eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸
1.6هزار دنبال‌کننده
8.2هزار عکس
1.9هزار ویدیو
53 فایل
راه ارتباطی: @Hazrate_baran_786
مشاهده در ایتا
دانلود
آبادی شعر 🇵🇸
گفته بودم می روی دیدی عزیزم آخرش ! سهم ما از عشق هم شد قسمت زجرآورش زندگی با خاطراتت اتفاقی ساده نیست ! رفتنت یعنی مصیبت ، زجر یعنی باورش یک وجب دوری برای عاشقان یعنی عذاب وای از آن روزی که عاشق رد شود آب از سرش حال من بعد از تو مثل دانش آموزی ست که خسته از تکلیف شب ، خوابیده روی دفترش جای من این روزها میزی ست کنج کافه ها یک طرف سیگار و من یاد تو سمت دیگرش مرگ انسان گاهی اوقات از نبود نبض نیست مرگ یعنی حال من با دیدن انگشترش ‌
تا بی نهایت می رود روزی همین احساس‌ها با عشق زیبا می شود بر شاخه ها گیلاس ها روزی وضو می گیرد این ذهن زلال پنجره با بوی شب بوها و با عطر نجیب یاس‌ها ما می توانیم از خطر بی هر بهانه بگذریم حتی اگر زخمی شود دشت غزل با داس‌ها شاید همین شوریدگی مرهم شود بر شعر ما فردا که از هر صخره ای سر می زند ریواس‌ها فکری به حال عشق کن، در این قمار لعنتی یکبار دیگر بُر بزن تا رو شود این آس‌ها آدم! به حوا دل نبند،حوا! به آدم خو نکن فرقی نمی کرد از ازل سر تا ته کرباس‌ها
دو دست سرد و اکراهی، خودم هم خوب می دانم مرا دیگر نمیخواهی، خودم هم خوب میدانم هوا یخ بسته و توفان، شکسته آخرین پل را نمانده بینمان راهی، خودم هم خوب می دانم نشو دلخور اگر میخواستم مال خودم باشی زیادی دلخوشم گاهی، خودم هم خوب می دانم چه اصراری به لبخندی که سهم دیگران باشد برای من فقط آهی، خودم هم خوب می دانم همه از کاه میسازند کوه اما تو برعکسش شکوهم را چه میکاهی، خودم هم خوب می دانم به روی خود نیاوردی نگو چیزی نمی دانی از اندوهم تو آگاهی، خودم هم خوب می دانم تبم بالا و بالاتر از آن هر نسخه زیباییت تو بیش از قرص یک ماهی، خودم هم خوب می دانم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
یک روز دوباره یار بر میگردد سرسبزترین بهار برمیگردد یک روز بهشت میشود، چشمانم؛ از برزخِ انتظار بر میگردد
شد لوح دلم همیشه درگیر سکوت دائم به لبم نشسته تصویر سکوت از روی ادب خورده دلم حرفش را فریاد از این بغضِ گلوگیرِ سکوت ۶ دی ۱۴۰۲
لبریز شود از تو هوایم ای کاش یک شب برسد به تو صدایم ای کاش بستم هر روز با تو عهدی تازه از عُهده‌ی عَهد خود برآیم ای کاش
خانه دلتنگ و همه پنجره‌ها حیرانند کوچه‌ها منتظر آمدن مهمانند باز چشم غزل جمعه شدیدا ابریست مژه‌ها سربه هوا تشنه لب بارانند عقربه هی پی تقدیر خودش می‌چرخد خسته از این همه تکرار همه یارانند یک نفر رفته ولی دیر شده آمدنش عید را فلسفه‌ی آمدنش می‌دانند التماس دعا
شبی ز قدِ تو افتاد سایه بر دیوار هنوز، عاشقِ بیچاره رو به دیوار است... ‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
هدایت شده از آوای سکوت
🍁🍃 موسیقی غصه‌هاست آوای سکوت دنیای نگفته‌هاست، بلوای سکوت از کوچهٔ تنهایی خود رد شده‌ام با پای خودم که خیر! با پای سکوت @avayesokut
🌼
شبِ بیهوده ی ما را چه به خیر ؟! خیر آنجاست که دلداده و دلداری هست ...
نسیمی روی دوشش میهمان شد...استراحت کرد پس از آن روسری از روی مویش رفعِ زحمت کرد برایم شیطنت می‌کرد و روی شانه می‌آمد گمانم گفت سنگین باش...مویش را نصیحت کرد به آرامی پریشان کرد خاطرجمعیِ ما را اصولِ دلبری را مو به مو امشب رعایت کرد دهانم را به صرفِ بوسه‌ای از طعمِ لب‌هایش به لبخندی به این مهمانیِ پُرشور دعوت کرد به قدری چرخ زد با دامنِ گلدار و رنگینش که عطرِ دامنش را با تمامِ خانه قسمت کرد...
