eitaa logo
معرفت دینی ؛ بصیرت انقلابی
338 دنبال‌کننده
13.2هزار عکس
3.4هزار ویدیو
24 فایل
⁦✔️⁩ارتباط با مسئول کانال ( ادمین ) 👇👇 @Hayat_e_dini ⁦✔️⁩اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
مشاهده در ایتا
دانلود
⬆️⬆️⬆️ 🔰🔰 مذمت شدید دنیا در كلام امیرالمؤمنین(علیه السلام)امیرالمؤمنین(علیه السلام) بیانات بسیار زیاد و عجیبى در مذمت دنیا دارند. در نهج البلاغه آن قدر در مورد مذمت دنیا سخن گفته شده كه اگر كسى بگوید اصلاً نهج البلاغه كتاب مذمت دنیا است، چندان حرف غریبى نگفته است. گاهى در خطبه‌اى چند صفحه اى، از اول تا آخر در نكوهش و مذمت دنیا سخن گفته شده است. شاید كمتر خطبه‌اى را بتوان یافت كه امیرالمؤمنین(علیه السلام) درباره مذمت دنیا چیزى در آن نفرموده باشند: فَلْتَكُنِ الدُّنیا فى اَعْیُنِكُمْ اَصْغَرَ مِنْ حُثالَةِ الْقَرَظِ و قُراضَةِ الْجَلَمِ؛پس باید دنیا در نظر شما كوچك‌تر باشد از تفاله برگ درخت سَلْم و از خرده ریزه‌اى كه هنگام چیدن پشم گوسفند بر زمین مى‌افتد. 🔶🔶 در جایى دیگر مى‌فرمایند: اَرَضیتُمْ بِالْحیاةِ الدُّنْیا مِنَ الْأخِرَةِ عِوَضاً؛ آیا در عوض زندگانى آخرت به زندگى دنیا راضى شده اید؟ 🔶🔶 هم چنین مى‌فرمایند: عِبادَ اللّهِ اوُصیكُمْ بِالرَّفْضِ لِهذِهِ الدُّنْیا التّارِكَةِ لَكُمْ؛ بندگان خدا شما را سفارش مى‌كنم به ترك این دنیایى كه شما را رها مى‌كند. در ادامه همین خطبه این گونه فرموده‌اند: اَ وَ لَسْتُمْ تَرَوْنَ اَهْلَ الدُّنْیا یُمْسُونَ و یُصْبِحونَ على اَحْوال شَتّى فَمَیِّتٌ یُبْكى وَ آخَرُ یُعَزّى وَ صَریعٌ مُبْتَلى وَ عائِدٌ یَعودُ وَ آخَرُ بِنَفْسِهِ یَجودُ و طالِبٌ لِلدُّنْیا وَ الْمَوْتُ یَطْلُبُهُ وَ غافِلٌ وَ لَیْسَ بِمَغْفول عَنْهُ؛ آیا اهل دنیا را نمى‌بینید كه در حالات گوناگون روز را شب و شب را صبح مى‌كنند؟ پس یكى مرده است كه بر او مى‌گریند، و دیگرى را تسلیت مى‌دهند، و دیگرى بیمارى است كه گرفتار بر زمین افتاده، و دیگرى به عیادت بیمار مى‌رود، و دیگرى در حال جان دادن است، و یكى خواهان دنیا است و مرگ در پى او است، و دیگرى غافل و بى خبر است در حالى كه خدا از او غافل نیست. ✅ شاید یكى از عجیب ترین كلمات امیرالمؤمنین(علیه السلام) در مذمت دنیا، این جمله باشد كه مى فرمایند: وَ اللّهِ لَدُنْیاكُمْ هذِهِ اَهْوَنُ فى عَیْنى مِنْ عِراقِ خِنْزیر فى یَدِ مَجْذوم؛ به خدا سوگند این دنیاى شما در چشم من خوارتر و پست‌تر است از استخوان خوكى كه در دست انسانى مبتلا به جذام باشد! حتى مردار حیوان هاى حلال گوشت هم قابل تحمل نیست، چه رسد به خوك كه حرام گوشت است و زنده آن هم نفرت انگیز است. از آن سو نیز انسانى كه مبتلا به مرض جذام مى‌شود چهره‌اش به حدى كریه و زشت و وحشتناك مى‌شود كه انسان هیچ مایل نیست به صورت و دست هاى او نگاه كند. حال تصور كنید استخوان خوكى مرده در دست فردى جذامى باشد؛ آیا كوچك ترین رغبتى و سر سوزنى، میلى در شما نسبت به آن به وجود مى‌آید؟! 🔶🔶 امیرالمؤمنین(علیه السلام) مى‌فرمایند بى رغبتى و بى میلى من نسبت به این دنیایى كه شما با حرص و ولع تمام براى رسیدن به آن خیز برداشته اید، از بى رغبتى شما نسبت به استخوان خوك مرده در دست انسان جذامى كمتر است! این نهایت نفرت و انزجارى است كه مى‌توان نسبت به دنیا ابراز كرد. 3⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ تفسیر «دنیاى مذموم» در كلام امیرالمؤمنین(علیه السلام) 🔴 📣📣 اكنون با چنین تعبیرها و سخنانى واقعاً تكلیف ما در برابر دنیا چیست و چگونه باید رفتار كنیم كه رفتار علوى و مورد قبول و رضایت خدا و پیامبر و ائمه(علیهم السلام) باشد؟پاسخ این مطلب در خود نهج البلاغه و در كلمات خود امیرالمؤمنین(علیه السلام) وجود دارد. اگر آن حضرت در مورد دنیا چنین تعبیراتى دارند، از آن سو نیز مطالب دیگرى در این باره دارند كه از كنار هم گذاشتن این دو دسته تعبیر، مراد واقعى امیرالمؤمنین(علیه السلام) و نحوه رفتار صحیح در برابر دنیا روشن مى‌شود. در این جا به برخى از این شواهد اشاره مى‌كنیم: 🔴 ⬅️ در نهج البلاغه نقل شده كه مردى در حضور امیرالمؤمنین(علیه السلام) از دنیا بدگویى كرد. البته گویا آن شخص خود اهل دنیا بوده و نزد امیرالمؤمنین(علیه السلام) و كسانى كه در حضور آن حضرت بودند، به بى زارى از دنیا تظاهر مى‌كرده است. 