🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 👈 قسمت ۴۳ : 🔻 "کاش زبانم لال میشد و نمیگفتم! کاش زبانم لال میشد..." ارمیا چشم👀 میچرخاند. یوسف: _دنبال کی میگردی؟ +دنبال حاج علی!👨‍🦳 مسیح: _همین شیخ روبه‌روته دیگه!نشناختیش؟ _ِارمیا👱 متعجب😳 به شیخ مقابلش نگاه کرد. حاج علی در لباس روحانیت؟ _یعنی آخونده؟! #یوسف: _منم تعجب😳 کردم. وقتی رسیدیم اون پسره🧔 این لباسا رو بهش داد، اونم پوشید. به پسری اشاره کرد، که برادر "سید مهدی" بود. _زنی🚺 به #آیه نزدیک شد و اندکی از خاک قبر را برداشت و بر پیشانی آیه مالید: _خاک مرده سرده، داغ🔥 رو سرد میکنه. #آیه به سرد شدن داغش اندیشید. بدون مهدی مگر #گرما و #سرما معنا داشت؟ #رها میخواست بلندش کند. #آیه ممانعت کرد. #سایه زیر گوش👂 آیه گفت: _پاشو بریم، همه رفتن! +من میمونم، همه برید! میخوام #تلقین بخونم براش! _تو برو من میمونم میخونم، با این وضعت تو این سرما ❄️نشین! َ +نه! خودم باید بخونم! من حالم خوبه، وقتی پیش #مهدی‌ام خوبم. _نگاهی 🙁میان #رها و #سایه رد و بدل شد، نگران 😔بودند برای این مادر و کودک. حاج علی نزدیک شد: _آیه جان بریم؟ مهمون داریم باید شام🥘 بدیم. +من میمونم، شما برید! _حاج علی کنارش نشست: _پاشو بابا جان... تو باید باشی! میخوان بهت تسلیت بگن، تو #صاحب_عزایی.🏴 #آیه نگاه به #چشمان_قرمز پدر کرد: _صاحب عزا محمده، حاج خانومه، شمایید! بسه اینهمه صاحب عزا! بذارید من با شوهرم باشم! #رها که بلند شد، صدرا 🧑‍🦱خود را به او رساند: _چی شده؟ چرا نمیاید بریم؟ #رها نگاه غمبارش😢 را به همسرش دوخت: _آیه نمیاد! _آخه چرا؟ #معصومه اولین کسی بود که از سر خاک برادرش رفته بود... چرا آیه نمیرفت؟ _میخواد پیش شوهرش باشه. میگن که وقتی همه رفتن از سر خاک، #نکیر_و_منکر میان؛ اگه کسی باشه که برگرده و دوباره #تلقین رو بخونه، مرده میتونه جواب بده و راحت از این مرحله‌ی سخت، رد میشه! تازه میگن شب اول تا صبح یکی بمونه قرآن 📕بخونه! _صدرا🧑‍🦱 به برادرش فکر🤔 کرد، کاش کسی برای او این کار را میکرد! #معصومه که رفته بود و دیگر پا به آنجا نگذاشته بود. #بهانه گرفته بود که برایش دردناک است و به بچه 🚼 آسیب وارد میشود از اینهمه غم! +حرفی که مدتی بود ذهنش🤔 را درگیر کرده بود پرسید: _تو هم مثل آیه خانمی؟ #رها که متوجه حرف او نشده بود نگاه در نگاه صدرا انداخت و با تعجب😳 پرسید: _متوجه نشدم! _من بمیرم⚰، تو هم مثل آیه خانم سر خاکم میمونی؟ برام #تلقین میخونی؟ سر خاکم میای؟ اصلا برام گریه🥲 میکنی؟ ناراحت میشی؟ یا خوشحال میشی؟ #رها اندیشید🧐 به نگرانی آشکار😒 چشمان صدرا: _مرگ هر آدم تلنگری به اطرافیانشه. ☠مرگ تولد دوباره‌ست، اینا رو #آیه گفته! غم آیه از تنهایی خودشه، نگران شب اول قبر شوهرشه، اونا عاشق 💞هم بودن. هر آدمی که میمیره اشک😭 ریختن یه امر عادیه! صدرا 🧑‍🦱به میان حرفش دوید: _نه از اون گریه‌هایی مثل یه رهگذر! از اون چشمای به خون🩸 نشسته‌ی آیه خانم! از اونا رو میگم! رها نگاهش را دزدید: _شما که #رویا خانم رو دارید! _رویا قبرستون نمیاد، میگه برای روحیه‌ش بده؛ حتی برای #سینا هم نیومد! نگاه رها رنگ غم😒 گرفت: _به نظر من از اعمال خودش فراریه که میترسه پا به قبرستون نمیذاره! اینجا بوی مرگ☠ میده! آدمایی که از مردن میترسن و میدونن چیز خوبی اون دنیا منتظرشون نیست، قبرستون نمیان چون مرگ #وحشتزده‌شون میکنه؛ وجدانشون فعال میشه. +اگه مُردم، نه! وقتی مُردم برام گریه 😥کن! تنها کسی که میتونه #صادقانه برام دعا 🤲و طلب بخشش کنه تویی! _چرا فکر میکنی این کارو میکنم؟ +چون قلب🫀 مهربونی داری، با وجود بدی‌های خانواده‌ی من، تو به #احسان محبت میکنی؛ نمیتونی بد باشی... سایه به آنها نزدیک شد: _سلام...🖐 ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

👆🌴 #قمقمه_هاى_خالی💧 🌷همه سر جای خود #مستقر بودند، آرام🤫 و در #سکوت_مطلق. #سکوتی که بوی #حضور می داد، حضور فضایی آکنده از #معنویت. تمام کارهایی که باید صورت می گرفت قبلاً بچه ها خودشان با هم #هماهنگ کرده بودند و حالا نشسته بودند که #رمز_عملیات اعلام شود.... 🌷اولین بار که #رمز_عملیات خوانده شد، دست👈 بچه ها رفت روی #قمقمه های آب. #قمقمه را بیرون آورده و سر آن را باز کردند، بعد کم کم قمقمه را #سرازیر کردند و #تمام_آب را از قمقمه، روی #زمین ریختند این کار حتى یک دقیقه⏳ هم زمان نگرفت، حالا همه #آماده بودند تا یک #واقعیت بزرگ تاریخی 📜 را که در صدر اسلام به وقوع پیوسته بود، بار دیگر #عینیت ببخشند. 🌷رمز عملیات #بهانه ای بود برای اجرای این کار و این بار با تمام وجود #منتظر بودند تا برای بار آخر رمز عملیات اعلام شود تا با تمام وجود به #دشمنان نور و روشنی #هجوم بیاورند و این هم به #وقوع پیوست و #رمز_عملیات برای بار اخر اعلام شد ...👇📢 🌷یا ابوالفضل العباس راوی: حاج مجید قانعی 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید