📘📚جای دارد در رابطه با روایت مقبوله عمر بن حنظله کتابی نوشته شود و این موارد آتی تحقیق شود: 📌💠از جهت سند این ها به ذهنم می آید: ۱. بررسی نسخ و کتبی که این روایت را نقل نمودند ۲. تصحیح روایت از طریق قول به صحت روایات کافی ۳. توثیق عمر بن حنظله ۴. تصحیح و توثیق روایت از جهت متن(توثیق خبری در مقابل مخبری) ۵. اصالة العدالة و الوثاقة عند الجهل بالراوی ۶. اعتبار یا عدم اعتبار توثیق متأخرین ۷. چرا به روایتی بخاطر مقبولیت آن در نزد علماء بهاء دهیم؟! 📌💠اما از جهت متن: ۱. تحاکم و ترافع به حاکمان و قضات غیر شیعه ۲. معیت اهل بیت با قرآن امروزی و استناد شان به آن ۳. چرایی عدم اکتفاء امام برای حرمت تحاکم به طاغوت به سخن خودش (مسأله فقیه و مستنبط پروری و مطالبه دلیل) ۴. چرایی حرمت اخذ به حکم قاضی طاغوت حتی اگر حق باشد ۵. آیا با توجه به یَنْظُرَانِ إِلَی مَنْ کَانَ مِنْکُمْ.. اشاره دارد به اینکه انتخاب قاضی و حاکم جامع الشرایط بر عهده مردم است؟ ۶. بررسی صفات سه گانه(روی حدیثنا، نظر فی حلالنا و حرامنا، عرف احکامنا) ۷. بررسی استعمالات حکم و حاکم در لسان عرب خصوصا در قرآن و روایات(جعلته علیکم حاکما) ۸. لازم الاتباع بودن حکم قاضی یا فقیه یا حاکم مشروط است به اینکه حکم او بر اساس موازین احکام اهل بیت باشد ۹. بدون تشکیل حکومت نیز میتوان امور قضائی شیعیان را حل کرد ۱۰. آیا حکومت به معنای امارت است؟ ۱۱. اشتراط اعلمیت و افقهیت و اعدلیت در حاکم و قاضی و اینکه حکم واجب الاتباع حکم اعلم و افقه است(الْحُکْمُ مَا حَکَمَ بِهِ أَعْدَلُهُمَا وَ أَفْقَهُهُمَا) ۱۲. زمانی که استظهار و حکم دو فقیه اعلم و اعدل اختلاف داشت باید حکم اعلمی را اخذ کرد که بر اساس روایت مجمع علیه حکم کرده ۱۳. بررسی معنای صفات عدالت و فقه و چگونگی شناخت آن در فردی به همراه بررسی راه های متعارف مذکور در رساله های عملیه برای شناخت اعلم و نقد آن ۱۴. امر به عمل به روایت مجمع علیه و ترک شاذ عند الاصحاب(آیا این امر صرفا من باب اجزا ظاهر از واقع است و لو شاذ حکم حق باشد ترکش بی اشکال؟) ۱۵. تثلیث در اشیاء(حلال بیّن واجب الاتباع و حرام بیّن واجب الترک و امر مشکل و مجهول شبهه ناک واجب الرّد) ۱۶. بیان اصول علاجیه برای حل تعارض بین روایات(عرضه بر کتاب و سنت و عامه و..) و چرایی اختلاف در اخبار ۱۷. چگونگی عرضه روایت بر محکمات قرآن و روایات و بررسی معنای موافقت روایت با قرآن ۱۸. معنای موافقت یا مخالفت با عامه(موافقت با روایات شان یا فتاوایشان؟!) ۱۹. بین دو روایت متعارض که موافق عامه هستند روایتی را باید ترک نمود که حاکمان و قضات عامه به آن میل بیشتری دارند ۲۰. اصل روایی و عقلی الوقوف عند الشبهات خود حتی در بحث تعادل و تراجیح هم جاریست(که اگر بین دو روایت متعارض تمییز کردن ممکن نبود توقف خیر من الاقتحام فی الهلکات) @Talabeh_nevesht110

#سبّ_لعن 💠حقیقیتا این فتوای آقای حسین منتظری و نتیجه ای که از آیه و روایت گرفته موجب خنده ما شد، ایشان از آیه لا تسبوا و اکره لکم ان تکونوا سبابین نتیجه گرفتند که سبّ و ناسزا و اهانت به هیچ کس - و لو کافر باشد - جائز نیست. ⬅️ان شاءالله به بررسی آیه و روایت خواهیم پرداخت و جواز و استحباب "سبّ" را بیان خواهیم کرد. @Talabeh_nevesht110