🔶🔶 صرف نظر از این مطلب، حضرت در پاسخ او مطالبى را در محاسن و نقاط مثبت دنیا بیان فرموده‌اند كه قابل توجه است: اِنَّ الدُّنْیا دارُ صِدْق لِمَنْ صَدَقَها و دارُ عافِیَة لِمَنْ فَهِمَ عَنْها و دارُ غِنىً لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْها و دارُ مَوْعِظَة لِمَنِ اتَّعَظَ بِهامَسْجِدُ اَحِبّاءِ اللّهِ و مُصَلىّ مَلائكَةِ اللّهِ وَ مَهْبِطُ وَحْىِ اللّهِ و مَتْجَرُ اَوْلیاءِ اللّهِ اِكْتَسَبوا فیهَا الرَّحْمَةَ وَ رَبِحوا فیهَا الْجَنَّةَ فَمَنْ ذا یَذُمُّها وَ قَدْ ءاذَنَتْ بِبَینْهِا وَ نادَتْ بِفرِاقِها وَ نَعَتْ نَفْسَها وَ اَهْلَها...؛ محققاً دنیا سراى راستى است براى كسى كه با آن راست بگوید، و سراى ایمنى (از عذاب الهى) است براى كسى كه آن را درست فهم كند، و سراى توان گرى است براى كسى كه از آن توشه بردارد و سراى پند است براى كسى كه از آن پند گیرد. جاى عبادت و بندگى دوستان خدا، و جاى نمازگزاردن فرشتگان خدا، و جاى فرود آمدن وحى خدا، و جاى بازرگانى دوستان خدا است كه در آن، رحمت و فضل الهى را به دست آورده و سودشان بهشت خواهد بود. پس كیست كه دنیا را نكوهش مى‌كند؟ در حالى كه دنیا مردم را به دورى خود آگاه ساخت و به جدایى خویش ندا در داد و خبر فناپذیرى و مرگ خود و اهلش را به آنان داد... اگر دنیا نبود مؤمنان از كجا و با چه عملى به بهشت مى‌رفتند؟ دنیا جایى است كه فرشتگان خدا در آن به عبادت مى‌پردازند. دنیا تجارت خانه اولیاى خدا است كه در آن تكامل مى‌یابند و بهشت را براى خود مى‌خرند. آیا دنیایى كه این ویژگى ها را دارد قابل مذمت است؟! 🔴 ✅ حضرت در جایى دیگر در مورد نحوه معامله و برخورد با دنیا كلامى دارند كه در عین كوتاهى، بسیار پر معنا و روشن گر است. آن حضرت مى‌فرمایند: مَنْ اَبْصَرَ بِها بَصَّرَتْهُ وَ مَنْ اَبْصَرَ اِلَیْها اَعْمَتْهُ؛ كسى كه (به دیده عبرت) به آن نگریست دنیا او را آگاه كرد، و كسى كه به سوى (زینت هاى آن) خیره شد دنیا او را نابینا گردانید. این تعبیر حضرت، ناظر به همان تفاوت «نگاه آلى و ابزارى» و «نگاه استقلالى» است كه قبلاً بیان كردیم. اگر با دیده عبرت بین به دنیا نگاه كردیم، دنیا پندها و درس هاى فراوانى به ما خواهد داد، اما اگر در خود آن خیره شدیم و غرق در لذت ها و شهوات آن گشتیم ما را كور خواهد كرد. ⚠️⚠️ پایان قسمت اول 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir
🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها ⚠️⚠️ قسمت دوم 🔰🔰 نگاه «ابزارى» و نگاه «استقلالى» به دنیا 🔴 ⬅️ ما اگر بخواهیم به لذت ها و نعمت ها و بهشت آخرت برسیم راهى جز زندگى در این دنیا و استفاده از آن نداریم. درخت بهشت را «لااله الاالله» ما در این دنیا غرس مى‌كند؛ همان‌گونه كه پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) فرمود: مَنْ قالَ لا اِلهَ اِلاّ اللّهُ غُرِسَتْ لَهُ شَجَرَةٌ فِى الْجَنَّةِ...؛ كسى كه «لااله الاالله» بگوید درختى در بهشت، براى او كاشته مى‌شود. اگر كارهاى خیر ما در این دنیا نباشد نصیبى از نعمت هاى بهشت نخواهیم داشت. ما براى خریدن بهشت، سرمایه‌اى جز این دنیا نداریم. اگر بخواهیم در آخرت، محصول سعادت و نیل به لذت ها و نعمت هاى بهشت را درو كنیم، كشتزارى كه باید در آن بذر بكاریم همین دنیا است. اگر زمین دنیا نباشد ما مزرعه دیگرى نداریم تا بخواهیم با كشت و زرع در آن، نعیم الهى را در آخرت درو كنیم. 🔴 ⬅️ بنابراین مهم این است كه ما حقیقت دنیا را آن‌گونه كه هست بشناسیم. دنیا وسیله كسب آخرت است. دنیا محلى است كه ما باید با تجارت در آن، زاد و توشه براى آخرت فراهم كنیم. اشتباه ما این است كه گاهى مى‌پنداریم ما براى همین دنیا خلق شده‌ایم و قرار است كه براى همیشه در آن باقى بمانیم. 🔶🔶 اشتباه ما در این است كه تصور مى‌كنیم دنیا آخرین مقصد و اقامتگاه ابدى ما است. 