eitaa logo
آرشیو پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
2.6هزار دنبال‌کننده
11 عکس
2 ویدیو
10 فایل
کانال اصلی ؛ @Rahnamye_Behesht #سایت ipasookh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔آیا راست است که در اسلام حکمی به نام مباهله و نفرین کردن دشمنان دینی داریم ❗️کانال های ضد دین می گویند اسلام به جای آنکه مخالفان خودش را با عقل و منطق مجاب کند آنان را دعوت به و مباهله می کنند آیا این عقلانیست ❕❕ 💠💠 👌«مُباهَله» در اصل از مادّه «بَهْل» (بر وزن اهل) به معناى رها كردن و قيد و بند را از چيزى برداشتن است، و به همين جهت هنگامى كه حيوانى را به حال خود واگذارند، و پستان آن را در كيسه قرار ندهند، تا نوزادش بتواند به آزادى شير بنوشد، به آن «باهِل» مى گويند، و «ابْتِهال» در دعا به معناى تضرع و واگذارى كار به خدا است. و اگر آن را گاهى به معناى و لعن و دورى از خدا گرفته اند نيز به خاطر اين است كه رها كردن و واگذار كردن بنده به حال خود اين نتائج را به دنبال مى آورد، اين بود معناى «مباهله» از نظر ريشه لغت. 💠و از نظر مفهوم متداول ، به معناى نفرين كردن دو نفر به يكديگر است، بدين ترتيب، افرادى كه با هم گفتگو درباره يك مسأله مهم مذهبى دارند در يك جا جمع شوند و به درگاه خدا كنند و از او بخواهند كه دروغگو را رسوا سازد و مجازات كند. 📚لغات در تفسیر نمونه ص 497 ❕مباهله به عنوان آخرین حربه برای غلبه بر خصم بعد از اثر نکردن منطق و استدلال است ، که به عنوان الهی بر حقانیت طریق و مسلکی اعتقادی ایراد می شود . بر خلاف آنچه در پرسش آمد ، مباهله بر خلاف عقل و منطق نیست بلکه کاملا موافق و مطابق عقل و منطق است ، زیرا دو طرف حق و باطل پس از آن که از طریق مذاکرات به نتیجه ای نرسیدند و طرف باطل با لجاجت از پذیرفتن حق امتناع کرد ، اقدام به مباهله می کنند و طرف حق با اقدام به مباهله این نکته را بیان می کند که آیین من مطابق با واقعیت و حقیقت است که می توانم بر این سخن معجزه ای هم ارائه کنم تا شکی در آن باقی نماند ، مباهله همان نقش معجزه را برای اثبات حقانیت دعوت حق می کند . ❕جریان مباهله کردن پیامبر گرامی اسلام با نجران مشهور و معروف است ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7243 👌بنابراین مباهله در برابر مخالفان يك حكم عمومی است که افراد با ايمان كه از تقوا و خدا پرستى كامل برخوردارند به هنگامى كه آنها در برابر دشمنان بر اثر لجاجت به جايى نرسد از آنها دعوت به مباهله می كنند. ❕از امام علیه السلام نقل شده كه فرمود ؛ « اگر سخنان حق شما را مخالفان نپذيرفتند آنها را به مباهله دعوت كنيد ، راوى مى گويد سؤال كردم چگونه مباهله كنم؟ فرمود ؛ خود را سه روز اصلاح اخلاقى كن و گمان مى كنم كه فرمود روزه بگير و غسل كن، و با كسى كه مى خواهى مباهله كنى به صحرا برو، سپس انگشتان دست راستت را در انگشتان راست او بيفكن و از خودت آغاز كن و بگو خداوندا! تو پروردگار آسمانهاى هفتگانه و زمينهاى هفتگانه اى و آگاه از اسرار نهان هستى، و رحمان و رحيمى، اگر مخالف من حقى را انكار كرده و ادعاى دارد بلائى از آسمان بر او بفرست، و او را به عذاب دردناكى مبتلا ساز ، و بعد بار ديگر اين دعا را تكرار كن و بگو: اگر اين شخص حق را انكار كرده و ادعاى باطلى مى كند بلائى از آسمان بر او بفرست و او را به عذابى مبتلا كن ، سپس فرمود ، چيزى نخواهد گذشت كه نتيجه اين دعا آشكار خواهد شد، به خدا سوگند كه هرگز كسى را كه حاضر باشد اين چنين با من مباهله كند » 📚الکافی ج 2 ص 513_ وسائل الشیعه ج 7 ص 134 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA http://eitaa.com/joinchat/304152577C9f840da185 https://sapp.ir/poorseman
