فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بارگاهِ عشق، ایوانِ جان است
كه در ازل، ارواح را
داغِ «الست بربّكم» آنجا باز نهاده است.
اگر پرده ها شفاف افتد،
او نیز از درونِ حجاب بيرون آید.
و اینجا سرّی بزرگ است كه
عشق این حدیث از درون آن بيرون آید
و نهایت او تا شغاف است
و شغاف پردهٔ بيرونیِ دل است
كه قرآن در حق زلیخا بیان كرد:
«قد شغفها حُبّا»
و دل، وسط ولایت است
و منزلِ اشراقِ عشق، تا بدو بود.
سوانح: غزالی
🕊
طاعت از دست نیاید گنهی باید كرد
در دلِ دوست به هر حیله رهی باید كرد
شب، چو خورشیدِ جهانتاب، نهان از نظر است
طیِ این مرحله با نور مَهی باید كرد
خوش همی می روی ای قافله سالار به راه
گذری جانبِ گم كرده رهی، باید كرد
نه همین صف زده مژگانِ سیه باید داشت
به صفِ دلشدگان هم نگهی باید كرد
جانب دوست نگه از نگهی باید داشت
كشورِ خصم، تبه از سپهی باید كرد
گر مجاور نتوان بود به میخانه، نشاط
سجده از دور به هر صبحگهی باید كرد
نشاط اصفهانی
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
🔅
گفتند : خدای را نشانی بده
که به آن بدانیم که تو با کی(که)
بیشتر می باشی، به عنایت و رحمت؟!
گفت :
"هر که خدایِ مرا بیشتر یاد می کند"
یادی ست بر زبان و یادی ست در جان
#مقالات_شمس
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
⭐️
مجنون را به سر منزل لیلی گذر بود.
سنگ ها را بوسیدن آغازید
و پیشانی بر خرابه ها نهاد.
ملامتش کردند که چرا چنین میکنی؟
سوگند خورد که جز روی لیلی را نبوسیده
و جز به جمالش نگریسته است.
و در پاسخ سرود :
مگویید سر منزل وی در خاور نجد است،
چرا که هر دشتی سر منزل اوست.
او را به هر سرزمینی جایی است
و بر هر اثری ردپایی.
عارف رومی در مثنوی معنوی
به بخشی از همین معنی اشارت کرده است:
من ندیدم در میان کوی او
در در و دیوار الا روی او
بوسه گر بر در دهم لیلی بُود
خاک بر سر گر نهم لیلی بود
چون همه لیلی بود در کوی او
کوی لیلی نبوَدم جز روی او
هر زمانی صد بصر می بایدت
هر بصر را صد نظر می بایدت
تا بدان هر یک نگاهی می کنی
صد تماشای الهی می کنی
🔅اگر دلدار جلوه کند، با کدامین چشم بینمش ؟
وی را با چشم او باید دید تا جز او به دیده نیاید
کشکول شیخ بهایی
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
♥️
هزار گونه ادب، جان ز عشق آموزد
که آن ادب نتوان یافتن ز مکتبها!
#حضرت_مولانا
به شب که مرا با تو آشنا کرده
توسل میجویم
باشد که مرا بشنود
باشد که در تمام طول بیداری با من باشد
آه ای شب
روح مرا بگیر و برایش ببر
به او بگو
این اشتهای آن دو چشم است برای دیدن تو
تو که خود زیباترین کلمات و شبهایی
کیستی تو؟
از آن زمان که به تو دل دادم
جهان دگرگون شد
امان از اشتیاقم برای تو
در تلفظ نامت
شهدیست که دهانم نمیشناسدش
من هرگز بهدنیا نیامدهام
و هرگز نبودهام
جز بهخاطر تو!
💫♥️
#سهام_الشعشاع
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
🦋
مراوده و ارتباط ما با پرورگار
به چیزی شبیه ارتباط با یک دوست میماند؛
در ابتدا، هزاران حرف برای گفتن هست
و چیزهای بسیاری برای پرسیدن،
اما دیری نمیپاید که این گفتگوها کم و کمتر میشود
اما لذت با هم بودن همچنان برقرار است.
همه حرفها زده شده و از هر دری سخن به میان آمده
و به پایان رسیده است
اما خرسندی از دیدار یکدیگر
و احساس آشنایی و الفتی که هر یک با دیگری دارد
و لذت برخورداری از دوستیای صادقانه و شیرین،
با لبی خاموش و بیآن که سخنی رد و بدل شود
نیز احساس میشود.
سکوت، خود زبانی فصیح
و قابل درک برای هر دو است.
هر یک، دیگری را همراهی شفیق
و یار غار خویش میداند
و دلها پیوسته برای هم میتپد
و گویی دوتناند و یکدل.
از کتاب : عشق، نیایش (دو جستار عارفانه)
فرانسوا فنلون، یوهانس کلپیوس
ترجمه: لیلا آقایانی چاوشی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
♥️
عشق، اکنون مهربانی میکند
جانِ جان امروز جانی میکند
در شعاعِ آفتابِ معرفت
ذره ذره غیب دانی میکند
کیمیایِ کیمیاسازست عشق
خاک را گنجِ معانی میکند
گاه درها میگشاید بر فلک
گه خِرد را نردبانی میکند
گه چو صهبا بزم شادی مینهد
گه چو دریا دُرفشانی میکند
گه چو روح الله طبیبی میشود
گه خلیلش میزبانی میکند
اعتمادی دارد او بر عشقِ دوست
گر سماعِ لن ترانی میکند ...
حضرت مولانا
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#دکتر_الهی_قمشه_ای:
سخن را از نِی باید شنید
از آن کس که نیست.
آن کس که هست از هواهای خود میگوید
و حدیث نفس میکند
اما آن کس که بند بندِ وجودش را
از هواهای خویش خالی کرده
و چون نی، لب خود بر لب معشوق نهاده،
و دل به هوای او سپرده است،
حکایتی دیگر دارد.
در قرآن در صفت رسول اکرم آمده است:
و ما ینطِقُ عنِ الهَویٰ
إن هُوَ الّا وحیٌ یوحیٰ
او از هوای دل خویش سخن نمیگوید
و این (قرآن) نیست مگر آنچه به او
وحی شده است.
بدین بیان، نی مقام انسان کامل
یا کمال مرتبهٔ انسانی است
که در آن مرتبه، شخص هرچه گوید
همان است که معشوق در او دمیده
و هرچه کند همان است
که فرمانش از معشوق رسیده است و در
#مثنوی_معنوی به زیبایی تمام بیان شده:
از وجود خود چو نِی گشتم تهی
نیست از غیرِ خدایم آگهی
🎥#هوشنگ_ابتهاج:
ای نی محزون کجایی سوختیم...
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
♥️
ما همانیم که بودیم و محبت باقیست
ترک صحبت نکند دل که به مهر آکندند
عیب شیرین دهنان نیست که خون میریزند
جرم صاحب نظرانست که دل میبندند
مرض عشق نه دردیست که میشاید گفت
با طبیبان که در این باب نه دانشمندند...
#سعدی
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
"عَرَفْتُ الهَوىٰ"
«عشق را شناختم»
من عشق را تنها زمانی شناختم که با عشق تو آشنا شدم،
من قلبم را در مقابل دشمن تو ممنوعالورود كردهام.
مدتها در گفتگو با تو بودم، که رازهای درونی قلبم را میدانی،
به جز تو كسی را نمیبینم
عشق من، دو عشق است،
اما هر دوی آنها برای توست...
اولینِ آن، عشق به عشق توست و
دیگری، عشق به خود تو
و اما اولی، که عشق به عشق توست، چنین است:
ذکر و یاد کامل تو، و
نه حتی" ذرهای" غافل از تو
#رابعه_عدویه
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
دیده آ ! بر دیگـــران نوحـهگری!
مدتی بنشین و بر خود میگری!
ز ابرِ گریان شاخ سـبز و تـر شود
زانکه شمع از گریه روشنتر شود
هر کجا نوحه کنند آنجا نشین
زانکِ تو اولیتــری اندر حنــین
زانکه ایشان در فراقِ فانیاند
غافل از لــعلِ بقـــــایِ کانیاند
#مثنوی
#مولانا
#دفتر_دوم_ص_۲٠٠
ای دیده تا کی بر غیر اشک ریزی! خلوتی گزین و در حال خویش بیاندیش و بر حال نفسِ خود چنان واکاوی کن که اشک از دیدگانت جاری شود.
سنتی دیرینه در میان ما ایرانیان در گرامیداشت رفتگان و گریستن برای غم از دست دادن نزدیکان هست که البته خوب و پسندیده است.
جناب #مولانا هشدار می دهد که بر از دست دادن دوستان و نزدیکان ناله و گریه می کنی اما چرا بحال خویش و از دست دادن استعدادها و عمر گرانمایه ات متأثر و نگران نیستی!
اگر انسان تفکری در حال خود کند که نقد عمر بر سر تخیلات و توهمات و برای بدست آوردن مشتی عناوین و اسامی بی خاصیت از دست داده و هر روز باری به او اضافه شده و سنگین و سنگین تر شده و نفس پاک و بی آلایش خود را آلوده و تاریک ساخته است و در ساحت وجود قدمی نگذارده و سرانجام دست خالی باید از دنیا جدا شود، ترس و نگرانی همه جان و دلش را پر می کند
چون چنین شد ابتهال آغاز کن
ناله و تسبیح و روزه ساز کن
ناله می کن، کای تو علّامُ الغُیُوب
زیر سنگِ مکـــرِ بد، ما را مکــوب
پس بهتر است هرجا که جماعتی ناله و گریه می کنند بنشینی بگری ای که تو بر گریه بر خود مقدم تر و مستحق تری! زیرا ایشان بر رفته می گریند و تو در غفلت از کان لعل عالم وجود خویشتنی..
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔅دو چیز طیره عقل است:
دم فروبستن به وقت گفتن
و
گفتن به وقت خاموشی
ژیل دلوز
سعدی
#کتاب_باز
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕊❤️
بزرگان عرب پدر قیس مجنون را گفتند که
مجنون را به مکه برد و طواف دهد
و از خدا خواهد که وی را از ابتلای آتش عافیت دهد.
پدر چنان کرد و هنگامی که به منا بودند،
ناگهان زنی خواهر خویش لیلی نام را با فریاد خواند
مجنون چنان بیهوش افتاد که پدر پنداشت مرده است.
اما ساعتی بعد که بهوش آمد، چنین خواند:
«او بی آن که داند شوق دل ما را برانگیخت،
و با این نام پرنده ای را که گویی در دل من بود،
به پرواز درآورد»
#کشکول_شیخ_بهایی
🎧🎥 دید مجنون را یکی صحرا نَوَرد
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ای راز سر به مهر ملاحت!
رمز شگفت اشراق!
ای دوست
کجاوه تو
از کدام دروازه می آید
تا من تمام شب را
رو سوی آن نماز بگزارم
کی؟
در کدام لحظه ی نایاب؟
تا من دریچه های چشمم را
در انتظار، باز بگذارم
وقتی تو باز می گردی
محبوب من پاییز آمده
بهار عاشقان
بازگرد...
🍁🕊
#حسین_منزوی
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
«هرگز نميرد آن که دلش زنده شد به عشق»
آری! هر که زندگی به حق یافت
و از مقید به سوی مطلق پرداخت
و خود را قربانی ساخت،
او همیشه در بحر مشاهده معشوق
و در قعر وصال محبوب
مست و مدهوش خواهد بود.
ای جان من! موت عام دیگر است
و موتِ خواص دیگر.
موتِ عام، فصل است
و موتِ خاص، وصل
#شرح_رساله_معرفت
https://eitaa.com/TAMASHAGAH
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❤️🔥
مجنون و پریشان تواَم
دستم گیر
🍎🕊
و عشق تنها عشق
تو را به گرمی یک سیب میکند مانوس
و عشق تنها عشق
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن...
#سهراب_سپهری
🔅
هر که خدای تعالی را بشناسد
هرآینه وی را دوست گیرد
و هر که را شناختن او مؤکد شود
دوستی و معرفت او مؤکد گردد
این دوستی مؤکد را
عشق خوانند
و برای آن عرب
چون پیغامبر_ص_را
دیدند که در کوه حراء برای عبادت خلوت می کرد
او را بدین عبارت، صفت گفتند:
((إنّ محمّدا قد عَشِق ربّه))
به راستی که محمّد عاشق پروردگارش بود
غزالی:احیاء علوم الدین
https://eitaa.com/TAMASHAGAH