eitaa logo
شبکه ادیان
10.1هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.7هزار ویدیو
43 فایل
اولین و تأثیر گذارترین کانال ادیان نقد عرفان های کاذب پاسخ به شبهات
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰آيا قطعي است؟ ✍️پاسخ:👇👇👇 ✅رجعت و بازگشت بعضي انسان هاي خيلي خوب مانند بعضي از ائمه اطهار و بازگشت بعضي انسان هاي بسيار بد قطعي است و از اعتقادات حتمي است. ظهور امام زمان عج به معناي شروع يک زندگي ايماني در سايه ولايت اهل بيت است. 🌐 @adyan8 امام زمان عج سال‌های زياد و ائمه اطهار که رجعت مي کنند هر کدام سالهای زيادی حکومت می کنند. بنابرين اين حرف که چهل روز بعد از ظهور قيامت میشود اصلا درست نيست. زمان قيامت را هيچ کس نمي داند و مي دانيم که ظهور امام زمان عج به معناي پايان يافتن دنيا نيست و ممکن است هزاران سال بعد از ظهور قيامت اتفاق بيفتد. بنابرين رجعت به معناي شدت علاقه معناي درست و ملموسی ندارد و با ظاهر دعاها و روايات متعدد در مورد بازگشت ائمه اطهار سازگار نيست. حضرت مدتى را در روى زمين سلطنت و حکومت مى کند. البته روايات در رابطه با مدت حکومت مختلف است از پنج سال تا 309 سال ذکر شده است. اين اختلاف شايد اشاره به دوران هاى مختلف حکومت آن حضرت باشد. علامه مى گويد: بعضى از روايات بر جميع مدت حکومت و بعضى بر زمان استقرار دولت، دلالت دارد. يکى از شيعه، مسئلة رجعت است. رجعت در زمان ظهور و پس از ظهور امام زمان(ع) به وقوع مى پيوندد. عقيدة شيعه اماميه آن است که خداوند متعال در موقع ظهور امام زمان(ع) مردمى از آن حضرت را که قبلاً مرده بودند به دنيا بر مى گرداند تا به يارى او و مساعدت وى و مشاهده دولت آن حضرت فائز گردند. هم چنين برخي از دشمنان آن حضرت را زنده مى گرداند تا از آن ها انتقام گيرد. بر اين اساس در دعاى عهد نيز مى خوانيم: اگر قبل از حضرت مرگم فرا رسيد، مرا از قبر بيرون آور تا در رکاب حضرت باشم. ازبرخي استفاده مى شود که بعضى از امامان (ع) مانند امام حسين(ع) به دنيا بر مى گردند. امام صادق(ع) مى فرمايد: «نخستين کسى که قبرش مى شکافد و مى شود و به دنيا بر مى گردد حسين بن علي(ع) است و اين رجعت عمومى نيست بلکه افراد خاصى به دنيا بر مى گردند که يا مؤمن خالص و يا مشرک محض باشند». عياشى در خود از جابر بن يزيد جعفى روايت نموده که گفت شنيدم حضرت باقر(ع) مى فرمود: به خدا قسم مردى از ما اهل بيت بعد از مرگش سيصد و نه سال سلطنت مى کند. عرض کردم: اين در چه زمانى خواهد بود؟ فرمود: بعد از مرگ قائم است. عرض کردم: حضرت قائم در عالم خود چقدر باقى مى ماند؟ فرمود: نوزده سال از موقع قيام تا هنگام مرگش. عرض کردم:‌ آيا بعد از قائم هرج و مرج مى شود؟ فرمود: آرى پنجاه سال. آن گاه امام منتصر به دنيا باز مى گردد براى خون خواهى خود و يارانش. وى بى دين ها را به مى رساند و به اسارت مى برد. پس از ايشان امام سفاح به دنيا بر مى گردد پس تمام دشمنان ستمگر ما را مى کشد و تمام زمين را مالک مى شود و خداوند کار او را اصلاح مى گرداند و سيصد و نه سال مى کند آن گاه امام فرمود: اى جابر مى دانى امام منتصر و سفاح کيست؟ منتصر حسين(ع) و سفاح، اميرالمؤمنين(ع) است. در برابر اين گونه روايات دسته ديگر از رواياتي است که مي گويد بعد از امام مهدي بر پا خواهد شد. مرحوم شيخ مفيد در اين مورد مى فرمايد: غالب روايات مى گويند: چهل روز پيش از قيامت مى ميرد و در آن چهل روز هرج و مرج خواهد شد و علامت بيرون آمدن مردگان و روز رستاخيز براى حساب و پاداش اعمال آشکار خواهد شد.(5) با توجه به اين مطالب، داوری در مورد مدت حکومت مهدي (ع) و زمان قيامت نمي تواند قطعي باشد، اما آنچه مسلم است اين که مدت حکومت عادلانه در زمين که آرزوي تمام انبياء و اولياي الهي بوده است ، نمي تواند کوتاه و زودگذر باشد. 📚منتخب الاثر، ص 618 📚 مهدى موعود،‌ ص 138 🌐eitaa.com/joinchat/1524760576C064e1bdcc3 💠شبکه ادیان پنجره ای رو به آگاهی 🌅
ها که ميخورن و رعايت نميکنن آیا بهشت میروند؟ پاسخ:👇 آيات کريم تأکيد و اصرار دارند بر اينکه شرط ورود به بهشت دو چيز است: يکي ايمان و ديگري عمل صالح؛ مانند آيه 82 سوره بقره که اهل ايمان و عمل صالح را اهل بهشت و جاويدان در آن معرفي مي کند: الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فيها خالِدُونَ✨ آيات الهي اين واقعيت را هم بيان مي دارند که نه ايمان بي عمل براي انسان مفيد خواهد بود و نه عملِ بي نيت الهي. و نيز مي فرمايد:👇 وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ (آل عمران/85)✨ و هركه جز اسلام، دينى طلب كند، هرگز از او پذيرفته نمىشود و او در آخرت از زيانكاران خواهد بود. بنابراين هر مکتب و عقيده اي که در آن سخني از فرامين الهي نباشد و تسليم بودن محض در برابر تمام آنچه او فرموده است معني نداشته باشد ، مکتبي نيست که انسان با باور به آموزه هاي آن بتواند به قرب الهي و بهشت جاويدان دست پيدا کند. با اين قيد، تمام و غير الهي يکسره باطل اعلام شده و کنار گذاشته مي شوند؛ مي ماند اديان الهي. در بين اديان الهي هم، قرآن کريم فقط اسلام به معناي دين خاتم را برگزيده و بقيه را با صراحتِ تمام مردود اعلام کرده است. بر اساس اين آيات، ايمان به غير دين اسلام در درگاه الهي مردود است و پذيرفته نخواهد بود. براي همين قرآن کريم، اهل کتاب را به دست برداشتن از دين سابق دعوت مي کند و از آنها مي خواهد تا به دين اسلام ايمان بياورند:👇 وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ(آل عمران /110)✨ اگر اهل كتاب (يهود و نصارى) ايمان بياورند به سود خودشان است؛ اما متاسفانه تنها اقليتى از آنها پشت پا به تعصبهاى جاهلانه زده و اسلام را با آغوش باز پذيرفته اند؛ در حالى كه اكثريت آنها از تحت فرمان پروردگار خارج شده و حتى بشاراتى كه در باره پيامبر صلي الله عليه و آله در كتب آنها بوده ناديده انگاشته و بر كفر و عصبيت خود هم چنان باقى مانده اند. [1] 1. تفسير نمونه 3/49 افراد دیگر ادیان و مذاهب، به سه دسته تقسیم می‌شوند که هر یک حکمی جداگانه دارند:👇  1⃣با اسلام و تشیع آشنا شده، ولی به دلیل تعصّب یا عناد و لجاجت از پذیرفتن آن سر باز می‌زنند؛ چنین افرادی به فرموده قرآن کریم، اهل جهنم می‌باشند. 2⃣ با اسلام و تشیع آشنا نیستند، ولی در جهالت خود مقصرند؛ یعنی از وجود دینی به نام اسلام یا مذهبی به نام تشیع مطلع بوده، ولی با وجود همه امکانات و شرایط لازم، برای جست وجوی حقیقت اقدامی نمی‌کنند. چنین افرادی در حد تقصیر خویش، روز قیامت مجازات می‌شوند.  3⃣با اسلام آشنا نیستند و در جهالت خود نیز تقصیری ندارند؛ بلکه یا اصلاً به گوششان نخورده یا آن که امکان تحقیق و پژوهش برای آنان وجود نداشته است و تنها آن چه را به آن‌ها رسیده - مثل مسیحیت - قبول کرده و به آن عمل نموده اند. چنین افرادی اهل جهنم نیستند و خداوند آنان را مشمول عفو و رحمت خود قرار می‌دهد و اعمال آن‌ها را با میزان حقیقت خواهی آنان و آن چه فکر می‌کردند حق است، می‌سنجد. دین حق در هر زمانی یکی بیش، نیست، بنابر این معنا ندارد بعد از اسلام (صلی الله علیه و آله) و با توجه به خاتمیت آن حضرت، دینی غیر از اسلام مورد قبول درگاه خداوندی باشد (و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه) رستگاری در جهان آخرت به دو چیز (عمل صالح و اعتقاد راستین به خدا) وابسته است. اگر فردی از عمل پسندیده بهره ‏مند باشد و نسبت به مبدأ و باوری درست داشته باشد و به تعبیر قرآن از قلبی سلیم بهره‏ مند باشد، در قیامت رستگار می‏ گردد. "یوم لا ینفع مال و لا بنون إلّا من أتی اللَّه بقلب سلیم". در جهان بینی اسلامی این باور آمده است که خداوند با بندگانش به عدل حکم می‏ کند و به متقضای آن عذاب الهی بعد از اتمام حجت است، یعنی خداوند حکیم و عادل بعد از آن که راه حق را برای انسان‏ها تبیین نمود (توسط حجت ‏های باطن و ظاهری) آن گاه آنان را به حساب و کتاب عمل فرا می‌خواند. (ماکنا معذّبین حتی نبعث رسولاً). به مقتضای این آیه کسانی که حجت بر آنان تمام نشده است و نتوانستند دین حق را بشناسند و در نتوانستن تقصیری نداشتند، از این جهت مشمول عذاب الهی قرار نمی ‏گیرند. 🌐eitaa.com/joinchat/1524760576C064e1bdcc3 💠شبکه ادیان پنجره ای رو به آگاهی 🌅