مقصدِ عشق آنگونه که گفتند به ما ، روشن نیست دوستان نیمه‌ی راهید اگر، برگردید
عمری‌ست بی‌قرار، به سر می‌بریم ما بر این قرار تا نفس آخریم ما همراز روضه‌ها و نواخوان نوحه‌ها دمساز سوز سینه و چشم تریم ما ما را به سر هوای شهیدان بی سر است از سر گذشته‌ایم چو بر این سریم ما نام حسین محشر عظمای جان ماست جان‌دادگان زنده‌ی این محشریم ما محشر به پا کنیم به فریاد یا حسین امروز لشکر شه بی‌لشکریم ما ما را به دست، پرچم صبر و بصیرت است با عشق و شور همدم و هم‌سنگریم ما ما امّت نه دی و اهل حماسه‌ایم مرد جهاد و هم‌قدم حیدریم ما حرف ولیّ ماست که «من انقلابی‌ام» در راه انقلاب ز جان بگذریم ما با طلحه و زبیر بگویید تا ابد عمّاروار هم‌نفس رهبریم ما «اَلفتنةُ أشدُّ مِنَ القَتْل» خوانده‌ایم هرگز ز جرم فتنه‌گران نگذریم ما با فاتحان بدر ز سازش سخن مگو امروز رهسپار دژ خیبریم ما چشم انتظار منتقم آل مصطفی چشم انتظار معرکه‌ی آخریم ما
تصویر عشق در نم چشمت زلال بود اما سراب چشم‌ قشنگت خیال بود بااینکه روز و شب به تو مشغول شد دلم دیدار تو در آینۀ دل محال بود از باغ عشق، سیب تو را چید قلب من افسوس! سیب سرخ درخت تو کال بود من با یقین به سمت تو ای عشق آمدم غافل از اینکه دیدن تو احتمال بود در انتظار بارش عشقت گذشت عمر آخر همیشه شهر دلم خشکسال بود من در قفس به شوق تو پر می‌زدم؛ اگر- بر دوش عشق و شانۀ اندیشه بال بود آغوش را برای که وا می‌کنی؟ بگو! جز من برای هر که به در زد حلال بود؟ از بخت بد، شبی که به پابوس آمدم همراه من چه بود؟ زبانی که لال بود! اصلا مرا به شعر عزیز دلم  چه کار؟ این هم غزل نبود! فقط عرض حال بود در چشم تو به نقش خوش عشق زل زدم تصویر عشق مثل سرابی زلال بود
ترحم می‌کنی بر من چه حال رقت انگیزی عجب حال ذلیل ناگزیر بی همه چیزی توقع داشتم نامهربان باشی ولی دیدم نشان دادی که با مهرت چرا هی کِرم میریزی از آن عشق پر از سوزت چرا دیگر نشانی نیست نبین زخم زبانم را که کلا خود تنش خیزی من و تو هردو تنهاییم و این تنها کجا و آن من و تنها رفیقیم و تو از تنها بپرهیزی تو تنها گشته از عشقی و من تنها به دنبالش من از این خالی ام اما تو از آن خوب لبریزی تو در نقشت فرو رفتی ،،ترحم کردنت بر من،، بیا از بازی ات بیرون که حکم افتاده گشنیزی برو آهوی پیشانی سفید بخت تار من پلنگی تیز دندانم ز من باید تو بگریزی
مشکل که همیشه هست و حتماً داریم اما دل پُر اُمید و روشن داریم تا صبح ظهور در دل ما باقی‌ است عشقی که به این پرچم و میهن داریم
⚘️بهارِ عالم⚘️ خدا کند که بیایی قرارِ این عالم که با تو سکه شود کار و بارِ این عالم سلام حضرت خورشید جانمان پوسید بیا تمام شود شامِ تار این عالم بیا که خنده به لب‌هایمان شکوفه کند بیا که خوش بشود روزگار این عالم بیا قشنگ‌ترین حس برای آینده دلیلِ دائمیِ انتظار این عالم نگو نگو که نیاید بهار با یک گل که آید از گل نرگس، بهارِ این عالم
هرچند که در جامعه بحران داریم خاکیم ولی به نور ایمان داریم! سید علی حسینی خامنه ای هستیم فدایی تو تا جان داریم
مهرِ تو نشسته در دلِ پیر و جوان ای حضرتِ آفتاب ای جان ِجهان سرما زده هستیم، تو با گرمایت آرامش ِرفته را بـــــه مـــــا برگردان
دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد سر من مست جمالت دل من دام خیالت گهر دیده نثار کف دریای تو دارد