای سرزمین خود و حتی گاه «به شدت بومی هستند و باید بومی ماند تا جهانی شد». 💢 فضای تبلیغاتی جهانی که صلح و آزادی () را هماره تبلیغ می کند در این رویکرد بی تأثیر نیست . شگفت آن است آنان که بیش از همه از صلح و آزادی سخن می گویند، بیش از همه جنگ آفرین و صلح ستیز برای فروش تسلیحات خود و استیلا و سیطره بر جهان و ملت ها و سرمایه های دیگران هستند. تکرار مداوم صلح از این حنجره ها، باعث می شود که چهره خشن و خونین آنان پشت نقاب ها پنهان بماند و نویسنده و شاعر به اصطلاح جهان سوم با همان ها هم صدا و همراه و زبان گویای آنها شود! ⭕️ به هر حال برخی برای جهانی شدن آن قدر از خود می تراشند تا بیرنگ و بی خاصیت می شوند. شعر ضد دفاع مقدس گفتن - دانسته یا ندانسته - نوعی القای جهانی بودن و صلح طلب بودن تلقی می شود. برخی داستان نویسان نیز به امید ترجمه شدن اثر و تحویل گرفته شدن از سوی چهره ها و مراجع جهانی در این دام لغزیده اند. 📖کتاب به کوشش 📌@canoon_org
🔷پس از سقوط ، نه‌تنها بسیاری از نزدیکان او صریحاً اعتراف کردند که دولت و قوه مجریه، سرنوشت انتخابات شورای ملی و مجلس سنا را رقم می‌زد، خود محمدرضا شاه نیز اظهاراتی کرده که بر این امر گواهی می‌دهد؛ 🔶 مثلاً در جایی گفته است: چون اکنون یک حزب در مملکت است و همه ملت ایران در یک حزب عضویت دارند، چون هنوز شورای دائمی و ارگانهای دیگر آن معین نشده اند تا اسامی کاندیداهای حزب را از شهرستان‌ها و استان‌ها معرفی کنند، از این رو مجبور شدیم که اسامی را از اشخاص خیلی معتمد محلی بخواهیم. تعدادی از اسامی را به دلایلی که داشتند خط زدند و عده ای را معرفی کردند. 💢 محمدرضا پهلوی در آخرین کتابش با عنوان پاسخ به تاریخ که پس از خروج از ایران چاپ و منتشر شد، می نویسد: در ۲۸ مرداد ۱۳۵۷، به ملت وعده دادم که صحیح و آزاد در پایان دوره قانونگذاری انجام خواهد شد. از این اشاره پیداست که انتخابات بنا به قول شخص شاه تا سال ۵۷ صحیح و آزاد نبوده و قرار شده از آن به بعد انتخابات آزاد برگزار شود! 📖 ماهنامه ، دی و بهمن ۱۳۹۳، شماره ۱۲۸ و ۱۲۹، ص ۶۲ 📌@canoon_org
🔶به نظر ابهام مفهوم عقلانیت سبب محبوبیت آن و طرفدارانش شده است: از سویی نام و از سویی دیگر نام قوه‌ای ادراکی است. در بعد عملی، عقلانیت دال بر توجه به بحث آزاد و اقناع و پرهیز از اجبار است و در بعد نظری به وصول به واقعیت اشاره می‌کند. 🔷این ابهام سبب می‌شود که عقلانیت جاذبه‌ای واهی پیدا کند و بسیاری از اندیشمندان را درگیر خود نماید، اما اگر به بی‌اعتباری مدل سوژه ـ ابژه در توجه کنیم، وجه شناخت‌شناسانۀ عقلانیت نفی می‌گردد و در عمل نیز می‌توان با استفاده از واژه‌های ملموس و روشنی چون ، و... همان تأثیر الهام‌بخش و شورآفرین را اعمال کرد. 📖ماهنامه زمانه، دوره جدید، شماره ۷ 📌@canoon_org
41.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰خواب پادشاه 💢آموزه‌هایی از این دست که مردم خاورمیانه برای دموکراسی «آماده» نیستند یا اسلام با یک نظام حکومتی دموکراتیک «سازگار» نیست، از برجسته‌ترین مضامین شرق‌‌شناسانه‌ای هستند که در مباحث دانشگاهی و سیاسی مطالعات خاورمیانه رخنه کرده است. تعاریفی که بیش از آنکه از سوی کشور های غربی مطرح شود از بلندگو حاکمان عربی مستبد مطرح است. روایتی که مسیر اسلام خوب را در نظام پادشاهی تعریف می کند. 📌@canoon_org
کانون اندیشه جوان
💢 در اوایل طرح نظریه «جمهوری اسلامی»، برخی از اشخاص و گروه ها خواستار اضافه کردن قید «دموکراتیک» بر آن بودند (جمهوری دموکراتیک اسلامی) تا رنگ آزادی و دموکراسی آن بیشتر شود. اما به چند دلیل نمی توان آن را به نظریه جمهوری اسلامی اضافه کرد: 🔷 زاید بودن: در اسلام، آزادی فردی و دموکراسی وجود دارد؛ اما با تفاوتی که میان بینش اسلامی و بینش غربی وجود دارد. با توجه به این نکته، در عبارت «جمهوری دموکراتیک اسلامی»، دموکراتیک، حشو و زاید است. 🔶 توهم نبود آن در اسلام: در آینده وقتی مردم در دولت جمهوری اسلامی، یک سلسله آزادی ها و دموکراسی ها را به دست آورند، ممکن است برخی نزد خود اینطور تفسیر کنند که اینها نه به دلیل اسلامی بودن این جمهوری، که به دلیل دموکراتیک بودن آن حاصل شده است. اما در واقع اینچنین نیست. به مصداق مصرع معروف: «چون که صد آید، نود هم پیش ماست». وقتی که می خواهیم از جمهوری اسلامی سخن به میان بیاوریم، به طور طبیعی آزادی و حقوق فرد و دموکراسی هم در بطن آن است. 💠 ناسازگاری دموکراسی غربی با اسلام: بعضی جمع «جمهوریت» و «اسلامیت» را محال و آن را معمای ناگشودنی می خوانند. اما منشأ این شبهه، به عام بودن جمهوری بر می گردد. بر این اساس، اگر به تعریف و نظريه فوق، قيد «دموکراتیک» هم اضافه شود، در آن، اصالت از آن مردم در مقابل دین است که نه تنها با اصول اسلامیت ناسازگار می افتد، بلکه این تئوری به دلیل اشتمال بر اجزاء مبهم و یا متناقض، فاقد شرایط و خصوصیات یک تعریف منطقی خواهد بود. از این رو، حذف قید مزبور، ضروری به نظر می رسد. 📖 کتاب سیاست و حکومت ، دفتر بیست و نهم از مجموعه کتاب های ، به قلم 📌@canoon_org