✅زندگی حضرت خدیجه (سلام الله علیها) #فرزندان_علی 💡#نهج_البلاغه @Nahjolbalaghe2

ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: چهل و سوم 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی ﻭ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ: ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺍﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺵ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﭙﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺍﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ، ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﮔﻔﺖ ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﻮﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺎﺳﻠﺎﻡ ﮔﺮﺍﺋﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﺤﺞ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪ، ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﺍﺟﻌﺖ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﻣﺪ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ: " ﻳﺎ ﺍﻳﻬﺎ ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﺑﻠﻎ ﻣﺎ ﺍﻧﺰﻝ ﺍﻟﻴﻚ ﻣﻦ ﺭﺑﻚ... " ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺁﻳﻪ. ﭘﺲ ﺑﺎﺯﻭﻱ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺑﻤﺤﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻣﺮﺩﻡ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﺨﻠﻖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ: ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﺸﻤﺎ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻢ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺑﻠﻲ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ، ﺗﻮ ﺍﻭﻟﻲ ﻫﺴﺘﻲ ﺑﻤﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﺎ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺍﻭﻳﻢ ﻋﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺪﺍﺭ، ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﺍﻋﺎﻧﺖ ﻛﻦ ﺍﻋﺎﻧﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﺧﻮﺍﺭ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺧﻮﺍﺭ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﻳﺎﺭﻱ ﻓﺮﻣﺎ ﻳﺎﻭﺭﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺪﺍﺭ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ، ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﮔﻔﺖ: ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻭﺍﺟﺐ ﺷﺪ (ﻭﻟﺎﻳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ، ﻭ ﺣﺴﺎﻥ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﮔﻔﺖ: ﻳﻨﺎﺩﻳﻬﻢ، ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻐﺪﻳﺮ ﻧﺒﻴﻬﻢ ﺑﺨﻢ ﻭ ﺍﺳﻤﻊ ﺑﺎﻟﺮﺳﻮﻝ ﻣﻨﺎﺩﻳﺎ ﻳﻘﻮﻝ: ﻓﻤﻦ ﻣﻮﻟﺎﻛﻢ ﻭ ﻭﻟﻴﻜﻢ ﻓﻘﺎﻟﻮﺍ ﻭ ﻟﻢ ﻳﺒﺪﻭﺍ ﻫﻨﺎﻙ ﺍﻟﺘﻌﺎﻣﻴﺎ ﺍﻟﻬﻚ ﻣﻮﻟﺎﻧﺎ ﻭ ﺍﻧﺖ ﻭﻟﻴﻨﺎ ﻭ ﻟﻢ ﺗﺮ ﻣﻨﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻮﻟﺎﻳﻪ ﻋﺎﺻﻴﺎ ﻓﻘﺎﻝ ﻟﻪ: ﻗﻢ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ ﻓﺎﻧﻨﻲ ﺭﺿﻴﺘﻚ ﻣﻦ ﺑﻌﺪﻱ ﺍﻣﺎﻣﺎ ﻭ ﻫﺎﺩﻳﺎ " ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻣﻨﻈﻮﻡ ﺷﻌﺮﻫﺎﻱ ﺑﺎﻟﺎ (1) " ﭘﻴﻤﺒﺮ ﭘﺎﻙ ﺭﺍﻱ، ﺑﺎﻣﺮ ﺣﻲ ﻗﺪﻳﺮ ﻧﺪﺍ ﺑﺎﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﺨﻢ، ﺑﺮﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺑﺸﻨﻮ ﺯﺍﻥ ﭘﻴﺸﻮﺍ ﻧﺪﺍﻱ ﺑﺲ ﺩﻟﭙﺬﻳﺮ ﻛﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻠﺶ ﺳﺘﻮﺩ ﺑﻌﺼﻤﺖ ﺑﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻛﺎﻛﻨﻮﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻨﻲ ﺑﺪﻭﻥ ﺳﺴﺘﻲ ﺑﻴﺎﻥ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺨﻠﻖ ﻧﺘﺮﺳﻲ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺳﭙﺲ ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺖ ﺁﻥ ﻣﻈﻬﺮ ﺧﻠﻖ ﻋﻈﻴﻢ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﭼﻮﻥ ﻳﺪ ﺑﻴﻀﺎ ﻛﻠﻴﻢ ﭘﻠﻨﮓ ﺭﺳﺎﻳﺶ ﺩﻣﻴﺪ ﺭﻭﺡ ﺑﻌﻈﻢ ﺭﻣﻴﻢ ﺑﺎﻧﮕﻲ ﭘﺲ ﺩﻟﻔﺰﺍ ﻗﻮﻝ ﺭﺳﻮﻝ ﻛﺮﻳﻢ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻨﻢ ﺑﺠﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻟﺶ ﻭﻟﻲ ﻫﺴﺖ ﻭﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﻭﻟﻲ ﻭ ﻣﻮﻟﻲ ﻋﻠﻲ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻱ ﺷﻤﺎ ﻋﻠﻲ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﻣﻦ ﻋﻠﻲ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﻴﺴﺖ ﺟﺰ ﻭﻱ ﻛﺲ ﻣﻮﺗﻤﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻮﺩ ﭘﻴﺸﻮﺍﻱ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﻣﻠﺠﺎﺀ ﻭ ﻣﺎﻭﻱ ﺑﻮﺩ ﻋﻠﻲ ﺑﺴﺮ ﻭ ﻋﻠﻦ ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺗﻮﺋﻲ ﺑﺎﻳﻦ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﮔﻮﺍﻩ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﻋﻴﺎﻥ ﺑﺮ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺷﺎﻫﺮﺍﻩ ﺍﻳﻨﺪﻡ ﺁﻧﺸﺎﻩ ﺩﻳﻦ ﮔﺸﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﺩﻋﺎ ﻛﻪ ﺑﺎﺭ ﺍﻟﻬﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﺵ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺎﻫﻞ ﻭﻟﺎ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻋﺪﻭ ﺗﻮ ﺑﺎﺵ ﺑﻲ ﻣﻨﺘﻬﺎ ﻳﺎﺭﺍﻧﺶ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺑﺎﺵ ﻳﺎﺭ ﺑﻬﺮ ﺩﻭ ﺳﺮﺍ ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺑﻠﻄﻒ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺗﺎ ﻛﻨﺪ ﺍﻧﺪﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺟﻠﻮﻩ ﭼﻮ ﺑﺪﺭ ﻣﻨﻴﺮ ﻭ ﺍﺯ ﺯﻳﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ: ﭼﻮﻥ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺍﻣﺮ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩ، ﻋﺮﺻﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻗﻮﻡ ﻣﻦ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﺯ ﺟﺎﻫﻠﻴﺖ ﺑﺎﺳﻠﺎﻡ ﮔﺮﺍﺋﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﺳﭙﺲ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ (ﻧﻘﻞ ﺍﺯ " ﻛﺸﻒ ﺍﻟﻐﻤﻪ " ﺻﻔﺤﻪ 94 (. 6- ﺍﺑﻮ ﺍﺳﺤﻖ ﺛﻌﻠﺒﻲ- ﻧﻴﺸﺎﺑﻮﺭﻱ- ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 37/427 (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺝ 1 ﺹ 179 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ) ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ " ﺍﻟﻜﺸﻒ ﻭ ﺍﻟﺒﻴﺎﻥ " ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺟﻌﻔﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ (ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺁﻳﻪ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ: "... ﺗﺒﻠﻴﻎ ﻧﻤﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﻭ ﻓﻀﻞ ﻋﻠﻲ " ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺰﻭﻝ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻭ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﮔﻮﻳﺪ: ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﻣﺮﺍ، ﺍﺑﻮ ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺎﻳﻨﻲ، ﺍﺯ ﺍﺑﻮ- ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﻧﺼﻴﺒﻲ، ﺍﺯ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﺳﺒﻌﻲ، ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺩﻫﺎﻥ ﻭ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺟﺼﺎﺹ، ﺍﺯ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﺣﻜﻢ، ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺣﺴﻴﻦ، ﺍﺯ ﺣﺒﺎﻥ، ﺍﺯ ﻛﻠﺒﻲ، ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺻﺎﻟﺢ، ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﻋﺒﺎﺱ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻗﻮﻝ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ: " ﻳﺎ ﺍﻳﻬﺎ ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﺑﻠﻎ ﻣﺎ ﺍﻧﺰﻝ ﺍﻟﻴﻚ ﻣﻦ ﺭﺑﻚ... " ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺁﻳﻪ، ﮔﻔﺖ: ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻣﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ ﺗﺒﻠﻎ ﻛﻨﺪ، ﭘﺲ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ، ﻭ ﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ. [ ﺻﻔﺤﻪ 96] 7- ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻮ ﻧﻌﻴﻢ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻲ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ ﺳﺎﻝ 430 (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺝ 1 ﺹ 180 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ) ﺩﺭ ﺗﺎﻟﻴﻒ ﺧﻮﺩ " ﻣﺎ ﻧﺰﻝ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺮﺁﻥ ﻓﻲ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺑﻜﺮ ﺑﻦ ﺧﻠﺎﺩ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺷﻴﺒﻪ، ﺍﺯ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻣﻴﻤﻮﻥ، ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﻋﺎﺑﺲ، ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺠﺎﻑ ﻭ ﺍﻋﻤﺶ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺍﺯ ﻋﻄﻴﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ: ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﺮﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ (ﺑﻨﻘﻞ " ﺍﻟﺨﺼﺎﻳﺺ " ﺹ 29). 8- ﺍﺑﻮﺍﻟﺤﺴﻦ ﻭﺍﺣﺪﻱ ﻧﻴﺸﺎﺑﻮﺭﻱ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 468 (ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﺝ 1 ﺹ 183 ﺫﻛﺮ ﺷﺪ) ﺩﺭ " ﺍﺳﺒﺎﺏ ﺍﻟﻨﺰﻭﻝ " ﺹ 150، ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺳﻌﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ ﺻﻔﺎﺭ، ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺍﺣﻤﺪ ﻣﺨﻠﺪﻱ، ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﻤﺪﻭﻥ ﺑﻦ ﺧﺎﻟﺪ، ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺣﻠﻮﺍﻧﻲ، ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺣﻤﺎﺩ ﺳﺠﺎﺩﻩ، ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﻋﺎﺑﺲ، ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺶ ﻭ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺠﺎﻑ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ، ﺍﺯ ﻋﻄﻴﻪ، ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺳﻌﻴﺪ ﺧﺪﺭﻱ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ... ✔️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🌳شجره آشوب« قسمت صد و سی و هفتم» 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻در سطور پیشین، برخی از برخوردهای قهری امام با اشعث را گفتیم. اما امام برای کنترل منافقین و اینکه جلوی تفرقه جامعه را بگیرد اقداماتی را نسبت به اشعث انجام داد. 🔻 این اقدامات، الگویی برای برخورد با اشعث های زمان و ایجاد وحدت در جامعه به منظور ایستادن و مقاومت در برابر جبهه کفار خارجی است. البته برخی از این موارد از سوی امام حسن علیه السلام نیز دنبال شد. ذیلا به این موارد اشاره می کنیم: 🔻1. هنگامی که پسر اشعث از دنیا رفت، امام با روشی پسندیده به او تسلیت گفت. حضرت با چنین اقدامی، در حقیقت گامی برای جذب قلب اشعث و طرفداران او در جهت وحدت جامعه است. 