eitaa logo
مسجدالرسول(ص) میدان راهنمایی
150 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
321 ویدیو
2 فایل
این کانال بمنظور اطلاع رسانی کلیه فعالیتهای فرهنگی ، تربیتی ،آموزشی ،اردویی و .. مسجدالرسول(ص) تشکیل گردیده است. یاعلی
مشاهده در ایتا
دانلود
آیه بامداد دوشنبه : . سوره شورى : لَهُ مَقالِيدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ «12» . آسمان‏ها و زمين براى اوست، براى هر كه بخواهد را توسعه مى‏دهد و يا تنگ مى‏گيرد، همانا او به هر چيز آگاه است (و توسعه و تضييق او بر اساس علم و حكمت است). . نكته ‏ها: «مَقالِيدُ» جمع « » به معناى كليد است. كليد وسيله بستن و باز كردن است و كسى كه كليد زمين و آسمان را دارد مى‏تواند رزق را باز كرده يا ببندد. كليدهاى هستى گاهى عوامل مادى است كه واسطه فيض مى‏شوند، نظير باران كه وسيله‏ زنده شدن خاك و زمين مى‏گردد، «فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ» گاهى نيز اسماى الهى است كه نمونه آن را در دعاى سمات مى‏خوانيم: اسئلك باسمك الذى اذا دعيت به على مغالق ابواب السماء للفتح بالرحمة انفتحت ... خداوندا! تو را به آن اسمى مى‏خوانم كه اگر بر درهاى بسته‏ى آسمان‏ها خوانده شود، با رحمت تو گشوده مى‏شود. توسعه يا تنگى رزق نشانه‏ى مهر يا قهر الهى نيست، زيرا قرآن مى‏فرمايد: «فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ بِها» سرمايه و فرزند كفّار سبب شگفتى تو نشود زيرا كه خداوند اراده كرده آنان را با همين امكانات در همين دنيا عذاب كند. اگر چه توسعه يا تنگى رزق و معيشت در دست خداست ليكن انسان نبايد از تلاش باز ايستد. قرآن فرمان مى‏دهد: «وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ» به سراغ فضل الهى برويد و براى كسب مال تلاش كنيد. . رزق هميشه مادّى نيست، چرا كه در دعا مى‏خوانيم: «اللهم ارزقنى توفیق الطاعة و بعد المعصية» خداوندا! بندگى خودت و دورى از گناه را روزى من كن. . قرآن كليدهاى توسعه را به ما آموخته و مى‏فرمايد: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ» اگر شكر كنيد، شما را با دادن روزى زياد مى‏كند. اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ‏ ... يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً از پروردگارتان استغفار كنيد، او براى شما باران مى‏فرستد. «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» هر كه نسبت به خدا پروا داشته باشد، او را از بن بست نجات داده و از راهى كه محاسبه نمى‏كند، روزى مى‏دهد. . پيام‏ها: 1- عوامل مؤثّر در هستى، تنها به دست خداست. «لَهُ مَقالِيدُ» 2- توسعه و تنگى رزق نيست، تحت فرمول های خداى حكيم است. يَبْسُطُ الرِّزْقَ‏ ... وَ يَقْدِرُ 3- توسعه‏ى رزق به زرنگى بستگى ندارد به دست خداست. «لِمَنْ يَشاءُ» 4- تقسيم رزق توسط خداوند، عالمانه است. «إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ»
آیه بامداد شنبه : . سوره احقاف‏ : وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى‏ والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ «15» . و ما انسان را سفارش كرديم كه به خود نيكى كند، مادرش او را با سختى كرد و با سختى به دنيا آورد و دوران حمل تا از گرفتنش سى ماه (به طول كشد)، تا آنگاه كه به رشد كامل رسد و چهل ساله شود، گويد: پروردگارا! مرا توفيق ده تا نعمتى را كه بر من و بر پدر و مادر من لطف كردى، كنم و عمل شايسته ‏اى انجام دهم كه تو آن را بپسندى و فرزندانم را براى من و شايسته گردان، همانا من به سوى تو بازگشته و از تسليم شدگانم. . نكته‏ ها: «كره» ( با ضمه ) به معناى سختى درونى و «كره» ( با فتحه ) ، سختى از بيرون است. «أَوْزِعْنِي» به معناى ايجاد علاقه و عشق براى انجام كارى است كه به آن توفيق الهى گويند. . به والدين، از جايگاه ويژه‏اى نزد خداوند برخوردار است. در قرآن، پنج بار كلمه‏ «وَصَّيْنَا» بكار رفته كه سه بار آن مربوط به والدين است ! در اين آيه به دوران جنينى و نوزادى انسان تا سن چهل سالگى اشاره شده و اين سنّ، اوج كمال جسمى انسان شمرده شده است. «بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً» پيام‏ها: 1- سفارش احسان به والدين، در طول تاريخ و تمام اديان بوده است. ( «وَصَّيْنَا» در قالب ماضى آمده است) 2- احسان به والدين، از حقوق انسانى است كه پدر و مادرى بر گردن فرزندشان دارند. «وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ» (نفرمود: «وصينا الذين آمنوا») 3- در احسان به والدين، مسلمان بودن آنان شرط نيست. «وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ» 4- استحكام بنياد خانواده و حفظ جايگاه والدين، مورد توجّه خاص خداوند است. «وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً» 5- نه تنها انفاق و امداد و احترام، بلكه هر نوع نيكى نسبت به والدين لازم است. ( «إِحْساناً» به صورت نكره آمده كه شامل هر نوع احسانى شود.) 6- احسان به والدين بايد پيوسته و برجسته باشد، نه به مقدار ضرورت و مقطعى. (تنوين در «إِحْساناً» نشانه‏ى عظمت و برجستگى است.) 7- توجّه به سفارش اكيد خداوند به زحمات گذشته والدين، احسان و خدمت كردن به آنان را عاشقانه و جدى‏تر مى‏كند. وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ‏ ... حَمَلَتْهُ أُمُّهُ‏ 8- كمال احسان به والدين، در آن است كه بى‏ واسطه انجام گيرد. «بِوالِدَيْهِ إِحْساناً» (حرف «ب» در «بِوالِدَيْهِ» نشانه آن است كه احسان به والدين با دست خود باشد.) 9- ياد رنج و زحمت‏هاى مادران، در برانگيختن عاطفه فرزندان مؤثّر است. حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً ... كُرْهاً ... 10- حق مادر بيش از پدر است. پس از كلمه «والدين»، سخن از رنجهاى مادر است. حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً ... 11- تمام دستورات و اوامر و نواهى دينى، دليل و فلسفه دارند. (گرچه دليل بعضى از آنها مانند احسان به والدين، بيان شده است). وَصَّيْنَا ... حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً ... 12- چهل سالگى قلّه توانمندى و رشد انسان است. «بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً» 13- شكر الهى، به استمداد و خداوند نياز دارد. «أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ» 14- بخشى از نعمت‏هاى انسان، به واسطه والدين و نياكان است. «أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى‏ والِدَيَّ» 15- بلوغ جسمى و كمال عقلى، بستر بلوغ معنوى است. بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قالَ رَبِ‏ ... 16- تشكّر فرزند از نعمت‏هايى كه خداوند به والدين او داده، وظيفه و نوعى احسان به والدين است. أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ‏ ... عَلى‏ والِدَيَ‏ 17- بهترين راه تشكر از نعمت‏هاى خداوند، انجام نيك است. أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ‏ ... أَعْمَلَ صالِحاً 18- ارزش عمل صالح به آن است كه و دائمى باشد. «أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً» (فعل مضارع «اعمل»، نشانه دوام و استمرار است) 19- عمل صالحى ارزشمند است كه خالصانه بوده و مورد قبول و رضاى خدا قرار گيرد. «أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ» 20- فرزند و نسل صالح، افتخارى براى والدين است. «أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي» 21- بهترين دعا آن است كه انسان، هم به والدين و هم به فرزندان توجّه داشته باشد. عَلى‏ والِدَيَ‏ ... أَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي‏ 22- در برابر ناسپاسى ‏هايى كه نسبت به خدا و والدين داشته ‏ايم، توبه و جبران‏ كنيم