°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚°°💚° °💚°°💚°°💚° °💚°°💚° °💚° #ࢪمآن↯ ﴿**عشق‌بہ‌یڪ‌شࢪط**﴾ #به_قلم_بانو 📕⃟? #قسمت43 #ترانه وسایل مهدی رو جمع کردم و مونده بود لباس هاش که گفت می ریم خونه عوض می کنه. فقط پیراهن شو پوشید. با کمک محسن و یه پرستار از تخت پایین اومد و یه پا یی شروع کرد به حرکت کردن و دستاش و دور گردن اون دو تا انداخته بود. نگران نگاهش می کردم یه وقت چیزیش نشه! فاطمه گفت: - نگران نباش استاده خودش رکورد داره ۷ بار دست چپ ش شکسته ۵ بار دست راست ۴ بار پای چپ ۵ بار پای راست. بهت زده با چشای گرد شده نگاهش می کردم. با خنده گفت: - یه بار توی پرورشگاه بودم 8 سالش بود موشک کاغذی می ساخت بیا و بیین بعد دید موشک پرواز می کنه گفت منم می خوام باهاش پرواز کنم می شه؟ منم دور درسم بودم گفتم اره غیب ش زد! کجا رفت رفت بالای اتاقک گوشه پرورشگاه از پله چوبی رفته بود بالا. موشک و توی دستش گرفته بود و یهو می پره و پرت می شه رو زمین و پاش می شکنه. لبامو گاز می گرفتم تا صدای خنده ام بیرون نره

🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋☀️🦋 🦋☀️🦋☀️ 🦋☀️🦋 🦋☀️ 🦋 #ࢪمان√ 🌸دختࢪ‌عموۍ‌‌چآدࢪۍمن‌!🌸 #به_قلم_بانو ❄️ #قسمت43 #یاس بهت زده بهشون نگاه کردم و گفتم: - من گم شدم این اقاهه نجاتم داد. و بقیه کناد رفتن و همون مرده اومد جلو سلام کرد. پاشا باهاش دست داد و کلی ازش تشکر کرد و اقاهه با خنده گفت: - مراقب همسرت باش خیلی ترسوعه اگه تو جنگل می موند دست حیوونی هم نمی یوفتاد از ترس کارش تمام بود! پاشا گفت: - واقعا نمی دونم چجوری لطف تونو جبران کنم واقعا ممنونم لطف دارید عزیزید! و اقاهه گفت: - نگران دستت هم نباش دختر مرتب ضدعفونی کنی خوب می شه! وای لو داده بود. پاشا متعجب گفت: - دستش؟ مگه دست ش چشه؟ لبخند الکی زدم و دستمو پشتم قایم کردم و گفتم: - هیچی شوخی می کنن. پاشا لب زد: - دستتو بیار جلو ببینم. نه ای گفتم و عقب رفتم. بازمو گرفت کشیدم جلو و دستمو از پشت سرم اورد با دیدن انگشت مو پارچه دورش که کامل خونی بود چشاش گشاد شد. اروم بازش کرد و با دیدن دوتا سوراخ عمیق توی انگشتم وا رفت. می دونستم الان باز داد و بیداد می کنه و زود گفتم: - به خدا تقصیر من نبود به خدا حواسم نبود عصبی نشی ها به خدا اومدم کمک اقا تله ها رو بلند کنم بعد من نمی دونستم این تله اماده است بهش دست زدم دستمو گرفت ولی زود به خدا از دستم درش اورد. و ترسیده بهش نگاه کردم. سعی کرد به خودش مسلط باشه یهو حمله کرد سمت فیروزه و پریسا و الناز که با جیغ جلوش وایسادم و با زور سعی کردم جلوشو بگیرم. زدم زیر گریه که داد کشید: - الان برا چی گریه می کنیییی؟ گریه می کنی اینا رو نزنم؟ همینا مقصرن که دستت اینطور شده! بهش نگاه کردم و گفتم: - باشه ولشون کن توروخدا بسه. چرخی دور خودش زد و سرشو بین دستاش گرفت. اوضاع زیاد خوب نبود و گفتم که بریم. با اون مرده خداحافظ ی کردیم و پاشا بهش ادرس شرکت شو داد گفت حتما بیاد بهش مشتلق بده! حرکت کردیم و دستمو با یه پارچه دیگه بستم و پاشا مدام هی دستمو میاورد بالا نگاهش می کردم یه اه کشید و دوباره همین طور.

🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊🌹🕊 🕊🌹🕊🌹 🕊🌹🕊 🕊🌹 🕊 ࢪمآن↻⇦ 💜جبهہ‌ۍ‌ عآشقۍ💜 #بہ_قلم_بانو #قسمت43 #زینب با حرف هاش اروم تر شدم. نگاهمو به محمد دوختم که اروم خوابیده بود. دستی به صورت ش کشیدم که چشماشو باز کرد منو که دید دوباره چشاشو بست. توی اتاق نشسته بودیم مامان با سینی چایی اومد و علی پاشد ازش گرفت نگاهی به من و کمیل کرد و گفت: - چیزی شده؟ نمی دونستم حتی چطور به مامان بگم. اقا خان هم نگران نگاهمون کرد و گفت: - چی شد زینب؟ لب تر کردم و گفتم: - نمی دونم چجور بگم واقعا خوب یعنی .. که صدای در اومد. علی بلند شد رفت و با صدای یا الله گویان چادر مو سرم کردم که دیدم خاله و شوهر خاله و خواهر امید اومدن داخل. اب دهنمو قورت دادم و سلام علیک و روبوسی کردیم و نشستن. داشتن ازدواج مونو تبریک می گفتن و ۵ دقیقه نگذشت با سوال خاله قلبم وایساد: - زینب جان تو جبهه بودی جنگ هم که تمام شده دو هفته ای هست اما امید من برنگشته!ندیدیش اونجا؟ نگاهمو به کمیل دوختم و دوباره به خاله. اشک تو چشام حلقه زد و زود سرمو انداختم پایین خاله نبینه! خاله دوباره صدام کرد: - زینب خانوم با توام. بلند شدم و کنار خاله نشستم. دستشو توی دستم گرفتم و گفتم: - خاله قربونت برم اروم باش خوب فقط بدون شهادت یعنی دامادی پیش خدا یعنی بهترین مرگ!امید تو هم داماد شده پیش خدا. همه ساکت و ناباور بهم نگاه کردن. انقدر یهویی گفته بودم که صدایی از کسی در نمی یومد. خاله نگاهی به من بعد به بقیه کرد و گفت: - در..ست شنی..دم؟گف...تی امی...د من..چ..ی شد..ه؟ اشکام روی صورتم ام ریخت و هق هق ام کل اتاق پر کرد. خاله بلند شد و گفت: - امید من شهید شده باید برم براش دم در حجله بزنم. انگار دیونه شده بود هی زیر لب باخودش تکرار می کرد که امید شهید شده و نرسیده به در افتاد روی زمین. جیغی کشیدم و سریع با مامان و خواهر امید رفتین بالای سرش. رنگ به رو نداشت و رمق از بدن ش رفته بود. از دیوار گرفت و بلند شد.

🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩❄️🎩 🎩❄️🎩❄️ 🎩❄️🎩 🎩❄️ 🎩 ࢪمآن✉➣⇩ 🧡عࢪوس‌ننہ‌ام‌می‌شۍ؟🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت43 #امیرعلی حس کردم قلبم از کار ایستاد. خدایا چی داره می گه! یعنی من دارم مصبب مرگ یه دختر بی گناه که کلی خودش از این زندگی کشیده از خانواده اش درد کشیده از خاندان ش درد کشیده از همه درد ‌کشیده می شم؟ نه اگه چیزی ش بشه من نمی تونم زندگی کنم! نگاهمو به دکتر دوختم و گفتم: - حق ندارید دستگاه ها رو بکشید تا زمانی که همسرم بهوش بیاد پول ش هم هر چقدر باشه می دم! بلند شدم که دکتر گفت: - اقای ایزد یار ... دیگه نمی خواستم حرف هاشو گوش بدم بیرون زدم از اتاق که دونه دونه اشکام روی صورتم ریخت. با پشت دست پاک کردم و سمت نماز خونه رفتم. تا تونستم روی نماز اشک ریختم و به خدا و هر کسی که می شناختم رو زدم تا جون باران رو نجات بدن. من تازه می خواستم ادم های بد زندگی شو حذف کنم تا بتونه زندگی کنه! خدایا این کارو با من نکن خدا. یک هفته ای بود که باران توی کما بود و زندگیم جهنم شده بود. امروز کسی از خاندان نیومده بود و می تونستم برم تا اردوگاه. تک بوقی زدم که در اردوگاه رو باز کردن و داخل رفتم. ماشین پارک کردم و توی اتاق کنفراس رفتم. همه منتظرم بودن سلامی کردم و نشستم. سرهنگ گفت: - حالش چطوره؟ دستامو روی میزگذاشتم و گفتم: - هیچ تغیری نکرده! تلخندی زدم و گفتم: - دکتر می گه انگار خودش نمی خواد برگرده چون هیچ واکنشی نشون نمی ده! سرگرد گفت: - عملیات چی می شه؟بدون باران پیش می ره؟ سری به عنوان منفی تکون دادم و گفتم: - نه اصلا نمی شه ما تا بخوایم چیزی به دست بیاریم از این خاندان اونا فهمیدن من پلیسم و کار تمامه فقط باید باران بخواد برگرده. یک ماه گذشت. یک ماه ی که تاحالا توی زندگیم تجربه نکرده بودم. تاحالا عذاب وجدان بیخ گلوم ننشسته بود و هر شب کابوس نمی دیدم. تاحالا یک ماه توی بیمارستان سر نکرده بودم منی که منتفر بودم از بوی پلیسنین و بقیه تجهیزات پزشکی. تاحالا عزیزی از من روی تخت نیوفتاده بود. تاحالا کسی به خاطر من با مرگ دست و پنجه نرم نکرده بود و حالا همه اش یک جا برام اتفاق افتآده بود و همه درد ها اوار شده بود روی سرم. اگر باران چیزی ش بشه قطعا عذاب وجدان هم منو می شه و اگر باران نباشه این عملیات هم پیش نمی ره و اگر این خاندان مهو نشن هزاران نفر دیگه هم بدبخت می شن با کار های قاچاق و فاسد این خاندان!

🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡🌱🧡 🧡🌱🧡🌱 🧡🌱🧡 🧡🌱 📚ࢪمآن 🧡خیـــآل‌تــــــــــو🧡 #بہ_قلم_بانو #قسمت43 #غزال شایان با مکث گفت: - خوب برگردین به کلاس درس بریم سراغ ازمایش مون البته فقط چند قلم از مواد موجود بود که خیلی هم خطرناکه و صحیح نیست انجام بدم چون ترکیب ش مثل اسید می مونه و گوشت بدن و اب می کنه اما برای یادگیری انجام می دم ببنید! پایین گذاشت وسایل رو و داشت چند تا چیز رو با هم قاطی می کرد که یهو یکم از مواد که داشت قاطی می کرد ریخت رو دستش و عقب اومد که سریع پا شدم محمد و پایین گذاشتم و سمت ش رفتم و گفتم: - شایان چی شد؟خوبی؟ یکم از دست شو مواد سوخته بود و صورت ش توی هم رفته بود. دانشجو ها هم از جا بلند شدن و حال ش رو می پرسیدن. دستشو گرفتم و به جای سوختگی نگاه کردم و گفتم: - ببین با خودت چیکار کردی چرا مراقب نیستی؟ وقتی دیدم چیزی نمی گه سر بلند کردم بهش نگاه کردم که دیدم خیره داره نگاهم می کنه. خجالت کشیدم و دستشو ول کردم و گفتم: - خوبی؟درد نداری؟ نگاهشو ازم گرفت و گفت: - خوبم چیزی نیست نگران نباش برو بشین. سری تکون دادم و برگشتم نشستم. برگشت نگاهی بهم انداخت و دوباره شروع کرد به توضیح دادن محمد و توی بغلم نشوندم که گفت: - مامانی بابایی چی شد؟ لب زدم: - چیزی نیست مامان جان نگران نباش. حدود نیم ساعتی گذشت که کلاس تمام شد. شایان یه ادرس نوشت روی تخته و گفت: - یه ساعت دیگه می بینمتون. همه سری تکون دادن تک تک و بیرون رفتن. بلند شدم و دست محمد و گرفتم شایان کیف شو و ساک محمد و بلند کرد و گفت: - بریم . سری تکون دادم و راه افتادیم. سوار ماشین شایان شدیم و راه افتاد سمت ویلا. نگاهی به من و محمد انداخت و گفت: - خسته شدین؟محمد بابا خسته شدی؟ محمد گفت: - نه بابایی. منم نه ای گفتم. شایان گفت: - اصلا یادم نبود که امروز به دانشجو ها برای تشویقی قول دادم ببرمشون ویلا یهویی شد فردا می ریم خرید. به بیرون نگاه کردم و گفتم: - مشکلی نیست.

