بیا به مصرع بعدی که شرح حال من است خیال من شده اویی که بیخیال من است! خجالتم که بگویم به عقل دور اندیش کسی که باور من بوده احتمال من است! به سایه سارِ بلوطم همیشه می‌خوابید همان که کلبه ی او گرم از ذغال من است! چنان به جُستن آن ماده اسب تاخته ام که گُل گُلِ چمنِ دشت پایمال من است! تمام قدرت او در "نه" ی صریحش بود تمام مشکل من از زبان لال من است! چه پاسخی بدهم در جوابِ اینکه : کجاست؟! که این سوال شما نیست این سوال من است! #حمزه_کریم_تباح_فر

برگرد و برایم غزلی ناب بیاور من تشنه‌لبم، تشنه‌دلم، آب بیاور لبریز شده کاسه‌ی صبرم به خداوند! پیغام بده: جانِ دلم! تاب بیاور! بیداری شب‌های بدون تو مرا کشت برگرد و در آغوش خودت خواب بیاور آن کودک نوپا به خدا پیر شد از عشق همراه خودت کودکی و "تاب" بیاور تنهایی و افسوس رفیقم شده بی تو اصلا تو بیا دوست ناباب بیاور برگرد و نثار دلِ ناشادِ من و عشق... حرفی سخنی یا غزلی ناب بیاور!! #طاهره_اباذری_هریس

آمد به مزار من و خشنودترین بود پس وعده‌ی دیدار که می‌گفت، همین بود ... از دشت گذر کرد خرامان و خرامان صیاد، فراوان و فراوان به کمین بود از جانب خود راندن و بر خاک نشاندن پاداش دعای منِ سجاده نشین بود ... زاهد، به نگاهی دل و دین باختی آخر ای وای اگر آخر تقوای تو این بود کم سرزنشت میکنم ای دل که به هر حال تقدیر تو در مساله عشق چنین بود ... #سجادسامانی

با اینکه به لطف عشق آبی ست دلم عمریست که در خون خودش زیست دلم پر می شود از عشق ولی آخر سر چون دست گدا همیشه خالیست دلم بخشید که از نو بخورد زخم جدید ماندم به خدا قسم که از چیست دلم شاید بشود خدای پروانهِ دلان در سوختگی کم ز کسی نیست دلم شاید به خدایی برسی نیمه شبی شاید برسی خدا مگر کیست دلم جز حجم وسیع مهر و تنهایی و غم جز روح جهان که در تو جاریست دلم بی غم احدی در این جهان هست ،؟ بگو بی غم چه کسی در این جهان زیست_ دلم #احمدجم

وقتی که پای شعر و غزل در میان نبود چیزی بنام حسرت تو در جهان نبود چیزی بنام شعر و غزل، فال و آرزو ورد زبان و همهمه‌ی این و آن نبود باران که میشدی بنشینی به روی شهر چشمت به فکر حال منِ ناودان نبود؟ هی کشته پشت کشته، امان از نگاه تو یعنی میان آن‌ همه، یک پهلوان نبود؟ یا بود و چشمهای شما پهلوان کُش است؟ یا بود و در نگاه تو چون دیگران نبود؟ این رشته را به نقد غم تو خریده‌ام موی سپید اگر نه چنین رایگان نبود بعد از تو، با خیال تو، رفتم به سوی شعر... ((مارا به سخت جانی خود این گمان نبود)) #کیانوش_سفری

دیدی که رسیدم به سرانجامِ مسیرم این چند نفس را بِسِتان تا که بمیرم انگیزه ی آغاز من و زندگی ام آه این بوده که یک ثانیه پایان بپذیرم؟ ذهنیت ِ گندیده ی مردابِ تباهی چنگال کشیده ست به دریای ضمیرم من را لب ِ آن چشمه ترین هم برسانی حتی نشود خیس ، کمی حسِ کویرم قارونِ نگاهی است به چشمان من اما در سایه ی گنجینه ی چشم تو فقیرم یک عمر در آیینه شدم خیره ببینم تصویر جوانی ِ تو در چهره ی پیرم شاید که تلاش تو به جایی نرسد حیف وقتی به مکافاتِ خرافات اسیرم از غصه ی من دغدغه ای نیست برو تو بگذار بمانم که بگندم که بمیرم #شعر_مهرناز_ناصرزاده 🍂🌼

چشم من، چشم تو را دید ولی دیده نشد من همانم که پسندید و پسندیده نشد یاد لبهای تو افتادم و با خود گفتم: غنچه‌ای بود که گل کرد ولی چیده نشد من نظربازم و کم معصیتی نیست ولی چه‌بسا طعنه‌زدنهای تو بخشیده نشد ای که مهرت نرسیده ست به من، باور کن هیچکس قدر من از قهر تو رنجیده نشد عاشقت بودم و این را به هزاران ترفند سعى كردم كه بفهمانم و فهمیده نشد . ... #سجادسامانی

‍ گریه کن گاهی غزل با گریه معنا میشود بغض های بسته گاهی با غزل وا میشود اتفاقن زخم های کهنه گاهی وقت ها لابلای عقده های مانده پیدا میشود می توان با یک نگاه خسته ای پرواز کرد آه گاهی در غزل هم رنگ دریا میشود آسمان باشی! سکوت کوچه ی بن بست هم در نگاهی ساده تر بسیار زیبا می شود حسرت یک خنده دارم بر لب هر شانه ای خرمن مویت که می بینم دلم وا میشود ✍ جابر ترمک

‌ ای که مهرت نرسیده است به من، باور کن هیچ کس قدرِ من از قهرِ تو رنجیده نشد #سجاد_سامانی

نیمه شب رفتی،هوای چشم هایت گرگ و میش رویِ دارِ دل کشیدم چله ی غم، ریش ریش تارو پود عشق را آهسته میبافم عزیز دست حق پشت و پناهت مهربانم،خیر پیش #مارال_افشون

✍✍✍ شعله ی عشقِ تو شد آتشِ آتشکده‌ ام مستِ دیـدارِ تـوأم ساقیِ بی میکده‌ ام منـم آن رعیـتِ دیـوانـه ی وادیِ تنت گرچه خان‌زاده‌ام و مالکِ این دهکده‌ ام رونقِ مزرعـه‌ ام، گندمِ گیسوی شماست سرخیِ سیبِ رُخت.. برکتِ خلوتکده‌ ام نـذر کردم کـه اگر حاجتِ دل را بـدهی تـا ابـد بـوسه بکـارم بـه درِ بتـکده‌ ام سخت دل داده ای و ساده دلم را بُردی ساده پس باز بکن.... قفلِ درِ غمکده ام #محمد_امیری ࿇─┅═‎═‎•♤♡♤•═‎═‎┅─࿇

محرومیت..... عمریست از محرومیت زار و پریشیم وامانده در تنهایی جانکاه خویشیم هرگز نصیب ما نشد حقی که باید چون بره ای مظلوم دراین گرگ و میشیم همواره اول بوده ایم از آخر امّا درفقر و بیکاری خدا را شکر پیشیم هرچند دور از مرز در کالای قاچاق در حدّ و قدِّ منطقه آزاد کیشیم با اتفاقاتی که می افتد کماکان داریم توی مملکت معروف میشیم حالا مسیر ما به سوی پیشرفت است بالطف بعضی دوستان قطب حشیشیم ما شاعران دور از بلای اعتیادیم گهگاه تنها دردها را می نویشیم احمدرفیعی وردنجانی