eitaa logo
آبادی شعر 🇵🇸🇮🇷
2.1هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
2.5هزار ویدیو
105 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
ای آینه ای سنگ صبورم، دیدی؟! دیدی که شکسته شد غرورم، دیدی؟ با سنگ نه با نگاه سردش هر بار صد تکه شده قلب بلورم، دیدی؟
دلخوش نشسته‌ام که شاید گذر کنی! لعنت به شایدی که مهیا نمی‌شود...
خدا ذلیل کند این دل هوایی را  مرا به دست تو داد و خودش کنار کشید...
ای بازی زیبای لبت بسته زبان را زیبایی تو کرده فنا فنّ بیان را ای آمدنت مبدا تاریخ تغزُل تاخیر تو بر هم زده تنظیم زمان را عشق تو چه دردیست که در منظر عاشق از تاب و تب انداخته حتی سرطان را کافی است به مسجد بروی تا که مشایخ با شوق تو از نیمه بگویند اذان را روحم به تو صد نامه نوشت و نفرستاد ترسید که دیوانه کنی نامه رسان را
2.91M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ای روشنی گنبدت، رخشان‌تر از خورشید تطهیر کن جان گدای خسته.جانت را
انگیزه ی اشتیاق و شورم هستی بیت الغزل عشق و غرورم هستی ای شعر نگفته که تو را خواهم گفت در بغض گلو سنگ صبورم هستی
♡ هرقدر آینۀ قلبمو پاک می‌کنم، باز می‌بینم تصویر تو توش هست. چراغ احساسمو خاموش می‌کنم که توی اتاق دلم نبینمت، اما تو مثل یه ماه کامل توی شب تاریک، خودنمایی می‌کنی. پنجره‌ء رؤیاهامو می‌بندم، اما تو بازم از پشت شیشه سرک می‌کشی. گل خیالت رو از گلدون قلبم می‌چینم و پرپر می‌کنم، اما هیچ‌جا از عطرت خالی نمی‌شه. گوش‌هامو می‌گیرم، ولی بازم صدای تو رو می‌شنوم. برو لطفا برو
در نگاهت رنگ آرامش نمایان می شود آه می ترسم که دارد باز طوفان می شود آرزوهایم ،همین کاخی که برپا کرده ام زیر آن طوفان سنگین سخت ویران می شود خوب می دانم که یک شب در طلسم دست تو دامن پرهیز من تسلیم شیطان می شود آنچه از سیمای من پیداست غیر از درد نیست گرچه گاهی پشت یک لبخند پنهان می شود عاقبت یک روز می بینی که در میدان شهر یک نفر با خاطراتش تیر باران می شود 
او به من گفت که دیر آمده ام دیر شده است  دل من میل ندارد به شما، پیر شده است صید شیری شده ام خسته و دل آزرده  هوس پنجه به دل مانده و او سیر شده است چِقَدر گرگ که در حسرت من میسوزند  من کنار تو و قلبم به تو زنجیر شده است حرف هایت چقدر آتش جانم بودند  دل بیچاره ام از حرف تو تحقیر شده است چه بخواهی چه نخواهی چه مرا پس بزنی  با تو قلبم و وجودم همه در گیر شده است
قفس کوچک دلتنگی من دنیا شد هر چه غم بود در این سینه ی کوچک جا شد لحظه ای من به نگاه تو پناه آوردم پلک بر هم زدم و صورت تو پیدا شد زندگی فاصله‌ی مستی و هشیاری بود پیک‌ها خالی و دنیای خدا زیبا شد چیزی از فلسفه ی سیب نمیدانستم گفتم آدم بشود دخترکم حوا شد در کلافی که تو پیچیدی و من بافتمش گره‌ای بود زمان رفت و به سرعت وا شد عشق تاوان گناهی است که باور کردم باید این باشد و آن جمع نباید ها شد
تو رفتی از دل و در سینه آرزوت به‌جاست که چون نهال شود کنده، ریشه می‌ماند...
هدایت شده از جزیرهٔ تنهایی
4_5900261178860375758.pdf
حجم: 19.48M
نزهة‌المجالس چهارهزار رباعی تالیف: جمال خلیل شروانی حدود ۸۰۰ سال پیش نوشته شده