#سبّ_لعن 🖊📝نقد برداشت غلط جناب حسین منتظری از آیه و روایت 💠جواب از آیه شریفه " وَلَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ ": 1⃣اولا این آیه بر خلاف مدعای جناب منتظری بلکه دلالت بر جواز سبّ دارد. مرحوم طبرسی در شأن نزول آیه می نویسد: مشرکین به پیامبر اسلام گفتند: اگر از سبّ و دشنام خدایان ما خودداری نکنی،خدایت را سبّ می کنیم. بدین جهت این آیه نازل شد. (📚مجمع البیان ج ۴ ص ۱۳۲) می بینیم که پیامبر صلی الله علیه و آله و اصحاب خود اهل دشنام دادن به بت ها بودند لذا این آیه اصلا دلالت بر حرمت فی نفسه سبّ و دشنام ندارد چرا که اگر سبّ فی نفسه حرام بود پیامبر انجام نمی داد. 2⃣ثانیا حرمت سبّ در این آیه معلل است به اینکه چون سبّ کنید آن ها هم به مقدسات شما سبّ خواهند کرد فلذا سبّ نکنید. در اصطلاح اصول فقه به این سدّ ذریعه یا حکم به حرمت مقدمه حرام می گویند سبّ فی نفسه هیچ حرمتی ندارد بلکه چون مقدمه سبّ آنان به خداوند می باشد حرام می شود همانطور که جناب آقای ناصر مکارم شیرازی به این نکته متذکر ‌شده است که سبّ مشرکین و اهانت به بت ها فی نفسه مباحه ولی چون مقدمه یا موجب تحریک شدن آنان به توهین به مقدسات اسلامی است حرام می شود. (📚موسوعة الفقه الاسلامي المقارن ج ۱ ص ۳۲۳) و شیخ محمّد باقر ایروانی نیز متذکر این نکته شده: ان سبّ الكفار محرّم و لكن لا في نفسه و بعنوانه بل فيما إذا استلزم محرّما، و هو سبّ اللّه تعالى. و عليه فسبّ الكفار جائز في نفسه إلّا إذا استلزم ما ذكر. (📚دروس تمهيدية في تفسير آيات الأحكام ج ۲ ص ۷۹۶) 💠جواب از روایت انی اکره لکم ان تکونوا سبابین: 🔻جوابی که مرحوم میرزا جواد تبریزی داشتند را عرض می کنیم: 1⃣این روایت دلالت بر حرمت دشنام دادن ندارد بلکه نهایت دلالت بر کراهت آن دارد به جهت لفظ "اکره". 2⃣حدیث خطاب به افراد خاصی است و نمی توان از این حدیث حکم عام برای همه ی مسلمین در آورد چرا که حضرت می فرماید: "اکره لکم". چه بسا مراد امام اصحابی بوده که بجای مقاتله و جنگ به دشنام پرداخته بودند 3⃣حضرت فرمودند من دوست ندارم که شما سبّاب باشید، سبّاب بر صیغه مبالغه به کسی گفته می شود زیاد دشنام دهنده باشد پس نهی از "زیاد" دشنام دادن است نه از دشنام دادن در حد خود. (📚زیارة عاشوراء فوق الشبهات ج ۱ ص ۱۴۶) مرحوم فیض کاشانی فرمودند: سبّاب بر وزن صیغه مبالغه است، کسی که به دقائق لسان عرب آشنایی دارد می داند که حضرت با عبارت سباب از مبالغه دشنام دادن نهی کردند. (📚المحجة البيضاء ج ۵ ص ۲۲۲) 4⃣این روایت اصلا منبع و مأخد شیعی ندارد و سید رضی آن را با اصلاحاتی از کتب اهل سنت نقل کرده، دأب سید رضی اینست. همانطور که مرحوم محمّد تقی شوشتری فرمودند: سید رضی (خداوند از او بگذرد) هر کجا کلامی فصیح منسوب به امام علی علیه السّلام را می دید بدون هیچ تدبری در معنای آن زود آن روایت منسوبه را پذیرفته و در نهج البلاغه نقل می کرد، برای نمونه در کتابش مجازات النبویه به پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت داده است که کیفیت اذان و اقامه را از طریق خواب دریافت کرد با اینکه روایات متواتره امامیه همگی گفته اند که جبرئیل اذان و اقامه را ار جانب خداوند به خدمت پیامبر در بیداری آورد و ارائه داد. (📚بهج الصباغه ج ۹ ص ۴۸۱) فلذا ترجیح با روایات صحیحه شیعه همچون روایت کافی "اکثروا فی سبّهم" است. @Talabeh_nevesht110

