🔰 اعتراف به «اهمیت ایران در نظم جدید جهانی»
▪️ تأملی در مقالۀ اخیر روزنامۀ «وال استریت ژورنال»
✍️ سید محمدحسین دعائی
📝 خلاصۀ مطالب:
🔸 در روزهای گذشته، مقالۀ اخیر روزنامۀ «وال استریت ژورنال»، با تیترِ "Iran’s New Friends: Russia and China"، با موضوعِ «اتحاد ایران، روسیه و چین» و به قلمِ «دیوید اس کلود» ـ خبرنگار مستقر در دبی ـ بازخوردها و تحلیلهای مختلفی را بهدنبال داشته است. در همین رابطه به چند نکته اشاره میکنم:
🔹 همانطور که انعکاس مقالۀ مورد بحث با عنوانِ «انقلابی جدید و بزرگ در راه است» ـ که نه در تیتر و نه در متن مقاله، اثری از آن نیست ـ نادرست بود، بسیاری از ترجمهها و تفسیرهایی که از این مقاله و طرح ضمیمهشده به آن ارائه شد هم غلط بود.
🔸 بهعنوان مثال، در این مقاله از «ایران»، بهعنوان یک "Junior partner" برای «روسیه» و «چین» یاد شده است. اما بعضیها با اعتماد به برگردان ابتدائی گوگل، این ترکیب را به «شریک کوچک» ترجمه کرده و آن را تحقیرآمیز دانستهاند. غافل از آنکه تحلیلگرانی قبلا از همین ترکیب، برای توصیف نسبتِ «روسیه» با «چین» استفاده کردهاند و معنای دقیق آن، «شریک جوان، تازهوارد و دارای مسئولیت، قدرت یا نفوذ کمتر» است.
🔹 مهمترین سخن مقالۀ مورد بحث، تصریح بر «آشکارشدن نشانههای یک نظم جدید جهانی» و ارائۀ تحلیلی از «نقشآفرینی بازیگران مختلف ـ از جمله ایران ـ در این نظم جدید» است؛ همان سخن مهمی که در طول یکسال گذشته و مدتها پیش از آنکه خیلیها به آن بپردازند، بارها از سوی «رهبر معظم انقلاب» مورد تأکید قرار گرفته بود، اما عدهای کوتولۀ کندذهن و کجفهم یا تعدادی غربزدۀ مکار و نابهکار، با کمال حماقت یا وقاحت، به انکار یا تمسخر آن میپرداختند و هنوز هم از رو نمیروند.
🔸 روزنامۀ «وال استریت ژورنال»، بر موفقیتِ «ایران» در پیوستن به یک «اتحاد ضدغرب» (Anti-Western alliance)، با حضورِ «روسیه» ـ که ایالات متحده و برخی از هنجارهای نظم بین المللی را به چالش کشیده ـ و «چین» ـ که میتواند نظم جهانی مبتنی بر قوانین بین المللی را در هر نقطهای از دنیا تغییر دهد ـ تأکید میکند؛ و این یعنی:
اولا هندسۀ سیاسی جهان، بهنفعِ «شرق» و ضدِ «غرب»، در حال تغییر است؛
و ثانیا «ایران»، با نقشآفرینی جدی در روندها و فرایندهای منجر به این تغییر، توانسته است «بقاء» و «امنیت» خود را تضمین کند.
🔹 اعتراف به موفقیتها و دستاوردهای «ایران» در نتیجۀ اتحاد با «روسیه» و «چین»، مطلب دیگری است که در مقالۀ «وال استریت ژورنال» به چشم میخورد. خروج از شرائط موسوم به انزوا، باز کردن یک کانال اقتصادی جدید، عبور از مانع تحریم، نجات از فوریت توافق هستهای با غرب، تقویت بنیۀ نظامی خود در خاورمیانه و نهایتا تضعیف جایگاه ایالات متحده و متحدانش در منطقه، بعضی از موفقیتها و دستاوردهای ایران است که مقالۀ مذکور به آنها اشاره میکند.
🔸 در کنار ارائۀ گزارشی از تحولات جاری در جهان، «القاء یک خط تبلیغی جامع برای حمله به جمهوری اسلامی و جلوگیری از تداوم موفقیتهای او» نیز یکی از اهداف البته پنهانِ «وال استریت ژورنال» از انتشار این مقاله است؛ همان خطی که میتوان از «تأکید بر ناسازگاری تعامل ایران با روسیه و چین، با شعار نه شرقی، نه غربی» بهعنوان چکیدۀ آن یاد کرد. حال آنکه این شعار، منافیِ «سلطهپذیری سیاسی»، «وابستگی اقتصادی» و «التقاط معرفتی» است، نه منافیِ «همکاریهای استراتژیک»، «علیه دشمن مشترک دارای اولویت»، «برای تأمین منافع ملی»؛ همان همکاریهایی که از منطق علوی، عقلائیِ «دشمن دشمن تو، دوست توست» تبعیت کرده و حتی اذهان بسیط کودکان و نوجوانان هم ضرورت آن را درک میکنند، اما ذهن عدهای مثلا سیاستمدار و تحلیلگر، خیر.
🔹 پاراگراف آخر مقالۀ «وال استریت ژورنال»، با ارائۀ این جمعبندی که گسترش روابطِ «ایران» با «روسیه» و «چین»، او را بهقدری قوی نخواهد کرد که بتواند «آمریکا» را از منطقه بیرون کرده یا «اسرائیل» را نابود کند، از مهمترین نگرانی غرب برای آیندۀ تحولات جهانی، پرده برداشته است؛ همان آیندهای که البته اعتراف مقالۀ مورد بحث به تأثیر جبههبندیهای جدید در «افزایش طول عمر جمهوری اسلامی برای مدتی نامحدود»، قطعیبودن وقوع آن را نوید میدهد.
📌 متن کامل یادداشت در «روزنامۀ فرهیختگان»: https://farhikhtegandaily.com/page/237182
🏷 #نوشتار #یادداشت #وال_استریت_ژورنال #ایران #روسیه #چین #آمریکا #اتحاد_ضدغرب #نظم_جدید_جهانی #رهبر_معظم_انقلاب #گام_دوم_انقلاب #تمدن_نوین_اسلامی
🆔 @Smh_Doaei