🍃🌸🌸🌸 ✅ خلاصه‌ی #درس شصت و ششم: دنبال خدا بریم یا بهشت؟ 🍃🌸🌸🌸 ☑️ داشتیم در بارۀ این حرف می‌زدیم که تو معنویات نباید به کمتر از خدا قانع شد؛ حتّی بسنده کردن به بهشتم خودش یه جورایی به کمتر از خدا قانع شدنه. گفتیم قرآن، بهشت رو از دو زاویه به ما معرّفی می‌کنه. • یکی از زاویۀ نعمتایی که مشابهش تو این دنیا هست؛ امّا تو اون دنیا بهتر و بی‌دردسرش وجود داره • و یکی هم از زاویه‌ای که آدم فقط خدا رو می‌بینه و اولیای خدا رو. تو این درسم می‌خوایم باز از این زاویۀ قشنگ به بهشت نگاه کنیم. این آیه رو حتماً شنیدید؛ ولی یه بار از این زاویه بهش نگاه کنید: 🍃وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ آمَنُوا امرَأَتَ فِرعَونَ إِذ قالَت رَبِّ ابنِ لی عِندَکَ بَيتاً فِی الجَنَّةِ وَ نَجِّنی مِن فِرعَونَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنی مِنَ القَومِ الظّالِمين. 🍂و خداوند براى كسانى كه ايمان آورده اند زن فرعون را مثل زده: آن گاه كه گفت: پروردگارا! براى من در نزد خود در بهشت خانه اى بساز و مرا از فرعون و عمل وى رهايى بخش و از گروه ظالمان نجات ده. ✨(سورۀ تحریم (66)، آیۀ 11) ✔️ آسیه داره دعا می‌کنه که خدا اون رو از دست فرعون نجات بده و تو بهشت جا بده؛ امّا خونه‌ای که تو بهشت می‌خواد یه قید داره؛ قیدی که اوج عشق آسیه به خدا رو می‌رسونه: «ابنِ لی عِندَکَ بَيتاً فِی الجَنَّةِ» می‌گه یه خونه‌ای برای من بساز. کجا؟ پیش خودت. اوّل می‌گه پیش خودت (عندک)، بعدش می‌گه تو بهشت (فِی الجَنّة)؛ انگار می‌خواد بگه اگه من بهشت رو هم می‌خوام، برا اینه که اون جا به تو نزدیک‌ترم. ✔️ البته قبلاً هم گفتم نوع تبیین این مسئله نباید طوری باشه که مردم فکر کنن اگه برا بهشت یا ترس از جهنّم کاری انجام دادن، کارشون ارزشی نداره. اون چیزی که باید بفهمیم و بفهمونیم، اینه که بالاترین سود رو کسی می‌کنه که هدفش از زندگی و اعمال عبادیش فقط و فقط خدا باشه. طمع بهشت و یا ترس از جهنّم هم اگه نیّت عمل آدم باشه، خوبه؛ امّا خوبیش کمتر از اونیه که هدف، فقط خدا باشه. ☑️ حالا بذارید این جا یه نکته بگم که به اصل بحثمون مربوط می‌شه. موضوع اصلی درسای ما، بزرگ دیدن خداست. ما اگه بخوایم مقصد بودن خدا تبدیل به یه اصل تو زندگی خودمون و مردم بشه، باید روی بحث بزرگ دیدن خدا حسابی کار کنیم. ما به اندازه‌ای که خدا رو بزرگ می‌بینیم، شوق مقصد قرار دادن خدا توی وجودمون زیاد می‌شه. ▫️تو آیه‌های زیادی وقتی حرف از قیامت می‌شه، با تعبیر ملاقات با خدا از آخرت یاد می‌شه؛ مثل: 🍃وَ استَعينوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَكَبيرَةٌ إِلّا عَلَى الخاشِعينَ* الَّذينَ يَظُنّونَ أَنَّهم مُلاقوا رَبهِّم وَ أَنَّهُم إِلَيهِ راجِعون. 🍂و (در كارهايتان) از صبر و نماز يارى طلبيد و البتّه استعانت و نماز (هر دو) دشوار و گران است، مگر بر فروتنان. آنان كه می دانند (بالأخره) ديداركنندۀ پروردگار خويش خواهند بود و حتماً به سوى او بازمی گردند. ✨(سورۀ بقره (2)، آیۀ 45 _ 46) ▫️نماز برا خاشعین سنگین نیست. ویژگی این خاشعین چیه؟ اونا به قیامت اعتقاد دارن. قیامتی که به لقای پروردگار می‌رسن و برمی‌گردن پیشش. ⁉️درسته که منظور از «لقاء» تو این جا دیدن با چشم نیست و محشور شدن در قیامته؛‌ امّا چرا خدا به جای این که بگه «چون اینا به محشور شدن اعتقاد دارن، نماز براشون سنگین نیست» می‌گه چون به لقای پروردگارشون امید دارن؟ 🔺این آیه داره به ما راه رو نشون می‌ده. اگه می‌خواید نماز براتون سنگین نباشه، اگه می‌خواید جامعه به سمت نماز بره، باید قصّۀ ملاقات با خدا و برگشت به سمت خدا رو برا خودتون و برا مردم برجسته کنید. به بهشتم که می‌خوایم بپردازیم، حواسمون باشه که جنبۀ اصلی بهشت، پیش خدا رفتنه. ✅ روایات و مثالای زیبای دیگه ای تو متن اصلی درس اومده که برای کامل تر شدن این بحث می تونید اونا رو بخونید. #خلاصه_درس شصت و ششم https://eitaa.com/abbasivaladi ➖➖➖🍃🌸🌸🌸🍃➖➖➖ 🌸 اینم پی‌دی‌اف درس شصت و ششم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس شصت و ششم: دنبال خدا بریم یا بهشت؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

https://eitaa.com/abbasivaladi

من اگر تو را نداشتم چه کار می‌کردم؟ با چه امیدی نفس می‌کشیدم؟ در انتظار چه اتفاقی روز را به شب و شب را به روز می‌رساندم؟ من اگر تو را نداشتم سایۀ چه کسی را بالای سرم می‌دیدم؟ به ستون محبّت چه کسی تکیه می‌دادم؟ من اگر تو را نداشتم وقتی که دنیا روی سرم خراب می‌شد به آغوش چه کسی پناه می‌بردم؟ و وقتی همه پشت به من می‌کردند به لبخند چه کسی دل می‌بستم؟ من اگر تو را نداشتم وقتی که به فلسفۀ آفرینشم فکر می‌کردم چه جوابی باید به خود می‌دادم؟ و وقتی به مرگ می‌اندیشیدم با کدام دل‌خوشی به ترس مردن غلبه می‌کردم؟ من اگر تو را نداشتم تاریکی شب‌ها را با انتظار شب بخیر شنیدن از چه کسی روشن می‌کردم و با شب بخیر گفتن به چه کسی هر شبم را بخیر می‌کردم؟ آقا! ممنونم که هستی و ممنون‌تر که می‌‌گذاری تو را داشته باشم. شبت بخیر عزیزترین داشتۀ من! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی https://eitaa.com/abbasivaladi

https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃هوای نجف امشب عجیب دلم هوای نجف کرده دلم نجف کشیده آقا! نجف. دارم به شبی فکر می‌کنم که دست در دست تو قدم می‌زنیم به سوی نجف و هر چه به مزار پدرت نزدیک‌تر می‌شویم صدای تپش قلبت را واضح‌تر می‌شنوم که می‌گوید: علی. به آستانۀ حرم که می‌رسیم هماهنگ با تپش قلبت زیر لب زمزمه می‌کنی نام علی را. علی علی علی دستم را رها نمی‌کنی زیرا می‌دانی شنیدن نام علی از زبان تو یعنی از هوش رفتن و پهن شدن روی زمین. آقا! من حاضرم دست از همۀ التماس‌هایم بردارم و در عوض، فقط یک بار نام علی را از زبان تو بشنوم، فقط یک بار. خیالش هم دارد از هوش می‌برد مرا. امشب به جای شب بخیر بگذار بگویم شیرْپسرِ شیر خدا! یاعلی #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی https://eitaa.com/abbasivaladi

https://eitaa.com/abbasivaladi

‌🍃کاری کن برایم آقا! به دنیا آمدم که روی دنیا سوار شوم و به تو برسم. به خودم که آمدم دیدم دنیا روی دوشم سوارم شده و سنگینم کرده. یک قدم به تو نزدیک نشدم که هیچ تا گردنم فرو رفته‌ام در دل خاک. آرام آرام دارم دفن می‌شوم زیر این خاک بوگرفته. بنا نبود به این جا برسم. عزم جای دیگری را داشتم. ولی حالا که نگاه می‌کنم می‌بینم هر سال بیشتر از سال گذشته فرو رفته‌ام در دل خاک. صدای قهقهۀ مرگ دارد آزارم می‌دهد. تماشای من که برای تو جذّاب نیست. هست؟ پس کاری کن برایم آقا! جایی که اکنون در آن نیمه‌دفن شده‌ام را تو هیچ گاه تجربه نکرده‌ای و نخواهی کرد ولی همین قدر بگویم که جز وحشت چیزی در این جا پیدا نمی‌شود. این جا شب‌ها خودشان معنای وحشت‌اند شب که می‌شود ظلماتی جهنّمی برپا می‌شود این جا. آقا! می‌شود مرا برگردانی به روزی که پا به دنیا گذاشتم؟ تا یک بار دیگر برگردم به ابتدای راه رسیدن از خویش به تو. می‌خواهم هر یک از سال‌های زندگی‌ام را پله‌ای کنم برای رسیدن به تو هر پله قدش از زمین تا آسمان. اگر می‌خواهی برگردانی نشانه‌ای برایم بفرست. نشانه، شب بخیری باشد که روی دوش باد سوار می‌کنی و به گوشم می‌رسانی. شبت بخیر افلاکی خاک نشین! #بهانه_بودن #شب_بخیر #محسن_عباسی_ولدی https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌼🌼🌼 ✅ خلاصه‌ی #درس شصت و هفتم: چرا نباید به نتیجۀ عبادت کاری داشت؟ 🍃🌼🌼🌼 ☑️ بحث ما در مورد قناعت به عنوان یکی از مصادیق اصلی شکر عملی بود که یه سؤال مطرح شد: آیا تو معنویاتم باید قناعت داشت؟‌ ✔️ گفتیم دو تا نکته تو پاسخ به این سؤال وجود داره. یکی این که انسان باید همّت بلندی داشته باشه و به کمتر از خدا راضی نشه. اگه خدا بخواد تو این درس، در بارۀ نکتۀ دوم می‌خوایم حرف بزنیم. ✔️ نکتۀ دوم تو یه جمله اینه: تو معنویت نباید به چیزی جز خدا راضی بشیم؛ امّا نتیجۀ تلاشای معنوی رو هم باید به خدا واگذار کنیم. ⁉️این جمله یعنی چی؟ بنده، بندِ بندگیه! من باید مقصدم خدا باشه، فقط خود خدا. برای رسیدن به این مقصدم باید کارایی که مورد رضای خداست انجام بدم. حالا نتیجۀ تلاشای معنوی من چی می‌شه؟ قدرت ماورائی پیدا می‌کنم؟ حال قلبی خوبی پیدا می‌کنم؟ و... اینا دیگه ربطی به من نداره. 🔹کسایی که به اسم پرهیز از قناعت معنوی به نتایج عملشون فکر می‌کنن، پای توحیدشون می‌لنگه. آدم موحّد وقتی می‌گه من مقصدم تنها خداست، دیگه کاری نداره بعد از عمل، خدا چه معامله‌ای باهاش می‌کنه. اصلاً ممکنه بعد از عمل، خدا یه چیزایی رو هم که داشته ازش بگیره. مثلاً چشم دلش وا بوده، یه چیزایی رو می‌دیده، حالا یه اعمالی رو انجام داده و بعد از این اعمال، چشم دلش بسته شده. یعنی نه تنها به ظاهر، چیزی گیرش نیومده،‌ یه چیزی هم از دست داده. اونی که توحید خالص داره، به بسته شدن چشم دلش نگاه منفی نداره. 🔹البتّه این رو داخل پرانتز بگم که آدم موحّد همیشه با نگاه بدبینانه به خودش و اعمالش نگاه می‌کنه تا اگه کار بدی انجام داده که مستحق تنبیه از طرف خدا باشه، اون کار رو پیدا کنه و خودش رو اصلاح کنه؛ امّا اگه گشت و پیدا نکرد، دیگه کاری نداره به این که خدا براش چی مقدّر کرده. این بنده، اوج درخواستش از خدا اینه که خدایا! هر چی برای من مقدّر کردی، دلم رو بهش آروم کن. 🔹گاهی هم خداوند توفیق برخی طاعات رو از بعضی از بنده های مؤمنش سلب می کنه. تو یه حدیث اومده که خدا می‌گه: 🍂«کسی از بندگان من، چیزی از طاعتم را از من درخواست می‌کند که [من توفیق انجامش را به او بدهم تا به خاطر انجام آن طاعت] من دوستش بدارم؛ امّا من توفیق این طاعت را به او نمی‌دهم تا به عملش عجب نورزد. » 📚(وسائل الشیعه، ج 1، ص 105) 🔹خدا دوست نداره بندۀ مؤمنش رو از دست بده. درسته که چیزی که بنده دوست داره، معنویه و دنبال جاه و جلال دنیا نمی‌گرده؛ امّا خدا مصلحتش رو بهتر می‌دونه. 📛 حواسمون باشه آدم به خاطر عجب از اعمال و از خود راضی شدن، توهم رشد و قرب به خدا را پیدا می کنه و در نتیجه هلاک می‌شه . 🍃امام صادق علیه السلام فرمودن: 🍂خود پسندی به هر کسی راه یابد، هلاک می‌شود. 📚(الکافی، ج 2، ص 313) ☑️ خلاصۀ این درس رو شاید بشه تو این جمله آورد: بنده تو عمل خودش فقط به بندگی فکر می‌کنه و اگه نتیجه‌ای براش مهم باشه، اون نتیجه هیچی نیست جز رضایت و خشنودی خدا. ▫️رضایت ولیّ خدا هم که از رضایت خدا جدا نیست؛ پس بنده وقتی کاری رو انجام می‌ده و خدا و ولیّ خدا ازش راضی می‌شن، دیگه به چیز دیگه‌ای فکر نمی‌کنه. حدیثی زیبا و کلیدی از امام صادق علیه السلام توی متن درس اومده که توصیه می کنیم حتما مطالعه اش کنید. #خلاصه_درس شصت و هفتم ‌ https://eitaa.com/abbasivaladi ➖➖➖🍃🌼🌼🌼🍃➖➖➖ 🌼 اینم پی‌دی‌اف درس شصت و هفتم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس شصت و هفتم: چرا نباید به نتیجۀ عبادت کاری داشت؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

https://eitaa.com/abbasivaladi