🔴 ✅ (( اشتباه ما در نگاه استقلالى، به جاى نگاه ابزارى، به دنیا است. )) ✅ نگاه استقلالى به دنیا این است كه مثلاً انسان ماشینش را مرتب بشوید و تمیز كند و همیشه دستمال به دست ایستاده باشد تا اگر كوچك ترین لكه‌اى روى شیشه یا بدنه آن پیدا شد آن را پاك كند. چنین كسى فراموش كرده كه ماشین را براى چه خریده است. 🔶🔶 ماشین وسیله و ابزارى است كه ما را به مقصد برساند و با راحتى و سرعتى كه دارد خستگى و زمان سفرهاى داخل و بیرون شهرى ما را كاهش دهد. اگر كسى 24 ساعت و مدام ماشینش را تمیز مى‌كند و دستمال مى‌كشد، در این صورت به جاى این‌كه ماشین در خدمت او باشد او در خدمت ماشین در آمده است! 🔴 ⬅️ دنیا نیز همین‌گونه است. دنیا وسیله‌اى است كه خداى متعال در اختیار ما قرار داده تا با استفاده از آن، شایستگى دریافت هر چه بیشتر رحمت ها و نعمت هاى الهى را پیدا كنیم و به مقصد برسیم.(( این همان دنیاى ابزارى است. )) ✅ اما اگر ما تمام توجهمان معطوف به خود دنیا و لذت هاى آن شد و اصلاً فراموش كردیم كه آخرتى هم در كار است، این جا است كه دنیا مایه فریب و «متاع الغرور» است. چنین دنیایى است كه مذموم است؛ دنیایى كه به جاى تسریع در رساندن ما به هدف، مانع رسیدنمان به هدف مى‌گردد. باز هم بهترین و گویاترین سخن دراین باره سخن امیر كلام است: وَ اِنَّما الدُّنْیا مُنْتهى بَصَرِ الْاَعْمى لا یُبْصِرُ مِمّا وَراءَها شَیْئاً وَ الْبَصیرُ یَنْفَذُها بَصَرُهُ وَ یَعْلَمُ اَنَّ الدّارَ وَراءَها فَالْبَصیرُ مِنْها شاخِصٌ وَ الْاَعْمى اِلَیْها شاخِصٌ وَ الْبَصیرُ مِنْها مُتَزَوِّدٌ وَ الْاَعْمى لَها مُتَزَوِّدٌ؛ جز این نیست كه دنیا منتهاى دید كوردل است، چیزى ماوراى آن را نمى‌بیند، و بینا نگاهش را از آن عبور مى‌دهد و مى‌داند در پى آن، سراى اصلى قرار دارد. پس بینا از آن، نگاه برمى گیرد و كوردل به آن خیره مى‌شود؛ و بینا از آن توشه بر مى‌دارد و كوردل براى آن توشه بر مى‌دارد. 🔴 ✅ دنیا به مثابه عینكى است كه انسان بر چشم مى‌زند. عینك براى آن است كه انسان بهتر ببیند. راه بهتر دیدن با عینك هم آن است كه از پشت شیشه هاى آن به اشیا و دنیاى اطرافمان نگاه كنیم. اگر كسى به جاى نگاه از پشت عینك، به خود عینك و شیشه هاى آن خیره شود چه خواهد شد؟ آیا چیزى و كسى و جایى را خواهد دید؟ هرگز. ⚠️⚠️ بنابراین آنچه كه مذمت مى‌شود در واقع، نوع نگاه و نگرش ما به دنیا، و نه خود دنیا است؛ وگرنه دنیا مخلوق خدا است و آنچه در آن است به نیكوترین صورت خلق شده است: الَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْء خَلَقَهُ؛ همان كسى كه هر چیزى را آفریده، نیكو آفریده است. دنیا به خودى خود بد نیست، آنچه دنیا را بد مى‌كند استفاده ناصحیح ما از آن است. اگر هم در قرآن و روایات و نهج البلاغه در غالب موارد مى‌بینیم از دنیا مذمت شده و بیشتر صحبت از «متاع الغرور» بودن و بى اعتبارى و بازیچه بودن دنیا شده، بدان سبب است كه اكثر انسان ها در غالب موارد نگرششان به دنیا درست نیست و در معرض فریفته شدن به دنیا هستند. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ از این رو سعى شده با این بیان ها هشدار لازم به انسان داده شود. [ در جای خود ذکر شده است ] كه ما چون بیشتر با محسوسات سر و كار داریم و لذت هاى غیر حسى را كمتر درك مى‌كنیم، به همین جهت طبیعت ما به گونه‌اى است كه به دنیا و لذت هاى آن گرایش داریم و از آخرت و لذت هاى آن‌كه فعلا براى ما محسوس نیست غفلت مىورزیم.ما هر طرف كه چشم باز مى‌كنیم ماده و مادیت مى‌بینیم. پس خدا و رهبران دینى باید سعى كنند كفّه معنویات و آخرت را ترجیح دهند و توجه ما را از دنیا به سمت آخرت بازگردانند. با این حال براى آن‌كه كسانى دچار سوء برداشت نشوند و نپندارند كه معناى این قبیل تعالیم آن است كه به كلى از دنیا و لذت ها و نعمت هاى آن چشم بپوشند؛ گاهى نیز متذكر لذت هاى دنیا و استفاده از آنها مى‌شوند: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛بگو، زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و[نیز] روزى هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده است؟ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ؛ اى كسانى كه ایمان آورده اید، از نعمت هاى پاكیزه‌اى كه روزى شما كرده ایم، بخورید. البته درصد این نوع بیان ها نسبت به بیان هاى نوع اول كمتر است؛ چون انسان معمولاً بدون آن‌كه نیاز به ترغیب و تشویق و توصیه باشد، خود به خود و به طور طبیعى به استفاده از نعمت ها و لذت هاى دنیا گرایش دارد. ⚠️⚠️ پایان قسمت دوم 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir 🔺برای مطالعه قسمت اول لطفا این عبارت را لمس کنید👇👇
