برای رضای ترامپ؟! 🔹برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب، مذاکرات یکشنبه مسقط را سخت و نفس‌گیر توصیف کردند و برخی از آنان در یادداشت‌هایشان نسبت به بن‌بستی هشدار دادند که می‌تواند منطقه را به آتش بکشد! امثال زیدآبادی نوشتند که #آمریکا، با زبان تند ویتکاف، خواستار برچیدن کامل صنعت غنی‌سازی ایران و تعطیلی تأسیسات نطنز، فردو و اصفهان است؛ در مقابل، ایران غنی‌سازی را خط قرمز خود می‌داند؛ خطی که به گفته آن‌ها، عبور از آن غیرممکن است! این قلم به دستان در تلاش برای شکستن بن‌بست، طرحی عجیب روی میز گذاشتند: تجمیع تأسیسات هسته‌ای ایران در جزیره‌ای در خلیج‌فارس، تحت نظارت کنسرسیومی از کشورهای منطقه و جهان، با حضور اعراب و بازیگران جهانی! پیشنهادی که نه‌تنها بوی استعمار می‌دهد، بلکه در عمل، همان خواسته‌های آمریکا را در لباسی جدید بسته‌بندی می‌کند. 🔸مگر نه اینکه ویتکاف تعطیلی نطنز و فردو را طلب کرده بود؟ حالا برخی، در قالب «ابتکار»، پیشنهاد می‌دهند تأسیسات هسته‌ای ایران جمع‌آوری و به نقطه‌ای منتقل شود که زیر سایه ناوهای آمریکایی قرار دارد! این نه راه‌حل، که تسلیم است!پراکندگی تأسیسات هسته‌ای ایران، سال‌هاست پازلی حل‌نشدنی برای آمریکا ساخته است. واشنگتن هرگز مطمئن نبوده که با بمباران مراکز هسته‌ای، توان غنی‌سازی ایران را نابود می‌کند یا نه؟ حالا این عده با خیال طرح جزیره‌ای خود، این دغدغه را برای آمریکایی‌ها حل کرده‌اند تا همه‌چیز در یک نقطه، آماده برای هدف‌گیری باشد. آیا این «ابتکار» نیست که نگرانی‌های آمریکا را به فرصت تبدیل می‌کند!؟ 🔹برخی جریان‌های سیاسی در حالی دخالت کشورهای عربی در غنی‌سازی ایران را پیشنهاد می‌دهند که حتی تجربه‌ای در این حوزه ندارند! پرسش این است ایران، که حتی نظارت آمریکا را نپذیرفته و تنها آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به رسمیت می‌شناسد، چرا باید به چنین تحقیری تن دهد؟ این پیشنهاد، نه مرضی‌الطرفین، که یک‌طرفه به نفع آمریکا و متحدانش است. 🔸یک جریان خطرناک از #برجام تا امروز برای تثبیت ایده‌های خود با ترسیم شبح جنگ، سعی در ترساندن مخاطب دارد. اما این تهدید، سال‌هاست که رنگ باخته است. چرا که آمریکا اگر جنگ را راه‌حل می‌دانست، سال‌ها پیش دست به کار شده بود. همین ناتوانی آمریکا در برابر ایران، این هشدارها را بی‌اعتبار کرده است. 🔹سوال اصلی اینجاست که چرا هرگاه آمریکا در برابر ایران به بن‌بست می‌خورد، جریانی در داخل برایش راه باز می‌کند؟ غنی‌سازی، حقی بین‌المللی است که جهان برای ایران قائل است. این آمریکاست که باید کوتاه بیاید، نه ایران. اما عده‌ای در چرخشی عجیب، ایران را کنار آمریکا می‌نشانند و از «انعطاف» تهران سخن می‌گویند. 🔸در نهایت می‌توان گفت که این قلم‌‎به دستان به جای دفاع از حق ایران، انگار در پی راضی‌کردن ترامپ هستند. جالب است که روزنامه هم‌میهن هم دیروز مدعی شد که ترامپ با ایران دشمنی ندارد و حتی جعل نام #خلیج_فارس را حق او دانست! این رویکرد، نه‌تنها استقلال ایران را نشانه می‌گیرد، بلکه پرسش‌های بزرگی درباره نیت چنین تحلیل‌هایی مطرح می کند. فلذا مذاکرات مسقط، آزمونی برای عزت ایران است؛ نه فرصتی برای پیشنهادهای استعماری.

