#دل‌نوشته ✍️سیده موسوی من از میان پرواز قاصدک‌ها، تا پرواز پرستوها و شادی کودکان در چمنزارها، خدا را دیدم. رهایی همان آرام گرفتن در آغوش خداست. دنیا را رها کن! #شوق_پرواز #پویش_نوشتن #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«حقیقت زندگی» ✍ #سیده_ال_موسوی زندگی و حقیقت اینجاست که شهید آوینی می‌گوید:«چه میجویی، عشق همین اینجاست.» این همه ثانیه، ساعت، شب و روز که در پی آن هستیم اینجاست. همین اینجاست! که جان را در دو کف دست خویش بگیریم و خود را به قربانگاه برسانیم! تا جان، روح و حیاتمان را تسلیم رب و حجت اش کنیم!! عشق هزار رنگ نیست؛ بلکه یک رنگ است آن سرخی خونی است که پیراهن مان را گلدوزی می‌کند! . . . چه میجویی ای نفس سرکش من؟! در این دنیا چیزی برای بقا نیست. هرچند در این دنیا هر دم از آرزو و تمنای خود می‌زنم، اما یادم باشد، در طلب آن چیزی باشم که تو را به پرواز برساند.! پرواز در سینه‌ی آبی آسمان چه زیباست و هم پرواز پرستو های عاشق الی الله چه زیباتر است. #شهید_آوینی، به ما اهل قلم، درس بزرگی داد. آن هم: باید خواند! باید نوشت! باید گفت! باید رفت! تا کلمه کلمه متن خویش بوی خدا بگیرد، و در آخر به قربانگاه رساند. در خون غلتیدن و پرواز از میان دریای خون خود، فقط از بندگان اهل #جهاد_نفس بر می آید. ای نفس من تا تسلیم رب نشوی پرواز محال است. 🌺 ۲۱ شهریور سالروز تولد دنیایی شهید سید مرتضی آوینی گرامی باد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #شوق_پرواز #شهید_آوینی #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«مقصد پرواز است.» ✍ «سیده الهام موسوی» اگر قصد و مقصد پرواز است، ای جان مشتاق قربانگاه معشوق! خود را تا چه حد برای قربانی و پرواز، آماده ساختی؟! آیا دل را دو دستی تقدیم، حضرت معشوق کرده ای؟! آیا به این اندیشیده‌ای این همه تلاش،سختی در این دنیا برای چه است؟! اگر هدف پرواز الی الله است، رها کن آنچه تو را گرفتار دنیا کرده است. دل و روح خود را در مسیر پر نور عاشقان این مقصد رها کن! نترس! آنکه عاشق است به حکمت رب ایمان دارد. پس شتاب کن! خود را بساز! قبل آنکه دل اسیر پوچی و سیاهی دنیا شود. می‌شنویی!؟ دارد صدایت می‌کند، آنکه هر شب برای دلهای عاشق دست به دعا می‌شود. به گذر زمان شب و صبح نگاه نکن که زمان کوتاه‌تر از آنچه که می‌نگری و می اندیشی!! چشم، گوش، زبان را تسلیم رب کن تا ببینی! تا بشنوی! تا بگویی! آنچه را که نمی بینند، نمی شنوند و نمی گویند!  چه قشنگ فرمودند حضرت ابوتراب (علیه السلام):«دنیا سرايى است گذرگاه، نه سرايى كه در آن قرار توان يافت. مردم در دنيا دو گروهند. آنكه، خود را فروخت و به تباهى افكند و آنكه، خود را خريد و آزاد كرد.» رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ  پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتی که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، که تو بسیار توبه پذیر و مهربانی (بقرة ۱۲۸) #شوق_پرواز #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI

«امضای پرواز» ✍ #سیده_الهام_موسوی امروز عرفه است... روزی که نفسِ سرکش آرام می‌گیرد؛ روزی که معرفت، یعنی شناختِ «من» همان منی که گاهی زمینم می‌زند، و گاهی تا آسمانم می‌برد. امروز عرفه است... روزی که حبیب دل‌ها در صحرای عرفات، با خدای خود به نجوا می‌نشیند. او که معصوم است، اما با تمام پاکی‌اش، نفس خود را در برابر عظمت پروردگار به زانو درمی‌آورد. و بارها در دعا آمده: با صدای بلند گریستند... اما ما چطور؟ این نفس سرکش، این دل گرفتارِ حب دنیا، این غرور بی‌مایه... چگونه رام می‌شود؟ چگونه به زانو درمی‌آید؟ دعای عرفه فقط خواندنی نیست؛ هر بندش، آتشی است از معرفتِ حسین، که حقیقتی را فاش می‌کند که کمتر کسی بر آن واقف است. دعای عرفه یعنی تسلیم؛ یعنی پرواز، به قیمت سر بریدن و سر بر نیزه شدن... یعنی تکرار آن کلمات پرشور: «بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ مَالِی وَ أَهْلِی لَکَ الْفِدَاءُ...» ساده است گفتنش، اما وقتِ عمل، سخت‌تر از جان کندن است از این تن خاکی. چند بار در زیارت عاشورا این واژه‌ها را تکرار کرده‌ایم؟ اما آیا واقعاً، به حقیقت آن رسیده‌ایم؟ ظهور نزدیک است... و چه می‌دانی؟ شاید این، آخرین عرفه‌ی بی‌حضوری باشد... آخرین عرفه‌ی بدون امام قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه. پس دعا را فقط نخوان... از خدا بخواه؛ بخواه که دل را، اراده را، جان و مال و حیات را وقف راهش کند. چه خوش‌سعادتیست اگر در همین روز، در میان اشک و شوق، برگه‌ی پروازمان را امضا کنند... و بنویسند: به برکت دعای عرفه، عاقبتش ختم به شهادت شد. چنان‌که شهید حججی نوشت: «خدایا! معرفتم ده تا حسینی شوم، و حسینی قربانی‌ات... خدایا! شهیدم کن.» خدایا... به حرمت اشک‌های حسین در عرفه، به حرمت لب‌های خشک کربلا، به حرمت شهیدان راهت، عاقبتمان را ختم به خیر کن؛ چنان‌که لبخند بر لبان مادرم، حضرت زهرا (س)، و دلِ امام غریبم، امام زمان (عج)، بنشیند... «إِلَهِي اجْعَلْنِي أَخْشَاكَ كَأَنِّي أَرَاكَ، وَ أَسْعِدْنِي بِتَقْوَاكَ، وَ لا تُشْقِنِي بِمَعْصِيَتِكَ...» #شوق_پرواز #روز_عرفه #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI