«رود را تا به ابد تشنه مهتاب گذاشت داغ لب های خودش را به دل آب گذاشت...» لب اگر تر کند از چشمه‌ی دریا عباس چه جوابی بدهد، ام بنین را عباس ؟ دیگر این مشک نه مشک است که میخانه ی اوست چشم امید رباب است که بر شانه ی اوست... دستش افتاده ولی، راهِ دگر پیدا کرد کوه غیرت، گره کار به دندان وا کرد... می توانست به آنی همه را سنگ کند نشد آن‌گونه که می‌خواست دلش، جنگ کند چه بگویم که چه شد؟ یا که چه برسر آمد ؟ ناگهان رایحه ی چادر مادر آمد... پسرم؛ دست مریزاد قیامت کردی تا نفس داشتی از عشق، حمایت کردی آسمان ها همه یکپارچه بارانیِ توست من بمیرم، عرقِ شرم به پیشانی توست... آه ! برخیز که گهواره به غارت نرود دختر فاتح خیبر به اسارت نرود... #سیدحمیدرضا_برقعی

. خدا ڪند ڪه دگر خیمه اے بنا نشود بنا اگر شده بے صاحبش رها نشود خدا ڪند ڪه قد و قامت یلان غیور ڪنار جسم برادر ز غصه تا نشود خدا ڪند ڪه اگر هر ڪه داغ دید و شڪست شبیه آینه ے خُرد ڪربلا نشود عموے ساقے من رفته آب بردارد دعا ڪنید ڪه دستش ز تن جدا نشود ستون خیمه ڪه افتاد عمه ام آمد به معجرم گره ے ڪور زد ڪه وا نشود #لا ادری

🏴 ‌± آب را ریخت بـه یادِ لبِ ارباب زمین مـرحبا بـر نفـس و تـربـیـتِ اُمِ بنین 🥀

. علقمه گفتم و دیدم ڪه عمودے آمد ناگهان در وسط معرڪه سقا افتاد 😔 #لا ادری

ڪربلا بودمُ جز عطر گل احساس نشد در گلسٺـان حـرم هیـچ گلـے یـاس نشد هـمـۂ ڪرببلا عـرش برین بـــــــود ولے بخــدا هـیـچ ڪجا مـرقـد عبـاس نشد 😔 لاادری

گرچه سهم‌ من ز باران چند قطره شبنم است شکر حق در روضه هایت چشم هایم زمزم است در کتاب مجلسی نقل از امام صادق(ع) است گریه ی بر تو برای داغ زهرا مرهم است گر نبودی باب توبه بهر آدم بسته بود از سر لطف تو بود آقا که آدم آدم است زیر دِینَت هستم و هرجا نشستم گفته ام هرچه دارم آبرو از صاحب این پرچم است این پریشان حالی ام که قصه ی امروز نیست از غروب شصت و یک مهمان این قلبم غم است پیکرت عریان به روی خاک ها افتاده بود پای این روضه اگر جان هم دهم آقا کم است خواهرت آمد به گودال و نگاهی کرد و گفت چَشم من کم سو شده یا اینکه جسمت مبهم است هیچ تیغی از تنت با دست خالی بر نگشت از تن تو هرچه باقی مانده خُرد و دَرهَم است روزگاری با بنی هاشم به اینجا آمدم حال دور خواهر تو قحطی یک محرم است نوید طاهری

«رود را تا به ابد تشنه مهتاب گذاشت داغ لب های خودش را به دل آب گذاشت...» لب اگر تر کند از چشمه‌ی دریا عباس چه جوابی بدهد، ام بنین را عباس ؟ دیگر این مشک نه مشک است که میخانه ی اوست چشم امید رباب است که بر شانه ی اوست... دستش افتاده ولی، راهِ دگر پیدا کرد کوه غیرت، گره کار به دندان وا کرد... می توانست به آنی همه را سنگ کند نشد آن‌گونه که می‌خواست دلش، جنگ کند چه بگویم که چه شد؟ یا که چه برسر آمد ؟ ناگهان رایحه ی چادر مادر آمد... پسرم؛ دست مریزاد قیامت کردی تا نفس داشتی از عشق، حمایت کردی آسمان ها همه یکپارچه بارانیِ توست من بمیرم، عرقِ شرم به پیشانی توست... آه ! برخیز که گهواره به غارت نرود دختر فاتح خیبر به اسارت نرود... #سیدحمیدرضا_برقعی

می، کمی داشت ولی داشت سبو برمیگشت مشک او پاره شد و آب، به جو برمیگشت شور افتاد دل خواهر او در خیمه کاش حالا که شده وقت وضو برمیگشت پهلوان بود ولی خورد زمین با صورت علم و دست قلم، کاش به رو برمیگشت این تکان های سرش تند و مُشدّد میشد تیر در کاسه هر چشم، نگو برمیگشت تیغ ها نظم تنش را چه بهم ریخته بود بر تنش نیزه نمیرفت فرو، برمیگشت خاطرش جمع حرم بود و سرش گرم همه لشکری دست پُر از پیکر او برمی گشت مادرش فاطمه آنجا عوض ام بنین از کنار بدنش مرثیه گو برمیگشت سر او بند نمیشد سر نی، چون هربار  دختر قافله میگفت عمو برمی گشت رضا دین پرور

رود مے گفت کہ یڪ جرعہ مرا مے نوشد... عشق مے گفت کہ نشناختہ ای سَقـٰا را(:

ما میان عمر خود خیلے برادر دیده ایم در وفاداری ولی عَبـٰاس چیز دیگریسٺ!

#دودمه ای اهل حرم میر و علمدار نیامد #تاسوعا #صلوات #کربلایی_حمید_علیمی