🔻2. زمانی که امام علی می خواست دختر سعید بن قیس را برای امام حسن خواستگاری کند، اشعث از ماجرا باخبر شد و دختر خود، جعده را به عقد امام حسن در آورد. امام علی نیز بنابر مصالحی این مسئله را پذیرفت. در حقیقت با این ازدواج، امام علی، قصد داشت با این منافق جامعه اسلامی، مدارا کرده و از رفتارهای تفرقه افکنانه او جلوگیری کند. 🔻امام حسن نیز به دلیل مصلحت مهم تر، یعنی حفظ جامعه اسلامی این ازدواج را پذیرفت و مانع از دست اندازی های تفرقه افکنانه اشعث شد. نکته مهم اینجاست که صرف رابطه خانوادگی با ولی خدا نمی تواند دلیل بر حقانیت یک شخص یا یک گروه باشد. اشعث، پدر همسر امام حسن بود، اما این نسبت خانوادگی، هیچ گاه امتیاز یا حقانیتی را برای او ثابت نکرد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

🔹تفسیر سوره مبارکه نحل آیات (۳ الی ۸)🔹 ↩️آن گاه به سراغ گروه دیگرى از حیوانات مى رود که: براى سوارى انسان از آنها استفاده مى شود، مى فرماید: خداوند اسبها، استرها و الاغها را آفرید تا شما بر آن سوار شوید، و هم مایه زینت شما باشد (وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوها وَ زِینَةً). بدیهى است زینت در اینجا باز یک مسأله تشریفاتى نیست و براى کسى که با محتواى تعلیمات قرآن آشنا است، این مطلب روشن است، بلکه یک نوع زینت است که اثر آن در زندگى اجتماعى ظاهر مى گردد. براى پى بردن به این حقیقت، کافى است منظره و حال کسى که با پاى پیاده یک راه طولانى بیابانى را پیموده، و خسته و کوفته و ناتوان به مقصد رسیده، ـ به طورى که تا مدتى هیچ کارى از او ساخته نیست و نشاطى در او دیده نمى شود، ـ با منظره کسى مقایسه کنیم که: بر یک مرکب را هوار سوار شده، زودتر به مقصد رسیده، نیروى خود را از دست نداده، نشاط خود را کاملاً حفظ کرده، و آماده انجام هدفهاى خود و استفاده از وقت و نیروى خویش است، آیا این زینت نیست؟. در پایان آیه، به مسأله مهمترى اشاره کرده و افکار را به وسائل نقلیه و مرکبهاى گوناگونى ـ که در آینده در اختیار بشر قرار مى گیرد و بهتر و خوبتر از این حیوانات مى تواند استفاده کند ـ متوجه ساخته، مى گوید: خداوند چیزها (وسائل نقلیه دیگرى) مى آفریند که شما نمى دانید (وَ یَخْلُقُ ما لا تَعْلَمُونَ). گر چه، بعضى از مفسرانِ پیشین، این جمله را اشاره به حیواناتى گرفته اند که: در آینده آفریده مى شود و رام بشر مى گردد. ولى، همان گونه که در تفسیر مراغى و تفسیر فى ظلال آمده است، درک مفهوم این جمله براى ما که در عصر ماشین و وسائل و مرکبهاى سریع السیر زندگى مى کنیم، ساده و آسان است. و اگر ملاحظه مى کنید: تعبیر به یَخْلُقُ (مى آفریند) کرده است، دلیلش واضح است، زیرا کار انسان در این اختراعات در حقیقت چیزى جز جفت و جور کردن و به هم پیوستن نیست، اساس آنها که مواد اصلى را تشکیل مى دهد، تنها با آفرینش خداوندى است. از این گذشته، آن ابتکارى که بشر در طریق اختراع این وسائل به کار مى برد، آن نیز مولود استعدادى است که خدا به او داده است. * * * نکته: اهمیت دامدارى و کشاورزى حتى امروز که دستگاههاى تولیدى، ماشینى آن قدر گسترده شده که همه چیز را تحت الشعاع قرار داده، باز دامدارى و کشاورزى، مهمترین بخش تولید زندگى انسان را تشکیل مى دهد; چرا که مى دانیم پایه اصلى تغذیه در این دو قسمت نهفته شده، و به همین دلیل، رسیدن به حدّ خودکفائى در قسمت دامدارى و کشاورزى، نه تنها ضامن استقلال اقتصادى است که استقلال سیاسى نیز تا حدّ زیادى به آن مربوط است. بنابراین، جاى تعجب نیست که تمام ملتهاى دنیا کوشش مى کنند که صنعت کشاورزى و دامدارى خود را تا سر حدّ امکان، توسعه دهند و از صنایع مدرن براى این توسعه کمک گیرند. نیاز به این دو، تا آن حدّ اساسى است که گاه کشورهاى به اصطلاح ابر قدرتى همچون روسیه براى رفع نیازمندى خود، در این زمینه ناچار مى شوند با دادن امتیازهاى سیاسى، دست نیاز خود را به سوى کشورهائى که درست در قطب مخالفند دراز کنند! و به همین جهت، در اسلام و تعلیمات حیات آفرین آن، اهمیت فوق العاده زیادى به مسأله دامدارى و کشاورزى داده شده است و با استفاده از هر فرصت، مسلمانان را تشویق به این دو نموده. در آیات فوق، دیدیم: با چه لحن تشویق آمیزى از موضوع دامها سخن مى گوید، و منافع آن را اعم از منافع غذائى و پوششى بر مى شمرد و حتى رفت و آمد آنها را به صحرا با تعبیر زیبائى که بسیار شوق انگیز است بیان مى کند. همچنین، درباره اهمیت زراعت و میوه هاى مختلف، و کشاورزى به طور کلى، در آیات آینده، سخن به میان خواهد آمد. در روایات اسلامى، در زمینه دامدارى، تعبیرات جالبى دیده مى شود و همچنین در زمینه کشاورزى، که به عنوان نمونه، احادیث زیر را از منابع مختلف یادآور مى شویم: ۱ ـ پیامبر(صلى الله علیه وآله) به یکى از بستگانش فرمود: چرا در خانه ات بَرَکَت نمى آورى؟ عرض کرد: منظورتان از برکت چیست؟ فرمود: شاةٌ تُحْلَبُ: گوسفند شیرده ! سپس اضافه فرمود: فَاِنَّهُ مَنْ کانَتْ فِى دارِهِ شاةٌ تُحْلَبُ أَوْ نَعْجَةٌ أَوْ بَقَرَةٌ فَبَرَکاةٌ کُلُّهُنَّ: هر کس در خانه خود گوسفند شیرده یا گاو ماده داشته باشد سر تا پا برکت است.⬇️

↩️۲ ـ و نیز از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده که درباره اهمیت گوسفند، فرمود: نِعْمَ الْمالُ الشّاةُ: گوسفند سرمایه بسیار خوبى است. ۳ ـ در تفسیر نور الثقلین ذیل آیات مورد بحث، از امام امیرمؤمنان على(علیه السلام) مى خوانیم: أَفْضَلُ مَا یَتَّخِذُهُ الرَّجُلُ فِی مَنْزِلِهِ لِعِیَالِهِ الشَّاةُ فَمَنْ کَانَ فِی مَنْزِلِهِ شَاةٌ قَدَّسَتْ عَلَیْهِ الْمَلائِکَةُ مَرَّتَیْنِ فِی کُلِّ یَوْم: بهترین چیزى که انسان در خانه براى خانواده خود تهیه مى کند، گوسفند است، هر کس در منزل خود گوسفندى داشته باشد در هر روز، فرشتگان خدا دو بار او را تقدیس مى کنند . اشتباه نشود، ممکن است شرائط تربیت کردن گوسفند در خانه، براى بسیارى فراهم نباشد، ولى هدف اصلى این است که: به تعداد خانواده ها تولید و تربیت گوسفند به طور مستمر انجام گیرد (دقت کنید). ۴ ـ در اهمیت زراعت، همین بس که: امیرمؤمنان على(علیه السلام) مى فرماید: مَنْ وَجَدَ مَاءً وَ تُرَاباً ثُمَّ افْتَقَرَ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ: هر کس آب و خاکى داشته باشد و با این حال فقیر باشد، خدا او را از رحمت خویش دور کند . بدیهى است این گفتار بزرگ، همان گونه که درباره یک فرد صادق است درباره یک ملت نیز صدق مى کند، مردمى که آب و خاک به قدر کافى دارند، باز هم نیازمند به دیگران هستند، مسلماً از رحمت خدا دورند! ۵ ـ و نیز از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده که فرمود: عَلَیْکُمْ بِالْغَنَمِ وَ الْحَرْثِ فَإِنَّهُمَا یَرُوحَانِ بِخَیْر وَ یَغْدُوَانِ بِخَیْر: وظیفه شماست که به تربیت گوسفند و کشاورزى بپردازید که رفت و آمد هر دو خیر و برکت است . ۶ ـ از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که: ما فِى الأَعْمالِ شَىْءٌ أَحَبُّ اِلَى اللّهِ مِنَ الزِّراعَةِ: هیچ عملى نزد خدا از زراعت محبوبتر نیست . بالاخره، در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: الزَّارِعُونَ کُنُوزُ الأَنَامِ یَزْرَعُونَ طَیِّباً أَخْرَجَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ هُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَحْسَنُ النَّاسِ مَقَاماً وَ أَقْرَبُهُمْ مَنْزِلَةً یُدْعَوْنَ الْمُبارَکِینَ: کشاورزان گنج هاى مردمند، غذاى پاکیزه را که خداوند ارزانى داشته زراعت مى کنند، آنها در روز قیامت برترین مقام را دارند و به خدا نزدیکترند و آنها را به نام مبارکها صدا مى زنند . ✔️پایان ✔️منبع: تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی @Nahjolbalaghe2