عملیات روانی غرب کلید خورد! 🔹پس از سخنان صریح رهبر معظم انقلاب درباره حق #غنی‌سازی و بی‌اعتنایی به اجازه‌ #آمریکا، رسانه‌های غربی مانند «سی‌ان‌ان» و «رویترز» موجی از #عملیات_روانی را آغاز کرده‌اند. 🔸این رسانه‌ها با طرح ادعاهایی درباره آمادگی رژیم صهیونیستی برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران و تهدید اروپا به فعال‌سازی مکانیسم ماشه، در تلاشند با القای دوگانه «جنگ یا تسلیم»، فضای روانی مذاکرات را مدیریت کنند. 🔹«سی‌ان‌ان» به نقل از منابع آمریکایی و صهیونیستی از احتمال اقدام نظامی سخن گفته و «رویترز» نیز با استناد به منابع مشکوک ایرانی و اروپایی، ایران را عامل بحران معرفی کرده است! 🔸کارشناسان این فضاسازی را تلاشی هدفمند برای تضعیف مواضع ایران در مذاکرات و فشار غیرمستقیم بر افکار عمومی می‌دانند. 🔹با توجه به سابقه عملیات روانی در #برجام ، انتظار می‌رود در روزهای آینده شدت این جنگ رسانه‌ای علیه ایران افزایش یابد. 🔸این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران بر اساس منافع ملی و بدون توجه به فشارهای خارجی، مسیر مستقل خود را در حوزه هسته‌ای دنبال می‌کند و تحت تأثیر فضاسازی‌های رسانه‌ای قرار نخواهد گرفت.

تودهنی محکم تحلیلگر سیاسی به اینترنشنال: با ترامپ دروغگو و بی‌ثبات، مذاکره ممکن نیست! 🔹علی افشاری، تحلیلگر سیاسی، در واکنشی قاطع به خواسته شبکه اینترنشنال مبنی بر تسلیم ایران در برابر #آمریکا تأکید کرد: خروج دولت ترامپ از #برجام باعث افزایش سطح #غنی‌سازی اورانیوم تا ۶۰ درصد و نزدیک شدن ایران به آستانه ساخت سلاح #هسته‌ای شد. 🔹او با توصیف دولت ترامپ به‌عنوان دروغ‌گو و بی‌ثبات در سیاست داخلی و خارجی، افزود: توقف کامل غنی‌سازی عملاً به معنای پایان مذاکرات است، چرا که غنی‌سازی برای ایران هم نقش بازدارنده دارد و هم ابزار فشار بین‌المللی است.

ایران از غنی سازی دست نمی‌کشد! 🔹«استیون والت» استاد برجسته دانشگاه «هاروارد»، در نشست اندیشکده «چتم هاوس» درباره مذاکرات ایران و #آمریکا هشدار داد که ایران برخلاف لیبی، ظرفیت #غنی‌سازی خود را کنار نمی‌گذارد و توافقی ضعیف‌تر از #برجام سابق ممکن است تنها دستاورد آمریکا باشد. 🔸او افزود اگر توافق حاصل نشود، خطر درگیری نظامی بسیار بالا می‌رود و فشار لابی‌های حامی رژیم صهیونیستی می‌تواند ترامپ را به اقدام نظامی سوق دهد. 🔹والت همچنین به پیامدهای جهانی دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ اشاره کرد و گفت این دوره ممکن است منجر به بی‌ثباتی بین‌المللی، تخریب اتحادهای غرب و تقویت رقبای آمریکا مانند چین شود. 🔸او سقوط محبوبیت ترامپ را یادآور شد و گفت دنیا باید «بهترین‌ها را امیدوار باشد اما برای بدترین‌ها آماده شود.»

خطوط قرمز مذاکرات 🔹یکی از واژه‌های پرتکرار در مذاکرات مختلف، از جمله مذاکرات ایران و #آمریکا، «خطوط قرمز» است. به‌طور طبیعی، خط قرمز در مذاکرات به حوزه‌هایی اطلاق می‌شود که طرف ذی‌نفع #مذاکره، ورود به آن‌ها را کاملاً منتفی می‌داند. خطوط قرمز معمولاً محدود هستند و آن‌قدر گسترده نیستند که جایی برای مذاکره باقی نگذارند. در مذاکرات اخیر بین ایران و آمریکا در موضوع #هسته‌ای، خطوط قرمز ایران شفاف و حداقلی است؛ اما طرف آمریکایی و بوق‌های تبلیغاتی آن‌ها، به‌گونه‌ای القا می‌کنند که ایران خواسته‌های زیادی دارد و باید از آن‌ها دست بردارد. در ادامه، نگارنده تلاش می‌کند برخی از خطوط قرمز ایران در مذاکرات اخیر را مورد اشاره قرار دهد. لازم به ذکر است موارد زیر به‌ صورت تحلیلی و بر اساس منطق جمهوری اسلامی ایران استخراج شده و برای اطلاع دقیق از خطوط قرمز مذاکرات هسته‌ای، نیاز به منابع خبری دست‌اول داریم: 🔸نخستین خط قرمز ایران، که در حال حاضر نیز چالش‌های زیادی حول آن شکل گرفته، حق #غنی‌سازی اورانیوم در داخل کشور است. در بند چهارم NPT به‌ صراحت آمده است: «هیچ چیز در این معاهده نباید به معنی تأثیرگذاری بر حق مسلم تمامی اعضای این پیمان برای تولید، تحقیق و استفاده از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌آمیز، بدون تبعیض و مطابق با بندهای یک و دو این پیمان باشد.» در حال حاضر، بسیاری از کشورها از جمله برزیل، آرژانتین، ایتالیا، بلژیک و... بر پایه همین قانون فعالیت غنی‌سازی انجام می‌دهند و تأکید شده که هیچ‌گونه تبعیضی بین کشورها در این زمینه وجود ندارد. 🔹تحقیق و توسعه از دیگر خطوط قرمز ایران است، چراکه پذیرش محدودیت در این زمینه به‌ معنای عقب‌ماندن تدریجی در مسیر علمی و در نهایت، توقف فعالیت‌های غنی‌سازی خواهد بود؛ که این موضوع با اصل حق غنی‌سازی در تعارض است. 🔸برگشت‌پذیری تعهدات در صورت نقض عهد از سوی طرف مقابل، یکی دیگر از خطوط قرمز ایران است. اگر طرف مقابل، همان‌گونه که پیش‌تر از #برجام خارج شد، در مذاکرات فعلی نیز بدعهدی کند، باید این امکان برای ایران وجود داشته باشد که به‌سرعت مقابله‌به‌مثل کند. 🔹خط قرمز دیگر ایران، تأمین سوخت مورد نیاز است؛ یعنی سوخت نیروگاه بوشهر، راکتور تحقیقاتی تهران و یا مواد مورد نیاز برای تولید رادیوداروها باید تأمین شود. 🔸البته خطوط قرمز دیگری نیز وجود دارد که به موضوع هسته‌ای مربوط نمی‌شود، اما در این مذاکرات باید مدنظر قرار گیرد؛ مثلاً در موضوعات غیرهسته‌ای مانند برنامه موشکی، ایران وارد مذاکره نمی‌شود. همچنین بازرسی از مراکز نظامی خاص ایران، با هیچ بهانه‌ای ـ از جمله بهانه هسته‌ای ـ قابل‌پذیرش نیست. 🔹همان‌گونه که مشاهده می‌شود، خطوط قرمز ایران بر اساس منطقی روشن و حداقلی تنظیم شده و نظام و مردم ایران بر ایستادگی بر این خطوط، همفکر و هم‌نظر هستند. ✍ علی کارگر

| خوش‌بینی کورکورانه 🔹این روزها مذاکرات غیرمستقیم تهران-واشنگتن به خطوط قرمز خود رسیده است؛ به‌گونه‌ای که استیو ویتکاف، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی، با تأکید بر «غنی‌سازی صفر» به‌عنوان پیش‌شرط توافق، خط قرمز واشنگتن را پررنگ‌تر کرد. در مقابل، سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، با قاطعیت اعلام کرد که اگر #آمریکا بر این موضع پافشاری کند، هیچ توافقی در کار نخواهد بود.در پی این صحبت‌ها در داخل ایران، برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب، مانند روزنامه اعتماد، معتقدند که کلید گشایش این بن‌بست در دستان دونالد ترامپ است. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که وعده‌های سرمایه‌گذاری اقتصادی از سوی آمریکا می‌تواند قفل مذاکرات را باز کند. به باور این گروه، اگر ایران در دوران #برجام امتیازات اقتصادی ویژه‌ای برای آمریکا در نظر می‌گرفت، خروج یک‌جانبه ترامپ از توافق دشوارتر می‌شد. اعتماد در گزارشی نوشته است که گشایش‌های اقتصادی و فرصت‌های تجاری می‌تواند تضمینی برای پایبندی طرفین به توافق باشد. اما آیا این خوش‌بینی واقع‌بینانه است؟ 🔸دولت ترامپ، که ادبیاتش بیش از #مذاکره، رنگ و بوی تهدید و #تحریم دارد، نشان داده که حتی به متحدان نزدیک خود مانند اروپا و کانادا امتیازی نمی‌دهد. سیاست تعرفه‌گذاری و فشار برای جذب سرمایه به داخل آمریکا، جایی برای خوش‌خیالی درباره سرمایه‌گذاری‌های کلان در ایران باقی نمی‌گذارد. ادعاهایی چون «جذب ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی» یا «آزادی ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی ایران» که چند سال پیش مطرح شدند، امروز بیش از پیش به رویایی دست‌نیافتنی شبیه‌اند. برخی منتقدان، این خوش‌بینی‌ها را به اعتیادی تشبیه می‌کنند که دوز آن باید مدام افزایش یابد تا اثر کند.در این میان، فضای سیاسی داخلی ایران نیز از التهاب خالی نیست. برخی اصلاح‌طلبان رادیکال که به نظر می‌رسد از عملکرد دولت مسعود پزشکیان رضایت ندارند، ایده‌های جنجالی چون «کابینه موازی» را مطرح می‌کنند. آن‌ها معتقدند پزشکیان مدیون حمایت آن‌هاست و باید دولت را مطابق خواست آن‌ها اداره کند. آذر منصوری، از چهره‌های برجسته اصلاح‌طلب، ضمن تأکید بر ضرورت #وفاق برای حل بحران‌های اقتصادی، هشدار داده که وفاق بدون دستاورد ملموس برای مردم بی‌معناست. اما طرح کابینه موازی، که از سوی برخی تندروها مطرح شده، می‌تواند کشور را به ورطه بحران‌های سیاسی تازه‌ای بکشاند؛ بحرانی که شاید به نفع بازیگران خارجی، به‌ویژه آمریکا، تمام شود. رئیس جمهور اما نشان داده که منافع ملی را فدای منافع جریان های سیاسی نمی کند. دستگاه دیپلماسی هم با رعایت اصول اساسی عزت، حکم و مصلحت و با هوشمندی و تدبیر مذاکرات را تا حصول نتیجه به نفع کشور و ملت ایران دنبال می‌کند و در عین رعایت خطوط قرمز، ایده‌ها و راهکارهایی که به تأمین منافع ملی ایران کمک کند، را بررسی می‌کند. ✍ حسن نوروزی

تحریف تاریخ در روز روشن ... 🔹این‌که آقای روحانی بگوید حل مسائل ایران و آمریکا با پذیرش درخواست ملاقات ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری او امکان‌پذیر بود به شدت عوام فریبانه و تحریف تاریخ است. این اظهارنظر چنان‌چه مبنای نگاه‌ها و تصمیمات آقای روحانی در دوره ریاست‌جمهوری بوده است به شدت نگران کننده است. این حد از رهایی و بی‌در و پیکر بودن در اظهارنظرهای سیاسی توسط مقامات نه تنها تأسف‌بار بلکه گاه ترسناک و مخاطره‌آمیز به نظر می‌آید. چگونه و با کدامین استدلال می‌توان پذیرفت که مسائل غامض و پیچیده میان ایران و آمریکا و رفع تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ملت ایران از طریق یک دیدار حل و فصل خواهد شد؟! واقعا آقای روحانی می‌داند چه می‌گوید؟! موضوع زمانی فاجعه‌آمیزتر می‌شود که در نظر بیاوریم آقای روحانی این چندمین بار است که ملاقات‌ با ترامپ را کلید حل مسائل روابط ایران و #آمریکا تحلیل می‌کند! ترامپ با طرح موضوع دیدار در دوره گذشته بدنبال"شو" و "تبلیغات" بوده، روحانی در حال حاضر از مطرح کردن مجدد این چیزها چه در سر می‌پروراند؟! 🔹روحانی پیش‌تر گفته بود قانون اقدام راهبردی مجلس که بر رفع تحریم‌ها در ازای بازگشت به برجام اصرار داشت، مانع از تحقق خواست دولت شد. سخن اساسی آن بود که متنی که دولت روحانی از آن دفاع می‌کند، نسبت به متن اصلی برجام، عقب‌نشینی‌های به مراتب بیشتری در آن صورت گرفته و خسارت‌بارتر است، در حالی ‌که حداقل باید همان برنامه اقدام سال ۲۰۱۵ مبنای احیای برجام باشد. صریح بیان می‌شود، متنی که آقای روحانی می‌گوید می‌خواستیم بر اساس آن برجام را احیا کنیم، اما نگذاشتند، تکلیف تحریم‌های پولی، بانکی و بیمه نامشخص بود. علی‌القاعده این مسائل مهم باید برطرف می‌شد که نشده بود. 🔹در اینجا یک سؤال اساسی وجود دارد؛ چرا آقای روحانی با اینکه می‌دانست متن اسفند ۱۳۹۹ چنین اشکالات مبنایی دارد، بر پذیرش آن اصرار داشت؟ یک نکته در اینجا تأمل‌برانگیز است. آقای روحانی معتقد بود ما با متن جمع‌بندی شده در اسفند ۱۳۹۹ به برجام برگردیم، اما اشکالات آن در آینده و دولت بعدی برطرف شود! البته یکی دو نگاه سیاسی برای او نیز اهمیت داشت و آن، اینکه برجام در دولت خودش هوا شده، لذا ضرورت دارد در همین دولت احیا شود. البته روحانی با احیای #برجام در اسفند ۱۳۹۹ یا فروردین ۱۴۰۰ نگاهی به انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ و تأثیر بر معادلات سیاسی آن نیز داشت. به هر ترتیب دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی با متن اسفند ۱۳۹۹ چون انتفاع اقتصادی برای مردم ایران تأمین نمی‌کرد و صرفاً یک امکان تبلیغاتی و سیاسی برای روحانی ایجاد می‌کرد، با پذیرش آن مخالفت کردند. ✍🏼 عزیز غضنفری

اروپا و آزمون نهایی اعتماد در مسیر برجام... 🔹وزیر امور خارجه ایران در گفت‌وگوی اخیر خود با روزنامه فرانسوی لوموند، پیامی روشن و در عین حال هشدارآمیز خطاب به سه کشور اروپایی عضو برجام – (موسوم به E3) – صادر نمود: اگر این کشورها در مسیر فعال‌سازی مکانیسم ماشه گام بردارند، از منظر تهران معادل حمله‌ای نظامی علیه ساختار امنیت ملی جمهوری اسلامی تلقی می‌شود؛ اقدامی که به‌طور طبیعی پیامدهای غیرقابل بازگشتی به‌همراه خواهد داشت. اگر اروپایی‌ها پیام این بیان وزیر محترم خارجه ایران را دریافت نکرده‌اند، بهتر است این یادداشت را تا آخر بخوانند. در شرایطی که ایران همه تعهدات خود را وفق #برجام اجرا نموده و طرف‌های غربی به تعهداتشان عمل نکرده‌اند، تمسک به مکانیسم ماشه، نه یک ابزار حقوقی، بلکه یک سازوکار فشار سیاسی زورگویانه است که ماهیتاً با هرگونه دیپلماسی در تضاد قرار دارد. کاملاً روشن است، در شرایطی که ایران بارها آمادگی خود را برای تعامل و همکاری سازنده اعلام کرده، تهدید به استفاده از این سازوکار، نشانه‌ای از تصمیم اروپا برای عبور از مسیر دیپلماسی و حرکت به‌ سمت تقابل سخت است. 🔸نخست، باید تأکید کرد که در سال‌های اخیر، ایران به‌ رغم خروج یک‌جانبه آمریکا از توافق و اعمال فشارهای حداکثری، در نهایت تلاش کرد از طریق مسیرهای حقوقی و سیاسی و حفظ مسیر دیپلماسی، ثبات توافق را حفظ کند. اما تعلل سه کشور اروپایی در اجرای تعهداتشان و افزایش فشارهای دیپلماتیک و ایستادن آن‌ها در کنار رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر، موجب فرسایش اعتماد متقابل شده است. 🔹دوم، استفاده از این ابزار تنش‌زا، به منزله پایان نقش‌آفرینی اروپا در پرونده هسته‌ای ایران خواهد بود. سه کشور اروپایی باید بدانند که نمی‌توان هم‌زمان نقش میانجی و داور را بازی کرد، هم در کنار رژیم صهیونیستی بر طبل جنگ بکوبند و در عین حال، در موقعیت تهدیدکننده نسبت به یک طرف توافق باقی بمانند. در شرایطی که منطقه غرب آسیا بیش از هر زمان دیگری نیازمند عقلانیت و گفت‌وگوست، تکرار بازی فشار حداکثری تنها به تقویت بی‌اعتمادی و شکل‌گیری معادلات جدید امنیتی منجر خواهد شد. 🔸سوم، بازگشت تحریم‌های سازمان ملل تحت عنوان مکانیسم ماشه، ایران را به‌ سوی اتخاذ تدابیر متقابل سوق می‌دهد که دیگر در چارچوب تعامل متعارف نخواهد گنجید. واکنش ایران در قبال مکانیسم ماشه، فارغ از پیامدهای حقوقی در حوزه قراردادهای بین‌المللی و تجدیدنظر در راهبرد هسته‌ای، اثرات امنیتی فوری در کل منطقه غرب آسیا خواهد داشت. 🔹در نهایت، پیام جمهوری اسلامی ایران روشن است: ما از نقش سازنده اروپا در احیای برجام استقبال می‌کنیم، مشروط بر آن‌که این نقش با رفتارهای مسئولانه، واقع‌بینانه و دور از فشار و تهدید همراه باشد. مکانیسم ماشه، اگر فعال شود، نه‌تنها راه‌حل نیست، بلکه زنگ پایان دیپلماسی خواهد بود. این انتخابی است که مسئولیت تبعات آن به‌طور کامل بر عهده تصمیم‌گیرندگان اروپایی خواهد بود. ✍🏻 علی محمدی

بیانیه مشترک تروئیکای اروپای درباره «فعالسازی اسنپ‌بک»/ تکرار ادعاهای بی‌پایه علیه تهران... 🔹سه کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و انگلیس) با صدور بیانیه‌ای مشترک از آغاز روند فعال‌سازی #مکانیسم_ماشه علیه ایران خبر دادند. آن‌ها با متهم کردن تهران به عدم پایبندی جدی به تعهدات برجامی و فقدان توجیه غیرنظامی برای ذخایر بالای اورانیوم غنی‌شده، اعلام کردند که پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع داده‌اند؛ اقدامی که می‌تواند بازگشت قطعنامه‌های تحریمی پیشین را در پی داشته باشد. 🔹در متن این نامه ادعاهای بی‌پایه و اساس درباره برنامه هسته‌ای ایران تکرار شده و آمده است: ما، وزرای خارجه فرانسه، آلمان و بریتانیا، هدف بنیادی مشترکی داریم و آن این است که ایران هرگز به دنبال «دستیابی یا توسعه سلاح هسته‌ای» نباشد. ما با این اعتقاد که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) می‌تواند به‌طور قاطع ماهیت صرفاً صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران را تضمین کند، این توافق را مذاکره کردیم. شورای امنیت سازمان ملل نیز در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵ با صدور قطعنامه ۲۲۳۱ به‌طور اجماعی از برجام حمایت کرد. این توافق یک دستاورد مهم در حوزه عدم اشاعه بود و در نتیجه به تقویت صلح و امنیت بین‌المللی کمک کرد. 🔹این سه کشور در ادامه مدعی شدند که «پس از خروج ایالات متحده از برجام در ۸ مه ۲۰۱۸ و در حالی‌که ایران از مه ۲۰۱۹ اجرای تعهدات خود ذیل برجام را متوقف کرد، فرانسه، آلمان و بریتانیا (تروئیکای اروپایی) همچنان به‌عنوان اعضای متعهد به توافق باقی ماندند اما از سال ۲۰۱۹، ایران از حدود مجاز برجام در زمینه اورانیوم غنی‌شده، آب سنگین و سانتریفیوژها فراتر رفته، توانایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای انجام فعالیت‌های راستی‌آزمایی و نظارت برجامی را محدود کرده و اجرای داوطلبانه و روند تصویب پروتکل الحاقی توافق‌نامه پادمان جامع خود را کنار گذاشته است. این اقدامات با تعهدات ایران ذیل #برجام در تضاد بوده و پیامدهای جدی بر ظرفیت ایران برای پیشرفت به سوی توسعه سلاح هسته‌ای دارد.»

خطر خط جدید تفرقه .... ✔ این روزها که موضوع فعال سازی #مکانیسم_ماشه و پیامدهای آن به خبر اول رسانه‌ها تبدیل شده است، برخی می‌کوشند بگویند تازه داریم به دوره سعید جلیلی برمی‌گردیم! این کار از دو جهت مضر به حال کشور محسوب می‌شود. اولا خود سبب ایجاد اختلاف و تفرقه درون کشور می‌گردد؛ مخاطب اتحاد مقدس که رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند همه جریان‌های سیاسی هستند نه فقط یک گروه و جریان خاص. ثانیا مطابق با واقع نیست و روایتی مخدوش به حساب می‌آید. ✔ایران از پائیز ۸۲ علیرغم این‌که اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را پذیرفته بود و با وجود توافق پاریس در آبان ۸۳ با تروئیکای اروپا و تعلیق غنی‌سازی و پلمپ مراکز هسته‌ای، تا سال ۸۴ یعنی پایان دولت اصلاحات، در شگفتی تمام هفت قطعنامه در شورای حکام دریافت کرد. یعنی در حالی که تمام مراکز هسته‌ای تعلیق و تعطیل بود، علیه ایران ۷ قطعنامه صادر کردند. این عجیب نیست؟! ✔ در مرداد ۸۴ یعنی در واپسین روزهای دولت خاتمی همه مراکز هسته‌ای ایران فک پلمپ شد و در پی این اقدام ایران، بهمن ۸۴، پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع شد. نکته مهم در این‌جا آن است که آن چه سبب ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه‌های ۶ گانه شد، نه روی کار آمدن دولت احمدی‌نژاد و یا مسؤلیت لاریجانی و جلیلی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، بلکه فک پلمپ صورت گرفته در دولت خاتمی و اقدامات بعدی در بخش هسته‌ای کشور بود. که همه آن‌ها اقداماتی درست و اصولی نیز محسوب می‌شود. ✔ نکته بعدی این‌که گفته شود تصویب قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در دوره مسؤلیت سعید جلیلی به وقوع پیوسته هیچ انطباقی با واقعیت ندارد. سه قطعنامه از ۶ قطعنامه‌های شورای امنیت (۱۷۳۷، ۱۷۴۷ و ۱۸۰۳) در دوره علی لاریجانی به تصویب رسید. اما در این دوره صنعت هسته‌ای کشور به اوج شکوفایی خود رسید. دستاوردهای این دوره در سال ۹۴ به عنوان امتیاز به طرف غربی داده شد، تا آن‌ها نیز تحریم‌های ظالمانه را برطرف کنند! ✔در انتها باید توجه کرد که مسیر هسته‌ای در ادوار گذشته بر اساس تصمیمات کشور که عمدتاً در شورای عالی امنیت ملی به تصویب و تأیید رسیده صورت گرفته است. چه تعلیق توسط دولت خاتمی، چه پیشرفت چشمگیر هسته‌ای در دولت احمدی‌نژاد و چه #برجام در دوره روحانی صرف‌نظر از همه دیدگاه‌های موافق و مخالف حول و حوش آن‌ها، جمع‌بندی نهایی کشور در آن ادوار بوده است؛ لذا این‌که حالا بیائیم و آن تصمیمات را به محلی برای اختلافات و منازعات جدید تبدیل کنیم، بر هم زننده اتحاد مقدس و خطایی جبران‌ناپذیر در این مقطع زمانی سرنوشت‌ساز تلقی می‌شود. تردیدی وجود ندارد که با #اتحاد_مقدس که رهبر معظم انقلاب تأکید کردند با کمترین هزینه و بلکه به توفیق الهی با موفقیت از این مقطع حساس عبور خواهیم کرد. با اتحاد مقدس، پیروزی ملت ایران قطعی است. ✍ عزیز غضنفری

حد و اندازه تحریم‌ها با اسنپ‌ بک... 🔹سه کشور اروپایی انگلیس، آلمان و فرانسه، در نهایت بی‌تعهدی و با زیر پا گذاشتن قوانین بین‌المللی، طی نامه‌ای به شورای امنیت سازمان ملل، خواستار بازگرداندن تحریم‌های لغو شده طی قطعنامه ٢٢٣١، علیه ایران شدند. حال که به رغم مخالفت‌های جدی چین و روسیه که از دیگر اعضای #برجام بودند، و این دو کشور بارها بر غیر قانونی و غیر موجه بودن استفاده سه کشور اروپایی از اسنپ بک تاکید داشتند؛ این اتفاق روی داد، باید در داخل کشور به صورت واقع‌بینانه به موضوع نگاه کرد. 🔹باید کارشناسان از منظر حقوقی و سیاسی، هم دلایل غیر موجه بودن اقدام سه کشور اروپایی را تشریح نمایند، و هم تاثیر و پیامدهای این اقدام را بر اقتصاد ایران، با توجه به حد و اندازه تحریم‌هایی که بر اساس اسنپ بک فعال می‌گردد را، برای مردم توضیح دهند. 