🥋 هنرهای رزمی را به شیوههای مختلفی میتوان تقسیمبندی کرد.
❇️ یکی از این تقسیمبندیها بر اساس #تکنیکهایی است که در آن رشته بیش ترین تأکید بر آنها میشود.
🤛 رشتههای #ضربهای:
🥊 ضربه با #دست:
#بوکس غربی
👊 درگیری کامل:
#کونگ_فو
#تکواندو
#ساندا (مبارزه ووشو)
#کیک_بوکسینگ
#ساواته
#کاراته
#موی_تای
#وینگ_چون
#تایچیچوان
#چانگچوان (سبک #شمالی هنرهای رزمی چینی یا ووشو)
#نانچوان (سبک #جنوبی هنرهای رزمی چینی یا ووشو)
#موی تای یا بوکس #تایلندی (تای بوکسینگ)
🤼♂ رشته های #گلاویزی:
✅ فنون #پرتابی:
#جودو
#هاپکیدو
#سامبو
#سومو
✅ فنون #قفل_مفصل و خفهکننده: #آیکیدو
#جوجیتسو برزیلی
✅ #دفاع_شخصی:
#کراوماگو
#کوماندو و …
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
#کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🏹🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺🏊♂🏇
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️
🥋 کیوکوشین کاراته
#کیوکوشین یکی از سبکهای کاراته غیرکنترلی است.
این رشته توسط ماسوتاتسو #اویاما (۱۹۹۴–۱۹۲۳۰) استاد #کرهای تبار هنرهای رزمی بنیان نهاده شد.
کیوکوشین از دو لغت کیوکو (بالاترین، #نهایت) و شین ( #حقیقت، روح) ترکیب شده است. این رشته در ابتدا اویاما ریو و اویاما کاراته جوجوتسو نیز نامیده میشد.
تأکید این سبک روی « #مبارزه واقعی در فاصله نزدیک و بدون عقبنشینی» است. در کیوکوشین برای کاستن مقاومت حریف، از اصابت ضربات به طور متوالی و با حداکثر #قدرت استفاده میشود.
❇️دو اصل اساسی در مبارزات کیوکوشین وجود دارد که این رشته رزمی را پر ابهت و قدرت مند ساخته است:
۱. مبارزه از فاصله نزدیک:
#فلسفه این اصل این است که کیوکوشین کای هرگز عقب نشینی نمی کند و از حریف نمی گریزد. اصل بر جسارت و نفوذ مداوم و نزدیک شدن دائمی به حریف است.
۲. تلاش برای از پای انداختن حریف با یک #ضربه:
کیوکوشین کای تلاش می کند تا در سریع ترین زمان ممکن و با یک ضربه قدرت مند، حریف را از پای درآورد.
فلسفه این اصل این است که «نبرد زودتر تمام شده و صلح، هر چه سریع تر حاکم گردد».
✳️ تمرینات روحی
این سبک تأکید زیادی بر روی تمرینات #تنفسی و #استقامتی دارد. از این رو هنرجوی کیوکوشین پس از سالها تمرینات مکرر، دارای اندامی ورزیده و روحیه ای آسیبناپذیر میگردد.
در این سبک تکیه اصلی بر حفظ سلامتی همزمان جسم و #روح است؛
در مبارزات کیوکوشین و اساساً در فلسفه آن پیروزی به هر قیمتی بر حریف مقابل معنایی ندارد. در فلسفه متعالی کیوکوشین هدف غائی، تناوری جسم برای رسیدن به مکارم عالیه #اخلاقی است و به هیچ روی خشونت در سبک کیوکوشین جایگاهی ندارد؛ چرا که اساساً #خشونت و کیوکوشین در تقابلند نه در تعامل.
کیوکوشین نه تنها خشن نیست بلکه سعی در پرورش روحیه لطافت، افتادگی، و بزرگ منشی را در هنرجوی مبارز دارد.
در مورد مؤثر بودن روش مبارزه و سطح روحی ویژه ای که در کیوکوشین #کاراته بر روی آن تأکید میشود و تا اندازهٔ زیادی آن را از دیگر هنرهای رزمی تن به تن متمایز میسازد باید به یکی از مفاهیم اساسی در روش مبارزاتی کیوکوشین اشاره کرد که برگرفته از مکاتب #شمشیرزنی کهن ژاپن بوده و موسوم به "ایکّن #هیساتسو" (Ikken Hissatsu)
یا "هر یک ضربه، یک هلاکت (یا نابودی/پیروزی)" است.
✳️ تعادل و آرامش
بر طبق این اصل هر #تکنیک پا یا دست، هر نوع جابه جایی بدن، تنفس صحیح، حفظ تعادل، حفظ آرامش، نگاه پیوسته و هوش مندانه به چشمان حریف، هر فریاد #کیای و #روحیهٔ جنگندگی مبارز باید با کیفیتی تمرین و اجرا شود که اولین ضربه در نبرد آخرین ضربه باشد و حریف را به کلی ناتوان، تسلیم یا نابود سازد.
این فلسفه نه بر اساس نهایت خشونت بنا شده و نه نوعی کمال گرایی غیرواقعی یا خودنمایی است؛ بلکه تأکیدی بوده است که ماسوتاتسو اویاما روی برتری صلح و پایان سریع جنگ بر مبارزهٔ بیمعنی، بی هدف و غیرانسانی داشته و این را میتوان در نام کیوکوشین به معنای #نهایت_حقیقت، به خوبی دریافت.
حقیقتی که در آن اثری از ترس، حسادت، کینه، خستگی و غرور باقی نمیماند.
ریشه اصول تنفس عمیق و قدرتی برای اجرای سنگین و نفوذی ضربات دست و پا و کمترین جابه جایی بدن یا « #تای_ساباکی» به دور حریف در کیوکوشین به تجربه اویاما از سبک کاراته #گوجوریو (از مکتب اصلی #ناهاته در #اوکیناوای ژاپن) بر میگردد که آن خود نیز تکاملی از مکتب #شائولین #جنوبی در #چین است که تأکید آن بر استقرارهای کم ارتفاع بدن، تغییر پی در پی ضربات به سمت نقاط حساس بدن حریف مانند پهلوها، دندهها، ساق و ران و قفسه سینه و به طور کلی ریشه کن کردن حریف است.
ضربات چرخشی و بلند پا، کوبش های کشیده پا از پهلو یا مستقیم و ترکیب دفاع و حمله سریع با دست در کیوکوشین بیشتر برگرفته از سبک کاراته #شوتوکان (از مکتب اصلی #شوریته در اوکیناوای #ژاپن) است که سرچشمه آن هنرهای جنگی شائولین #شمالی در چین است.
با این وجود استاد اویاما همراه با ترکیب فلسفههای سخت و نرم، سرعت و قدرت و نیز تنفس #ایبوکی از شکم و منطقه انرژی حیاتی با تنفس #نوگاره از قفسه سینه، توانست یک نوع روحیه و فلسفه مخصوص به خود را نیز در کیوکوشین دمیده و آن را در زندگی شخصی خود و در سراسر عمرش اجرا کند.
حالت بسیار ویژه و عمیقی از قرار گرفتن در یک وضعیت نهایی و بدون بازگشت. عبور از #ترس از مرگ و پذیرش درد و رنج مبارزه واقعی (زندگی) با تمام وجود..
درسی که استاد اویاما به گفته خود او، از زندگی شمشیرزن سامورایی مشهور و استاد استراتژی جنگ ژاپنی، #میاموتو موساشی در قرن هفدهم الهام گرفت و باعث دگرگونی زندگیش شد.☯
#oyama
#سبک_شناسی🀄️
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
#کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.)
🥋به مجموع
هنرهای رزمی #جنوبی #چین با بوکس جنوبی شائولین
#سیولوم ( #سیلوم) گفته می شود.☯
#southkungfu
#سبک_شناسی 🀄️
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
#کانال
#هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷
🏹🥊🥋🏋♂🤼♂🤸♂🧗♂🤺🏊♂🏇
(⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️
🥋 چویلیفوتکونگفو
⛩ به عنوان سیستمی #جنوبی شناخته میشود ولی در هر دو بخش جنوبی و شمالی ریشه دارد.
بنیانگذار این سیستم، چان #هئونگ، سه معلم داشت؛ دو تا از جنوب و یکی از شمال.
🇨🇳 چوی لیفوت یکی از #سبکهای کونگفو است که تحت تأثیر #کونگفوی چینی شمالی و جنوبی بوده و فنون سبک جنوب را با حرکات سریع پای هنرهای رزمی شمال #چین میآمیزد.
چوی لیفوت توسط چان هئونگ بنا نهاده شد کسی که خود در آن دوره یک #رزمیکار شناخته میشد.
دوره هنرهای رزمی او از سن هفت سالگی شروع شده زمانی که رفت تا با عموی خود چان یوئنوو که خود بوکسور مشهوری از معبد #شائولین فوجیان چین بود، زندگی کند.
چان هئونگ هنر کونگفوی شائولین را از چان یوئنوو آموخت و در سن ۱۵ سالگی توانست مهارت خوبی کسب کرده و تمام مبارزان در روستاهای اطراف را شکست دهد.
👱♂ زمانی که به سن ۱۷ سالگی رسید، چان هئونگ آماده اجرای مهارتهای رزمی بیشتر بود. بنابراین چان یوئنوو او را به لییائوسان، همان هم کلاسی ارشد یوئنوو در معبد شائولین جنوبی معرفی کرد.
چان هئونگ چهار سال دیگر هم به تمرینات خود زیر نظر دقیق لییائوسان ادامه داد.
بعد از گذشت چهار سال به خوبی نشان داد که چان هئونگ آماده رفتن به سطوح بالاتر است. وقتی که فقط ده سال داشته به سطوحی از مهارت رسید که یوئنوو و لییائوسان این سطح را در سن ۲۰ سالگی بهدست آورده بودند. پتانسیل این مرد جوان بهقدری زیاد بود که لییائوسان او را به راهبی از شائولین به نام چوی فوک در منطقه کوهستانی لائوفو زندگی معرفی نمود.
وی بهترین معلم چان هئونگ بود. وقتی که چان هئونگ ۲۹ ساله بود، راهب، چوی فوک را ترک کرد و به روستای خود بازگشت. جائی که دو سال بعد را در آنجا صرف کرد و تمام فنونی را که آموخته بود تمرین و مرور کرد. چان هئونگ سیستم جدیدی را تحت عنوان کونگفو پایهریزی کرد.
🙏 در سال ۱۸۳۶، رسماً سیستم #چوی_لیفوت را به احترام دو مربی اصلی خود تأسیس کرد. نام دو مربی او چوی فوک و لی یائوسان بود و کلمه فوت هم از زبان چینی به معنای بوداست تا ارادت خود را به عموی خود چان یوئنوو و ریشههای شائولین در این سیستم نشان دهد.
علت اینکه سیستم چوی لیفوت بسیاری از فرمهای کونگفو را دارا میباشد این است که چان هئونگ این فرمها را از سه مربی ماهر شائولین آموخته بود.
هریک از مربیهای او #فرمهای سنتی زیادی میدانستند و خود چان هئونگ بسیاری از فرمهای آموزشی و مبارزه را با تجربه شخصی خود و سالها تمرین و ممارست بهدست آورده بود.
ضمناً فرمهای زیادی را هم برای هنرجویان مختلف طراحی کرد که اشکال و توانمندیهای فیزیکی مختلفی دارند.
فرمهای کونگفوی او در یادداشتهائی ثبت شدند که در اختیار نزدیکترین هنرجویانش قرار گرفتند.
📚 معلم دوم چوی لیفوت، دکتر هویوئن چو بود. هو ۲۰ سال از عمر خود را تحت نظر نوهٔ بنیانگذار این سبک صرف #مطالعه چوی لیفوت نمود.
نام نوه بنیانگذار چان لییوچی است. کار سخت و آموزش هدفمند یوئن چو باعث شد تا سیستم فکر و روح چان ییوچی را دریافت نماید.
وی یادداشتهای فرم سنتی کینگ موئی را از سوی بنیانگذار آن دریافت کرد. معلم سوم چوی لیفوت من، تحت عنوان ونگگونگ یادداشتهای سبک سنتی را از چان چئونگ مو، چان ین به ارث برد که این #یادداشتها را از پیرترین پسر بنیانگذار یعنی چان آن ـ پک دریافت کرده بودند.
✅ آموزش وی در مورد چوی لیفوت دارای کاملترین سیستم آموزشی فرمهای سنتی امروز بود.
📝 در سال ۱۹۷۸ کار ترجمه یادداشتها را به زبان انگلیسی شروع کردم.
از روی همین ترجمههای انگلیسی، دانشآموزان من را به زبانهای اسپانیائی، فرانسه، ایتالیائی، لهستانی، آلمانی، مجارستانی و بسیاری از زبانهای دیگر ترجمه کردند. با ترجمه یادداشتهای فرم کینگموئی و کونگچاو به انگلیسی، یادداشتهای فرم شاخهٔ فرعی فوتسان را نیز ترجمه کردم. یادداشتهائی که از لائو بون و عموهای خودم در هنگکنگ دریافت نمودم. ☯
🖌 به قلم: #داک_فای_ونگ
#تاریخچه 📜
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی 🇮🇷
🏹🥊🏋♂🤼♂🤸♂🤺🏇🥋
⛩(هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.)🀄️🎴
🥋 مختصری از تاريخچه جالب كاراته (۱)
مقدمه:
⛩ انواع مختلفی از هنرهای رزمی در چین تمرین میشد.
در جنوب چین (منظور جزیره تایوان یا همان چینتایپه است) با روش آهسته و در عین حال محکم و قوی، و در شمال چین (سرزمین اصلی) با تکیه بر سرعت عمل، تکینکهای مختلف را اجرا و تمرین میکردند.
🈴 ریشه تمامی این روشها به معبد #شائولین بر میگردد که بنیانگذار آن راهبی بود به نام بودیدارما.
بعدها این دو روش (شمالی و جنوبی) هر یک به نوبهی خود تأثیر به سزایی در هنر رزمی جزیرهی #اُکیناوا (کاراته) گذاردند.
🙏 آغاز کاراته در اُکیناوا مدیون زحمات شخصی بود به نام کوآنگ شانگ فو (در زبان ژاپنی کوسانکو و با لحجهی اُکیناوایی کوشوکون).
⛩ وی که متخصص روش شمالی #کمپوی چینی (چو آن فا) بود به عنوان نماینده امپراطوری چین (مستشار نظامی) وارد شهر شوری در اُکیناوا شد و برای اولین بار این هنر را به شخصی به نام #ساکوگاوا آموزش داد، (در کتاب اُکیناوا، جزیرهی کاراته نوشتهی جرج الکساندر، اینطور نیز اضافه شده است که چاتانیارا در اواخر عمر خود و در جهت تبادل دانستههای خویش اوقات زیادی را با کوسانکو میگذراند).
🙇♂ ساکوگاوا قبل از شاگردی نزد کوسانکو، #توده (کاراتهی اولیه) را از استاد #تاکاهارا فراگرفته بود و نهایتاً او نیز تمامی اندوختههای خود را در کاراته به سوکون ماتسومورا (بوشی) انتقال داد.
🙅♂ کوسانکو، اصلی را در آموزش کاراته بنا گذاشته بود که بر اساس آن تکنیکها را با #کاتا میآموخت.
برای مثال وقتی به شاگردی میگفت با نوک انگشتان #ضربه بزن، کاتای گوجوشیهو را تمرین میداد.
در حقیقت در آن زمان کاتا در رأس تمرینات کاراته قرار داشت که از طریق آن به اهداف والای فیزیکی و روحی میرسیدند.
🙅♂ کوسانکو کاتایی را به نام خود ابداع کرده بود که بعدها #فوناکوشی در سبک خود اسم این کاتا را به کانکو برگرداند (شاید به خاطر جو ضد چینی که در آن زمان در #ژاپن حاکم بود، این نام و برخی نامهای دیگر دچار تغییر شده باشند).
🙅♂ کاتای کوسانکو که در سبکها و انجمنهای مختلف با نامها و اشکال متفاوتی خوانده و تمرین میشود در حقیقت همان چیزی است که نماینده امپراطوری چین در آن زمان به ساکوگاوا آموزش داده بود.
🥋 گیچین #فوناکوشی در کنار استاد آنکو ایتوسوماتسومورا که بنیانگذار و پیشرو در مکتب شوری شناخته میشود، شاگردان بسیاری داشت که معروفترین آنها آنکو #ایتوسو بود.
ایتوسو معلم آموزش و پرورش و یکی از اساتید معروف شهر شوری بود که نقش عمدهای در توسعه و گسترش کاراته در آن زمان داشت.
او از همان کاتای کوسانکو که از ماتسومورا فرا گرفته بود پنج کاتا استخراج و تدوین نمود و عقیده داشت فراگیری این پنج کاتا برای نوآموزان کاراته بهتر و راحتتر میباشد و این پنج کاتا را پینان (هیان) نامید.
همچنین او خالق کاتاهای مختلف دیگری مانند روهای، گوجوشیهو، جیون و ... میباشد.
🇯🇵 بر خلاف تصور عدهای (اعضای انجمن کاراته ژاپن J.K.A که با تبلیغات فراوان استاد فوناکوشی را به جهانیان پدر کاراته معرفی نمودند)، این استاد ایتوسو است که بعد از تلاشهای فراوانش برای ورود کاراته به مدارس اُکیناوا، نزد همگان به پدر کاراتهی مدرن شناخته شده است.
🥋 استاد گیچین فوناکوشی، #مابونی، #هاناشیرو، #چیبانا و #چوتوکو کیان از اساتید معروف شهر #شوری که بعدها از خود سبکهایی را نیز به جا گذاشتند افتخار شاگردی ایتوسو را داشتند.
📝 فوناکوشی در #خوشنویسی و نیز سرودن اشعار به زبان چینی شهرتی داشت، (تابلوهای خوشنویسی شده خود را با نام شوتو امضاء میکرد).
وی زمانی که به #توکیو مهاجرت کرد با همکاری جیگورو کانو (بنیانگذار جودو) محلی را برای آموزش کاراته ایجاد نمود.
از آنجا که در زبان ژاپنی مکان را کان مینامند، مکتب یا سبک فوناکوشی (در واقع شوتو) #شوتوکان نامیده شد.
🏘 در اُکیناوا و در همسایگی شهر شوری شهری بود به نام ناها و #هیگااُنـّا یکی از اساتید بزرگی که نقش عمدهای در شکل گیری روش #ناهاته داشت در آنجا زندگی میکرد.
🇨🇳 کانریو هیگائونــّــابر خلاف شباهت ظاهری، روشهایی که در شهر ناها تمرین میشد به طور کلی با روشهای شهر شوری تفاوت داشت و علت این اختلاف را نیز میتوان تفاوت روشهای کمپوی چینی دانست.
به عبارتی روشهای #جنوبی کمپوی چینی وارد شهر ناها شد و روشهای شمالی کمپوی چینی وارد شهر شوری، و این فرق شوری و ناها باعث تفاوتهایی در کاراته امروزی شده است. ☯
#ادامه دارد ..
#تاریخچه 📜
👊 @HrazmiVpahlvani 💪
کانال هنرهای رزمی ورزش پهلوانی 🇮🇷
🏹🥊👊🤼♂🤺🥋
⛩ (هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار می کند و در آن زیبایی بزرگی نهفته است.) 🀄️