🔰🔰 مرحوم آیةالله حاج آقا مجتبی تهرانی « ره » : این روایات و بیاناتی که از انبیا و اوّلیا(ع) آمده است، این را می گوید که تو دو اشتباه داری، نه یکی. اگر آن ها را بازتر کنیم، مترتّب بر دو، سه مورد می شود. 🔴 ✅ اساسش این است که نگرشت اشتباه است. 🔴 ✅ بد چیزی را هدف گیری برای ادامه حیات و وجودت کردی که آن هم اشتباه است. بعد بر آن مسائل ارزشی مترتب می شود . 🔴 ✅ هر چیزی را که هدف قرار دهی، ارزش تو به مقدار همان هدفت است. اگر از کسی سؤال کنی که چه می خواهد و در جواب بگوید: فلان غذا می خواهم، ارزش او به همان مقدار آبگوشت و پلو است؛ ارزشت به مقدار هدفت است. mojtabatehrani.com
🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها برای مطالعه قسمت های اول و دوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید ( کلیک کنید ) 👈 👈 👈 👈 ⚠️⚠️ قسمت سوم ❓❓ آیا تعالیم دینى، مانع رشد و توسعه اقتصادى است؟! 🔴 ✅ یكى دیگر از سؤالات و احیاناً اشكالاتى كه نسبت به تعالیم اسلام درباره برخورد با دنیا مطرح مى‌شود این است كه این تعالیم با حركت «رشد و توسعه اقتصادى» منافات دارد. این مسأله به خصوص در سال هاى اخیر، از جانب برخى [ به اصطلاح ] روشن فكران داخلى به عنوان یك اشكال بر اسلام و تعالیم آن مطرح مى‌شود. 🔶🔶 [ آنها ] این گونه تبلیغ مى‌كنند كه تا [ وقتی که ] مردم ما پاى بند دین و تعالیم دینى باشند كشور ما هم چنان با ركود و عقب ماندگى اقتصادى دست و پنجه نرم خواهد كرد و بیش از پیش از قافله رشد و توسعه عقب خواهد افتاد. [ آنها می گویند ] دینى كه مرتب به پیروانش تلقین مى‌كند زندگى دنیا گذرا و فانى است، دنیا «متاع الغرور» است، زندگى دنیا بازیچه است و...، چنین دینى ذاتاً با رشد و توسعه اقتصادى سر ناسازگارى دارد. [ می گویند ] اگر مردمى را آن چنان به دنیا بى رغبت كردیم كه آن را استخوان خوكى در دست یك انسان جذامى دیدند، آیا مى‌توان از این مردم انتظار داشت كه با كار و تولید بیشتر بر درآمد و ثروت ملى بیفزایند و موجب حركت رشد و توسعه در كشور شوند؟! 🔶🔶 اگر به پیروان خود توصیه كردیم كه: عِبادَ اللّهِ اوُصیكُمْ بِالرَّفْضِ لِهذِهِ الدُّنْیا التّارِكَةِ لَكُمْ؛ بندگان خدا شما را سفارش مى‌كنم به ترك این دنیایى كه شما را رها مى‌كند، آیا مى‌توان متوقع بود كه این پیروان در عرصه اقتصادى در پى رقابت و مسابقه با سایر ملت ها و كشورها برآیند؟! 🔶🔶 [ می گویند ] یكى از مهم ترین عوامل عقب افتادگى كشورهاى مسلمان، به ویژه كشور ما ریشه در همین نوع تعالیم دارد. از این رو باید از میان «دین» و «رشد و توسعه اقتصادى» یكى را برگزید! نمى‌شود هم از مردم پاى بندى به دین و دستورات و تعالیم دینى را خواست و هم به آنان وعده پیشرفت و رشد و توسعه اقتصادى داد! [ می گویند که ] روح تعالیم دینى، به ویژه تعالیم اسلامى به گونه‌اى است كه روحیه كار، تلاش، تولید و كسب ثروت و درآمد را از افراد مى‌گیرد! در تعالیم دینى آن چنان هیولایى از مال و ثروت دنیا مى‌سازند كه دین داران نه هوس كسب ثروت مى‌كنند و نه جرأت آن را! تلاش براى رشد و توسعه اقتصادى، یعنى تلاش و رقابت در عرصه مسابقه براى رسیدن به دنیاى بهتر، بیشتر و مرفّه تر؛ و اسلام پیروان خود را از مسابقه براى كسب دنیا بر حذر مى‌دارد و با تجمل و رفاه مبارزه مى‌كند! 🔴 ✅ آنچه منشأ این سؤال و اشكال مى‌شود درك نادرست و ناقص از تعالیم اسلامى است. 🔴 ⬅️ اگر بخواهیم پاسخ را در یك جمله و كوتاه و مختصر بیان كنیم، باید بگوییم: اسلام دنیازدگى و دل بستگى به دنیا و روحیه « مصرف گرایى » را مذموم شمرده و در هیچ كجاى اسلام، مسلمانان به تولید كمتر توصیه نشده‌اند. مطالعه در روایات اسلامى و سیره عملى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام) این مطلب را ثابت مى‌كند. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ امیرالمؤمین على(علیه السلام) یكى از عالى ترین و برجسته ترین الگوها براى مسلمانان و پیروان اسلام به شمار مى‌رود. شما كسى را پیدا نمى‌كنید كه در عرصه هاى مختلف سیاسى، اجتماعى، اقتصادى و نظامى بیش از امیرالمؤمنین(علیه السلام) فعالیت كرده باشد. كسى كه از امر اداره حكومتى پهناور ـ كه ایران، عربستان، مصر، یمن، عراق و سوریه امروز فقط چند استان آن بوده‌اند ـ گرفته تا شركت در جنگ و جهاد و تا فعالیت در عرصه زراعت و كشاورزى را به حد كمال رسانده است. تاریخ گواه است كه آن حضرت چه بسیار درختان خرمایى كه به دست مبارك خویش به ثمر رساند و چه بسیار چاه ها و نهرهایى كه براى آبیارى زمین هاى كشاورزى و باغ ها ایجاد كرد. در هیچ كجا امیرالمؤمین(علیه السلام) توصیه به كار نكردن و تولید نكردن ننموده و خود نیز هرگز در زندگى چنین نبوده است. 🔴 ✅ على(علیه السلام) كسى است كه به هنگام روز، در آفتاب سوزان مدینه و عراق بیل در دست و كلنك بر دوش دارد و شب هنگام نیز انبان هاى نان و خرما را براى سیر كردن شكم گرسنگان به این طرف و آن طرف مى‌كشد. 🔴 ⬅️ آنچه على(علیه السلام) مدام توصیه مى‌كند دل نبستن به دنیا، و كمتر استفاده كردن از لذایذ دنیا به جهت دل بسته نشدن به آن است. ممكن است گفته شود، همین مقدار كه توصیه به زهد و قناعت و استفاده كمتر از لذت ها و مادیات مى‌شود، نمى‌تواند با روحیه تولید و رشد وتوسعه اقتصادى سازگار باشد. 🔴 در پاسخ باید بگوییم، اگر بنا بر تحریف مطالب و سوء استفاده باشد، انسان از هر سخنى مى‌تواند عیب و اشكال در بیاورد. 🔴 ✅ سخن در این است كه اگر ما مجموع گفته ها و عملكردهاى اسلام و رهبران آن را در نظر بگیریم، هرگز پذیرش اسلام ملازم با توسعه نیافتگى و پرهیز از رشد و توسعه اقتصادى نیست. در این زمینه، نه افراط و نه تفریط، هیچ كدام صحیح نیست. 🔴 ✅ على(علیه السلام) از یك سو مى‌گوید: یا دُنْیا أَ بى تَعَرَّضْتِ وَ اِلَىَّ تَشَوَّقْتِ غُرّى غَیْرى؛اى دنیا! آیا قصد مرا كرده‌اى و به من طمع ورزیده اى؛ غیر مرا فریب ده. اما از سوى دیگر نباید فراموش كنیم، این همان على است كه روزها در نخلستان ها زیر آفتاب سوزان كار مى‌كند و عرق مى‌ریزد، از چاه آب مى‌كشد و به كار و تولید مشغول است؛ و این همان على است كه شب ها بخشى از وقتش را صرف رسیدگى به امور نیازمندان و فقرا مى‌كند؛ و این همان على است كه بخش مهمى از عمرش را در جبهه هاى نبرد سپرى كرده است. كجاى تاریخ نوشته است كه على(علیه السلام) شب و روز سجاده پهن كرده بود و عبادت مى‌كرد؟! كجاى تاریخ نوشته است كه على دست و دل از دنیا برید و به غارى در دل كوهى پناه برد و هیچ تولید و بازده اقتصادى نداشت؟! 2⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ حاصل این كه، اولا، دنیا به خودى خود بدى ندارد و مذمت نمى‌شود؛ دنیا مخلوق خدا است و خداوند درباره مخلوقات خود مى‌فرماید: اَلَّذِی أَحْسَنَ كُلَّ شَیْء خَلَقَهُ؛كسى كه هر چیزى را كه آفریده، نیكو آفریده است. ثانیاً، اسلام هیچ‌گاه نفرموده، مطلقاً از دنیا و نعمت ها و لذت هاى آن استفاده نكنید و بهره‌مند نشوید، بلكه به عكس، كسانى را كه چنین تفكر و رویّه‌اى دارند نكوهش كرده و مى‌فرماید: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ؛ بگو، زیورهایى را كه خدا براى بندگانش پدید آورده و[نیز]روزى هاى پاكیزه را چه كسى حرام گردانیده است؟ به عبارت دیگر، اسلام نگفته دنبال علم و صنعت، پیشرفت و تولید نروید، سخن اسلام این است كه تلاش كنید اینها را براى رسیدن به هدفى ارزش مندتر مورد استفاده قرار دهید.[ اسلام دنيازدگى و دل بستگى به دنيا و روحيه« مصرف گرايى » را مذموم شمرده و در هيچ كجاى اسلام، مسلمانان به توليد كمتر توصيه نشده‌اند ] 🔴 📣 📣 [ مصرف گرایی چیست ؟ اجمالا باید بدانیم که « مصرف کردن » به غیر از « مصرف گرایی است ؛ در « مصرف درست » از کالا یا خدماتی استفاده می کنیم به منظور رفع نیاز ها ؛ اما « مصرف گرایی » یعنی اینکه بدون داشتن نیاز واقعی ، بخواهیم برای تفریح یا خودنمایی و چشم و چشمی و [ یا مدگرایی و......... ] کالاهایی را بخریم ؛ فرد مصرف گرا خیلی زود تحت تأثیر آگهی های تبلیغاتی یا مدگرایی قرار می گیرد . منبع : chap.sch.ir ( با تلخیص و تصرف و اضافات ) ] 🔴[ در مورد « مصرف گرایی » و تبعات آن ان شاءالله در فرصت مقتضی مسائلی بصورت مبسوط مطرح خواهد شد .] 🔴 ⬅️ .......مهم همین است كه ما دل بسته دنیا نشویم و به صورت ابزار به آن نگاه كنیم، نه این‌كه آن را هدف ذاتى و اصیل خود قرار دهیم. اگر ما به دنیا نگاه ابزارى داشتیم، آن گاه در همان حدى كه براى هدف نهایى ما كاربرد داشته باشد به آن علاقه پیدا مى‌كنیم و اگر جایى مانع پیشرفت و نیل ما به آن هدف نهایى باشد، به راحتى از آن صرف نظر مى‌كنیم و آن را كنار مى‌گذاریم؛ چرا كه فقط وسیله است و مطلوبیت ذاتى و بالاصاله براى ما ندارد. ✅ [ برای توضیح درباره تفاوت « نگاه ابزاری » و « نگاه استقلالی » به دنیا ، لطفا این عبارت را لمس کنید 👈 👈 ] 🔴 البته این مطلب كه به دنیا نگاه ابزارى داشته باشیم و تنها آن را وسیله‌اى براى رسیدن به هدف نهایى بدانیم، گفتنش آسان است اما عمل كردن به آن بسیار دشوار است. 🔶🔶 همه دستوراتى كه در اسلام به زهد و قناعت و نظایر آنها داده شده به همین منظور است كه انسان از ابتلاى به دنیازدگى و فریفته شدن به دنیا نجات پیدا كند. دنبال دنیا و لذایذ دنیوى و مادى رفتن توصیه نمى‌خواهد. انسان به طور طبیعى و بدون این‌كه كسى او را تشویق كند، خود به خود به مادیات و لذایذ دنیوى تمایل دارد و براى كسب آنها تلاش مى‌كند. آنچه نیاز به توصیه دارد حركت و توجه به سوى آخرت و دورى از افراط در پرداختن به دنیا است. 🔴 [ درباره راه های دل بسته نشدن به دنیا و بیرون کردن محبت دنیا از قلب ، در فرصتی دیگر مباحثی مطرح خواهد شد ، ان شاءالله .] ⚠️⚠️ پایان قسمت سوم 🔴📣📣📣 ادامه دارد ؛ ان شاءالله 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir 🔺برای مطالعه قسمت اول و قسمت دوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید👇👇
[ رسول الله ] صلى الله عليه و آله :الكادُّ عَلى عِيالِهِ مِن حَلالٍ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّهِ . 🔵 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آن كه خانواده خويش را از حلال روزى مى دهد ، مانند مجاهدِ در راه خدا است . 📚 توسعه اقتصادي بر پايه قرآن و حديث ؛ جلد اول ؛ ری شهری ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅ [ رسول الله ] صلى الله عليه و آله :الشّاخِصُ في طَلَبِ الرِّزقِ الحَلالِ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّه ِ . 🔵 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : استوار در جُستن روزى حلال ، همانند مجاهد در راه خداست . 📚 حكمت نامه پيامبر اعظم صلَّي الله عليه و آله و سلّم جلد سیزدهم ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅ رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن سَعى في نَفَقَةِ عِيالِهِ ووالِدَيهِ فَهُوَ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّهِ . 🔵 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه براى تأمين هزينه خانواده اش و پدر و مادرش تلاش كند ، همانند مجاهدِ در راه خداست . 📚 تحكيم خانواده از نگاه قرآن و حديث ؛ ری شهری ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅ الكافي عن موسى بن بكر :قالَ لي أبُو الحَسَنِ عليه السلام : مَن طَلَبَ هذَا الرِّزقَ مِن حِلِّهِ لِيَعودَ بِهِ عَلى نَفسِهِ وعِيالِهِ ، كانَ كَالمُجاهِدِ في سَبيلِ اللّهِ عز و جل . 🔵 الكافى از موسى بن بكر : امام كاظم عليه السلام مرا فرمود : «هر كس اين روزى را از راه حلال بجويد تا با آن به نياز خود و خانواده اش پردازد ، همچون جهاد كننده اى در راه خدا است» . 📚 توسعه اقتصادي بر پايه قرآن و حديث (جلد 1) ؛ ری شهری mizan.hadith.net
 🔴📣📣 طرح برخی شبهات درباره ( دنیا ، آخرت ، دنیاگرایی و آخرت گرایی ) و پاسخ به آنها 🔴 ⬅️ قسمت پایانینكته‌اى دیگر درباره شبهه تعارض دین و توسعه در پاسخ كسانى كه دستورات دینى را مانع حركت به سوى رشد و توسعه اقتصادى مى‌دانند این نكته نیز قابل توجه است كه برخى از جامعه شناسان غربى اظهار كرده‌اند كه اصولا یكى از عوامل پیشرفت اقتصادى اروپا و غرب در قرن شانزده و هفده، عامل دینى و «اخلاق پروتستان» بود. پروتستان كه یكى از سه مذهب معروف مسیحیت (كاتولیك، ارتدوكس، پروتستان) است و در قرن شانزده پایه‌گذارى شد، پیروان خود را به زهد و استفاده كمتر از دنیا دعوت مى‌كرد. ماكس وِبِر، جامعه شناس معروف آلمانى، در كتابى با نام «اخلاق پروتستان و روح سرمایه دارى» مدعى شده كه پیشرفت جامعه غرب از آن زمان شروع شد كه مذهب پروتستان در آن رواج پیدا كرد. او مدعى است، در بین كشورهاى اروپایى، آنهایى كه مردمشان پروتستان مذهب بودند پیشرفتشان در زمینه اقتصاد بیشتر بود؛ و این مطلب را مربوط به اخلاق پروتستان مى‌داند كه به وارستگى از دنیا و كم مصرف كردن توصیه مى‌كند. 🔶🔶 این دستور باعث گردید مردم كمتر مصرف كنند و بیشتر به پس انداز سرمایه روى بیاورند. انباشت این سرمایه ها بر روى هم باعث تقویت بنیه اقتصادى كشورهاى غربى شد و در نهایت نیز به رشد و توسعه اقتصادى آنها منجر گردید. 🔴 ✅ البته استدلالى كه ماكس وبر براى چگونگى پیدایش رشد و توسعه در غرب كرده، از نظر ما تمام نیست، 🔴 ⬅️ اما غرض این است كه ببینیم حتى برخى از كسانى كه به دین و پیامبران الهى اعتقاد ندارند، نظرشان این است كه تعالیم انبیا در زمینه زهد و قناعت باعث پیشرفت اقتصادى، و نه عقب ماندگى در این زمینه، مى‌شود.در هر حال همان‌گونه كه توضیح دادیم توصیه هاى دین به زهد و قناعت و مصرف كمتر هیچ منافاتى با كار و تولید بیشتر ندارد. كاملاً ممكن است كه مردم و ملتى از نظر تولید ثروت ملى در درجه اول قرار داشته باشند، اما مصرفشان از بسیارى كشورها پایین‌تر باشد. جمع این دو مسأله مشتمل بر هیچ تناقضى نیست . ✅از سوى دیگر، كسانى كه تمام توجهشان به دنیا است و روحیه مصرف گرایى و تلذذ هر چه بیشتر دارند، در اثر افراط در این امر مشكلاتى را براى خود و جامعه به وجود مى‌آورند . بسیارى از این افراد براى رسیدن به پول و لذت بیشتر دست به دزدى، خیانت، اختلاس، ارتشاء و کارهایی از این قبیل می زنند . در نگاه كلان، گاهى هزینه هایى كه صرف مقابله با این امور مى‌شود به حدى زیاد است كه درآمد ملّى یك كشور را تحت الشعاع قرار مى‌دهد . طبق آمارهایی که کشورهای پیشرفته غربی ، خود منتشر می کنند ، هزینه هایى كه آنان براى معالجه بیمارى هاى عصبى و برخى بیمارى ها نظیر ایدز صرف مى‌كنند رقم بسیار بالایى را تشكیل مى‌دهد. بیمارى هاى عصبى و ایدز دو ره آورد روحیه مصرف گرایى و تلذذ هر چه بیشتر هستند؛ اگر پول ها و امكاناتى را كه در این كشورها براى پلیس، زندان ها، ندامت گاه ها و مسایل مربوط به جرم و جنایت هزینه می شود ،[ را ] به این‌ رقم اضافه کنیم خواهیم دید كه رقم آن كاملاً قابل توجه و تأمل است. اگر این كشورها پیشرفت و صنعت و تولید را با اخلاق، زهد، قناعت و روحیه كم مصرف كردن همراه مى‌كردند بسیارى از این هزینه ها پیش نمى‌آمد. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️
⬆️⬆️⬆️ 🔴 ✅ به هر حال اگر ما دین و دستورات دینى را درست بفهمیم و عمل كنیم، خواهیم دید كه هم دنیا و هم آخرت ما آباد خواهد شد. متأسفانه ما «زهد» را به «تنبلى» و توكل را به «بى عارى و بى كارى» معنا مى‌كنیم، و آن گاه نتایج سوء تنبلى و بى كارى رابه دین نسبت مى‌دهیم. هیچ‌گاه معناى زهد و توكل، تنبلى و بى كارى نیست. اسلام به زهد و توكل دعوت كرده، نه به تنبلى و بى كارى. اشكال در ما است كه این دو مفهوم را بد معنا مى‌كنیم و برداشت غلطى از آنها داریم. دو مفهومى كه مى‌توانند در رفتار و شخصیت فرد و ترقّى و پیشرفت جامعه تأثیراتى بسیار مثبت داشته باشند، در اثر برداشت هاى غلط ما به عواملى بازدارنده تبدیل شده‌اند. 🔴 ✅ دستور و شعار اسلام این است كه: لَنْ یَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلاً؛ خداوند هرگز بر مؤمنان، براى كافران راه[ تسلّطى] قرار نداده است. آیا امروزه این پیام جز با كار و تولید و پیشرفت بیشتر در عرصه علم و صنعت قابل تحقق است؟ 