🤔 ❔برخی شبهه می کنند که از عقاید شیعه تقیه کردن است ❕بر این اساس تمام امامان در برابر حکام جور تقیه کردند و جان خود را به خطر نینداختند ❗️چگونه امام حسین بر خلاف آیات و روایات را ترک کرد و بر خلاف سیره سایر امامان تن به قیام و شهادت داد ❗️❗️ 💠💠 👌ما معتقديم كه در بعضى از موارد تقيّه كردن حرام است و آن در جايى است كه اساس دين و اسلام و قرآن، يا نظامهاى اسلامى به خطر بيفتد، در چنين مواردى بايد عقايد را اظهار نمود هر چند انسان اظهار عقيده ا ش شود، و معتقديم قيام امام حسين عليه السلام در عاشورا و كربلا، درست در راستاى همين هدف بود، چرا كه حكّام بنى اميّه اساس اسلام را به خطر افكنده بودند، و قيام امام حسين عليه السلام پرده از كار آنها برداشت، و جلو را گرفت. 📚اعتقاد ما ص 104 🔸به بیان دیگر در بعضى از موارد تقيّه حرام است، و آن زمانى است كه اگر فرد يا گروهى راه تقيّه را پيش گيرند و عقيده خود را پنهان دارند، اصل اسلام به خطر افتد يا ضربه شديدى بر كيان مسلمين وارد گردد، در اين گونه موارد بايد عقيده واقعى خود را ظاهر كنند، هر چند خطر يا ضررى براى آنها داشته باشد. و از اينجا روشن مى شود كه قيام امام حسين بن على بن أبي طالب (عليهم السلام) در برابر يزيد، يك وظيفه قطعى دينى بوده، و امام حاضر نشد حتّى به عنوان تقيّه با يزيديان و بنى اميّه خلافت اسلامى كنار بيايد، زيرا مى دانست ضربه شديدى به كيان اسلام خواهد خورد و قيام و شهادت او مايه بيدارى مسلمين و نجات اسلام از چنگال تفاله هاى جاهليّت است. 📚شیعه پاسخ می گوید ص 45 ❕این که مثلا بقیه امامان یا امام صادق از قیام کردن امتناع کردند ، ابا و امتناع آنها تنها به اين نبود كه مى دانستند حکام جور مانع آنها خواهند شد و آن حضرات را شهيد خواهند كرد. آنها اگر مى دانستند كه شهادتشان براى اسلام و مسلمين اثر بهترى دارد را انتخاب مى كردند همان طورى كه امام حسين عليه السلام به همين دليل شهادت را انتخاب كرد. . 👌در عصر سایر امامان خصوصا امام صادق علیهم السلام آن چيزى كه بهتر و مفيدتر بود رهبرى يك نهضت و فكرى و تربيتى بود كه اثر آن تا امروز هست؛ همان طورى كه در عصر امام حسين آن نهضت قیام ضرورت داشت و آن نيز آنطور بجا و مناسب بود كه اثرش هنوز باقى است. ❕جان مطلب همين جاست كه در همه اين كارها، از قيام و جهاد و امر به معروف و نهى از منكرها و از و تقيه ها، بايد به اثر و نتيجه آنها در آن موقع توجه كرد. 👌اينها امورى نيست كه به شكل يك امر تعبدى از قبيل وضو و غسل و نماز و روزه صورت بگيرد. اثر اين كارها در مواقع مختلف و زمانهاى مختلف و اوضاع و شرايط مختلف فرق مى كند. گاهى اثر قيام و براى اسلام نافعتر است و گاهى اثر سكوت و تقيه. گاهى شكل و صورت قيام فرق مى کند. همه اينها بستگى دارد به خصوصيت عصر و زمان و اوضاع و احوال روز، و يك تشخيص عميق در اين مورد ضرورت دارد؛ اشتباه تشخيص دادن زيانها به اسلام مى رساند. 📚مجموعه آثار شهید مطهری ج 18 ص 46 👌بنابراین روشن می شود که هدف ازقیام امام حسین نجات اسلام از چنگال ضلالت و از بین رفتن بوده است که در اینجا دیگر کردن جایز نمی باشد . به بیان تفصیلی تر ؛ ❕در جاى جاى قرآن كريم از قتال «فى سبيل اللَّه» سخن به ميان آمده است و به مجاهدان راه خدا بشارتها داده و از آنان شده است. 🔸آل عمران، آيه 195؛ نساء، آيات 74، 95- 96؛ توبه، آيات 20- 22، 111 و آيات فراوان ديگر ❕در واقع قدر مشترك اين آيات، تجليل از جهادى است كه هدف آن، تقويت دين خدا و اعلاى كلمه باشد «وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِىَ الْعُلْيَا». ( توبه 40) ❕آرى؛ آنجا كه آيين خدا به خطر افتد و خطر سلطه شرك و كفر و ظلم و الحاد بر جامعه اسلامى احساس شود، تقديم جان و مال و مقام، كارى است والا و پر ارزش. در واقع، آيين خدا كه راهگشاى انسانها به سوى سعادت جاويدان است به قدرى مهم است كه مردانى همچون امام حسين عليه السلام و ياران با ايمانش براى نجات آن از سلطه منافقان و دشمنان حق، هستى خويش را مخلصانه تقديم مى كنند. ❕به تعبير امام خمينى قدس سره: «اسلام آن قدر عزيز است كه فرزندان پيغمبر، جان خودشان را فداى اسلام كردند. حضرت الشهداء عليه السلام با آن جوانها، با آن اصحاب، براى اسلام جنگيدند و جان دادند و اسلام را احيا كردند». 📚صحیفه امام ج 8 ص 151 ❕اميرمؤمنان على عليه السلام در مى فرمايد ؛ «هنگامى كه حادثه اى پيش آمد (كه دين يا جان شما را تهديد مى كند) جان خويش را فدا كنيد، نه دينتان را». 📚الکافی ج 2 ص 216 🔸 👇 @Rahnamye_Behesht
🤔 ورود به مسجد با پای و خروج از مسجد با پای چیست ❕ ❔همچنین ورود به با پای چپ وخروج با پای راست ❕ دلیل داره❕❕ 💠💠 👌از اهل علیهم السلام نقل شده است که فرمودند: « بهتر در دخول در مسجد ، با پای راست و بهتر در از مسجد ، خروج با پای چپ است » 📚 ج3 ص308 👌پیامبر فرمود : « زمانی که مومن با پای وارد مسجد می شود ، فرشتگان می گویند خداوند تو را مورد بخشش قرار دهد و زمانی که با پای از مسجد خارج می شود ، فرشتگان می گویند خداوند تو را کند ، و تو را بر آورده سازد ، و عاقبت تو را بهشت قرار دهد » 📚 الاخبار ص80 📚 الوسائل ج3 ص393 👌در مورد ورود و خروج نیز شیخ چنین می نویسد : « زمانی که قصد ورود به توالت را داشتی را بپوشان ، و با پای وارد شو ...و زمانی که قصد خروج داشتی ،با پای خارج شو ...» 📚 ص3 📚 المتهجد ص5-6 📚 الانوار ج80 ص180 ❕این که این حکم ورود و خروج چیست دقیقا برای ما مشخص نیست ، اما همین قدر می دانیم که حتما حکمت و داشته که مورد امر و نهی خداوند واقع شده است . 🔶امام علیه السلام فرمود : « از آنجایی که می دانیم خداوند است ، تصدیق می دانیم که تمام افعال و اوامرش از روی است اگر چه فلسفه آن برای ما روشن نباشد » 📚 الانوار ج52 ص91 ❕برخی می گوید که دانشمندان علم ثابت کرده اند که همه انسان ها اگر هنگام کردن و عارض شدن حمله ، وزن بدنشان روی پای راستشان باشد به می افتند ، و اگر وزن بدنشان روی پای چپ باشد به می افتند . 