آیه بامداد سه شنبه : #قرآن سوره شورى : شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‏ وَ عِيسى‏ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ «13» از (احكام) #دين آنچه را به نوح سفارش كرد، براى شما (نيز) مقرّر داشت و آنچه به سوى تو #وحى كرديم و آنچه ابراهيم و موسى و عيسى را بدان سفارش نموديم آن بود كه دين را به #پا داريد و در آن دچار #تفرقه نشويد، آنچه مردم را بدان دعوت مى‏كنى بر مشركان سنگين است. خداوند هر كه را بخواهد به سوى خويش بر مى‏گزيند و هر كه را به درگاه او رو آورد به سوى خويش هدايت مى‏كند. نكته‏ها: در اين آيه، نام هر پنج پيامبر اولوا العزم آمده است: نوح، ابراهيم، موسى، عيسى عليهم السلام و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله. محور دعوت انبيا يكى بوده است و همه آن بزرگواران مردم را به توحيد و معاد، تقوى و عدالت، نماز و روزه، احسان به والدين و رسيدگى به محرومان دعوت مى‏كردند. «شَرَعَ» از «شَرِيعَةٍ» به معناى #راهى است كه مردم را به ساحل رودخانه‏هاى بزرگ مى‏رساند، مانند شريعه‏ى علقمه براى رسيدن به آب رود فرات. از آنجا كه احكام دين، راه رسيدن به كمالات است، به آن #شريعت گفته مى‏شود. در قرآن، كلمه «اديان» نداريم، چون دين الهى يكى بيش نيست. پيام‏ها: 1- خداوند براساس علم بى‏پايان خود، شريعت‏ها را براى مردم قرار داد. إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ شَرَعَ لَكُمْ‏ ... 2- دين و شريعت در راستاى منافع انسان است. «شَرَعَ لَكُمْ» 3- نوح، اولين پيامبرى است كه داراى شريعت جامع بوده است. «شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً» 4- اسلام دين جامع است و تعاليم همه‏ى پيامبران پيشين را در بردارد. ما وَصَّى بِهِ نُوحاً ... وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‏ وَ عِيسى‏ 5- وحدت واقعى در سايه دين الهى امكان دارد. «أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا» 6- مانع اقامه دين و اجراى احكام آن اختلافات دينى است. «أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لا تَتَفَرَّقُوا» 7- وحدت مؤمنان براى مشركان سخت است. لا تَتَفَرَّقُوا ... كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ‏ 8- مشركان را به حقّ دعوت كنيد گرچه بر ايشان سنگين است. «كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ» 9- نبوّت، منصبى الهى است و خداوند افرادى را كه لايق مى‏داند برمى‏گزيند. «يَجْتَبِي إِلَيْهِ» 10- خداوند، انبيا را قبل از آنكه رهبر مردم شوند براى بندگى خويش بر مى‏گزيند. «اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ» 11- انسان با اعمال خويش زمينه دريافت الطاف الهى را به وجود مى‏آورد. «يَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ»

آیه بامداد سه شنبه : #قرآن . سوره احقاف‏ : «35» فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ ما يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ‏ ؟ . پس (اى پيامبر!) صبر كن همان گونه كه پيامبران #اولوا_العزم صبر كردند و براى (عذاب) آنان شتاب نكن. روزى كه آنچه را وعده داده شده ‏اند بنگرند، گويى جز #ساعتى از روز (در دنيا) نمانده ‏اند ! (اين) ابلاغى است (براى همگان)، پس آيا جز گروه بدكار هلاك مى‏گردند؟ . نكته ‏ها: «عزم»، هم به معناى اراده و تصميم است و هم به معناى عزيمة و شريعت و مراد از «أُولُوا الْعَزْمِ»، پيامبران صاحب #شريعت است. پيامبران اولواالعزم عبارتند از: 1. حضرت نوح 2. حضرت ابراهيم 3. حضرت موسى 4. حضرت عيسى 5. حضرت محمد كه در آيه 7 سوره احزاب و 13 سوره شورى آمده است : «شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصَّى بِهِ نُوحاً وَ الَّذِي أَوْحَيْنا إِلَيْكَ وَ ما وَصَّيْنا بِهِ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى‏ وَ عِيسى‏» . قرآن درباره #صبر انبيا آيات فراوانى را ذكر فرموده است، از جمله: «وَ لَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلى‏ ما كُذِّبُوا وَ أُوذُوا حَتَّى أَتاهُمْ نَصْرُنا» همانا پيامبران قبل از تو، مورد آزار و تكذيب واقع شدند، ولى صبر كردند تا نصرت الهى فرارسيد. آيه ‏اى ديگر، تمام پيامبران را از صابران مى‏داند. «كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ» . پيام‏ها: 1- لجاجت و اذيّت و آزارِ كفار نسبت به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله به قدرى بود كه پيامبر به دلدارى و تسلّى و سفارش خداوند نياز دارد. فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ ... 2- توجّه به كيفر كفار، زمينه ‏ساز صبر و استقامت مؤمنان است. «وَ يَوْمَ يُعْرَضُ‏ الَّذِينَ كَفَرُوا ... فَاصْبِرْ» 3- انسان نياز به الگو دارد و الگوها در رشد و سازندگى او نقشى مؤثّر دارند. «فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ» 4- همه‏ى انبيا در يك درجه نيستند، «أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ» و صبر همه‏ى آنها يكسان نبوده است. «كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ» 5- پيامبر اسلام نيز از انبياى اولوا العزم است و گرنه تكليف به صبرى همچون صبر آن پيامبران، بر حضرت روا نبود. «فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ» 6- #لجاجت و سرسختى كافران به قدرى بود كه صاحب‏ «خُلُقٍ عَظِيمٍ» و «رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ» را به درخواست عذاب وادار مى‏كرد. (هر چند به اين درخواست تصريح نشده است.) «لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ» 7- رهبر بايد سعه صدر داشته باشد. فَاصْبِرْ ... وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ‏ 8- سنّت خداوند بر #مهلت دادن به مردم است. «وَ لا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ» 9- عمر دنيا در مقايسه با #آخرت، همچون ساعتى از يك روز است. «لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا ساعَةً مِنْ نَهارٍ» 10- قرآن، بهترين وسيله تبليغ، بلكه عين بلاغ و اوج آن است. «بَلاغٌ» 11- فسق، سبب تباهى و مايه هلاكت فرد و جامعه است. «فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ»