🔰 #سکولارشدن_حوزه‌ها_آرزوی_دیرینه_دشمنان/ بخش پنجم
📝 #یادداشت| بدبین کردن حوزه نسبت به #نظام_اسلامی از سیاست‌های #سلطه_گران جهانی
🔸 در قرون گذشته نيز روند «جداسازی دين از سياست» و «تضاد بين دين و علم» شتاب فزاينده‌ای به خود گرفت.
🔸 اين روند به ويژه در يك قرن اخير به اوج خود رسيد به گونه‌ای كه جوامع اسلامی اين مسئله را تقريباً امری پذيرفته شده تلقی كردند.
🔸 بسياری از متدينين و رهبران مذهبی با همان ذهنيت‌ها و جهان بينی هايی كه به جدايی و تعارض ميان دنيا و آخرت، آسمان و زمين، ماده و معنی، معاش و معاد، عقل و دين، علم و ايمان و عقيده و عمل، متمايل بودند، به طور طبيعی قائل به جدايی #دين از #سياست نيز بودند.
🔸 آنها دين را به اهلش و سياست را هم به اهلش واگذار كرده و با اين سطح از جهان بينی مذهبی، زمينه انزوای دين و حذف نقش آن را در جامعه و جهان اسلام فراهم نموده بودند.
🔸 دقیقا بر همین اساس است که تلاش همه جانبه دشمنان بر جدا ساختن حوزه‌های علمیه به عنوان اصلی‌ترین منبع تغذیه فکر دینی از سیاست و #حکومت استوار گردیده است.
🔸 به تعبیر مقام معظم رهبری: «سیاست سلطه‌گران جهانی این بوده و هست که مراکز دانش دین را منزوی، منفعل، بی‌روحیّه، بی‌ابتکار، وابسته به خود و فارغ از آرمان‌های بزرگ کنند.
🔹 آنان را به جدایی دین از سیاست، معتقد و از همگامی دین با تحوّلات شگرف جهانی مأیوس سازند، این ترفند نسبت به حوزه‌های علمیه، بکار رفته و تأثیراتی نیز کرده بود.»
🔸 به همین جهت است که «می‌کوشد #حوزه را نسبت به نظام اسلامی بی‌تفاوت یا بدبین سازد و متقابلاً نظام اسلامی را نسبت به حوزه بی‌اعتنا یا بیگانه بدارد. هم در حوزه و هم در محیط‌های تصمیم‌گیری مسؤولان نظام، باید با این انگیزه‌ها مقابله و در برابر آنها هشیاری نشان داده شود.»
🔸 دشمنان این کوشش و تلاش را با استفاده از همه امکانات خود مصروف می دارند و از هیچ کاری برای تحقق این آرزوی دیرینه خود غفلت نمی کنند: «امروز بسیاری از همت و پول و ابتکار و طراحی و برنامه‌ریزی استکبار جهانی، مصروف این می‌شود که ببیند چگونه می‌تواند همین شما #طلاب و فضلا و علما را از راه راست #انقلاب منحرف کند. برای این کار، پول خرج می‌کنند. »
🔸 علت این همه سرمایه‌گذاری نیز کاملا مشخص است؛ از بین بردن اسلام و انقلاب: «می‌دانند اگر علما، همچنان‌که تا امروز پیشگام این انقلاب بوده‌اند و در صفوف مقدم، در جنگ، در صحنه‌های انقلابی و در صحنه‌ی سیاست حضور داشته‌اند، باز هم حضور داشته باشند، به‌هیچ‌وجه استکبار نمی‌تواند با این انقلاب روبه‌رو بشود. می‌خواهند این مانع – یعنی شما جامعه علمای اسلام – را از سر راه بردارند. برای این کار، برنامه‌ریزی می‌کنند.»
🔸 دشمنان به خوبی می‌دانند که: «اگر روحانیون کشور ما در میدان نبودند و پرچم انقلاب به دوش آنها نبود، این پیروزی به‌دست نمی‌آمد. این را دشمن می‌داند؛ لذا حقد عظیم او در درجه‌ی اول متوجه اسلام و روحانیت است.»
📝 حجت الاسلام علی اکبر عالمیان
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4106
🆔 @asbaat_ir
🔰 #حوزه_سکولار/ بخش نخست
📝 #یادداشت| نفوذ اندیشه #سکولاریسم دربدنه حوزه‌های علمیه
🔺 جداسازی روحانیت از سیاست و در نتیجه، بیرون راندن این نهاد از عرصه اجتماع و فرهنگ و همینطور تضییق و تحدید فعالیت‌های روحانیان از نقشه‌های دشمنان به شمار می‌آید.
🔺 با عملی ساختن این توطئه، وظیفه حوزه‌ها فقط در کنج حجره‌ها و یا حداکثر در محراب مسجد معنا می‌یابد و بدینگونه پای روحانیت از اجتماع و #سیاست قطع می‌شود. این توطئه را می‌توان در قالب همان تئوری «نفوذ اندیشه سکولاریسم در بدنه حوزه‌های علمیه» مورد اشاره قرار داد.
🔺 در این مورد باید گفت كه تنها جایی كه دعوای دین و دولت از همان آغاز بر جدایی و تفكیك وظایف دینی و سیاسی استوار بود، تاریخ مسیحیت و دنیای غرب است.
🔺 كلیسا با پذیرش نظریه «دو شمشیر» قلمرو امپراطور را از قلمرو كلیسا جدا كرده و آن را به رسمیت می‌شناسد. اما روحانیّت شیعه و حوزه‌های علمیه؛ برخلاف روحانیّت مسیحی و كشیش‌های كلیسا، سیاست و حكومت را جدا از دیانت ندانسته‌اند. آنها به فراخور موقعیت و مصلحت، هم در مسایل سیاسی و هم در مسایل حكومتی، نقش پررنگی داشتند.
🔺 روحانیان برای ایفای نقش‌های سیاسی در برابر دولت از برگ‌های برنده‌ای برخوردار بودند كه اقشار دیگر آن را دارا نبودند كه از جمله آن می‌توان به اموری از قبیل «استقلال مالی از دولت‌ها» و «قدرت مذهبی آنها در قالب صدور احكام و فتواها» اشاره نمود.
🔺 این مسائل باعث می‌شد تا روحانیّت نقش مهمی در رویدادهای سیاسی كشور ایفا نمایند. از آغاز قرن نوزدهم میلادی، روحانیان به طور فعال در رویدادهای مهم سیاسی كشور مشاركت كردند و این امر آنها را به پیشینه و تجربه‌سیاسی مهمی مجهز كرد.
🔺 بدین ترتیب قشری كه به امور سیاسی كشور وقوف كامل دارند، توانستند بسیاری از جریان‌ها را هدایت كنند. نقطه شروع این گونه اقدامات، همان جنگ‌های ایران و روس بود كه باعث مشكل‌تر شدن روحانیون و اعتلای جایگاه سیاسی و اجتماعی آنها شد.
🔺 البته در عصر #صفویه، تعامل و نزدیكی روحانیّت و دولت، چشمگیرتر از هر دورانی بود. ولی این تعامل، صرفاً جنبه آیینی و آموزه‌ای داشت.
🔺 در دوران حكومت صفویه، پس از هزار سال زندگی در مبارزه با سلاطین و حكام عمدتاً سنی مذهب، شاهد شكل‌گیری حكومتی شدند كه اولا شیعی مذهب بود و ثانیاً درگیر نبرد با سلاطین سنی عثمان بود.
🔺 این نزدیكی در طول دوران صفویه به ویژه پس از گرایش فكری #اخباری‌گری در میان عالمان شیعی، كاملاً مشهود است و به طور كلی می‌توان اهمیت این دوران را در تقویت جنبه متشرعانه‌تر تشیع در مقایسه با سیمای متصوفانه‌ای دانست كه در طول مبارزه با سلاطین سنی مذهب گذشته با #تشیع در آمیخته بود در دیگر دوران نیز رابطه حوزه‌ها و دولت، بر اساس مصالحی از قبیل حفظ اسلام و مسلمین ادامه داشت.
🔺 این روند تا پیش از #انقلاب_اسلامی كم و بیش، پیگیری می‌شد. در هر صورت هرچند همواره روحانیت اصیل حضوری معتنابه در عرصه سیاست داشته است، اما نباید انکار کرد که دشمنان نیز بیکار ننشسته و با تلاش جهت ترویج سکولاریسم در حوزه های علمیه آن هم با استعانت جستن از سوی عده‌ای آفت‌زده #متحجر، به عملی ساختن خواسته‌های خود مبادرت می‌ورزند.
✍️ حجت الاسلام علی اکبر عالمیان
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4541
🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان‌های_غیرانقلابی_در_حوزه/ بخش نخست
📝 #یادداشت| هشدار امام (ره) نسبت به جریان “تقدس نمایان متحجر” در حوزه‌ها
🔺 با نگاهی اجمالی به گذشته انقلاب اسلامی درخواهیم یافت در زمان حرکت انقلابی حضرت امام(ره) گرایش‌های مختلفی در داخل روحانیت و مجموعه حوزه‌ها با تفکر کلی جدایی دین از سیاست وجود داشت که دائماً در برابر حرکت امام موضع می‌گرفتند.
🔺 این تفکر، مبنای جریانی قرار داشت که اصولاً دخالت روحانیت در سیاست را اشتباه می‌خواند و به جد معتقد بود که روحانیت نباید وارد مسائل سیاسی بشود تا جایگاه و قداستش حفظ شود. اینان با نادیده گرفتن مبانی دینی اسلام، تشیع و سیره بزرگان دین، دخالت روحانیت در سیاست را موجب از بین رفتن قداست دین و روحانیت می‌پنداشتند!
🔺 این نوع گرایش گرچه در ظاهر خود را دلسوز جایگاه روحانیت نشان می‌داد و به ویژه بعد از فشار سختی که در زمان رضاخان بر روحانیت شیعه وارد آمده بود و حوادث تلخی که بر حوزه‌ها گذشته بود و موجب انزوا و بدبینی روحانیت به سیاست را فراهم نموده بود، تا حدودی استدلال خود را قابل توجیه می‌دانست؛
🔺 اما در عمل دین و روحانیت را از جایگاه واقعی خود به پایین می‌کشید و شأن اجتماعی ـ سیاسی آن را نادیده می‌انگاشت. این جریان را گرچه به تمامه نمی‌توان دشمن روحانیت تلقی کرد به دلیل آن که بسیاری از علمای موجه و متدینان با نیت خیر نیز در آنان وجود داشتند اما قطعاً در بین اینها عوامل نفوذی با تفکر جدایی دین از سیاست و مروجین این تفکر در روحانیت نیز وجود داشته‌اند.
🔺 در این میان افراد وابسته‌ای بوده‌اند که با ترویج جدایی روحانیت از سیاست و بر حذر داشتن طلاب از ورود به سیاست عملاً می‌خواستند حضور اسلام و مظاهر دینی را به مرور در جامعه از بین ببرند و روحانیت را منزوی سازند تا اهداف استکبار و استبداد را در جامعه اسلامی پیش ببرند.
🔺 یکی از شاخصه‌های اصلی جریان مورد بحث، “تقدس نمایی” است زیرا این افراد خودشان را به شدت پایبند به مسائل دینی معرفی می‌کنند بدون اینکه به مسائل سیاسی کاری داشته باشند؛
🔺 این جریان همزمان با شروع نهضت انقلاب اسلامی، جریانی نسبتاً رایج در حوزه‌ها بود و حتی تا حدودی مورد احترام توده‌ها نیز قرار داشتند چون آدم‌های به ظاهر مقدسی بودند، ظواهر دینی و آداب اسلامی را به شدت رعایت می‌کردند لذا مورد احترام مردم بودند و از آنجا که کاری به حکومت و سیاست نداشتند رژیم پهلوی هم با آنها کاری نداشت بلکه حتی فضا را برای آنها باز می‌گذاشت تا مردم بیشتر جذب آنها بشوند.
🔺 طبیعی است که این جریان به نوعی در برابر اسلام انقلابی که داعیه حاکمیت اسلام و احکام الهی در جامعه را داشت، قرار می‌گرفت و مانع پیشرفت آن بود. از این رو حضرت امام(ره) ضمن اشاره به اهداف پلید استکبار از اقداماتی نظیر نشر کتاب آیات شیطانی برای زدن ریشه دین و روحانیت، روحانیان وابسته و مقدس نما و تحجرگرا را از این دایره بیرون می‌سازد:
🔸 «مسئله کتاب آیات شیطانی کاری حساب شده برای زدن ریشه دین و دینداری و در رأس آن اسلام و روحانیت است، یقیناً اگر جهان‌خواران می‌توانستند ریشه و نام روحانیت را می‌سوختند ولی خداوند همواره حافظ و نگهبان این مشعل مقدس بوده است و انشاءالله از این پس نیز خواهد بود به‌شرط آنکه حیله و مکر و فریب جهان‌خواران را شناسیم، البته بدان معنا نیست که ما از همه روحانیان دفاع کنیم چرا که روحانیان وابسته و مقدس نما و تحجرگرا هم کم نبودند و نیستند در حوزه‌های علمیه.»
✍️ حجت الاسلام محمد ملک‌زاده
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=1790
🆔 @asbaat_ir
🔰 #حوزه_سکولار/ بخش دوم
📝 #یادداشت| مولفه‌های حوزه سکولار
🔺 با توجه به تعریف صورت گرفته از سکولاریسم، اکنون می‌توان مولفه‌های حوزه سکولار را این گونه بیان کرد:
1️⃣ کناره گیری و انزوا
🔸 یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های حوزه سکولاری، کناره‌گیری از امور و خزیدن در کنج حجره‌هاست. به تعبیر مقام معظم رهبری: «این که یک آقائی در یک گوشه‌ای عبایش را بکشد به کول خودش، بگوید من به کارهای کشور کار ندارم، من به نظام کار ندارم، افتخار نیست؛ این ننگ است.»
2️⃣ تحجر و جمود
🔸 یکی از مهمترین نشانه‌های حوزه سکولاری، وجود تحجر و واپسگرایی و تصلب در رای و نظر است. تحجّر به این معنا است که، کسی که می‌خواهد کار بزرگی را با این عظمت انجام دهد، نتواند نیازهای زمان و لوازم هر لحظه لحظه زندگی یک ملت را از قرآن بشناسد و بخواهد در یک وضعیت ایستا و بدون انعطاف، حکم نماید و کار کند و پیش برود.
🔸 به دیگر سخن، معنای تحجّر آن است که، کسی که می‌خواهد از مبانی اسلام و فقه اسلام، برای بنای جامعه استفاده کند، به ظواهر احکام اکتفا نماید و نتواند کشش طبیعی احکام و معارف اسلامی را، در آن جایی که قابل کشش است، درک کند و برای نیاز یک ملت و یک نظام و یک کشور – که نیاز لحظه به لحظه است – نتواند علاج و دستور روز را نسخه کند و ارائه دهد.
🔸 قطعا اگر در رأس نظام‌های سیاسی‌ای که براساس اسلام، یا تشکیل شده است، یا در آینده تشکیل خواهد شد، چنین روحیه‌ای وجود داشته باشد، یقیناً اسلام بدنام خواهد شد و منبع لایزال معارف و احکام اسلامی نخواهند توانست جامعه را پیش ببرند.
3️⃣ بی‌خبری
🔸 از دیگر نشانه‌های حوزه سکولاری، بی‌خبری و ناآگاهی از اوضاع پیرامون است. به تعبیر مقام معظم رهبری: «حوزه علمیه و علمای دین و جوامع دینی و روحانی نمی‌توانند از وضع نظام بی‌خبر باشند و بی‌خبر بمانند و این بی‌خبری را تحمل کنند.»
4️⃣ بی‌تفاوتی
🔸 بی تفاوتی و بی عملی نسبت به مسائل، یکی دیگر ازمولفه‌‌‌‌های حوزه سکولاری می‌باشد. رهبر انقلاب در این مورد می‌گویند: «اگر حوزه کارش به آنجا برسد که طلبه نسبت به مسایل انقلاب، احساس بی‌تفاوتی کند، خطر بزرگی است و نباید بگذارید چنین شود.»
5️⃣ نگاه غیر جدی
🔸 نگاه غیر جدی به حکومتی که برخواسته از حوزه‌های علوم دینی است ومرهون خون پاک هزاران شهید است، نشانه‌ای بارز از حوزه سکولاری به شمار می‌آید: «کسی که در حوزه باشد و به نظام اسلامی و احکام قرآن -که در این نظام عملی می‌شود – و به حکومت اسلامی – که به برکت مجاهدت مردم سرِ پا شده است – با چشمِ غیرجدّی نگاه کند، یک عنصر بیگانه است؛ هر کس می‌خواهد باشد. »
6️⃣ بی‌بصیرتی
🔸 بی‌بصیرتی و عدم تحلیل دقیق مسائل را نیز می‌توان دیگر نشانه سکولاری شدن حوزه‌ها دانست. به تعبیر مقام معظم رهبری: «روحانیِ مفید، یعنی روحانی بصیر چرا که اگر بصیرت نباشد، شخص در تشخیص جایگاه خود و موقعیت دشمن، اشتباه می‌کند و همانگونه که متأسفانه در مسائل سیاسی، دینی و اجتماعی بارها اتفاق افتاده است، جبهه خودی را مورد حمله قرار می دهد.»