👻👻😬👻😬😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻😬👻 👻😬👻😬👻😬 👻😬👻😬👻 👻😬👻😬 👻😬👻 👻😬 👻 ࢪمآن⇩ 👋👀بچھ‌مثبٺ👀👋 #به_قلم_بانو #قسمت43 #سامیار عجب خوش خواب بود ها. تو کل زندگیم من به این قلدری رو یکی انقدر اذیت نکرد اونم یه الف بچه نیم وجبی! اگر محرمم نبود چیکار می کردم؟ هر دفعه یه اتفاقی می یوفته این پیش من باشه اگر محرمم نبود که تاحالا صد تا گناه کرده بودم زبون خوش حالیش نبود که باید هی عین بچه ها دستشو می گرفتی این ور اون ور می کشیدیش! اقاجون پدر اقا بزرگ خدابیامرز سارینا که ده سال ش بود مرد نمی دونم چی توی ما می دید اکثرا نتیجه های ما پسر بود و اون دختر دوست وقتی سارینا به دنیا اومد و انقدر خوشکل بود عاشق سارینا بود و همین طور بین نتیجه ها عاشق من و پاشو کرده بود توی یه لنگه کفش اینا مال همن از الان باید محرم بشن نشون هم باش! مگه کسی می تونست حرفی بزنه؟ نه! قدیم رسم بود از بچگی دختر پسرا رو نشون هم می کردن و اقا جون هم مرد قدیم اما با فوت ش همه چی فرق کرد اقا بزرگ به کسی زور نمی گفت همه چیو گذاشته بود پای خودمون می گفت با کسی که دوست دارید ازدواج کنید کلا یادم رفته بود و از روزی که چشم به سارینا خورد یادم اومده بود اما حرفی نزدم هر وقت این معموریت ها تمام شد و کارم باهاش تمام شد می رم در اولین فرصت این صیغه رو فسخ می کنم! نگاهی بهش انداختم خواب بود هر کی جای اون بود با این همه فضولی باید هم اینطور سنگین بخوابه! بالشت گذاشتم و یه پتو دو قدم اون ور ترش دراز کشیدم. باید می رفتیم معموریت بار اولم نبود اما اوج بدبختی اونجاست که یه طرف این قضیه ساریناست و الان کیارش رعیس یکی از مافیای قاچاق مواد به خون ش تشنه است . الکی نبود که یه انبار مواد ش لو رفته بود نصف دارایی ش بود و حکم ش هم که معلومه اعدام. باید می رفتیم مشهد و اونجا با گروه های تخصصی دوره می دیدیم. نفس مو با فشار رها کردم و چرخیدم به سارینا نگاه کردم. تنها جایی که مظلوم بود موقعه خواب بود و موقعه ای که کار اشتباهی کرده اونم برای چند دقیقه! چشماش به پدر اقا بزرگ رفته بود یعنی اقاجون خیلی گیرا بود.

🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨🧡✨ #قسمت43 #ناحله به محض وا کردن در حیاط با ریحانه و محمد مواجه شدم. روسریمو تا چشام جلو کشیدم . خیلی خجالت میکشیدم. دلم نمیخواست چش تو چش شیم. محمد رو زمین نشسته بودُ و دستش رو سرش بود. عصبی سرشو انداخته بود پایین. صورتشو نمیدیدم‌. ریحانه هم رو به روش وایستاده بود و باهاش حرف میزد. حس کردم محمد الان میاد منو لِه میکنه. دلم داشت از قفسه سینم بیرون میزد‌. داشتم نگاشون میکردم که محمد متوجه حضور من شد . سرشو که آورد بالا دیدم صورتش تا بناگوش سرخه. قرمزِ قرمز. ریحانه کتکش زد ینی؟ جریان چیه یاخدا ‌‌ گریه کرده بود؟ درآنِ واحد ازجاش پاشد و با یه حرکت در حیاطو باز کرد و رفت بیرون و خیلی محکم درو بست. بی ادب !!! اون اومد داخل بدون در زدن. مگه من مقصر بودم؟؟ به من چه د لنتییی!! اه اه اه لعنت به این شانس. ریحانه هم که حالا فهمیده بود من اومدم بیرون اومد سمتم +عه کجا؟ چرا پاشدی؟ _میخوام برم . دیر شده دیگه. خیلی مزاحمتون شدم. به داداشتم بگو که برگردن! کسی که باید میرفت من بودم ایشون چرا؟ ولی ریحانه به خدا..... نزاشت ادامه بدم دستمو کشید و بردتم تو اتاقش. دیگه اشکم در اومده بود . تا حالا هیج احدی باهام اینجوری رفتار نکرده بود . منو دید از خونه رفت بیرون درو محکم بست. بی فرهنگ . ازش بدم میومد. دلم میخواست گلدونِ تو حیاطشونو تو سرش خورد کنم خب غلط میکنم خب بیجا میکنم خب اخه این پسر خیلی فرق میکنه! اصلا واس چی قبول کردم بیام. خونشون. با خودم کلنجار میرفتم. رو به ریحانه گفتم _جزوه ها رو گذاشتم برات. خودم نمیخوامشون الان بعدا ازت میگیرم. بزار برم خواهش میکنم. +نه خیر نمیشه. داداشم گف ازت عذر خواهی کنم. خیلی عجله داشت. بعدشم اخه تا الان من هیچکدوم از دوستامو نیاورده بودم خونمون ... برا همین ... ببخشش گناه داره فاطمه . خودش حالش بدتره . رومو ازش برگردوندم و تکیه دادم به دیوار و زانوهانو بغل کردم. تو فکر خودم بودم که صدای محمد و شنیدم دوباره که داشت با باباش صحبت میکرد. خیلی مبهم بودم متوجه نمیشدم. رو به ریحانه کردمو _باشه حلال کردم. برم حالا؟ بابام بیاد ببینه نیستم شاکی میشه به خدا. +باشه باشه برو وقتتو گرفتم تو رو خدا ببخشید. پاکتی که برام به عنوان عیدی اورده بود و گذاشت تو کولمو زیپشو بست. تشکر کردم و ازش خدافظی کردم از جام پاشدم واز اتاقش بیرون رفتم . این دفعه بدونِ اینکه به کسی حتی باباش نگاه کنم رفتم سمت در که باباش دوباره صدام کرد. +حالا جدی میخوای بری ؟ _بله با اجازتون. +کسی میاد دنبالت دخترم؟ _نه باید تاکسی بگیرم برا همین زودتر دارم میرم حاج اقا. +این جا که خطرناکه نمیشه که تنها بری. داشتیم حرف میزدیم که محمد از جاش پا شد. کولشو برداشت از باباش خدافظی کرد سرشو بوسید و باباشم بهش دست داد. یه چیزی داد به ریحانه بدون اینکه حتی بم نگا کنه درو باز کرد که باباش صداش زد _محمد جان؟؟؟ با صدایی که گرفته بود گفت +جانم حاج اقا؟ _حتما الان میخوای بری گل پسر؟ +اگه اجازه بدین _مواظب خودت باشی تو راها. با سرعت نرون باشه بابا؟ +چشم حاجی من برم دیگه خیلی کار دارم. شما کاری دارین؟ _دوستِ خواهرتو تو راه میرسونی؟خیابون ما خلوته نمیشه تنها بره! محمد که تا حالا سرش پایین بود و به جوراباش نگا میکرد سرشو اورد بالا و زل زد به باباش‌. +اخه چیزه.... من خیلی..... نزاشتم ادامه بده حرفشو که بیشتر از این کنف شم . بلند گفتم _نه حاج اقا دست شما درد نکنه بیشتر ازین زحمت نمیدم خودم میرم اگه اجازه بدین خدانگهدار. اینو گفتمو سریع از خونه زدم بیرون. بندای کفشمو بستم و رفتم سمت در حیاط. وقتی بازش کردم صدای محمدُ شنیدم. +خانم؟ با من بود؟ بهت زده برگشتم سمتش چیزی نگف سرش مث همیشه پایین بود. تو دلم یه پوزخند زدم. +پدر جان فرمودن برسونمتون. رومو برگردوندم .از حیاط رفتم بیرون. _نه مرسی خودم میرم! زحمت نمیدم. با یه لحن خاصی گفت: +چوب میزنید؟ میرسونمتون. دلم یه جوری شد . صبر کردم تا بیاد . دزدگیر ماشینشو زد. کولشو گذاشت تو صندوق و گفت +بفرمایید پشت ماشینش نشستم. داشتم به رفتارش فکر میکردم‌. سرمو تکیه دادم به پنجره ماشین و تو افکارم غرق شدم. چقدر خوبه این بشر ... فکر میکردم خیلی پست تر ازین حرفا باشه! یا شایدم یه مذهبی نمای بدبخت. صداش اکو شد تو مغزم "چوب میزنید"!!!! از کارش پشیمون شده بود دلم براش سوخت . با این اخلاقِ نامحرم گریزی ای که داشت اصلا نمیشد باهاش حرف زد. تو افکار خودم غرق بودم. که دیدم برگشته سمتِ من +خانم!!! رشته افکارم پاره شد _بله؟؟؟ +کجا برسونمتون؟