eitaa logo
المرسلات
10.3هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
549 ویدیو
40 فایل
🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد 📌تبیین دیدگاه های امام، رهبری، علامه طباطبایی، شهید مطهری 🔰آثار و دروس استاد علی فرحانی 📌آموزش دروس حوزوی 📞 ارتباط با ادمین: @admin_morsalat
مشاهده در ایتا
دانلود
♨️از مراقبه تا مشاهده 🔰علامه طباطبایی ⚡️آنچه از ضروریات امر سیر و سلوک است، عبارت است از «مراقبه»، که از قدم اول سير تا آخرین منزل، از لوازم قیمه سالک است و دارای مراتبی است. وقتی مراقبه در حد خود رعایت گردید، آثار حب و عشق به جمال و کمال على الاطلاق که فطری بشر است، در ضمیر سالک ظاهر می گردد. چنین مراقبه ای را در اصطلاح عرفا به «می» تعبیر کنند. 🔸خواجه حافظ می گوید: 🔅به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات؟ 🔅بخواست جام می و گفت: راز پوشیدن 🔸و نیز می گوید: 🔅راه خلوتگه خاصم بنما، تا پس از این 🔅می خورم با تو و دیگر غم دنیا نخورم؟ ⚡️چون سالک در امر مراقبه مواظبت نماید، پروردگار از باب ، انواری به عنوان طلایع بر او ظاهر می گرداند و آنها به صورت های رنگارنگ نمایان می شوند و پنهان می گردند. اینان، از قبیل موجودات برزخیه هستند. چون مراقبه دقیق تر گردد، هنگام خروج از عالم برزخ، مشاهدات سالک قوی تر شده، می تواند نفس خود را شبیه به صورت مادی مشاهده نماید و به عبارت روشن تر، گاهی متوجه میشود که خودش در برابر خودش ایستاده. این مرحله ابتدایی تجرد است. ⚡️مرحوم استاد قاضی می فرمودند: روزی از اطاق بیرون آمده، در دالان خانه دیدم خودم در کناری ساکت و صامت ایستاده ام. با دقت تمام تری به صورت مثالی خود نگاه کردم. دیدم در صورت، خالی دارم. چون به آینه نظر کردم، آن خال را یافتم و تا آن وقت، آن را ندیده بودم.» 📚ثمرات حیات، ج1ص33 @almorsalaat
💠مراقبه از لوازم حتمیه سیر و سلوک 🔰علامه طباطبایی ♨️مراقبه، عبارت از این است که در جمیع احوال متوجه خود باشد تا به آنچه عازم شده و عهد کرده، تخلف ننماید. مراقبه، معنای عامی است که به اعتبار احوال سالک تفاوت می کند؛ در ابتدا اجتناب از هر چیزی است که در مسائل مربوط به دین یا دنیا و آخرت او تأثیر مثبت ندارد و به عبارت دیگر، لازم است از مالایعنی (هر امر بیهوده) اجتناب نماید و کم کم این مراقبه شدت پیدا می کند تا آنکه گاهی به خود است و گاهی به حقیقت نفس و گاهی بالاتر؛ ولی باید این را دانست که مراقبه، از لوازم حتمیه سیر و سلوک است. 📚ثمرات حیات ج1 ص47 @almorsalaat
♨️ مراتب 🔰علامه طباطبایی ✅مراقبه، سه مرتبه دارد: آنکه سالک کارهای خود را برای رضای خدا انجام دهد و از لغو نیز کناره گیرد. اینکه چون از مرحله اول، حضور و مرتبه ای برایش پیدا شد خود را در تمام افعال نزد خدا حاضر ببیند. اینکه چون قدری [در این مرحله] قوی تر شد، خدا را ناظر اعمال و کردار خود بداند؛ نه چون شخصی که ناظر است؛ بلکه به این نحو که: "داخل فی الاشیاء لابالممازجه و خارج عن الاشیاء لا بالمزایله". به این مرتبه و به اعتبار حضور حق در نزد سالک، «ذکر» گفته می شود. آیات نیز ناظر به این معنای از ذکر است؛ نه ذكر لفظی. ويكون هذا الحال مربيا لصاحبها. تا به جایی می رسد که هیچ امری از او بی ذکر و یاد خدا صادر نمی شود، بلکه اگر سالک آنی از آنات عمر از حق غفلت کند، آن را منافی با ذکر می داند. کم کم با انجام عبادات، شعله آن برافروخته تر می شود تا آنکه گاه منجذب گشته و تمام کارهای خود را از دست می دهد؛ اما این حال، كالبرق الخاطف می باشد و می گذرد. 📚ثمرات حیات ج1ص54 @almorsalaat
علامه طباطبائی - بالاترین نصیحت اسلام.mp3
2.24M
📌بالاترین نصیحت اسلام این است که خدا را فراموش نکنید. 🔰علامه طباطبایی 🔅پند و اندرزی که برای بنده و جنابعالی و همه دوستان ما لازم است و هیچ مسامحه ای در آن نباید کرد، این است که "خدا را نباید فراموش کرد" و برای همه لازم است که این حقیقت را انجام بدهند و همیشه مدنظرشان باشد. در خواب، در بیداری، در همه حال و در هر حالی که فرض بشود، این معنا در نظرشان باشد که "خدا را نباید فراموش کرد" و اسلام هم بالاتر از این نصیحت ندارد. @almorsalaat
المرسلات
📌بالاترین نصیحت اسلام این است که خدا را فراموش نکنید. 🔰علامه طباطبایی 🔅پند و اندرزی که برای بنده و
این ملاکی را که علامه در این بیان می کنند در عین اینکه در ظاهر ساده است و به نظر می رسد مسئله واضحی است، اما تمام و سلوکی و عرفانی ایشان همین و خداست. به عبارتی میتوان گفت ایشان تمام آثار خود از جمله را برای تبیین این مسئله نوشته اند. محسن ابراهیمی @almorsalaat
♨️ تو خود حجاب خودی 🔰علامه طباطبایی 🔹اما حجابه تعالى أي احتجابه عن خلقه فقد قال تعالى:{فَلا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَ لا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ} و حياة كل أحد في الدنيا وجوده الدنيوي بلواحقها و غرورها بجعلها الإنسان مشغولا بنفسها و قد قال تعالى:{وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ‌} و قال سبحانه:{وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا مَتاعُ الْغُرُورِ} الآيات، و اللعب هو الاشتغال بفعل لغاية خيالية لا حقيقية له في الخارج، و اللهو ما يصرف عن غيره و يشغل اللاهي بنفسه، فدل على أن الحياة الدنيوية و هو الوجود الدنيوي إنما هو خيال يصرف الإنسان عن غيره و هو الحقيقة التي هي الحياة الأخروية و قد بين ذلك و أشير إليه في آيات كثيرة. 🔹و أكثر المؤمنين و إن كانوا يشاركون كون هؤلاء في المحجوبية عنه تعالى إلّا أنّه تعالى وعدهم وعدا حسنا بكشف الحجاب بالستر على ذنوبهم فقال تعالى:{إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَرِيمٍ إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتى‌} الآية. فهذا هو الحجاب عن الله سبحانه و هو نفس وجود الإنسان. 🔹فقد تبين من جميع ذلك أن نفس وجود الخلق حجاب لهم عن الحق سبحانه فلا حجاب بينه و بينهم إلّا أنفسهم و هذا هو المتحصل عن الأخبار. 📚الرسائل التوحيدية، ص: 113 (با تلخیص) @almorsalaat
♨️ مراتب 🔰علامه طباطبایی ✅مراقبه، سه مرتبه دارد: آنکه سالک کارهای خود را برای رضای خدا انجام دهد و از لغو نیز کناره گیرد. اینکه چون از مرحله اول، حضور و مرتبه ای برایش پیدا شد خود را در تمام افعال نزد خدا حاضر ببیند. اینکه چون قدری [در این مرحله] قوی تر شد، خدا را ناظر اعمال و کردار خود بداند؛ نه چون شخصی که ناظر است؛ بلکه به این نحو که: "داخل فی الاشیاء لابالممازجه و خارج عن الاشیاء لا بالمزایله". به این مرتبه و به اعتبار حضور حق در نزد سالک، «ذکر» گفته می شود. آیات نیز ناظر به این معنای از ذکر است؛ نه ذكر لفظی. ويكون هذا الحال مربيا لصاحبها. تا به جایی می رسد که هیچ امری از او بی ذکر و یاد خدا صادر نمی شود، بلکه اگر سالک آنی از آنات عمر از حق غفلت کند، آن را منافی با ذکر می داند. کم کم با انجام عبادات، شعله آن برافروخته تر می شود تا آنکه گاه منجذب گشته و تمام کارهای خود را از دست می دهد؛ اما این حال، كالبرق الخاطف می باشد و می گذرد. 📚ثمرات حیات ج1ص54 @almorsalaat
: 🔹 اى عزيزان من! و را در تمام اعمال و گفتار و كردارتان بايد داشته باشيد، نه سال و ماهى يك مرتبه؛ بلكه شبانه روزى يك مرتبه، اگر نگوئيم ساعتى يك مرتبه محاسبه و هر آنى مراقبه لازم است. 🔹اگر نفس را آزاد گذاشتيد و مراقب آن نبوديد و محاسبه اعمال نكرديد و دوش به دوش غفلت عمر را گذرانديد، از سوء خاتمه بترسيد. 🌐ندای سعادت @almorsalaat
♨️| قدمهای معرفت از نگاه علامه: مشارطه، مراقبه و محاسبه 🔹هنگامی از علّامه طباطبایی(ره)، در مورد قدمهای معرفت سؤال شد، ایشان سه سفارش اکید داشتند: مشارطه، مراقبه و محاسبه. 🔹می فرمود انسان باید در اولین ساعات روز، آنچنان به خود آمادگی دهد که بتواند همواره از تهاجم شیطان و اوهام نفسانی خود محفوظ بماند. او باید با خود چنین شرط کند که امروز یکی از روزهای زندگی توست که سپری می شود؛ در این روز باید چنان مراقبت کنی که خلاف رضای خدا از تو سر نزند و باید تصمیم قاطع بگیری که عمل ناهنجاری انجام ندهی. 🔹پس از این تصمیم اوّلی در ابتدای روز، باید در تمام طول روز مراقب شرط خود باشد تا بتواند آن را با موفّقیّت به انجام برساند. مرحوم علّامه می فرمودند: مراقبه از باب مفاعله است که همیشه بین دو فردی که مقابل هم هستند، صورت می پذیرد؛یعنی خدا مراقب شماست و شما هم باید مراقب خدا باشید و مطابق رضای او کاری کنید. 🔹پس از طّی این دو مرحله،نوبت به حسابرسی می رسد که سومین مرحله است؛ بدان معنا که در آخرین ساعات، به فکر بنشیند و تمامی حرکات و فعالیتهای روزانه خود را مورد دقّت و حسابرسی قرار دهد، لحظه لحظۀ آن را از نظر بگذراند و از خودش بپرسد و ببیند در مقابل سرمایه ای که امروز از کف داده است، چه به دست آورده است. در این مرحله، شخص باید رفتن، آمدن، نشستن، خوردن، گفتن، نوشتن، برخوردها و خلاصه همۀ حرکات خود را زیر ذره بین قرار دهد و خوب و بد آنها را از هم جدا کند. هرجا خلافی از او سر زد، استغفار نماید و تصمیم بر جبران بگیرد و هر موفقیتی که شامل حالش شده است، خدا را در مقابل آن نعمت سپاس گوید. 🔹علامه(ره) می فرمود: کسی که زندگی خود را به این حال ادامه دهد، به زودی از کمالات فراوانی برخوردار خواهد شد که موفقیت او را در کمتر کسی می توان یافت و برتری روحی او، قابل مقایسه با هیچ یک از سایر مردم عادی که شب و روز خود را بی حساب و کتاب می گذرانند نخواهد بود. 📚آیة الله ممدوحی، انسان و جهان در شناخت مکتب اسلام ص84 @almorsalaat
⁉️مقرب‌ترین عمل از اعمال ماه صیام که سالک را به مقصد نائل می‌سازد و انقطاع از عالم طبع برای او حاصل می‌شود، چیست؟ ✅پاسخ علامه‌طباطبایی را بخوانید👆 📚ثمرات حیات ج۱ ص۲۰۷ @almorsalaat
⭕️| تا انسان در میان نیاید، مقامات انسانی برای او محقق نمی شود، اما این بدان معنا نیست که شود؛ 🔹تلميذ [آیت الله پهلوانی (ره)]: در خصوص سخن ابوالحسین (حیّان) سؤال شد که می گوید: "الإكثار من الوحدة حيله الصديقين" 🔸استاد [علامه طباطبایی (ره)]: صديقان، کسانی هستند که ظاهر و باطن و قول و عملشان یکی باشد. اینان برای حفظ این منزلت، تنهایی و انزوایشان بیش از اختلاط و آمیزش است؛ زیرا در اختلاط تعارفات معمولی که بیشترش از حقیقت گویی دور است، وجود دارد. 🔹عرض شد: بعضي می گویند تا انسان در میان جامعه نیاید، نمی توان گفت آن مقامات از وی به حقیقت پیوسته یا خیر. 🔸[علامه طباطبایی (ره)] فرمودند: چنین است؛ اما این بدان معنا نیست که فرش هر مجلس شود؛ بلکه شرکت در جامعه باید به ، آن هم با باشد. از این جهت است که عوام، ایشان را مجانین و ایشان مردم را شیطان به حساب می آورند. 📚ثمرات حیات ج۱ ص۲۴۰ @almorsalaat
🌀| فهو من أبده البديهيات 🔹«وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ‌» و الآية من غرر الآيات القرآنية تفسّر معنى معرفة الله فإن قوله: «وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ‌» يُنبئ أنه تعالى هو الحق لا سترة عليه بوجه من الوجوه و لا على تقدير من التقادير فهو من أبده البديهيات التي لا يتعلق بها جهل لكن البديهي ربما يغفل عنه 🔹فالعلم به تعالى هو ارتفاع الغفلة عنه الذي ربما يعبر عنه بالعلم، و هذا هو الذي يبدو لهم يوم القيامة فيعلمون أن الله هو الحق المبين.  🔹و إلى مثله يشير قوله تعالى: «لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ» (ق: 22)  📚علامه طباطبایی، تفسیر المیزان ج۱۵ ص۹۵ @almorsalaat
❄️هيچ كارى براى انسان مهمتر از درست ساختن خودش نبوده و نيست ✅هيچ كارى براى انسان مهمتر از درست ساختن خودش نبوده و نيست و هيچ عمل در قدر و قيمت بدان نمى رسد. و به مبناى رصين و فتواى قويم برهان و قرآن، علم و عمل، انسان سازند. قرآن عين برهان است و عقل و نقل معاضد يكديگرند و هر دو در اين حكم محكم متفق اند. اگر انسان من حيث هو انسان بايد خودش را بسازد چاره اى جز تحصيل علم نافع و عمل صالح ندارد، و چون علم و عمل انسان سازند، هر يك از ما بايد مراقب و مواظب خود بوده باشد كه چگونه دارد در شب و روز خود را مى سازد. 📚علامه حسن زاده آملی، ولایت تکوینی ص8 @almorsalaat
وَ أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَیْکَ قَرِیبُ الْمَسَافَةِ وَ أَنَّکَ لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ اِلّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَکَ @almorsalaat
♨️مراقب دوست باش! شايد كه نگاهى كند آگاه نباشيم. ✅اى عزيز برادر! آن قدر بدان كه پس از شناسايى حق، كما هو حقّه، آن بينى كه از ديده‏ها پنهان است، و آن شنوى كه گوش‏ها از آن كر است، و آن دانى كه قلوب تفقّه آن را نمى‏‌نمايد، ولى يك قدرى رياضت مى‏‌خواهد وَ مِنْ اهِمِّ الرّياضات- ابتدائاً- ترك محرّمات و فعل واجبات، و پس از آن، مراقب اعمال و كردار بودن در شب و روز، و پس از آن، مراقب دوست بودن، شايد كه نگاهى كند آگاه نباشيم و از هوا و هوس‏ها كناره گرفتن؛ زيرا خداپرستى، با هوا پرستى، سازش ندارد و چون اين رياضات به خود تحمل كنى و در امتحانات ثابت قدم باشى، اميد است كه درى به رويت باز كنند كه تمام عالم و من فيها را در وراى آن مشاهده كنى، با گفتن، كار درست نمى‏‌شود والّا سخن بسيار است و شيرين، چون آن در باز نشود، هزاران حرف و گفتار، چون صداى بال مگسى است كه از كنار گوش انسان بگذرد. 📚آیت الله شیخ علی پهلوانی، رسائل عرفانی، نامه 12 @almorsalaat
🌀انسان باید در این مسیر انسانیت و کسب معارف اهل باشد و تا به مراقبه نرسد، فایده ای ندارد. 📚آیت الله بهجت، گوهرهای حکیمانه ص۳۵ @almorsalaat
🌐همیشه انسان باید حالش حال مراقبه باشد/ فَانَّ النّاقِدَ بَصيرٌ بَصير 🔰 شهید مطهری ✅برخي افراد که چند روز قبل از فوت مرحوم آقاي بروجردي (رضوان اللَّه عليه) خدمت ايشان بودند گفتند: خيلي ايشان را ناراحت ديديم و ايشان گفتند که خلاصه عمر ما گذشت و ما رفتيم و نتوانستيم خيري براي خودمان پيش بفرستيم، عملي انجام بدهيم. يکي از کساني که آنجا نشسته بود، گفت: آقا، شما ديگر چرا؟! ما بدبختها بايد اين حرفها را بزنيم، شما الحمدللَّه اين همه آثار خير از خودتان باقي گذاشتيد، اين همه شاگرد تربيت کرديد، اين همه آثار کتبي از خودتان به يادگار گذاشتيد، مسجدِ به اين عظمت ساختيد، مدرسه‌ها ساختيد. وقتي اين را گفت، ايشان يک جمله فرمود که حديث است: خَلِّصِ الْعَمَلَ فَانَّ النّاقِدَ بَصيرٌ بَصيرٌ. چه مي‌گويي؟! عمل را بايد خالص انجام داد. نقّادِ آگاهِ آگاهي آنجا هست. تو خيال کرده‌اي اينها که در منطق مردم به اين شکل هست، حتماً در پيشگاه الهي هم همين جور است؟!.انَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما تَعْمَلونَ. ✅اينجاست که علماي اخلاق اسلامي با الهام از اين آيه مسئله‌اي را مطرح مي‌کنند که مي‌گويند امّ المسائل اخلاق است، مادر همه مسائل اخلاقي است و آن « » است. مراقبه يعني با خود معامله يک شريکي را بکن که به او اطمينان نداري و هميشه بايد مواظبش باشي، مثل يک بازرسي که در اداره است؛ يعني خودت را به منزله يک اداره تلقي کن و خودت را به منزله بازرس اين اداره [تلقي نما] که تمام جزئيات را بايد بازرسي و مراقبت کني. مراقبه چيزي است که هميشه بايد همراه انسان باشد، يعني هميشه انسان بايد حالش حال مراقبه باشد. 📚تعلیم و تربیت در اسلام ص۲۴۹ 🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد👇 https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b
✅خواجه نصیرالدین طوسی، آن‏چنان كارش را تنظيم كرده بود كه همه كارها برايش يا واجب مى‏شد يا مستحب. ▫️... درجه بالاتر اين است كه انسان خودش را از گناهان صغيره هم حفظ و نگهدارى كند. بالاتر اينكه از مكروهات هم خود را نگهدارى كند، يعنى طورى خودش را نگهدارى مى‏كند كه هيچ‏وقت مكروهى هم بجا نمى‏آورد. البته اين بدون تنظيم كردن زندگى به دست نمى‏آيد؛ يعنى انسان طورى عمل مى‏كند كه هميشه هرچه عمل كند يا واجب است يا مستحب يا مباح، و حتى مباح هم ممكن است نباشد؛ ▫️كه مى‏گويد من يازده سال با خواجه زندگى كردم، يك مباح از او نديدم. نه اينكه يك آدم دورى‏گزين از همه چيز بود، بلكه آن‏چنان كارش را تنظيم كرده بود كه همه كارها برايش يا واجب مى‏شد يا مستحب. اگر مى‏خوابيد آن خواب برايش مباح نبود، حتماً مستحب بود، چون در وقتى مى‏ خوابيد كه به خواب نياز داشت. اگر غذا مى‏خورد، آن غذا را وقتى مى‏خورد و آن‏چنان مى‏خورد كه آن غذا را بايد مى‏خورد، خوردنش بر او واجب يا حد اقل مستحب بود؛ و لباس كه مى‏پوشيد و حرف كه مى‏زد [همين‏طور.] يك كلمه حرفش حساب داشت. حرفى كه هيچ اثر نداشت نمى‏ گفت. پس او حرف مباح نداشت؛ حرفى كه مى‏گفت يا واجب بود يا مستحب. ♨️البته از اين، اين است كه انسان تقوا داشته باشد حتى از غير خدا، تقوا داشته باشد از توجه به غير خدا، تقوا داشته باشد از . اينها همه مراتب تقواست. اين است كه در قرآن مراتب [براى تقوا] ذكر شده است. 📚شهید مطهری، آشنایی با قرآن، ج ۶، ص: ۱۷۷ @almorsalaat
🌐مسلک عرفانی علامه طباطبایی (ره) 🔰علامه طهرانی (ره) 🔅مسلك عرفانى استاد، مسلك استاد بى ‏عديلشان مرحوم آية الحقّ سيّد العارفين حاجّ ميرزا على آقاى قاضى؛ و ايشان در روش تربيت مسلك استادشان آقاى سيّد احمد كربلائى طهرانى؛ و ايشان نيز مسلك استاد خود را مرحوم آية الحقّ آخوند ملا حسينقلى در جزينى همدانى رضوان الله عليهم اجمعين را داشته‏ اند كه همان بوده است؛ كه ملازم با معرفت ربّ بوده؛ و بر اين اصل روايات بسيارى دلالت دارد. 🔅و آن بعد از عبور از عالم مثال و صورت؛ و بعد از عبور از عالم نفس خواهد بود كه عند الفناء عن النّفس بمراتبها يحصل البقاء بالرّبّ؛ و تجلّى سلطان معرفت وقتى خواهد بود كه از آثار نفسانيّه در سالك هيچ باقى نمانده باشد. 🔅و از شرائط مهمّ حصول اين معنى است كه در هر مرحله از مراحل، و در هر منزله از منازل بايد بتمام معنى‏ الكلمه حفظ آداب و شرائط آن مرحله و منزل را نمود؛ و الّا بجاى آوردن عبادات و اعمال لازم، بدون حكم دوا خوردن مريض با عدم پرهيز و استعمال غذاهاى مضرّ است كه مفيد فايده نخواهد شد. 🔅و كليّات كه بر حسب منازل مختلف، جزئيّات آن متفاوت است، در پنج چيز خلاصه مى‏ شود: 🌿صمت و جوع و سهر و عزلت و ذكرى بدوام 🌿ناتمامان جهان را كند اين پنج تمام‏ 🔅مرحوم استاد بدو نفر از علماء اسلام بسيار ارج مى‏ نهادند و مقام و منزلت آنان را به عظمت ياد مى‏ كردند: 1⃣اوّل سيّد اجلّ علىّ بن طاوس اعلى اللّه تعالى مقامه الشّريف؛ و به كتاب اقبال او اهميّت مى‏دادند و او را سيّد اهل المراقبه مى ‏خواندند. 2⃣دوّم سيّد مهدىّ بحر العلوم اعلى اللّه تعالى مقامه و از كيفيّت زندگى و سلوك علمىّ و عملىّ و مراقبات او بسيار تحسين مى ‏نمودند؛ 🔅و تشرّف او و سيّد بن طاوس را به خدمت حضرت امام زمان ارواحنا فداه كرارا و مرارا نقل مى‏ نمودند؛ و نسبت به نداشتن هواى نفس، و مجاهدات آنان در راه وصول بمقصود، و كيفيّت زندگى و سعى و اهتمام‏ در تحصيل مرضات خداى تعالى، معجب بوده و با ديده ابّهت و تجليل و تكريم مى‏ نگريستند. 🔅رساله سير و سلوك منسوب به سيّد بحر العلوم را اهميّت مى‏ دادند؛ و بخواندن آن توصيه مى ‏نمودند؛ و خودشان چندين دوره از آن را براى رفقاى خصوصى از طلّاب شوريده و وارسته از طالبان حقّ و لقاء الله با شرح و بسطى نسبتا مفصّل بيان مى ‏فرمودند. 📚 مهرتابان @almorsalaat
💠 کمال مطلوب انسان لقاءالله و راه آن، مراقبه و کشیک نفس کشیدن است. 🔰علامه حسن زاده آملی ┄┅┅═❅❅❄❅❅═┅┅┄ ◽️انسان كارى مهمتر از خودسازى ندارد و ساختن هر چيز را مايه به حسب آن چيز لازم است مثلا ديوار را سنگ و گل بايد و انسان را علم و عمل. انسان تا به لقاء اللّه نرسيده است به كمال مطلوبش نائل نشده است و لقاء اللّه به معنى اتصاف انسان باوصاف الهى و تخلق او به اخلاقى ربوبى است. ◽️در توحيد بايد مراقبت را تقويت كرد. مراقبت تخم سعادت است كه در مزرع دل كاشته مى ‏شود و ساير آداب و اعمال پروراندن آنست. مراقبت كشيك نفس كشيدن و همواره در حضور بودن است. حديث نفس مزاحم با مراقبت است، اين سخن دل‏نشين امام صادق عليه السّلام را بايد بر دل نشاند: القلب حرم اللّه فلا تسكن فى حرم اللّه غير اللّه، حافظ به اين حديث در اين بيت نظر دارد: ◽️پاسبان حرم دل شده ‏ام شب همه شب ◽️تا در اين پرده جز انديشه او نگذارم‏ ◽️ناگفته نماند كه بدن تور شكار و سوارى راهوار ماست، مبادا با او چنان كنيم كه نه به كار شكار آيد و نه تواند سوار را بجايى برساند، ره چنان رو كه رهروان رفتند، كسى به ما نگفت كه شب و روز را با يك دانه خرما بسر ببريم، در حد اعتدال بدن نياز به تعيش دارد كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا، انسان كامل آن كسى است كه حق هر ذى حق را اداء مى‏ كند. ◽️مراقبت را حفظ بفرماييد يعنى در همه حال مواظب خود بوده باشيد كه در نزد حقيقت همه موجودات بسر مى‏ برى. مى ‏دانيد كه همنشين مؤثّر است، مصاحبت اثر دارد، خوپذير است نفس انسانى، كسانى ‏كه در مصاحبت با ملكوت عالم بسر مى ‏برند كم‏ كم ملكوتى مى‏ شوند. آن سعادتمندى كه چنين معاشرت و مصاحبت را به راستى در نهانخانه سرّ و ذات خود با اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ به دست آورده است مترنم به اين ترانه است: ◽️گر بشكافند سراپاى من ◽️جز تو نيابند در اعضاى من‏ ◽️اينچنين كس پيوسته در ذكر و فكر و عشق و شوق و سوزوگداز و رازونياز است و به قول خواجه حافظ: ◽️مرا مگوى كه خاموش باش و دم در كش ◽️كه مرغ را نتوان گفت در چمن خاموش‏ ◽️چنين كسى را هيچ كارى از حضور باز نمى ‏دارد رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ. باز از امام صادق عليه السّلام است كه: العارف شخصه مع الخلق و قلبه مع اللّه تعالى. شيخ اجل سعدى به اين حديث گرانقدر در اين بيت نظر دارد: ◽️هرگز وجود حاضر و غائب شنيده‏ اى ◽️من در ميان جمع و دلم جاى ديگر است‏ ◽️آقاى من همچنان كه طلب مجهول مطلق محال است، خطاب به مجهول مطلق نيز چنين است، هر يك از ما شأنى و جدولى از درياى بيكران حقيقت دار هستى مى ‏باشيم و از اين جدول با او در ارتباطيم، البته: ◽️ارتباطى بى ‏تكيّف بى‏ قياس ◽️هست ربّ النّاس را با جان ناس‏ و از اين كانال او را خطاب مى ‏كنيم. غرضم از اين نكته اين است كه هرچه عائد ما مى ‏شود از كانال وجود خودمان است اين خيال رهزن ما نشود كه از خارج ما چيزى عائد ما مى ‏گردد. 📚نامه‏ ها برنامه‏ ها، ص: 240 @almorsalaat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔈🔈 💠توصیه های کاربردی برای حل مشکل 🔰استاد علی فرحانی 💢تفاوت ، لطف مراقبه و حسن مراقبه 💢 صحیح محاسبه در برنامه ریزی علمی و غیر علمی 💢 انسان را به مراقبه می کشاند @almorsalaat
🔰رساله نور وحدت 🔰همراه با تعلیقه علامه طباطبایی 🌀عارف بزرگوار، مرحوم آیت الله شیخ علی آقا پهلوانی ( سعادت پرور) قدس سره: 🌀مرحوم استاد، علامه طباطبایی رضوان الله تعالی علیه برای سالکین متوسط عنایت زیادی داشتند که «» خوانده شود و آنان را بیشتر متوجه فکر در وحدت بکنند. 🌀از استاد سوال شد که چه احتیاج است به فکر در وحدت کردن؟ همان اعمال شرعیه، خود، شخص را به مقصد می رساند. 🌀استاد فرمودند: 🌀فکر در وحدت، یعنی و توجه به حق. اعمال شرعیه بدون آن منتج نیست؛ یک عمر کسی خدا را کنار قرار دهد و خود را کنار، و عبادت حق کند؛ این جز بُعد چیزی نتیجه نمی دهد؛ باید مراقبه و به آن طوری که شایسته ی اوست باشد تا نتیجه بخش باشد. ♨️لینک دانلود رساله نور وحدت👇👇👇 https://eitaa.com/palmorsalaat/174 https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b
🌀انسان باید در این مسیر انسانیت و کسب معارف اهل باشد و تا به مراقبه نرسد، فایده ای ندارد. 📚آیت الله بهجت، گوهرهای حکیمانه ص۳۵ @almorsalaat
🌀| فهو من أبده البديهيات 🔹«وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ‌» و الآية من غرر الآيات القرآنية تفسّر معنى معرفة الله فإن قوله: «وَ يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ‌» يُنبئ أنه تعالى هو الحق لا سترة عليه بوجه من الوجوه و لا على تقدير من التقادير فهو من أبده البديهيات التي لا يتعلق بها جهل لكن البديهي ربما يغفل عنه 🔹فالعلم به تعالى هو ارتفاع الغفلة عنه الذي ربما يعبر عنه بالعلم، و هذا هو الذي يبدو لهم يوم القيامة فيعلمون أن الله هو الحق المبين.  🔹و إلى مثله يشير قوله تعالى: «لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ» (ق: 22)  📚علامه طباطبایی، تفسیر المیزان ج۱۵ ص۹۵ 🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b