eitaa logo
فرهنگستان اهل بیت علیهم السلام
267 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
5.1هزار ویدیو
294 فایل
تفسیر ن_______________ور هرروزیک آیه ازقرآن کریم باصدای دلنشین حاج آقاقرائتی تفسیرمیگردد. بزرگواران مارادرنشرمطالب و مفاهیم قرآنی یاری کنید. کپی مطالب آزاداست. ازقرآن واهل بیت ع امدادبجوییم @Yazahrayeatharادمین eitaa.com/joinchat/523173890Ca1c4896e78
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✨قُلْ يا عِبادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةٌ وَ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةٌ إِنَّما يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسابٍ بگو: «اى بندگان من كه ايمان آورده‌ايد! از پروردگارتان پروا كنيد. براى كسانى كه در اين دنيا نيكى كرده‌اند نيكى است، و زمين خدا بزرگ است، (پس اگر در منطقه‌اى براى حفظ ايمان و تقوا و كار نيك در فشاريد، هجرت نماييد). همانا صابران پاداش خود را بى حساب به طور كامل دريافت مى‌دارند. 🔸آیه 10 سوره زمر #نیکوکاری #صبر #هجرت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✨قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (ای رسول ما، از قول من به امت) بگو: ای بندگان من که ایمان آورده‌اید، خدا ترس و پرهیزکار باشید، که آنان که متّقی و نیکوکارند (علاوه بر آخرت) در دنیا (هم) نصیبشان نیکویی و خوشی است، و زمین خدا بسیار پهناور است (اگر در مکانی ایمان و حفظ تقوا مشکل شد به شهر و دیاری دیگر روید و به راه دین صبر پیشه کنید که) البته صابران به حد کامل و بدون حساب پاداش داده خواهند شد. 📝نکته تفسیری: «لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ»: ۱-کسانی که نیکی کنند، علاوه از آخرت در همین جهان نیکی عظیمی می‌بینند ۲-برای کسانی که در این جهان نیکی کنند، در آخرت نیکی عظیمی است. ▫️تفسیر اوّل درست‌تر به نظر می‌رسد. چرا که نقطه مقابل نیکوکاران، بدکارانند که در هر دو جهان بدی می‌بینند. پس باید که نیکوکاران نیز در هر دو جهان نیکی ببینند. «بِغَیْرِ حِسَابٍ» 🔸سوره زمر آیه ۱۰ #ایمان #تقوا #هجرت #صبر
❤️قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا ! اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ  (ای رسول ما، به امت) بگو: ای بندگان من که ایمان آورده‌اید! خدا ترس و پرهیزکار باشید، که آنان که متّقی و نیکوکارند (علاوه بر آخرت) در دنیا (هم) نصیبشان نیکویی و خوشی است، و خدا بسیار پهناور است (اگر در مکانی ایمان و حفظ تقوا مشکل شد به شهر و دیاری دیگر روید و به راه دین صبر پیشه کنید که) البته صابران به حد کامل و بدون حساب داده خواهند شد. 🔸سوره زمر، ۱۰. تفسیر نمونه
🔴هجرت و سفر حضرت امام رضا علیه‌السلام به خراسان 🔴هجرت امام رضا علیه السلام از مدینه به مرو در سال ۲۰۰هجری یا ۲۰۱ هجری بود. در تاریخ یعقوبی آمده است که ، امام رضا علیه‌السلام را از مدینه به خراسان آورد و فرستاده وی جهت آوردن حضرت به خراسان، رجاء بن ابی ضحاک، خویشاوند فضل به سهل بود. آن بزرگوار را از راه بصره آوردند تا به مرو رسید. مأمون مسیر مشخصی برای سفر امام رضا به مرو انتخاب کرد تا آن حضرت از مراکز شیعه نشین عبور نکند، زیرا از اجتماع بر گرد امام می‌ترسید. او به طور خاص دستور داد که حضرت را از مسیر  نیاورند بلکه از طریق بصره و خوزستان و فارس، به نیشابور بیاورند. ▫️مسیرحرکت طبق کتاب اطلس شیعه چنین بوده است: مدینه، نقره، هوسجه، نباج، حفرابوموسی، بصره، اهواز، بهبهان، اصطخر، ابرقو، ده شیر، یزد، خرانق، رباط پشت بام، نیشابور، قدمگاه، ده سرخ، طوس، سرخس، مرو. شیخ مفید ره می‌گوید: مأموران مأمون، امام رضا (ع) و برخی ازبنی‌هاشم را از مسیر  به مرو آوردند. وی آنها را در خانه‌ای جای داد و امام رضا را در خانه‌ای دیگر و او را اکرام کرد و بزرگ داشت.
❤️ده نکته غدیریه 1- غدير خم در ميان جاده مکة مکرمة و مدينة منورة قراردارد و در نزديکی منطقه ( الجحفة ) . در مرز ( الحدة ) قرار گرفته است. آن سرزمين پر از سنگهای سياه بوده و به هیچوجه قابل زراعت نمي باشد. در انتهای منطقه الحدة دره بزرگی است که در آن دره چشمه الغدير قرار دارد..   2- منطقه غدير خم محل گذر کاروانها بوده است و پيامبر اسلام (ص ) در  آغاز تاريخی از آن منطقه گذر نمود،ایشان همچنین پس از برگشت از  در 18ذی الحجة سال 10 هجری در آن منطقه توقف فرمودند که بدينگونه اين بقعه جغرافيايی وارد صحنه تاريخ اسلامی شد.   3- منطقه غدير خم در حال حاضر به نام ( الغربة ) معروف است. دور آن منطقه هم هنوز يک چشمه فوار از دل سنگهای يک دره وسيع مي جوشد.  4- پیامبر بزرگ اسلام "صلی الله علیه و آله"، هجدهم ذی الحجه سال دهم هجری در غدير خم توقف نمود و  أمين بر او نازل شد و پيامی بدين شرح از پروردگار بر او تلاوت کرد : ای رسول خدا ما آنچه را از سوی پروردگارت بر تو نازل شده بر مردم برسان ، و اگر اين کار را انجام ندهي ، خود را به انجام نرسانده اي ، و خدا تو را از مردم ايمن خواهد کرد.  5- در مصادر تاريخ ذکر شده است که رسول گرامی اسلام (ص ) دستور توقف کاروانها را در منطقه غدير خم صادر فرمود که خطبه برايشان قرائت کند؛ آنهم در روزی سخت گرم و منطقه گرماخيز. همه مي خواستند بدانند چه چيز باعث شده است که پيامبر (ص ) دستور توقف فرموده است!   6- پيامبر اسلام (ص ) خطبه ايراد فرمود و گفت : ستايش مخصوص خداوند است ، از او کمک مي خواهيم و به او ايمان مي آوريم و بر او مي کنيم و از شر نفس و بدی کردارمان به او پناه مي بريم ، خدايی که هدايت کننده ای نيست آنکه را او گمراه سازد و گمراه کننده ای نيست هر که را او هدايت کند. گواهی مي دهم که معبودی جز خدای يگانه نيست و محمد بنده و فرستاده اوست. اما بعد : ای مردم ؛ خداوند نيکی کننده آگاه به من خبر داد که هيچ پيامبری بيش از نصف عمر پيامبر پيش از خود زندگی نخواهد کرد و اندکی بيش نمانده که مرا نيز به سرای باقی دعوت کنند و من کنم و همانا از من و همه شما سؤال خواهد شد پس شما چه پاسخ خواهيد داد ؟ مردم گفتند : گواهی مي دهيم که تو پيام الهی را رساندی و پند دادی و کوشيدی خدايت پاداشی نيک دهد. فرمود : آيا شهادت نمي دهيد که معبودی جز خدای يگانه نيست و محمد بنده و فرستاده اوست و بهشت او حق و دوزخش حق است و مرگ حق است و قيامت بدون شک خواهد آمد و خداوند تمام مردگان را زنده خواهد کرد؟ گفتند : آری به همه اينها گواهی مي دهيم. عرض کرد : خدايا شاهد باش.   7- سپس فرمود : ای مردم صدای مرا مي شنويد ؟ گفتند : آری فرمود : من پيش از شما به حوض  مي رسم و شما در کناره حوض بر من وارد خواهيد شد، حوضی که عرض آن به اندازه فاصله صنعاء تا بصری است ، و در آن جامهايی است از نقره به شماره ستارگان. حال بنگريد که پس از من با دو گرانبها چگونه رفتار مي کنيد. مردی از ميان جمعيت فرياد برآورد : يا رسول الله آن دو چيز گرانبها چيست ؟ فرمود : يکی از آن دو که بزرگتر است ، کتاب خداست يک طرفش در دست خدا و طرف ديگرش به دست شماست ، پس آن را محکم نگه داريد تا گمراه نشويد. و ديگری که کوچکتر است ، و خاندان من است. و خدای نيکی کننده آگاه به من خبر داده است که اين دو هرگز از هم جدا نمي شوند، تا در لب حوض در قيامت به من رسند من هم از خدا همين را خواسته ام. پس شما از آنها پيشی نگيريد که هلاک مي شويد، و از آنها وانمانيد که هلاک مي شويد.  8- سپس دست علی (ع ) را گرفت و بلند کرد، بطوری که سپيدی زير بغل هر دوشان ديده شد و همه مردم علی را شناختند. آنگاه فرمود : ای مردم چه کسی نسبت به مؤمنان از خود ايشان سزاوارتر است ؟ گفتند : خدا و رسولش بهتر مي دانند . فرمود : خدا مولا و سرپرست من است و من مولا و سرپرست مؤمنانم و من نسبت به مؤمنين از خود ايشان سزاوارترم. پس هر کس من مولا و سرپرست اويم ، علی مولا و سرپرست اوست. اين جمله را سه بار تکرار کرد و در روايت امام احمد بن حنبل ، چهار بار.  9- و سپس دعا کردند : خداوندا دوستی کن با هر کس که با علی دوستی کند، و دشمنی کن با هر کسی که علی را دشمنی کند. دوست بدار هر کس که علی را دوست مي دارد، و دشمن دار هر کس او را مي دارد. ياری کن هر کس را که ياريش کند و بي ياور بگذار هر کس تنهايش گذارد. و حق را همواره با علی بدار هر طرف که باشد. ای مردم بايد حاضران ، اين پيام را به غايبان برسانند.  10- چون خطبه نبوی ص به پايان رسيد امين وحی برای بار دوم نازل شد و او را به اين پيام مفتخر ساخت : امروز دين شما را کامل کردم ، و نعمتم را بر شما تمام کردم و راضی شدم که اسلام دين شما باشد.
فرهنگستان اهل بیت علیهم السلام
🏴 🏴 رحلت پیامبر اکرم؛ وفات یا شهادت؟!  آیا پیامبر اسلام (ص) به از دنیا رفتند یا شهید شدند؟ عده ای تلاش می کنند در جامعه مسلمین القا کنند پیامبر (ص) عمر طبیعی خودشان را کردند. کسی به ایشان قصد سوء نکرد. و این نظر خود را با تعبیر وفات و یا (ص) ابراز می دارند؛ و متأسفانه در محافل شیعیان هر چند نادانسته و ناخواسته؛ چنین تعبیر می شود. اما اولا باید بدانیم پیامبر (ص) را چندین بار ترور کردند. در اوایل بعثت مشرکان قصد حذف کردن فیزیکی ایشان را داشتند و در ادامه و مخصوصا بعد از به مدینه و استقرار حکومت اسلامی منافقین که طمع ریاست داشتند چندین بار سوء قصد به حضرت رسول کردند که ناکام ماند اما در آخر ایشان را و به شهادت رساندند و به قصد شوم خود رسیدند. ثانیا در عمل این مطلب را ابراز کنیم که پیامبر (ص) ما در بستر به مرگ طبیعی جان نداد بلکه شهید شدند. اما دلیل ادعای ما علاوه بر تاریخ صحیح روایتی است که از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمود: هیچ پیامبر و وصی پیامبری نیست الّا اینکه به شهادت می رسد. یعنی در راه خدا کشته خواهد شد. شیخ عباس قمی در کتاب منتهی الامال روایتی در همین مضمون از امام صادق(ع) نقل می کنند و تصریح می کنند که است. ▫️عیون : ابا صلت هروی از حضرت رضا علیه السّلام نقل کرد که فرمود هیچ یک از ما نیست مگر اینکه کشته می شود. ▫️اعتقادات صدوق می نویسد : اعتقاد ما این است که پیامبر اکرم(ص) در جنگ خیبر مسموم شد پیوسته این ناراحتی در آن جناب بازگشت می کرد تا بالاخره رگ گردنش بر اثر سمّ قطع و از آن ناراحتی درگذشت. ▫️ کفایة الاثر: هشام بن محمّد از پدر خود نقل کرد که حضرت امام حسن (ع) پس از شهادت پدر خود امیر المؤمنین (ع) در ضمن سخنرانی خود فرمود: پیامبر اکرم (ص) به من خبر داده که امامت در اختیار دوازده امام از اهل بیت اوست که برگزیده اند. هیچ کدام از ما نیست مگر اینکه یا مسموم می شود و یا مقتول. ▫️ عده ای بر این نظرند (البته روایاتی هم مؤید نظرشان وجود دارد) که زنی یهودی ایشان را مسموم کرد؛ اما تاریخ این مسمومیت تا لحظه شهادت زیاد است و با عقل جور در نمی آید. اما نظر دیگری هست که از درون امت اسلامی، پیامبر (ص) را مسموم کردند. روایت ذیل اشاره به این نظر دارد: جبرئیل ابتدای سوره ی را بر حضرت رسول فرود آورد و گفت ای محمّد بخوان: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبِینَ أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ أَنْ یَسْبِقُونا ساءَ ما یَحْکمُونَ. رسول خدا (ص) به جبرئیل فرمود: این چه آزمایشی است عرض کرد ای محمّد همانا خدای تعالی تو را سلام می رساند و می فرماید: که من پیامبری پیش از تو نفرستادم مگر اینکه در پایان زندگی اش جانشینی که بجایش بنشیند برگزید و روش و احکامش را زنده کرد پس راستگویان آنانند که فرمان رسول خدا را اجرا می کنند و آنان که نافرمانی او را می کنند دروغگویانند. همانا ای محمّد نزدیک شده رفتن تو بسوی پروردگارت خدا فرمان می دهد به تو که پس از خود علی بن ابی طالب را برای امتت انتخاب کنی او جانشین تو است که قیام به ارشاد و امت و رعیتت می کند. اگر امت پیروی او را کردند سالم خواهند ماند … حذیفه گفت رسول خدا، علی (ع) را خواست و با او خلوت کرد همان روز و شب را علم و حکمتی که خدا با وی سپرده بود او هم به علی(ع) سپرد و او را آگاه کرد آنچه را که جبرئیل گفته بود.
❤️ در روز اول ربیع الاول، هجرت پیغمبر واقع شده است؛ از به مدینه که مبدأ تاریخ هجری مسلمانان است. این ماه هم ربیع‌المولود است، هم است. 🔹امام خامنه‌ای ۸۶/۱۲/۲۲
❤️ لَیلَةُ المَبیت شب اول ماه ربیع الاول سال سیزدهم یا چهاردهم ، شبی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای حفظ جان پیامبر صلی‌الله علیه وآله در بستر ایشان خوابید. مشرکان قصد داشتند در این شب دسته‌جمعی به خانه پیامبر حمله کنند و او را به قتل برسانند. به درخواست پیامبر(ص)، امام علی(ع) در بستر ایشان خوابید و در نتیجه مشرکان متوجه عدم حضور پیامبر نشدند و رسول خدا(ص) توانست در آن شب به سمت یثرب هجرت کند. ▫️نقشه قتل پیامبر صلی‌الله علیه وآله جمعی از قریش در  جمع شدند تا درباره نوع برخورد با پیامبر (ص)  تصمیم بگیرند. در نهایت طبق خواسته ، تصمیم گرفته شد از هر قبیله جوانی دلیر انتخاب شود و شبانه بر پیامبر (ص) حمله کنند و دسته‌جمعی او را در خانه‌اش بکشند؛ زیرا در این صورت، خون او در میان همه قبایل پراکنده می‌شد و  که خاندان و خونخواهان پیامبر بودند، نمی‌توانستند با همه طوایف بجنگند و ناچار مجبور می‌شدند به گرفتن دیه رضایت دهند.  طبق برخی نقل‌ها،  نیز به شکل پیرمردی در این جلسه حاضر شد و را راهنمایی کرد. ▫️نزول آیه و آگاهی پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ به دنبال تصمیم قریش بر (ص)، جبرئیل بر پیامبر (ص) نازل شد و او را از نقشه مشرکان آگاه ساخت و دستور خداوند برای هجرت را ابلاغ کرد. در آیه ۳۰ سوره انفال آمده است: و [ياد كن‌] هنگامى را كه كافران در باره تو نيرنگ مى‌كردند تا تو را به بند كشند يا بكشند يا [از مكه‌] بیرون كنند، و نيرنگ مى‌زدند، و خدا تدبير مى‌كرد، و خدا بهترين تدبيركنندگان است. بنابراین پیامبر (ص) تصمیم گرفت قبل از آمدن مشرکان، خانه خود را به طرف  ترک کند. ▫️ماجرای لیلة المبیت: در شب اول ماه ربیع الاول پیامبر (ص) برای آنکه مشرکان از او آگاه نشوند، به علی(ع) فرمود: «مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو در بستر من می‌خوابی تا من به غار ثور بروم؟» امام علی(ع) گفت: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» پیامبر (ص) فرمود: «آری.» علی (ع) تبسمی کرد و  شکر به جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت عرض کرد: «آنچه را که مأمور شده‌ای انجام ده که چشم، گوش و قلبم فدای تو باد...»  سپس پیامبر (ص)، علی (ع) را در آغوش گرفت و هر دو گریه کردند و از هم جدا شدند. وقتی علی(ع) در بستر پیامبر (ص) خوابیده بود، جبرئیل در بالای سر او و  پایین پای او آمدند و جبرئیل گفت: «خوشا به حال کسانی چون تو‌ ای فرزند ابو طالب! که خدا در برابر فرشتگان به تو مباهات می‌کند.» مشرکان از ابتدای شب، خانه پیامبر (ص) را محاصره کردند و قرار بود حمله در نیمه شب صورت گیرد، اما  گفت: در این وقت، زنان و فرزندان در داخل خانه هستند و بعدها عرب درباره ما می‌گویند حرمت فرزندان عموی خویش را شکستند. علی (ع) درهای خانه را بست و پرده‌ها را کشید، آنان با سنگ به علی (ع) که در بستر خوابیده بود زدند تا مطمئن شوند کسی در بستر خوابیده است و شک نداشتند که وی رسول خداست. صبح که با شمشیرهای برهنه به خانه هجوم بردند، وقتی علی (ع) را در بستر رسول خدا (ص) مشاهده کردند، گفتند: محمد کجاست؟ علی (ع) فرمود: «مگر او را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟ کاری کردید که او ناچار شد خانه را ترک کند.» در این هنگام به سوی علی (ع) یورش بردند و او را آزردند و سپس از خانه بیرون کشیده، کتک زدند. ساعتی هم در  زندانی کرده، سپس آزادش کردند. آنها در جهت مدینه به تعقیب پیامبر (ص) پرداختند در حالی‌که غار ثور در سمت دیگر قرار داشت. در نقل دیگری آمده است که علی(ع) وقتی آنان را مشاهده کرد که شمشیرهایشان را کشیده‌اند و به سوی وی می‌آیند، با ترفندی شمشیر خالد بن ولید را که در پیشاپیش همه بود، گرفت و آنان را از خود دور کرد. آنها گفتند: ما با تو کاری نداریم، ولی بگو که محمد (ص) کجاست؟ فرمود: من اطلاعی از وی ندارم. پس به جست و جوی رسول الله صلّی اللّه علیه و آله پرداختند. ▫️نزول آیه در شأن علی علیه السّلام: علمای شیعه و بخشی از علمای اهل سنت معتقدند  (آیه ۲۰۷ سوره بقره) در شأن علی(ع) در ماجرای لیلة المبیت نازل شده است.
❤️ماجرای غار ثور و هجرت پیامبر صلی‌الله علیه وآله به مدینه إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا ۖ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ ۗ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ اگر شما او را (یعنی رسول خدا را) یاری نکنید البته خداوند او را یاری کرد هنگامی که کافران او را که یکی از دو تن بود (از مکه) بیرون کردند، آن‌گاه که در غار بودند (و خدا بر در غار کوه پرده عنکبوتان و آشیانه کبوتران گماشت تا دشمنان که به عزم کشتنش آمده بودند او را نیافتند) و آن‌گاه که او به رفیق و همسفر خود (ابو بکر که پریشان و مضطرب بود) می‌گفت: مترس که خدا با ماست. آن زمان خدا وقار و آرامش خاطر خود را بر او فرستاد و او را به سپاه و لشکرهای غیبی خود که شما آنان را ندیدید مدد فرمود و ندای کافران را پست گردانید و ندای خداست که مقام بلند دارد، و خدا را کمال قدرت و دانایی است. 📝تفسیر : این آیه به یاری پیامبر صلی‌الله علیه وآله در شرایط سخت از سوی خداوند، اشاره و می فرماید: «اگر او را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد» و در مشکلترین ساعات، او را تنها نگذاشت (إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ). و آن زمانی بود که مشرکان «مکّه» توطئه خطرناکی برای نابود کردن پیامبر چیده بودند و همان گونه که در ذیل آیه 30 سوره «انفال» شرح آن گذشت. پیامبر صلّی اللّه علیه و آله به فرمان خدا از این جریان آگاه شد و شبانه از مکّه به سوی مدینه حرکت کرد. دشمنان کوشش فراوانی برای یافتن پیامبر صلّی اللّه علیه و آله کردند ولی مأیوس و نومید بازگشتند و پیامبر بعد از چندین شبانه روز سالم به مدینه رسید و فصل نوینی در تاریخ اسلام آغاز شد. آیه اشاره به یکی از حساسترین لحظات این سفر تاریخی کرده، می‌گوید: خداوند پیامبرش را یاری کرد «در آن هنگام که کافران او را بیرون کردند» (إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِینَ کَفَرُوا). البته قصد کفار بیرون کردن او از «مکّه» نبود، بلکه تصمیم به کشتن او داشتند، ولی چون نتیجه کارشان بیرون رفتن پیامبر صلّی اللّه علیه و آله از مکّه شد این نسبت به آنها داده شده است. سپس می‌گوید: «این در حالی بود که او دومین نفر بود» (ثانِیَ اثْنَیْنِ). اشاره به این که جز یک نفر همراه او نبود و این نهایت تنهایی او را در این سفر پر خطر نشان می‌دهد و همسفر او ابو بکر بود. «به هنگامی که دو نفری به غار، (ثور) پناه بردند» (إِذْ هُما فِی الْغارِ). «در آن موقع (ترس و وحشت، یار و همسفر پیامبر را فرا گرفت و پیامبر او را دلداری می‌داد) و به همسفرش می‌گفت: غم مخور خدا با ماست» (إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا). «در این هنگام خداوند روح آرامش و اطمینان را (که در لحظات حساس و پر خطر بر پیامبرش نازل می‌کرد) بر او فرستاد» (فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ). «و او را با لشکرهایی که نمی‌توانستید آنها را مشاهده کنید، یاری کرد» (وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها). «و گفتار و هدف کافران را پایین قرار داده، (و آنها را با شکست مواجه ساخت) و سخن خدا و آیین او بالا و پیروز است» (وَ جَعَلَ کَلِمَةَ الَّذِینَ کَفَرُوا السُّفْلی وَ کَلِمَةُ اللَّهِ هِیَ الْعُلْیا). اشاره به این که توطئه‌های آنها در هم شکست، آیین خرافیشان در هم پیچیده شد، و نور خدا همه جا آشکار گشت و پیروزی در تمام جهات نصیب پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله شد. 🔸سوره توبه، آیه ۴۰. تفسیر نمونه ج۲
❤️ کوه ثور کوه ثور کوهی در جنوب مکه است. شهرت این کوه به سبب غاری است که پیامبر صلی الله علیه و آله در آغاز هجرتش از مکه به مدینه در «لیلة المبیت» برای رهایی از دست مشرکان به آن پناه برد و سه شبانه روز در غار ثور، معجزه آسا اقامت گزید. آیه ۴۰ سوره‌ توبه به این غار اشاره دارد .
❤️ غار ثور کوه ثور کوهی در جنوب مکه است. شهرت این کوه به سبب غاری است که پیامبر صلی الله علیه و آله در آغاز هجرتش از مکه به مدینه در «لیلة المبیت» برای رهایی از دست مشرکان به آن پناه برد و سه شبانه روز در غار ثور، معجزه آسا اقامت گزید. در سوره‌ توبه آیه‌ 40 از این غار نام برده شده است پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در شب پنج شنبه، در اول ماه ربیع‌ الاول سال 13 بعثت از مکه به مدینه هجرت کردند. رسول‌ اکرم از طریق وحی از توطئه مشرکان آگاه شد؛ چنان‌ که این واقعه در سوره‌ انفال آیه‌ی 30 آمده است: «وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللّهُ وَاللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ»؛ به یاد آور هنگامی که کافران نقشه می‌کشیدند که تو را به زندان بیفکنند یا به قتل برسانند و یا از مکه خارج سازند، آنها نقشه می‌کشیدند و خداوند هم تدبیر می‌کرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است. رسول خدا صلی الله علیه و آله در همان شب اول ربیع‌ الاول رهسپار غار ثور شد و "ابوبکر بن ابی قهافه" با وی همراه گشت و پس از سه روز که در غار ثور ماندند، در شب چهارم ربیع‌ الاول راه مدینه را در پیش گرفتند. قریش در جستجوی وی سخت در تکاپو افتادند و شخصی از میان قریش که ملقب به «ابوکرز» از قبیله‌ی خزائه بود و در شناختن رد پای افراد مهارتی بسزا داشت، اثر قدم‌های پیامبر صلی الله علیه و آله را از درب خانه تا غار پیدا کرد و تا دهانه‌ی غار ثور پیش رفتند. در اولین شب اقامت پیامبر صلی الله علیه و آله در غار خداوند فرمان داد عنکبوت بر در غار تار تنیده و موجب استتار بیشری شود و کبوتران وحشی بر دهانه‌ی غار لانه ساختند و نشستند. در این هنگام جوانان قریش که از هر خانواده یک نفر آمده بودند با شمشیر و تبر از همه جلوتر به دهانه‌ی غار رسیدند و دو کبوتر وحشی را بر دهانه‌ی غار دیدند و برگشتند، دیگران گفتند: چرا به دهانه‌ی غار نزدیک نشدید؟ گفتند: دو کبوتر وحشی دیدیم و فهمیدیم که در غار هیچ کس نیست.  پیامبر صلی الله علیه و آله که این سخن را شنید، متوجه شد که خداوند به واسطه‌ی وجود آن دو کبوتر بلا را از ایشان دفع فرموده است. چون مشرکین دوباره در بیابان پراکنده شدند و در حوالی غار به جستجوی پیامبر صلی الله علیه و آله و ابوبکر پرداختند، ابوبکر ترسید و مضطرب شد، چنانچه خداوند در سوره‌ توبه آیه‌ی 39 فرموده است: «لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا...»؛ غم مخور خدا با ماست. رسول‌ خدا صلی الله علیه و آله سه روز همچنان در غار ماندند و در این مدت چند نفر بودند که از محل اختفای رسول‌ خدا صلی الله علیه و آله مطلع بودند و برای آن حضرت و ابوبکر غذا می‌آوردند و اخبار مکه را به اطلاع آن حضرت می‌رساندند، یکی امام علی علیه السلام بود که هر روزه به آنجا می‌رفت و دیگری "عبدالله بن ابی‌بکر" که شب‌ها را نزد آنها می‌رفت و دیگری غلام ابوبکر، "عامر بن فهیره" بود که گوسفندان ابوبکر را برای برای چرا بر در غار می‌برد و هنگام شب نزد پیامبر صلی الله علیه و آله و ابوبکر می‌رفت تا از شیر آنها بخورند. پیامبر صلی الله علیه و آله در شب چهارم ربیع‌الاول از غار ثور خارج شدند و علی علیه السلام مقدمات سفر را فراهم ‌کرد. پس شتر را خریداری نمود و "عبدالله بن اریقط" را اجیر کرد تا به عنوان راهنما پیامبر صلی الله علیه و آله و همراهانش را در مسیر راه مدینه راهنمایی کند. و بدینسان مهمترین حادثه تاریخ اسلام با هجرت پیامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله به مدینه رقم خورده و مبدأ تاریخ هجری شمسی و قمری شد.
❤️تقویم و سالشمار هجری، شمسی:  مبدأ این سال‌شمار، هجرت پیامبر اسلام صلي الله عليه وآله از مکه  به  مدینه است و تعداد روزها و ماه‌های آن بر اساس چرخش زمین به دور محاسبه می‌شود. هجرت پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه وآله در حدود ۲۳ شهریور سال اول هجری خورشیدی (اول ربیع الاول سال ۱۴ بعثت یعنی آغازین سال هجری قمری) اتفاق افتاد. لحظه تحویل سال، مقارن با عبور مرکز خورشید، از نقطه است، وقتی که خورشید از نیمکره جنوبی وارد نیمکره شمالی آسمان می‌شود. این لحظه که اول است، نوروز نامیده شده و همیشه بر روز منطبق است. گاهشماری در ۱۱ فروردین۱۳۰۴ (۱۹۲۵ میلادی) در مجلس شورای ملی تصویب شد و به موجب آن طول و نام ماه‌های سال اصلاح شد. طول ماه‌ها که در هر سال متغیر بود و از ۲۹ تا ۳۲ روز تغییر می‌کرد به شش ماه ۳۱ روزه، پنج ماه ۳۰ روزه و یک ماه ۲۹ روزه (که در سال‌های کبیسه ۳۰۰ روز می‌شود) دقیق شد. معیار شروع سال، ۱ فروردین و معیار لحظه اعتدال بهاری است. با تغییراتی در نام ماه‌ها و تعدیل آنها در آخرین روزهای سال ۱۳۰۳ و اولین روزهای سال ۱۳۰۴، نمایندگان پنجمین دوره مجلس شورای ملی‌، هجری شمسی کنونی ایران را تصویب کردند. بر اساس این قانون استفاده از گاه‌شماری دوازده حیوانی (خَتا و اویغوری) منسوخ شد (در حالی که استفاده از گاه‌شماری حیوانی همچنان در فرهنگ عمومی مردم ایران رواج دارد) و گاه‌شماری هجری شمسی با مبدأ هجرت پیامبر اسلام از مکه به  مدینه و با طول و با نام ماه‌های  فارسی میانه مورد استفاده قرار گرفت.