eitaa logo
کانون اندیشه جوان
303 دنبال‌کننده
882 عکس
497 ویدیو
1 فایل
کانون اندیشه جوان پنجره‌ای به دنیای اندیشه www.canoon.org صفحه اینستاگرام: Http://Instagram.com/canoon_org ارتباط با ما: @canoonandishehjavan
مشاهده در ایتا
دانلود
🔶خدا امری پیچیده نیست اما موجودی است که بنابر فرض، دارای همه کمالات ممکن بدون هیچ حد و اندازه می باشد و هر اندازه کمال بیشتری برای یک موجود در نظر گرفته شود، احتمال وجودش کمتر می شود. این از آن رو است که هر کمال و مرتبه ای علتی می خواهد؛ بنابراین موجود نازل تر آسان تر و از طریق علل ساده تر و با گونه کمتری تحقق می پذیرد. 🔷در نتیجه شانس بیشتری برای تحقق دارد و برعکس موجود کامل تر گونه بیشتری می طلبد و شانس کمتری برای تحقق دارد. لاجرم موجودی که از نظر کمالات بی نهایت است، احتمال وجودش نیز بی نهایت اندک است. در پاسخ به این مسئله گفتنی است از نظر فلسفی، قضیه کاملا برعکس است. 💢هر اندازه موجودی در سلسله مراتب هستی کامل تر باشد، از بساطت بیشتری برخوردار است، مقید به قیود و شرایط کمتر و به حقیقت هستی نزدیک تر و امکان و احتمال تحقق آن بیشتر است تا آنجا که بسیط علی الااطلاق وجود محض و عین هستی است. چنین حقیقتی مشروط به هیچ شرطی نیست، و ضروری التحقق است و سایر موجودات همه هستی خود وامدار اویند. 📖کتاب به قلم 📌@canoon_org
💢 به پیروی از به یکی بودن ذات و صفات خدا تأکید دارد. وی ضمن بازگویی دلایل ملاصدرا دلایل جدیدی را به این بحث می افزاید: 🔸اگر صفات خدا زاید بر ذاتش باشند، کثرت در پدید می آید که مستلزم آن است که خدا واجب الوجود نباشد که نادرست است. 🔹در فرض زاید بودن صفات بر ذات، فقدان در ذات حق تعالی شکل می گیرد که این فرض نادرست است؛ زیرا اگر قوه در ذات خدا راه یابد، دیگر نخواهد بود. 🔸اگر خدا زاید بر ذاتش باشند، صفات ایشان عرضی خواهند بود. از سویی، صفات عرضی نیازمند علت خواهند بود که اگر خدا خالق صفاتش باشد، خدایی را فرض کرده ایم که هم فاعل و هم قابل است که فرضی نادرست است. 🔹اگر صفات خدا زاید بر ذاتش باشند، مرتبه ذات خالی از کمالات خواهند بود. یعنی ذات خدا اصلاً به آن کمالات وصف نخواهد شد. 🔸ذات خدا اگر صفاتی زاید بر ذاتش داشته باشد، کمال او به امور زاید خواهد بود. در این صورت عقل حکم می کند ذاتی که کمال او به ذاتش باشد، کامل تر است نسبت به ذاتی که کمال او به امور زاید باشد. 📖کتاب به قلم 📌@canoon_org
🔷تنها موجود قائم به ذات، خداست و سایر موجودات در وجود و بقا به او نیازمندند. حیات را میتوان به اجزای بی نهایت تقسیم کرد که هیچکدام از آنها بستگی به دیگری ندارد. بنابراین، از اینکه مثلا من اندکی قبل وجود داشتم، لازم نمی آید که هم اکنون نیز موجود باشم، مگر اینکه در این لحظه خدا مجددا مرا به وجود آورد؛ یعنی مرا ابقا کند. 🔶نظم طبیعت، به فعل مداوم "آفرینش خدا" متکی است. نه تنها آغاز هستی موجودات بلکه تداوم و بقای آنها نیز مبتنی بر فعل الهی است. دو جوهر نفس و بدن را به همین علت نباید با جوهریت خدا یکسان دانست، زیرا فقط یک جوهر وجود دارد که بی نیاز از غیر است و آن خداست و همه اشیای دیگر، تنها توسط او هستی می گیرند. 💢لذا، دو جوهر نفس و بدن را به عنوان جواهر مخلوق، باید از اعراض تفکیک کرد؛ بدین ترتیب که آنها غیر از وابستگی به خدا به موجود دیگری برای موجود بودن نیاز ندارند و اعراض برای موجود بودن به جوهر نیز نیازمندند. پس جوهر به معنی ذاتی قائم به خود، فقط خداست و جهان قائم به اوست و مدد عام او ضامن تداوم هستی است. 📖کتاب به قلم 📌@canoon_org
🔶نظریه حکیم طوسی در مورد علم از بهترین نظریه هایی است که در این مورد ابراز شده است. او نظریه را که معتقد به علم حضوری بوده، تصحیح و تکمیل کرده است. تحقیق این موضوع در باری تعالی از شاهکارهای خواجه به شمار می رود. 🔷 در شرح ، ضمن انتقاد به نظر و بیان اشکالات نظریه مزبور میگوید: اینکه برخی حکمای قدیم، اساسا علم را ذات باری تعالی نفی نموده اند و اینکه به مُثُل و صور، گرایش پیدا کرده و اینکه حکمای مشایی به اتحاد عاقل و معقول، تمسک جسته اند، به منظور دوری از این محالات است. 💢اگر من در آغاز این مقالات، شرط نمی کردم که مخالف نظریه شیخ، چیزی نگویم، این اشکالات را پاسخ می گفتم ولی از سوی دیگر نمی توانم ناگفته از آن بگذرم. سپس می افزاید: همانطوری که شخص کننده در خویش به صورتی غیر از صورت ذاتش نیاز ندارد و همچنین در ادراک چیزهایی که از ذاتش صادر می شوند، غیر از همان صورت صادره به چیز دیگری نیازمند نیست. 📖کتاب به کوشش و 📌@canoon_org