🔶بنابراین وقتی که شخص با پای وارد مسجد شود و در همان حال عارضه برای او پیش آید ، به جلو یعنی داخل می افتد که بهترین مکان ها است همچنین اگر هنگام خروج از مسجد با پای چپ خارج شود ، به عقب که داخل است می افتد . ❕همینطور اگر با پای وارد توالت شود و عارضه ای پیش آید به عقب که توالت است می افتد و در هنگام خروج اگر با پای خارج شود ، به جلو که خارج از است می افتد و در توالت نمی افتد و اهانتی به حیثیت و او وارد نمی شود . 🗯البته نمی توان این فلسفه را تمام برای حکم مذکور محسوب کرد اگر چه خوبی تلقی می شود. https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔آیا کسانی از علمای اهل سنت تصریح کرده اند که حدیث دلالت بر امامت و ولایت امام علی دارد ❗️❗️ 💠💠 👌برخی از علمای اهل به این نکته اشاراتی داشته اند . 1⃣امام ابو حامد غزالی که از استوانه های اهل سنت است می نویسد ؛ « به اتفاق همه مسلمانان پیامبر در خطبه غدیر فرمود هرکس من مولای اویم پس علی مولای اوست ، عمر پس از شنیدن این سخن به علی گفت ...اما پس از گذشت آن روزها عمر تحت تاثیر هوای نفس و حب ریاست قرار گرفت و استوانه خلافت را از مکان اصلی آن تغییر داد و با لشکر کشی ها ، بر افراشتن پرچم ها و گشودن سر زمین ها راه امت را به اختلاف و بازگشت به دوران جاهلی هموار کرد ، و مصداق این آیه قرآن شد که آن عهد را پشت سر خود انداختند و در برابر آن بهای ناچیزی به دست آوردند و چه بد معامله ای کردند ،و همین عمر بود که به پیامبر نسبت گفتن را داد » 📚سر العالمین ج1 ص18 👌 از برجستگان علمی اهل سنت در مورد غزالی می نویسد ؛ « او استاد و پیشوا و علم و نشانه اسلام و اعجوبه زمان و صاحب کتابها و انسان با هوش فراوان و زیرک بود » 📚سیر اعلام النبلاء ج19 ص322 👌و در جای دیگر می گوید ؛ « خداوند در هر صد سال کسی را می فرستد تا احیا گر دین باشد ، در صده پنجم امام چنین بود » 📚همان مدرک ج14 ص202 ❕اما ذهبی در مورد سخنان غزالی درباره عمر کرده و می نویسد ؛ « نمی دانم عذر و بهانه غزالی برای این سخنش درباره عمر چیست ؟ شاید او از این حرفش برگشته و از حق تبعیت کرده باشد چرا که او دریایی از علم و دانش است» 📚همان مدرک ج19 ص328 🗯از آنجا که این سخنان برای اهل سنت سنگین بوده است ، سعی دارند در انتساب کتاب سر العالمین به غزالی تشکیک کنند و بگویند کتاب مذکور از او نیست اما ذهبی و ابن حجر و دیگران از بزرگان اهل سنت تصریح کرده اند که کتاب مذکور برای غزالی است . 📚میزان الاعتدال ج2 ص248 📚لسان المیزان ج2 ص945 2⃣محمد بن طلحه نیز می نویسد ؛ « معنای حدیث غدیر آن است که هر که من نسبت به او سزاوارتر در تصرف و سرپرست و یار و یاور ...هستم علی هم برای او چنین است » 📚مطالب السوول ص44 3⃣نظام می گوید ؛ « رسول خدا در موارد گوناگون آن هم به صورت واضح و آشکار که امر بر مردم مشتبه نشود بر امامت علی تصریح کرد ، ولی عمر بن خطاب آن را در روز سقیفه که روز بیعت گرفتن بر خلافت ابوبکر بود ، انکار کرد » 📚الملل و النحل ، شهرستانی ، ج1 ص57 🗯همچنین برخی دیگر از علمای اهل سنت همچون سبط بن جوزی و مقریزی ، ثعلبی و ...کلمه مولی را در معنای مورد نظر به کار برده اند که جهت رعایت اختصار از بیان آن خود داری می شود ، دوستانی که تمایل به آگاهی دارند رجوع فرمایند ؛ 📚الغدیر ج1 ص679 به بعد https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA