شعری برای امام حسن علیه السلام که چشمان وصال شیرازی را شفا داد
میرزا محمّد شفیع شیرازی متخلص به وصال شیرازی متوفّی سال 1262 هـ. ق در شیراز از بزرگان شعرا و ادبا و عرفای عصر فتحعلی شاه قاجار بود. علاوه بر مراتب علمی، به تمام خطوط هفت گانه (نسخ، نستعلیق، ثلث، رقایم، ریحان، تعلیق، و شکسته) مهارتی به سزا داشته و کتابهای فراوانی نیز با خطوط مختلف نگاشته است. از جمله، اینکه 67 قرآن به خط زیبای خود نوشته است.
بر اثر نوشتن زیاد چشمش آب می آورد و به پزشک مراجعه می کند، دکتر می گوید: من چشمت را درمان می کنم، به شرطی که دیگر با او نخوانی و خط ننویسی. پس از معالجه و بهبودی چشم، دوباره شروع به خواندن و نوشتن می کند تا این که به کلّی نابینا می شود. سرانجام با حالت اضطرار متوسل به حضرت محمّد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) و آل او (صلواتالله علیهم) می شود.
شبی در عالم رؤیا پیغمبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم ) را در خواب می بیند، حضرت به او می فرماید: چرا در مصائب حسین(و حسن) مرثیه نمی گویی تا خدای متعال چشمانت را شفاء دهد. در همان حال حضرت فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) حاضر گردیده می فرماید: وصال! اگر شعر مصیبت گفتی اوّل از حسنم شروع کن؛ زیرا او خیلی مظلوم است.
صبح آن روز وصال شروع کرد در خانه قدم زدن و دست به دیوار گرفتن و این شعر را سرودن:
از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد
آن طشت راز خون جگر باغ لاله کرد
نیمه دوّم شعر را که گفت، ناگهان چشمانش روشن و بینا شد. آن گاه اضافه کرد:
خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت
دل را تهی زخون دل چند ساله کرد
نبود عجب که خون جگر گر شدش بجام
عمریش روزگار همین در پیاله کرد
نتوان نوشت قصه درد و مصیبتش
ور می توان ز غصه هزاران رساله کرد
زینب درید معجر و آه از جگر کشید
کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد
هر خواهری که بود روان کرد سیل خون
هر دختری که بود پریشان کُلاله کرد
یا رب به اهل بیت ندانم چه سان گذشت
آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت
🌷 امام هادی (علیه السلام) فرمودند :
✍ ألنّاسُ فِی الدُّنیا بِالأموالِ، وَ فِی الآخِرَةِ بِالأعمَالِ.
👌 جایگاه مردم در دنیا به «اموال» است و در آخرت به «اعمال».
📙 اعلام الدین ، ص 315
آیات بامداد جمعه :
#قرآن
.
سوره زخرف : وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً وَ سُرُراً عَلَيْها يَتَّكِؤُنَ «34»
.
و براى خانه هايشان ( کافرین ) دربهاى متعدّد و تختهايى كه بر آنها تكيه زنند (قرار مىداديم) !
سوره زخرف : وَ زُخْرُفاً
وَ إِنْ كُلُّ ذلِكَ لَمَّا مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا
وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ «35»
.
و هر گونه زينتى (براى آنان فراهم مىكرديم) !
ولى اينها همه جز وسيله كاميابى زندگى #دنيا نيست،
در حالى كه آخرت نزد پروردگارت مخصوص اهل تقواست.
.
پيامها:
1- در ديد كفّار ارزش به #زينت و زيور
و در ديد متّقين، ارزش به سعادت اخروى است.
وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْواباً ... وَ الْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ
2- متّقين به جاى آنكه در فكر زينت و زيور خانه هاى خود در دنيا باشند، در فكر آخرتند
كه همه اينها را خداوند خود فراهم كرده است. لِمَنْ يَكْفُرُ بِالرَّحْمنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِنْ فِضَّةٍ ... وَ زُخْرُفاً ... وَ الْآخِرَةُ ... لِلْمُتَّقِينَ
3- جوار پروردگار و فيض حضور با هيچ چيز قابل مقايسه نيست. «عِنْدَ رَبِّكَ»
امام حسین(علیه السلام):
من عاشق نمازم.
إِنّی قد کنت أَحِبُّ الصَّلاةَ.
❄️
آیت الله تالهی(ره)
🔹️دوری كنید، دوری كنید، دوری كنید از چهار چیز:
1- زیاد صحبت كردن
2- زیاد خوردن
3- زیاد خوابیدن
4- و زیاد معاشرت كردن با افرادی كه در خواب غفلتند.
و بر تو باد كه این امور را تبدیل و منقلب كنی به ذكر خدایی كه ملك است و قدوس است و عزتمند حكیم».
🔹️بدان که هر عملی نفعش بیشتر باشد ، توجه شیطان به ابطال آن عمل زیاد تر خواهد بود.
یک روز در یکی از قرارگاه ها، صیاد از من پرسید: «فلانی! میزان شرکت رزمنده ها در نماز جماعت به چه صورت است؟»
گفتم: «اکثر رزمنده ها در نماز جماعت ظهر و عصر و مغرب و عشاء شرکت می کنند، ولی تعداد شرکت کنندگان در نماز جماعت صبح کم است.» ایشان گفت: «به همه اعلام کن که فردا قبل از اذان صبح در حسینیه حاضر باشند.» و من این کار را کردم.
صبح همه در حسینیه حاضر شدند و صیاد بلند شد و گفت: «برادران! شما به دستور من که یک سرباز کوچک جبهه اسلام هستم، قبل از اذان صبح در حسینیه حاضر شدید، ولی به امر خدا که هر روز صبح با صدای اذان، شما را به نماز جماعت می خواند، توجه نمی کنید!» این کار خیلی حاضران را تحت تاثیر قرار داد.
شهید_صیاد_شیرازی🌹
آیات بامداد شنبه :
#قرآن
.
سوره زخرف : وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ «36»
.
و هر كه از #ياد خداى رحمن روى گردان شود ، #شيطانى بر او مى گماريم كه همراه و دمساز وى گردد.
.
سوره زخرف : وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ «37»
.
و آنها (شياطين) مردم را از راه (حقّ) باز مى دارند ولى گمان مىكنند كه هدايت يافته اند.
.
نكته ها:
آيات قبل، سخن از كفّار و غرق شدن در ماديات بود، اين آيه يكى از آثار غوطه ور شدن در زر و زيور را بيان مى كند.
«يَعْشُ» از «عشو» به معناى آفتى در #چشم است كه سبب ضعف ديد مىگردد.
اين كلمه هرگاه با حرف «عن» همراه باشد به معناى اعراض كردن است.
سياست شيطان #گام به گام است: «خُطُواتِ» :
مرحله اول القاى وسوسه است. «فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ»
در مرحله دوم تماس مىگيرد. «مَسَّهُمْ طائِفٌ»
مرحله سوم در قلب فرو مىرود. «فِي صُدُورِ النَّاسِ»
مرحله چهارم در روح مىماند. «فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ»
مرحله پنجم انسان را عضو حزب خود قرار مىدهد. «حِزْبُ الشَّيْطانِ»
مرحله ششم سرپرست انسان مىشود. «وَ مَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطانَ وَلِيًّا»
مرحله هفتم انسان خود يك شيطان مىشود. شَياطِينَ الْإِنْسِ وَ ...
امام على عليه السلام در نهج البلاغه مىفرمايد:
#شيطان در روح انسان تخم گذارى مىكند. «فباض و فرخ فى صدورهم»
شيطانِ همراه، ممكن است از دوستان ناباب يا همسر و فرزند يا شريك فاسد باشد. به همين دليل كلمه شيطان نكره ذكر شده است تا شامل هر نوع شيطانى شود.
نماز، ذكر رحمن است، «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي» قرآن، ذكر رحمن است، «نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ» پس هر كس از نماز و قرآن اعراض كند دچار سلطه شيطان همراه مىشود.
«فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ»
پيامها:
1- سلطه شيطان در اثر اعمال خود ماست. وَ مَنْ يَعْشُ ... نُقَيِّضْ
2- دل يا جاى رحمن است يا شيطان. «وَ مَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطاناً»
3- #كيفر روى گردانى از سرچشمه رحمت، بندگى شيطان سلطه گر است. «فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ»
4- تلاش شيطان براى بازداشتنن انسان از راه حقّ جدّى است. «إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ»
5- بدتر از انحراف عملى، انحراف فكرى است. «يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ»