#پندهای_قصار قرآن تنها کتابی است که وقتی نگاه می کنی اسم نویسنده اش بر جلد آن نیست.... چون قرآن نازل شده است و تنها کتابی است که بر نوشته های خود تضمین می دهد و مالک قول خود است... ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

✍ نتیجه کسب حلال دوری شیاطین از فرزندان، وعده خداوند در قرآن است. 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک‌_لغت_قرآنی ۴۰۰ 🌟تَلَیَ: به معنای تاباندن نور یک شئ که قابلیت تاباندن نور را دارد گویند. مثال، امروزه تابلوهای شبرنگ راهنمایی رانندگی در شب کوچکترین نور را می گیرند و نور را بازتاب می دهند. وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (۲_شمس) ماه شب چهاردهم همیشه در آسمان زمان غروب آفتاب ظاهر می شود و قابلیت پرتوافشانی در ذات خود را دارد. ولی در روز این نور از او نمی تابد و بعد از تاریک شدن هوا نور خورشید را گرفته و نور آن می تاباند که به این حالت "تلألؤ ماه" گفته می شود. قرآن در حالت عادی مانند آن ماه است که قبل از غروب خورشید در آسمان دیده می شود و وجود دارد و قابلیت پرتو افشانی دارد. 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

این قرآن اگر از روی آن خوانده شود به آن قرائت می گویند. فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (۹۸_نحل) "اقْرَأْ" خواندن ظاهری آیات قرآن و تفکر در مورد آن‌ها را گویند. اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا (۱۴_اسراء) در اقْرَأْ، گویی قرآن قبل از غروب آفتاب را در آسمان می بینیم؛ اما در کتاب قرآن عموماً امر به تلاوت قرآن شده ایم. در تلاوت قرآن نور مستور و پوشیده قرآن برای مطهّرین از رحمت الهی گشوده می شود. این نور مستور در بطن و عمق قرآن با خواطر ملکی و ربّانی به سان نور خورشید از جانب خدا بر قرآن می تابد و قرآن با تلألؤ در ظلمات دنیا انسان گمراه را هدایت می کند. چنین کسی می داند بدون نور قرآن گمراه خواهد شد پس عاشق و شیفته قرآن می شود و چون یقین دارد اگر ترک آتش الهی کند خدا نور هدایت اش از او خواهد گرفت پس همیشه با تقوی الهی در آتش او می ماند و به شدت در حال مراقبه است. وظیفه پیامبر و اولیاء الهی فقط خواندن آیات قرآن و قرائت آن بر مردم نبود بلکه وظیفه تبیین و تدبر و تفسیر قرآن برای تلألؤ آن بر مردم را داشتند. رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً (۲_بینه) در زمان عدم دسترسی به انبیاء حق تعالی فرشتگانی را مأمور تلاوت قرآن بر هدایت شدگان از رحمت اش قرار داده است. فَالتَّالِياتِ ذِكْراً (۳_صافات) می دانیم قرآن ذکر است و مراد از تالیات همان فرشتگان هستند که با خواطر ملکی قرآن و اسرار و بطون آن برای بندگانی که مقرر شده است با خواطر ملکی القاء می کنند. وَاتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتَابِ رَبِّكَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا (۲۷_کهف) در تلاوت قرآن باید آنچه مد نظر خداست ارایه گردد و هیچ کس حق ندارد از قرآن سخن شخصی یا نظری شخصی یا گروهی یا اجتماعی را برداشت و تفسیر به رأی نماید. پس تا کسی به مقام محیط به امری در کلام حق نرسیده است حق تلاوتی از آن را هرگز ندارد. الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ (۱۲۱_بقره) مؤمنان کسانی هستند که حق واقعی تلاوت و کسب نور آن را دریافت می کنند. تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (۲۵۲_بقره) کسی تا فرستاده ای از خدا نباشد نمی تواند کتاب خدا را بر مردم تلاوت و تبیین راستین نماید. كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ (۲۱_مجادله) آیه از زبان خدا از قول نبی مکرم اسلام (ص) است که نشان می دهد خود رسول خدا هم رسولانی به اذن خدا در زمان او و بعدش برای تلاوت کتاب خدا همیشه داشته اند. خداوند با نورش هدایت می کند و هدایت خدا مخصوص کسانی است که در راه او مجاهدت با جان و مال خود کنند. وقتی انسان چنین کرد حق تعالی انوار هدایت خویش بر کلام خود بر کسی که هدایت اش کرده می تاباند و کلام وحی تلاوت یا لؤْلُؤ بر او می شود. كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (۲۳_واقعه) یعنی کلام وحی بر او می درخشد و انسان در ذات خویش بر چیزی که بدرخشد تمایل به جذب شدن و محو شدن در آن می یابد. کسانی که از تلاوت قرآن در تدبر آن لذتی نمی برند یا فهم اش نمی کنند به خاطر لؤْلُؤ نشدن قرآن بر آنان است. وقتی می گویند تلاوت آیاتی از قرآن کریم، مراد آن است قاری با صوت خوش و حزین و لحن آسمانی خویش نور کلام وحی را بتواند تا حد ممکن از آن بر شنونده باذن الله تلألؤ دهد. 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_شعر_یک_معرفت #شعر_ترکی یا ربّ قوجا وقتی منی سن قویما دُشَح دَ عاجز اِلَمَ اللریمی آیری اَتَح دَ قِیتَرمَ اوشاخ لخ چاغ می سن قوجا وقت دَ اُلدور‌‌ منی سن قویما منی بیر دَ بَلَح دَ مضمون شعر آن که، خدایا! در سن پیری کودکی مرا بر من برمگردان تا ذلیل ام کنی. ✍حسین جعفری خویی (نایر خویی) 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#مناجات نازنینا! معرفت تو را راهی است سخت برای پیمودن و رسیدن؛ و بسی جاهل و شکاری برای شیطان است کسی که گمان کند که تو را فقط کتاب و علمی است برای نشستن و خواندن برای فهمیدن و درک معرفت ات. معبودا! توفیق مجاهدت با نفس خویش برای رسیدن به معرفت ذات قدسی ات از رحمت ات بر همه ما عنایت فرما. ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

✍حتی درخت هم که باشی تا خدا نخواهد نخواهی مُرد... و چنین چوب خشک را سبز می کند... 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_لغت_قرآنی ۴۰۱ 🌟خَدَوَ: تکبر پادشاهی را گویند. خَدیوْ، صفت مشبهه از این ریشه است که معنی پادشاه متکبر می دهد. وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاس (۱۸_لقمان) چون پادشاهان بر مردم قیافه مگیر... قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (۴_بروج) یعنی قومی که همه آنان چون پادشاهان بر مردم عادی متکبرانه قیافه می گرفتند. در فارسی کلمه خدا یعنی پادشاه از این کلمه مشتق شده است. 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_شعر_یک_معرفت در سینه مرا بادی است طوفان بکند بر پا هر جا بدم ام آن را آشوب کند آنجا ای سینه اگر سوزی به ز آنکه بسوزانی کس را نبود فهم اش خود را منما رسوا حسین جعفری خویی (نایر خویی) 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_داستان_یک_پند ۴۲۴ پارسایی را گفتند: وقتی مُرده ای می بینی چرا از مرگ نمی هراسی؟! گفت: آیا دیده اید مُرده ای، از مرده ای بترسد؟ گفتند: نه!!! پارسا گفت: وقتی من در این دنیا نفس خود کُشته ام و مُرده ای بیش در این دنیا نیستم، پس چگونه از چیزی بترسم که خود آن هستم؟!!! ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#پندهای_قصار کسی که دروغ می شنود به اندازه کسی که دروغ می گوید مقصر است، چون گاهی دروغ شنیدن از نداشتن جنبه برای شنیدن حقیقت است. ✍حسین جعفری خویی 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی

#یک_داستان_یک_تصویر 🆔 @akhlaghmarefat داستان ها و پندهای اخلاقی