#سبّ_لعن #مستثنایات_سبّ 🔰توهم حرمت و قبح دشنام دادن 🔸متاسفانه افرادی ساده لوح پیدا می شوند که بسیارند شیعیان را بخاطر سبّ به دشمنان اهل البیت علیهم السّلام متهم به زنازادگی می کنند و فکر می کنند دشنام دادن زشت است و در شریعت مقدسه حرام می باشد تا جایی که همان "سگ و خوک و الاغ و دیوث و مأبون" سبّ های ساده قرآنی و روایی را وقتی مومنی نسبت به دشمنان اهل بیت بکار می برد متهم به "بی ادبی و بی حیایی" می شود در حالی که هیچ کار خلاف شرعی انجام نداده بلکه کار مستحبی هم کرده است این همان فاجعه آخر الزمانی است که جایگاه معروف و منکر را تغییر داده شده!!! 📝معنای سبّ در نزد اهل لغت و فقهاء 💠سبّ بر اساس کلمات لغویین مانند احمد بن فارس در معجم مقاییس اللغه و ابن منظور در لسان العرب به معنای شتم(دشنام) است، فقهائی چون محقق کرکی در جامع المقاصد(ج ۴ ص ۲۷) و جعفر کاشف الغطاء در شرح القواعد(ج ۱ ص ۲۳۵) و صاحب مفتاح الکرامه(ج ۱۲ ص ۲۲۲) و سید خوئی در مصباح الفقاهه(ج ۱ ص ۲۸۰) به معنای دشنام و اهانت و تحقیر و فحش دادن و هر سخنی که موجب تنقیص طرف مقابل شود. طبق استظهار شیخ ناصر مکارم شیرازی و نقل از راغب بلکه سبّ "شدید تر" از دشنام هم است(انوار الفقاهه، کتاب التجاره ص ۲۱۹). حتی بعضی فقهاء مثال هایی نیز فرمودند همچون خوک یا سگ یا خر و... 🔷مستثنیات سبّ ✳️همانطور که گفته شد سبّ به معنای دشنام و فحش دادن و تحقیر و اهانت کردن است، از روایات اهل بیت علیهم السّلام فقهاء مستثنیاتی برای حکم حرمت سبّ بیان فرمودند چرا که سبّ هر کسی جائز نیست مانند مومنین و شیعیان که سبّ ایشان حرام است، ولی افرادی از این حکم استثناء زده شدند که بیان می کنیم: 1⃣مخالف 🔻البته از حکم تخصصا مستضعفین و زنان و کودکان و مقلدان جاهلاشان جداست، سخن با مخالف متعصب جاحد ولایت است. شیخ جعفر کاشف الغطاء در (📚شرح القواعد ج ۱ ص ۵۶) گوید: سبّ غير أهل الإيمان من المسلمين و المشركين من أفضل الطاعات  الموصلة إلى رضاء ربِّ  العالمين(سبّ غیر شیعه از مسلمین و مشرکین از افضل طاعاتی است که موجب رضای خداوند می باشند). و فقیه عاملی (📚مفتاح الکرامه ج ۱۲ ص ۲۲۲) نیز گوید: سبّ غیر أهل الإیمان من شرائط الإیمان(اصلا سبّ غیر اهل ایمان از شرایط مومن بودن است) 2⃣مبدع 🔻بر اساس روایت صحیحه کافی در اکثار سبّ بدعت گذاران "اکثروا فی سبّهم.." فقهائی همچون شیخ حرّ عاملی در وسائل الشیعه(ج۱۶ ص ۲۶۷) و سید تقی طباطبائی قمی در مبانی منهاج الصالحین(ج ۱ ص ۱۲۷) بر وجوب سبّ مبدع فتوا دادند و شیخ انصاری در مکاسب(ج ۱ ص ۲۵۵) و سید خوئی در مصباح الفقاهه(ج ۱ ص ۲۸۱) و سید محمّد صادق روحانی فقه الصادق(ج ۱۴ ص ۲۹۶) و شیخ ناصر مکارم در انوار الفقاهه(کتاب التجاره ص ۲۱۹) و شیخ جعفر سبحانی در المواهب(ص ۴۸۰) بر جواز سبّ مبدع فتوا دادند. 3⃣مجاهر به فسق 🔻حتی اگر شیعه معتقد به امامت باشد سبّ اش جائز است بشرطی که به چیزی که آن مومن متجاهر است سبّ اش کند مثلا وقتی می بیند شراب خوار یا زنا کار است همین عناوین را فقط مادامی که متصف به این صفت است(یعنی توبه نکرده) میتواند بهش بگوید. 4⃣ظالم به عنوان تعویض 🔻مظلوم می تواند ظالم را سبّ کند و اگر دشنامی داده مقابله به مثل کند و گناهی ندارد. فقهائی همچون مقدس اردبیلی در زبدة البیان فی احکام القرآن(ج ص ص ۶۸۰) علامه مجلسی در مرآه العقول(ج ۱۰ ص ۲۶۵) قائل شدند به جواز مقابله به مثل در سیلی زدن یا در دشنام دادن و.. و شیخ جعفر کاشف الغطا در شرح القواعد(ج ۱ ص ۵۶) گوید: نظر اقوی جواز سبّ ظالمین است. فقهاء برای این موارد به آیات وَجَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها (شوری ۴۰) و لاَّ یُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ(نساء ۱۴۸) و به روایاتی استناد کردند. @Talabeh_nevesht110

#ولایت_فقیه #طلب_دلیل 💠ولایت فقیهی بر فقهای دیگر ♨️به چه دلیل اگر کسی که به عنوان ولی فقیه انتخاب شده است اگر حکمی کرد حتی بر فقهای دیگر نیز اتباع حکم آن فقیه لازم است؟ اصلا به چه دلیل چه کسی گفته یک فقیه بر فقهای دیگر ولایت دارد؟ این ولایت بخاطر چیست؟ وقتی که گفتیم اعلمیت و افقهیت در ولی فقیه شرط نیست چرا دیگر حکم آن ولی فقیه مفضول عالم برای فقهای دیگر که اعلم و افقه اند واجب الاتباع است؟! 🛑نظرات و دلایل مخالفت یا موافقت خود را درباره مسائلی که مطرح کردیم در ناشناس به ما ارسال کنید⬇️ 🌐https://harfeto.timefriend.net/16739583446503

در بصره بوده ظاهرا خطبه ی در نهج البلاغه هم هست که می‌فرماید: اما تغارون و ما تستحون حضرت با عصبانیت میفرمودند آیا غیرت نمی ورزید و حیا نمی‌کنید که زنانتان به بازار می‌روند و با مردان مزاحمت دارند و شانه به شانه راه میروند حالا بروید این ها رو به جماعت مذهبی و چادری های پایگاه ها و داشگاه ها بگید که نباید به پاساژگردی و کافه گردی برید اتفاقا نکته ی قابل توجه اش این است در این خطبه حضرت هیچ اشاره ای به بدحجاب بودن و بی حجاب بودن ندارند و صرفا همین خیابان گردی و بازار گردی زنانشان را توبیخ فرمودند و آنها را بی غیرت و بی حیا نامیدند حقا که مطمئنم حضرت اگر امروز تشریف داشتند همین اکثریت مذهبی ها به وجودشان تهمت افراطی می‌زدند از طرفی حضرت می‌فرماید زنان بازار و خیابان نروند چون مردان هستند از طرفی در نامه ی 31 نهج البلاغه می‌فرماید شدیدا زنانتان را بپوشانید تا چشمانشان مردان را نبیند و جز خودتان مرد دیگری را نشناسند از طرفی سیره ی مولا بر این بود با زنان جوان سلام نمیفرمودند از طرفی وقتی می‌خواستند عقیلة ی بنی هاشم را برای زیارت رسول الله صلی الله علیه و آله ببرند شبانه می‌بردند و چراغ بالای قبر را خاموش یا کم نور میفرمودند و میفرمودند میترسم کسی قد و قامت زینب کبری را از روی این حجابِ کامل و اتم ببیند وووو اون جماعتی که به ما ایراد می‌گیرند و تهمت افراط می‌زنند آیا شماها به مولا هم همین جور جسارت میکنید؟؟

🎙نگاهی متفاوت به سیره امام محمد باقر (علیه‌السلام) ✔️استاد سید احمد مددی با اشاره به تاریخ و سیره امام محمد باقر علیه‌السلام، برخی از مقاطع زندگی سراسر نور این امام بزرگوار را تحلیل می‌کند. . 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

#توجیه #سیاست #نقد 📝خطر توجیه گرایی 🔻در این وادی شما هر چه بگویید هر چه به زبان رانید و لو با ضروریات دین و مذهب هم درتعارض باشد سخنتان سعی خواهد شد تا توجیه شود! چون شما از چهره های انقلاب و سیاست هستید!! 🔖هیچ کس به اندازه توجیه گران سیاسی در ماله کشی مهارت ندارد، طوری سخن را توجیه می کنند که ۱۸۰ درجه تغییر می دهند و از خودشان برای متکلم نیت و مقصود می سازند! بطوری که اگر خود متکلم حمل های این توجیه گران را بشنود موجب حیرتش می شود. ❌الفاظی چون " معصوم که نیست " یا "زود قضاوت نکنید" یا "شما نمی فهمید منظورش رو " بازیچه زبان این توجیه گران است. ⬅️این که شخصی چون منصب سیاسی یا چهره سیاسی دارد یا سخنرانی هایی در دفاع از انقلاب داشته است پس نباید نقدش کنیم و اگر سخن غلطی زد نباید روشنگری کنیم چون موجب ضعف نظام و شخصیت این فرد می شود ✖️سخنی بس غلط است✖️ که امروزه توجیه گران سیاسی برای اشتباهات امثال جناب مرتضی مطهری یا دکتر بهشتی یا رائفی پور یا ازغدی یا حتی خود رهبری این توجیهات را دارند. 💠✅صحیح است که افراد مذکور فوق معصوم نیستند ولی این مجوز سکوت در برابر سخنی که زده اند نیست. همین مسأله باید در علماء و فقهاء نیز پیاده شود که به تعبیر مرحوم بروجردی بزرگی شخص مانع از این نشود که شما آن فرد را نقد نکنید! از علمای اعلام از شیخ کلینی و صدوق و مفید و طوسی و طبرسی گرفته تا به علامه حلی و شیخ بهایی و علامه مجلسی پدر و پسر و فیض و ملا صدرا و فیلسوفان مطرح روز که تبدیل به ولیجه و بت ناشکستنی کالمعصوم شدند مانند جناب محمّد حسین طباطبائی و حسن زاده آملی و افرادی که در اعتقادات از این ها تبعیت می کنند ✔️می بایست نقد منصفانه شوند اگر خطایی داشتند✔️ @Talabeh_nevesht110

#نقد_مبنا #نقل_های_ضعیف 🔖نقد یک بهانه مشهور/عدم وجود روایتی در کتب اربعه یا متقدمین 📋از آنجا که ایّام محرم است و روضه و مقاتلی در منابر خوانده می شود که مورد اعتراض برخی افراد قرار می گیرد که آقا فلان نقل که در کتب اربعه یا کتب محمّدون متقدم نیامده، پس این نقل مشکوک است و مورد قبول نیست! ⁉️از این افراد سوال می کنیم که آیا در قرآن شما آیه ای است که می گوید: لا رطب و لا یابس الا فی کتب الاربعه!! یا روایت است که: کلّما لم یرو فی کتب الاربعه فهو باطل!! اصلا این را به شما شیخ کلینی و صدوق و طوسی گفته؟! این چه مبنایی است که می گویید هر چیزی که در کتب اربعه نیست و محمدون ثلاثه در کتب شان نقل نکردند مشکوک یا مردود است!! 🔻با اینکه کتب اربعه ۹۰ در صد شان روایات فقهی محض است و از میان کتب اربعه تنها شیخ کلینی رحمة الله علیه است که در مجلد اول کافی ورودی به اعتقادات کرده و بیشتر این ۱۰ درصد را در خود جای داده است ولی باز خود مؤلف - یعنی شیخ اجلّ کلینی - در مقدمه کتابش می نویسد: کتاب الحجة(که تواریخ ائمه نیز در آن است) را کمی بهش پرداختم و اونطور که حقش بود کاملش نکردم! اگر اجل مهلت داد یک کتاب الحجة کامل تر و وسیع تری را خواهم نوشت. (کافی خطبه کتاب ص ۹) 🔹باقی کتب محمّدون نیز مانند شیخ صدوق علیه الرحمة مقتل شان بدست ما نرسیده و مفقود شده و طبق تحقیق بیش از ۸۰ کتاب روایی شیخ صدوق در رابطه با فضائل و تواریخ و موالید اهل البیت علیهم السّلام مفقود شده است که در جای خود به اسماء بعضی از این کتب اشاره شده. یا متقدمین دیگر چقدر کتاب در مقتل امام حسین صلوات الله علیه داشتند که با سرچ عبارت "مقتل الحسین" در کتاب رجال نجاشی و کتب دیگر از فهرست براحتی خواهید دید چقدر کتاب نوشته شده که بدست ما نرسیده است. ⬅️بعد قبول داریم که اعتماد شیوخی مثل کلینی و صدوق و طوسی به روایتی ضعیف السند موجب تقویت آن روایت می شود و یکی از طرق و قرائنی است که می شود با ضمیمه کردن قرائن دیگر من باب تراکم ظنون گفت این روایت ضعیف السند هم باشد ظن قوی به صدورش از معصوم علیه السّلام می شود داشت. ولی قبول نداریم که اعراض شیوخ مذکور (رزقنا الله شفاعتهم) و عدم نقل شان موجب جرح یا ضعفی در روایتی می شود و چه بسیار روایات که این شیوخ قبول داشتند ما قبول نداریم و چه بسیار روایات که این بزرگواران قبول نداشتند ولی ما قبول داریم. من باب مثال در مسأله ورود شهادت ثالثه در اذان خود شیخ صدوق تصریح می کند که روایاتی بوده است که شهادت ثالثه در کیفیت متن اذان ذکر شده ولی من این روایات را جعل غالیان و مفوضه می دانم. (من لا يحضره الفقيه ج ۱ ص ۲۹۰) لذا بنظر می رسد عدم وجود نقلی در کتب اربعه یا متقدمین دیگر نمی توان گفت دلیل بر جعلی با مردود بودن آن روایت است و چقدر روایات که در نسخه های خطی چاپ نشده مهجور مانده و ما از آن بی خبریم مانند روایت لولاک که اولین بار علامه میرجهانی در الجنة العاصمة نقل کرد و گفت که این روایت را از مکتبه شیخ سماوی صاحب ابصار العین از کتاب مخطوطی بنام كشف اللآلى بتألیف صالح حلی از علمای قرن ۹ نقل می کند. ✅لذا ما بر اساس مبنایی که گفته شد معتقدیم پذیرش جریان ازدواج حضرت قاسم علیه السّلام هیچ محذوری ندارد. 📍بدتر از این ها سخن عده ای است که می گویند چرا مثلا روایت ازدواج حضرت قاسم علیه السّلام در کتب اربعه آن هم بصورت مسند و صحیح نیامده است؟!😳انگار همین مقتلی که خودشان قبول دارند و داریم در کتب اربعه یا متقدمین بصورت مسند و صحیح(صحیح به اون معنایی که متأخرین قائل اند و به روایتی می گویند که روات آن همه ثقه و امامی باشد) نقل شده! والا اکثر نقل های تاریخی مسند نیست و مرسل است و روات شان مجهول است یا ثقه نیست. 💠نقلی ولو ضعیف و مرسل و مجهول نیز باشد اگر دارای قرائنی بود پذیرش آن هیچ محذوری ندارد و من جمله از این قرائن که آیت الله حسینی صدر در الفوائد الرجالیه ذکر کردند. ۱. آن نقل در کتب بزرگان از امامیه که قابل اعتماد اند باشد ۲. آن نقل در منابع متعدد آمده باشد ۳. برای ناقل داعی برای جعل نباشد و متهم به جعل نباشد ۴. موافق کتاب و سنت باشد مضمونش و... @Talabeh_nevesht110

ـ┇ .................↑↑↑................. ـ┇ @amirhoseinhazrati128 🆔 ـ┇ ـ┇ ◇◇◆فایل صوتی ◆◇◇ ـ┇امیرحسین حضرتی | شور ـ┇تموم اعتقادم

سنی که خارش میکنه...

#تصحیح_خبری #مبنای_حدیثی 📌تصحیحات مخبری و خبری علامه مجلسی(رحمة الله علیه) ⬅️شاید در کتب علامه مجلسی مانند حق الیقین و عین الحیات و جلاء العیون و... بسیار دیده ایم که علامه از روایتی تعبیر به #معتبر #صحیح می کند ولی وقتی به سند آن روایت رجوع می کنیم می بینیم روایت مرسل است یا راوی کذاب دارد یا روات مجهول دارد. اشتباه نکنید علامه مجلسی رحمة الله علیه اشتباه نکرده است بلکه مبنایی که حضرت علامه در اکثر کتبش داشته #تصحیح_خبری بوده است و تنها در کتاب مرآه العقول #تصحیح_مخبری انجام داده است که علت آن را در مقدمه فرموده. 💠برای نمونه علامه در جلاء العیون می نویسد: کلینی #به_سند_معتبر روایت کرده است که حسن بن جهم از امام رضا علیه السّلام پرسید.. (جلاء العیون ص ۳۳۶)❗️ولی همان روایت را در مرآه العقول این حدیث را ضعیف می داند. (مرآة العقول ج ۳ ص ۱۲۲) 🔹متقدمین و متأخرین در تصحیح احادیث دو مبنای متفاوت داشتند، متأخرین حدیث صحیح و معتبر به حدیثی می گفتند که مسند باشد و روات آن همگی ثقه و امامی باشند ولی متقدمین حدیث صحیح به حدیثی می گفتند که از جهت متنی قرائنی تأیید کند که این حدیث از معصومین علیهم السّلام صادر شده است و حدیث ضعیف حدیثی بود که متناً فساد داشت گرچه از جهت روات همگی ثقه باشند. (روضة المتقین ج ۱ ص ۲۸ مرادهما بالصحة غیر الصحة المتعارفة بین المتأخرین من صحة الطرق التی کان رواتها ثقات أعم من أن یحصل بالخبر العلم أو الظن أو لا یحصل شیء منهما بل مرادهما القطع بالورود من المعصوم..) لذا با اینکه در اسانید روایات کافی مجاهیل و کذاب های بیشتر دیده می شود ولی شیخ کلینی از این روایات به آثار صحیحه تعبیر می نماید و مرادش صحت متنی است که برای او طبق قرائنی بدست آمده. ✍ملا صالح مازندرانی نیز در شرح اصول کافی اش بر تصحیح خبری تأکید دارد مثلا در شرح حدیثی می نویسد: هذا الحديث وإن كان ضعيفا بحسب السند لكن صحيح المضمون، وكذا الحديث الآتي مع ضعفه بالارسال أيضا لاعتماده بالبرهان العقلي. (شرح أصول الكافي ج ۱ ص ۷۴) اعتماد حدیث بر براهین عقلی یکی از قرائن شمرده شده هر چند نظر صحیح این است که به صرف تکیه حدیث بر براهین عقلی نمی توان گفت از معصوم صادر شده است چرا که سخن متکی بر براهین عقلی از غیر معصوم نیز صادر می شود و باید بنظر با ضمیمه کردن قرائن بر روی هن از طریق تراکم ظنون می توان ادعای قطع یا ظن صدور حدیثی از معصوم کرد مثل اینکه حدیث متواتر یا مستفیض باشد و در منابع متعدد در تأیید مضمون آن حدیث وارد شده باشد و داعی برای جعل برای راوی نباشد و موافق محکمات کتاب و سنت قطعیه باشد یا علو مضمون داشته باشد و یا سندا رواتش صحیح باشد و یا در کتب علمای جلیل القدر امامیه وارد شده باشد و آنان اعتماد کرده باشند. 🔻تصحیح خبری باید مقدم بر تصحیح مخبری شود اصلا خود تصحیح مخبری باید یکی از راه های تصحیح خبری عنوان شود نه اینکه بگوییم تنها راه تصحیح یا تضعیف خبری بررسی روات آن خبر است!! @Talabeh_nevesht110