🔴 ✅ اسلام مى‌گوید: وَ لِلّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ؛ عزت از آنِ خدا و از آنِ پیامبر او و از آنِ مؤمنان است. آیا در جهان امروز با تنبلى و بى عارى و بى كارى مى‌توان انتظار داشت كه مؤمنان و مسلمانان عزیز باشند؟ 🔴 🔴 اگر فقط همین دو آیه را از دستورات قرآن و اسلام در نظر بگیریم، خواهیم دانست كه باید مسلمانان و جوامع اسلامى شب و روز در عرصه علم و تولید و صنعت و فن آورى تلاش كنند تا مجبور نباشند براى كوچك ترین نیازمندى هاى خود دست نیاز به سوى كفار و دشمنان خدا دراز كنند و ضمن هموار كردن راه تسلط آنان بر خود، عزت خویش را نیز زیر پا بگذارند. 🔴 ✅ اگر كسى براى تحقق عملى این دو آیه و به قصد امتثال امر الهى و تحقق خواسته خداوند به تحقیق علمى پرداخت و به كار و تولید روى آورد، این نه تنها دنیازدگى نیست كه عین عبادت و تقرب الى الله است. چه كسى مى‌تواند اسلام را به ترویج و تبلیغ تنبلى و بى كارى متهم كند در حالى كه نظر اسلام این است كه: اِنَّ الْعِبادَةَ عَشَرَةُ اَجْزاء تِسْعَةٌ مِنْها طَلَبُ الْحَلالِ؛ همانا عبادت ده جزء است كه نُه جزء آن در جستجوى روزى حلال برآمدن است. آرى، اسلام كار در مزرعه و كارخانه و اداره را كه براى كسب درآمد به منظور اداره زندگى و توسعه بر زن و فرزند انجام شود، عبادت مى‌داند نه طلب دنیا و فریفته دنیا شدن! اگر اشكال و ایرادى هست در فهم و برداشت هاى غلط ما و یا احیاناً نوع نگاه ما به دنیا و نیت و انگیزه ما در كار و تولید است؛ وگرنه در صورتى كه اسلام را درست بفهمیم و بعد هم درست به آن عمل كنیم، خواهیم دید كه خیر و سعادت دنیا و آخرت ما را تضمین خواهد كرد.پایان 📚برگرفته از کتاب« به‌سوی او » [ با تلخیص و تصرف و اضافات ؛ و حذف منابع ] ✍ مؤلف: آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى « ره » mesbahyazdi.ir 🔺برای مطالعه قسمت های اول ، دوم و سوم لطفا عبارات هشتگ دار زیر را لمس کنید👇👇
🔴 به این آیات شریفه توجه بفرمایید : 🔰🔰 (سوره زخرف/آیه 33) : وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَٰنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فِضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ 🔵 اگر (تمکن کفّار از مواهب مادى) سبب نمى شد که همه مردم امت واحد (گمراهى) شوند، ما براى کسانى که به (خداوند) رحمان کافر مى شدند خانه هائى قرار مى دادیم با سقف هائى از نقره و نردبان هائى که از آن بالا روند . 🔰🔰 (سوره زخرف/آیه 34) : وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ 🔵 و براى خانه هایشان درها و تخت هایى (زیبا و نقره اى) قرار مى دادیم که بر آن تکیه کنند. 🔰🔰 (سوره زخرف/آیه 35) : وَزُخْرُفًا ۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ 🔵 و انواع زیورها ; ولى تمام اینها بهره زندگى دنیاست، و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است! ( آیات و ترجمه آیات از : نرم افزار تفسیر نمونه makarem.ir ) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔴 1⃣ در تفسیر نور اثر استاد قرائتی در ذیل آیه ۳۳ زخرف ( که در بالا آمده است ) مطالبی آمده است که بخشی از آن اینچنین است : 🔴 ⬅️ زرق و برق دنیا به قدرى بى ارزش است كه خداوند در این آیه مى فرماید: ما حاضریم دنیا را در حد وفور به كفّار بدهیم ولى چون عقل مردم در چشم آنهاست، اگر به كفّار بدهیم همه به سوى كفر گرایش پیدا مى كنند. ( تفسیر نور ؛ استاد قرائتی ؛ با تلخیص و تصرف gharaati.ir ) ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔴 2⃣ در ذیل این سه آیه ( که در بالا آمده است ) در تفسیر نمونه مطلبی آمده است اینچنین : 🔴 ✅ این آیات، همچنان بحث پیرامون نظام ارزشى اسلام و عدم معیار بودن مال و ثروت و مقامات مادى را ادامه مى دهد ..... 🔰🔰در ادامه چنین آمده است : 🔴 ⬅️ کوتاه سخن این که: این سرمایه هاى مادى و این وسائل تجملاتى دنیا، به قدرى در پیشگاه پروردگار، بى ارزش است که مى بایست تنها نصیب افراد بى ارزش همچون کفار و منکران حق باشد، و اگر مردم کم ظرفیت و دنیاطلب به سوى بى ایمانى و کفر، متمایل نمى شدند، خداوند این سرمایه ها را تنها نصیب این گروه منفور و مطرود، مى کرد، تا همگان بدانند مقیاس ارزش و شخصیت انسان این امور نیست. 1⃣ ⬇️⬇️⬇️