🔹همه شواهد و قرائن نشان می‌دهد که، خود اروپایی‌ها هم می‌دانند موضوع اسنپ بک، نمی‌تواند اقتصاد ایران را دچار مشکلات اساسی نماید. اقدام این سه کشور برای استفاده از اسنپ بک، برای آنان از دو جهت اهمیت دارد: یکی از حیث روانی برای تأثیر بر بازار و اقتصاد ایران در کوتاه مدت، و دیگری از جهت سیاسی با امتیازگیری از ایران و نقش‌آفرینی در مذاکرات احتمالی آینده. 🔸با توجه به مقدمه ذکر شده، برای بررسی نتایج و پیامدهای واقعی و درازمدت استفاده غیر قانونی سه کشور اروپایی از اسنپ بک، توجه به نکات زیر ضروری است: 1⃣ بزرگنمایی استفاده از سازوکار باز گرداندن تحریم‌های لغو شده شورای امنیت سازمان ملل از سوی سه کشور اروپایی علیه ایران، که با هماهنگی کامل آمریکا انجام شده، یک عملیات روانی بزرگ و با تبلیغات گسترده رسانه‌ای، برای سرپوش گذاشتن بر ناکامی نظامی غرب در جنگ ١٢ روزه است. آنان از این طریق می‌خواهند، پیروزی بزرگ ملت ایران در دفاع مقتدرانه ١٢روزه را ،تحت‌الشعاع قرار دهند. 2⃣ تحریم‌هایی که سخن از بازگرداندن آن با استفاده از سازوکار اسنپ بک مطرح است‌؛ تحریم‌های ناکارآمدی است که یک بار تجربه شده و در آن سال‌های اعمال این تحریم‌ها ،مشخص گردید که اقتصاد ایران از ظرفیت‌های بسیار بالایی برخوردار است و به راحتی می‌تواند از این نوع تحریم‌ها عبور کند. 3⃣ رشد اقتصاد ایران در سال‌های اخیر از یک سوی، و موقعیت ژئوپولیتیکی کشورمان به همراه گسترش همکاری‌های منطقه‌ای از سوی دیگر ، بی‌اثر کردن هر نوع تحریمی را برای جمهوری اسلامی، بسیار آسان‌تر از گذشته نموده است. 4⃣ اقتصاد جهان در حال عبور از سلطه دلار است. ایران اینک عضو بریکس می‌باشد و کشورهای عضو بریکس مصمم به کنار گذاشتن دلار از معاملات خود هستند. این مهم، آثار هر نوع تحریم علیه ایران را به شدت کاهش داده و به نوعی خنثی می‌سازد. 5⃣ در تحریم‌های سازمان ملل که با اسنپ بک قرار است برگردد، تحریم‌های نفتی و مالی وجود ندارد؛ بنابراین با فرض بازگشت این تحریم‌ها ،فروش و صادرات نفت ایران، خصوصاً با طرف چینی دچار مشکل نخواهد شد. 6⃣ بازگشت تحریم‌های قبلی شورای امنیت سازمان ملل، برای حمله نظامی مشروعیت‌سازی نخواهد کرد. تلاش برای هر نوع قطعنامه جدید هم که بخواهد برای موجه جلوه دادن اقدام نظامی صادر شود، با مخالفت کشورهایی چون روسیه چین، ناکام خواهد بود. 7⃣ از پیامدهای بسیار مهم اشتباه بزرگ اروپایی‌ها در استفاده غیر موجه از اسنپ بک، رقم خوردن فصل جدیدی از رابطه ایران با غرب خواهد بود. طرح سه فوریتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای خروج ایران از NPT، در صورت تصویب و عملیاتی شدن، نقطه شروع این تغییر خواهد بود. 8⃣ چنان چه دولت با همراهی مردم، آثار روانی اسنپ بک را بر قیمت دلار و بازار در کوتاه مدت کنترل نماید، به طور قطع بازنده اصلی در این مواجه، طرف اروپایی به همراه آمریکا خواهد بود. مردم عزیز کشورمان باید توجه داشته باشند که، هدف اصلی در مقطع کنونی از زنده کردن تحریم‌های قبلی، یک شوک روانی به #اقتصاد ایران است. با هوشمندی دولت و مردم، به راحتی می‌توان این نقشه شیطانی غرب علیه ایران عزیز را خنثی کرد. #مکانیسم_ماشه ✍🏼‌ یدالله جوانی

اروپا باید برای موفقیت دیپلماسی زمان و فضای لازم را ایجاد کند... ▪️یادداشت جدید عراقچی در گاردین: 🔹اروپا باید برای دیپلماسی زمان و فضا فراهم کند؛ ایران آماده توافقی پایدار با نظارت بر غنی‌سازی در ازای لغو تحریم‌هاست. 🔹اروپا به تعهداتش عمل نکرده، اما انتظار محدودیت یک‌جانبه از ایران دارد. 🔹هشدار دادم بازی اروپا منجر به حذف آن‌ها از دیپلماسی آینده و کاهش اعتبارشان خواهد شد. 🔹گفت‌وگوی صادقانه با تعریف واقعی «مشارکت» در #برجام ضروری است. 🔹نیروهای مسلح قدرتمند ایران دوباره آماده‌اند تا اسرائیل را چنان شکست دهند که مجبور شود برای نجات به «بابابزرگ» (آمریکا) پناه ببرد.