7️⃣ جهل و بی‌خبری
🔸 یکی دیگر از مولفه‌های حوزه سکولاری، جهل و بی‌خبری است: «اگر کسی اعلم و افقه هم باشد، اما نتواند بفهمد و ببیند که نظام اسلامی، امروز در ایران اسلامی، چطور بر مبنای حق قیام کرده و چطور نظام جاهلىِ مبنی بر گناه و فسق و فجور و ظلم را از بین بُرده ….. خاک بر سرِ آن عالم اعلم و افقه! ….. حالا گیرم از لحاظ فقاهت و علم هم خیلی بالا باشد، که آن هم علم نیست، جهل است. نور نیست، ظلمت است.»
✍️ حجت الاسلام علی اکبر عالمیان
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4541
🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان‌های_غیرانقلابی_در_حوزه/ بخش دوم
📝 #یادداشت| خطر تحجرگرایان و مقدس نمایان احمق در حوزه‌های علمیه کم نیست
🔺 هستند افرادی که علیه انقلاب و اسلام ناب محمدی فعالیت دارند امروز عده‌ای با ژست تقدس مآبی چنان تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام می‌زنند که گوئی وظیفه‌ای غیر از این ندارند خطر تحجرگرایان و مقدس نمایان احمق در حوزه‌های علمیه کم نیست.
🔺 طلاب عزیز لحظه‌ای از فکر این مارهای خوش خط و خال کوتاهی نکنند. اینها مروج اسلام آمریکائیند و دشمن رسول الله (ص) آیا در مقابل این افعی‌ها نباید اتحاد طلاب عزیز حفظ شود؟
🔺 حضرت امام(ره) در فرازی دیگر ضمن ابراز گلایه شدید از این جریان در منشور روحانیت به چگونگی مخالفت این جریان با روند انقلاب اسلامی اشاره نموده است: «در شروع مبارزات اسلامی اگر می‌خواستی بگوئی شاه خائن است بلافاصله جواب می‌شنیدی که شاه شیعه است! عده‌ای مقدس نمای واپس‌گرا همه چیز را حرام می‌دانستند و هیچکس قدرت این را نداشت که در مقابل آنها قد علم کند.
🔸 خون دلی که پدر پیرتان از این دسته متحجر خورده است هرگز از فشارها و سختی‌های دیگران نخورده است وقتی شعار جدائی دین از سیاست جا افتاد و فقاهت در منطق ناآگاهان غرق شدن در احکام فردی و عبادی شد و قهرا فقیه هم مجاز نبود که از این دایره و حصار بیرون رود و در سیاست حکومت دخالت نماید حماقت روحانی در معاشرت با مردم فضیلت شد!
🔸 به زعم بعضی افراد روحانیت زمانی قابل احترام و تکریم بود که حماقت از سراپای وجودش ببارد والا عالم سیاس و روحانی کاردان و زیرک کاسه‌ای زیر نیم کاسه داشت!
🔸 … تردید ندارم اگر همین روند ادامه می‌یافت وضع روحانیت و حوزه‌ها وضع کلیساهای قرون وسطی می‌شد که خداوند بر مسلمین و روحانیت منت نهاد و کیان و مجد واقعی حوزه‌ها را حفظ نمود.
🔸 علماء دین باور در همین حوزه‌ها تربیت شدند و صفوف خویش را از دیگران جدا کردند. قیام بزرگ اسلامیمان نشأت گرفته از همین بارقه است.
🔸 البته هنوز حوزه‌ها به هر دو تفکر آمیخته‌اند و باید مراقب بود که تفکر جدائی دین از سیاست از لایه‌های تفکر اهل جمود به طلاب جوان سرایت نکند و یکی از مسائلی که باید برای طلاب جوان ترسیم شود همین قضیه است، که چگونه در دوران وانفسای نفوذ مقدسین نافهم و ساده لوحان بی سواد عده‌ای کمر همت بستند و برای نجات اسلام و حوزه و روحانیت از جان و آبرو سرمایه گذاشتند.
🔸 اوضاع مثل امروز نبود هرکس صد درصد معتقد به مبارزه نبود، زیر فشارها و تهدیدهای مقدس نماها از میدان بدر می‌رفت. … واقعا روحانیت اصیل در تنهایی و اسارت خون می‌گریست که چگونه امریکا و نوکرش پهلوی می‌خواهند ریشه دیانت و اسلام را برکنند و عده‌ای روحانی مقدس‌نمای ناآگاه یا بازی خورده و عده‌ای وابسته که چهره‌اشان بعد از پیروزی روشن گشت مسیر این خیانت بزرگ را هموار می‌نمودند.
🔸 آنقدر که اسلام از این مقدسین و روحانی‌نما ضربه خورده است از هیچ قشر دیگر نخورده است و نمونه بارز آن مظلومیت و غربت امیرالمؤمنین علیه السلام که در تاریخ روشن است.»
✍️ حجت الاسلام محمد ملک‌زاده
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=1790
🆔 @asbaat_ir
🔰 #حوزه_سکولار/ بخش سوم
📝 #یادداشت| آفات سکولاری شدن حوزه‌ها
🔺 سکولاری شدن حوزه‌ها آفات و آسیب‌هایی را به همراه خواهد داشت که غفلت از آن موجب ضربه به دین و نظام خواهد شد. می‌توان از نگاه رهبر معظم انقلاب به ۵ آفت مهم در این مورد اشاره کرد:
1️⃣ آسیب دیدن دین
🔺 یکی از مهم ترین آفات سکولاری شدن حوزه ها، آسیب دیدن دین است: «اگر روحانیت می خواست در حاشیه و در پیاده‌رو حرکت کند و منزوی شود، دین آسیب می دید. روحانیت سرباز دین است، خادم دین است، از خود منهای دین حیثیتی ندارد.
🔸 اگر روحانیت از مسائل اساسی – که نمونه برجسته آن، انقلاب عظیم اسلامی است – کناره می گرفت و در مقابل آن بی تفاوت می ماند، بدون تردید دین آسیب می دید؛ و روحانیت هدفش حفظ دین است.»
2️⃣ تضعیف حکومت اسلامی
🔺 از دیگر آفات سکولاری شدن حوزه‌ها، تضعیف حکومت اسلامی است: «امروز اگر روحانیت در قبال حكومت، بی‌اعتنا و بی‌مبالات باشد، هم خودش ضایع خواهد شد و هم حكومت اسلامی تضعیف می‌شود.»
3️⃣ حذف شدن
🔺 سکولاری شدن حوزه موجب انزوا، فراموشی و حذف روحانیت خواهد شد: «حاشیه‌نشین شدن حوزه علمیه‌ى قم و هر حوزه‌ى علمیه دیگرى به حذف شدن مى‌انجامد. وارد جریانات اجتماع و سیاست و مسائل چالشى نبودن، بتدریج به حاشیه رفتن و فراموش شدن و منزوى شدن مى‌انجامد.»
4️⃣ جرئت یافتن دشمنان
🔺 با کناره‌گیری روحانیت از امور، دشمنان از این خلاء به وجود آمده نهایت بهره را برده و از موقعیت به دست آمده نهایت سوء استفاده ر ا خواهد برد:
🔸 «با بی‌طرف ماندن روحانیت در مسائل چالشىِ اساسی، موجب نمی‌شود که دشمن روحانیت و دشمن دین هم بی‌طرف و ساکت بماند؛ «و من نام لم‌ینم عنه».
🔸 اگر روحانیت شیعه در مقابل حوادث خصمانه‌ای که برای او پیش می‌آید، احساس مسئولیت نکند، وارد میدان نشود، ظرفیت خود را بروز ندهد، کار بزرگی را که بر عهده اوست، انجام ندهد، این موجب نمی‌شود که دشمن، دشمنی خود را متوقف کند؛ بعکس، هر وقت آنها در ما احساس ضعف کردند، جلو آمدند؛ هر وقت احساس انفعال کردند، به فعالیت خودشان افزودند و پیش آمدند.»
5️⃣ جدایی از مردم
🔺 روحانیت در طول تاریخ به عنوان مرجع و ملجا مردم به شمار می‌آید. هرگونه بی‌توجهی به سیاست و دوری از امور موجب می‌شود تا از مردم جدا شده و خسارات زیادی را به همراه خواهد داشت:
🔸 «باید با مسائل سیاسى آشنا شوید، حوادث سیاسى کشور را بدانید و حوادث سیاسى دنیا را بدانید. طلبه‌ها امروز به اینها نیاز دارند. یک گوشه‌اى نشستن، سرخود را پایین انداختن، به هیچ کار کشور و جامعه کارى نداشتن و از هیچ حادثه‌اى، پیش‌آمدى، اتفاق خوب یا بدى خبر نداشتن، انسان را از جریان دور مى‌کند.
🔸 ما مرجع مردم هم هستیم؛ یعنى مورد مراجعه مردمیم و اگر خداى نکرده یک علامت غلط نشان بدهیم، یا یک چیزى که مطلوب دشمن است بر زبان ما جارى بشود، ببینید چقدر خسارت وارد مى‌کند. بنابراین، یک وظیفه‌ى مهمى که امروز ماها داریم، ارتباط با سیاست است.»
✍️ حجت الاسلام علی اکبر عالمیان
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4541
🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان_مخالف_دخالت_دین_در_سیاست/ بخش نخست
📝 #یادداشت| گام نخست حضرت امام در مسیر مبارزه، تربیت شاگردان انقلابی بود
🔺 پیش از آغاز قیام ۱۵ خرداد ۴۲، رویکردی بر حوزه‌های علوم دینی غلبه یافته بود که دخالت مستمر علما در مسائل سیاسی را چندان بر نمی‌تابید.
🔺 این رویکرد که غالبا از سوی جریان مقدس نمایان متحجر تبلیغ می‌شد، جو سنگینی را برای دخالت علمای دینی در مسائل سیاسی حاکم ساخته بود.
🔺 تحمل این جو سنگین برای عالمی همچون امام خمینی(ره) که چه در زمان مرحوم آشیخ عبدالکریم حائری و چه در زمان آیت‌الله بروجردی همواره جلودار مبارزات سیاسی حوزه بودند، غیر قابل تحمل بود.
🔺 امام در جریان اعدام نواب صفوی و سایر اعضای فدائیان اسلام از علمایی که در این موضوع دخالتی نکردند و موضع تندی بر علیه دستگاه شاه نگرفتند بسیار دلخور شد و خیلی صدمه روحی خورد.
🔺 در آن اوضاع و احوال شرایط به گونه‌ای بود که از دیدگاه متحجرین مبارزه با شاه ننگ بود! و در ارتباط با اعدام نواب صفوی برخی این گونه استدلال می‌کردند که حالا که بناست یک روحانی اعدام بشود لااقل لباس روحانی را از تن او در بیاورند تا در انظار عمومی با اعدام یک روحانی به دلیل دخالت در سیاست، به مقام روحانیت اهانت نشود!
🔺 اما دیدگاه امام درست نقطه مقابل این تفکر بود و ایشان دخالت در سیاست و شهادت را افتخار روحانیت می‌دانستند و اعتقاد داشتند روحانی باید با کسوت مقدس روحانیت شهید بشود تا مردم بفهمند و آگاه بشوند اینها در صحنه هستند.
🔺 جو حاکم بر حوزه‌ها در این شرایط به گونه‌ای بود که نه تنها هیچ تفکر انقلابی و سیاسی را برنمی‌تابید و تفکرات ارتجاعی مقدس مآب‌ها در عرصۀ دین و سیاست برخلاف نظر امام، اعتقادی به مبارزه با دستگاه ظالم شاه نداشتند، بلکه مقدس مآب‌های متحجر حتی در زمینه دروس عرفان و فلسفه هم بینش امام را تحمل نمی‌کردند و اگر کسی فلسفه می‌خواند او را بی‌دین می‌دانستند!
🔺 از این رو چون امام تفکر متحجرین را مانع بزرگی در روند مبارزاتی و انقلابی مردم ایران می‌دانستند، بنابراین زیربنای اعتقادی حوزه را بر مبنای پرورش افکار اصیل اسلامی و انقلابی قرار دادند و شکستن جو تحجر را در درون حوزه قدم اول مبارزه تشخیص داده و وارد میدان مبارزه شدند و از این طریق پایه‌های فکری و اعتقادی انقلاب اسلامی را پی‌ریزی کردند.
🔺 به تدریج امام با تربیت شاگردانی انقلابی توانستند بر این تفکر فائق شوند و با بصیرت منحصر به فرد خود مبارزات مردم را به سوی پیروزی هدایت کنند.
✍️ حجت الاسلام محمد ملک‌زاده
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2076
🆔 @asbaat_ir
🔰 نقد و بررسی آسیب های مشترک #خرده_جریان_های_حوزوی/ بخش نخست
📝 #یادداشت| تک بُعدی بودن طرح ها
1️⃣ تجربی بودن طرح‌ها و مدل‌ها و فاقد طراحی‌های برخوردار از اندیشه‌ورزی طراحانه
🔺 مدل‌هایی که عموماً در این برنامه‌ها دیده می‌شود، مبتنی بر یک طرح تجربی با برخی رسیدگی‌های فوری و غیرسخت‌گیرانه بوده است. اثری از دقت‌ها و تأملات ژرف‌نگرانه و موشکافانه و ناظر به بررسی‌های علمی برای سامان دادن به حیات پویای یک طلبه در آن به چشم نمی‌خورد.
2️⃣ ناظر به نیازهای علمی صرف برای طلاب و فاقد جامع‌نگری در تأمین نیازهای دیگر ابعاد ایشان
🔺 این برنامه عموماً دارای نگرشی یک بعدی است؛ یعنی تنها بعد علمی طلبه را مد نظر قرار داده است. گویی طلبه را مساوی موجودی با کارکرد علم‌آموزی صرف فرض کرده‌اند.
🔺 حتی با این فرض که تنها رسیدگی به رشد علمی طلبه دارای اولویت است، باز هم این برنامه‌ها دارای کاستی هستند؛ چرا که عوامل گوناگون محیطی و پیرامونی متعددی در زندگی طلبه نقش ایفا می‌کنند که در صورت عدم رسیدگی به آنها روند علمی نیز به‌خوبی طی نخواهد شد.
3️⃣ ناظر به نیازمندی‌های علمی یک جامعه سنتی و نه ناظر به نیازهای واقعی ایران ۱۴۰۰
🔺 برنامه‌های تحصیلی می‌کوشند طلبه را برای یک حضور اجتماعی آماده کنند؛ اما سؤال اینجاست، برای ورود به کدام جامعه؟ آیا اساساً برنامه‌ریزان تلقی صحیحی از جامعه امروز و نیازمندی‌های داخلی و خارجی دارند؟
🔺 آیا می‌توانند تصویر صحیحی از اسلام در شرایط حاکمیت بر یک کشور داشته باشند و تفاوت این نوع اسلام با اسلام ناظر به نیازهای فردی و عبادی را تشخیص دهند؟ نگاه حاکمیتی و کلان به احکام و کارکرد دین آیا تفاوتی در رسالت متولیان امر دین و فقیهان و دین شناسان ایجاد نمی‌کند؟ این تفاوت ناظر به کدام حوزه از کنش دین شناسان است؟
🔺 دوران رشد طلبه برای گام نهادن به این جامعه جدید باید دارای چه ویژگی‌ها و ممیزاتی باشد؟ اینها همه پرسش‌های بی‌پاسخی است که برنامه‌های موجود نسبت فعالی با آنها برقرار نکرده‌اند.
✍️ حجت الاسلام حسین ایزدی
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2293
🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان_مخالف_دخالت_دین_در_سیاست/ بخش دوم
📝 #یادداشت|آیت‌الله شیخ #عبدالکریم_حائری و دخالت در سیاست
🔺 لازم است عملکرد علمای بزرگی همچون آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری و آیت‌الله بروجردی در عدم دخالت گسترده در سیاست را با توجه به شرایط زمان ایشان مورد توجه قرار دهیم و عملکرد ایشان را به معنای عدم اعتقاد به دخالت دین در سیاست ندانیم.
🔺 در زمان آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری مؤسس حوزهٔ علمیه قم، این حوزه در مرحله ابتدایی رشد و باروری قرار داشت. سیاست‌های استعمار انگلیس و دست نشانده‌اش رضاخان در ایران، مجالی برای رشد دینداری باقی نگذاشته بود.
🔺 از این رو شیخ عبدالکریم حائری با درایت سعی کرد ابتدا حوزهٔ قم را بال و پر دهد. منش سیاسی ایشان اگرچه مقبول مخالفان حاکمیت نبود؛ اما حوزهٔ علمیه را از تعرّض جدی و نابودی نجات داد.
🔺 گفته می‌شود ایشان علت عدم دخالت خود در سیاست را این‌گونه بیان نموده است: «من در مسائلی که آگاهی ندارم، به هیچ وجه دخالت نمی‌کنم و از آنجایی که ایران کشور ضعیفی است و پیوسته تحت فشار و استعمار کشورهای قدرتمندی چون روس و انگلیس می‌باشد، امکان دارد سیاست‌ها و خطوط سیاسی که در ایران وجود دارد، از سوی این قدرت‌های استعماری ترسیم شده باشد و کسانی که در سیاست دخالت می‌کنند امکان دارد ملعبهٔ دست این قدرت‌ها بوده و ناآگاهانه آب به آسیاب دشمن بریزند.
🔸 من اگر در کشور فرانسه و انگلیس و روس بودم، مسلما در سیاست دخالت می‌کردم، چون خطوط سیاسی در آنجا روشن بوده و از جایی دیگر این جریانات تحمیل نمی‌شود، بنابراین دخالت خود را در سیاست مقدور نمی‌بینم.»
🔺 از سوی دیگر شرایط خفقان به قدری در آن زمان حاکم بود که گاهی نیز که ایشان در سیاست دخالت می‌کرد مانند نامه اعتراضی به حکم کشف حجاب رضاشاه، از سوی حکومت به شدت برخورد می‌شد و اساس حوزه در معرض تهدید جدی قرار می‌گرفت.
🔺 در یک مورد #رضاشاه شخصا به قم رفت و با حضور در منزل آیت الله حائری تهدید کرد: «رفتارتان را عوض کنید وگرنه حوزه قم را با خاک یکسان می‌کنم! کشور مجاور ما (ترکیه) کشف حجاب کرده و به اروپا ملحق شده است، ما نیز باید این کار را بکنیم و این تصمیم هرگز لغو نمی‌شود!»
🔺 شاید به همین دلیل از #امام_خمینی (ره) نقل می‌شود که «اگر مرحوم حاج شیخ در حال حاضر بودند، کاری را انجام می‌دادند که من انجام دادم و تأسیس حوزه علمیه در آن روز، از جهت سیاسی، کمتر از تأسیس جمهوری اسلامی در ایران امروز نبود.»
🔺 آیت الله خاتم یزدی هم در خاطرات خود از زبان امام خمینی ضمن تأیید رفتار آیت الله حائری می‌گوید: «مرحوم امام نیز در یکی بودن راهش با مرحوم شیخ عبدالکریم حائری فرموده بود: طریقهٔ ما همان طریقهٔ شیخ است. منتهی شیوهٔ برخورد ما با ایشان، به جهت تغییر در اوضاع و احوال زمانه، مقداری متفاوت است.»
✍️ حجت الاسلام محمد ملک‌زاده
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2076
🆔 @asbaat_ir
🔰 نقد و بررسی آسیب های مشترک #خرده_جریان_های_حوزوی/ بخش دوم
📝 #یادداشت| فاقد جامعه‌گرایی و انقلاب‌محوری
🔸 یعنی برنامه‌ها ناظر به نیازهای انقلاب و جامعه نیست. همانگونه که در عنوان قبل گذشت، به‌دلیل فقدان تلقی صحیح از رسالت حوزه و روحانیت در دنیای جدید، طلبه برای خدمت به تک تک افراد جامعه اسلامی آماده می‌شود نه برای خدمت به یک نظام کلان و منسجم.
🔸 از سویی نسبت حوزه و روحانیت با انقلاب یکی از محور‌های اساسی برنامه‌ریزی تحصیلی قلمداد می‌شود. باید حاکمیت دینی مورد حمایت همه‌جانبه تئوریک و عملیاتی حوزه‌ها قرار داشته باشد.
🔸 در این میان حتی اکتفا به نیازهای امروز نیز کافی نیست، بلکه آینده‌پژوهی و شناسایی نیازهایی که در بیست، سی سال آینده برای جهان و جامعه دینی به‌وجود خواهد آمد نیز نباید از نظر دور داشته شود؛ ولی خلأ رویکرد‌های آینده‌نگر به‌خوبی در این دست برنامه‌ها قابل مشاهده است.
🔺 مبتنی بر تلاش یک‌سویه طلبه و فاقد پشتیبانی‌های همه‌جانبه از او
🔸 جریان‌های موجود خدمات تک بعدی و یک خطی به طلبه ارائه می‌دهند. در این مدل‌ها تنها محوریت با تلاش طلبه است، و کسی متولی رصد و پیگیری برنامه وی نیست.
🔸 مشاوره، ارزیابی کارآمد و نظارت بر روند عمومی و نیز فردی طلبه جزء خلأ‌های جدی این نوع برنامه‌هاست.
🔺 عدم ارتباط‌گیری مؤثر با طلاب
🔸 سامانه ارتباطی بین این جریان‌ها و طلاب وجود ندارد تنها راه آشنایی طلبه با آنها فضای عمومی است؛ یعنی سامانه ارتباطی ویژه‌ای برای آشنایی طلبه با ظرفیت‌های تحصیلی موجود در حوزه فراهم نیامده است.
🔸 فقدان سامانه اطلاع‌رسانی موجب می‌شود طلبه تنها بر اساس نوع اطرافیانی که دارد یا غلبه فضای حاکم پیرامونی مسیر آینده خود را تعیین کند. چرا که همه افق‌ها را یکجا پیش روی خود نمی‌بیند.
🔸 این جریان‌ها نیز احساس نیاز و ضرورتی برای شناسایی و ارتباط‌گیری با طلاب ندارند.
✍️ حجت الاسلام حسین ایزدی
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2293
🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان_مخالف_دخالت_دین_در_سیاست/ بخش سوم
📝 #یادداشت|آیت‌الله #بروجردی و دخالت در سیاست
🔸 در زمان آیت‌الله بروجردی یکی از اشکالاتی که برخی همچون #فداییان_اسلام به ایشان داشتند، عدم دخالت آیت الله بروجردی در سیاست و قیام علیه رژیم شاه بود. در این باره نیز توجه به نکاتی حائز اهمیت می‌باشد:
🔸 در ابتدا باید به این نکته توجه داشته باشیم که آقای بروجردی نیز همچون #شیخ_عبدالکریم_حائری به هیچ وجه قائل به عدم دخالت دین در سیاست نبود؛ چنانکه ایشان در درس خارج نماز جمعه، زمانی که به ادلّه نقلی و عقلی #ولایت_فقیه می‌پردازد، پیش از ورود به اصل بحث، به عنوان مقدمه، درباره ضرورت آمیختگی دین اسلام با سیاست بحث نموده است.
🔸 ایشان درباره همراه بودن احکام سیاسی و اجتماعی اسلام با احکام عبادی و فردی، می‌فرماید: «برای کسی که قوانین اسلام و ضوابط آن را بررسی کند، تردیدی باقی نمی‌ماند که اسلام دین سیاسی ـ اجتماعی است و احکام آن به اعمال عبادی محض، که هدفش تکامل فرد و تأمین سعادت اخروی است، منحصر نمی‌گردد، بلکه بیشتر احکام آن مربوط به امور سیاسی و تنظیم اجتماع و تأمین سعادت دنیای مردم است.»
🔸 ایشان در ادامه آورده است: «پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله شخصا به تدبیر امور مسلمانان می‌پرداختند و امور آنان را سیاست‌گذاری می‌کردند و مسلمانان برای حل و فصل خصومت‌های خویش، به ایشان مراجعه می‌کردند و آن حضرت برای ولایات، حاکم و کارگزار منصوب می‌فرمودند و مالیات‌هایی نظیر خمس و زکات از آنها مطالبه می‌نمودند و… .»
🔸 بنابراین اعتقاد راسخ آیت الله بروجردی، دخالت دین در سیاست بود و حتی با اعتقاد به ولایت فقیه، سایر حکومتها در عصر غیبت (از جمله حکومت #پهلوی) را نامشروع می‌دانست؛
🔸 اما با توجه به شرایط خاص دینی و سیاسی ایران پس از شهریور۱۳۲۰ و به دنبال اشغال ایران توسط #متفقین و وجود اکثریت جناح سیاسی طرفدار بلوک شرق #کمونیسم یا غرب #لیبرالیزم، تحقق #حکومت_اسلامی در آن شرایط را غیرممکن می‌دانست.
🔸 از نظر آیت الله بروجردی، اقدام برای تشکیل حکومت اسلامی در آن شرائط،از یک سو موجب تباهی مملکت شیعی ایران و دیانت می‌شد و از سوی دیگر، سلب امنیت و تضعیف نظام (هرچند طاغوتی) بدون جایگزینی نظام مطلوب، تنها ویرانی و هرج و مرج را به دنبال داشت.
🔸 با توجه به این، ایشان در آن شرایط که دشمنی‌ها علیه اسلام و مملک شیعی ایران رو به فزونی نهاده بود، به عنوان رهبر شیعیان جهان، در اولین اقدام خود، پس از پذیرش مسئولیت خطیر مرجعیت عامّه، با تأسی به روایت امام علی علیهم السلام «لابدّ للنّاس من امیر برّ او امیر فاجر»، برای سامان دهی امنیت اجتماعی، به سیاست اصلاحی و تعامل سازنده با شاه جوان، روی آورد و از تضعیف این سلطان به ظاهر مطیع (در زمان مرجعیت آیت الله بروجردی)، خودداری نمود.
🔸 ایشان در پاسخ معترضان گفت: «شاه حالا که از خودش اختیاری ندارد و تحت فشار دولت‌های بیگانه است؛ یک طرف روس و طرف دیگر غرب و آمریکا که خواسته‌های خود را تحمیل می‌کنند. اگر شاه احساس کند که موقعیتش در داخل تضعیف شده است و جای پایش سست است، برای حفظ خودش، تسلیم بیگانه می‌شود. لذا، کوشش ما این است که خیلی احساس ضعف نکند… مصالح مملکت و اسلام را به او تذکر می‌دهیم… .»
✍️ حجت الاسلام محمد ملک‌زاده
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2076
🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان‌شناسی_فکری_سیاسی_عاشورا/ بخش نخست
📝 #یادداشت| عاشورا درس مذاکره!!!
🔸 یکی از مهمترین مسائل در عرصه سیاسی کشور ما در چند ساله اخیر که در ادبیات سیاسی نیز بسیار تاثیر گذاشته است، موضوع مذاکره است.
🔸 این موضوع از جهات مختلف سیاسی، اقتصادی، حقوقی و روابط بین الملل جای بررسی و تحلیل دارد. یکی از عرصههای مهم تاثیرگذاری این مباحث که کمتر به آن توجه شده است مباحث اجتماعی است.
🔸 منظور تاثیر کلانی است که این موضوعات بر عرصه فرهنگ عمومی و ادبیات جامعه میگذارد. از این جهت میتوانیم به ادبیات دینی جامعه توجه کنیم.
🔸 بر این اساس مذاکرات اثرات خود را بر ادبیات دینی نشان داد، آنجا که در گفتگو از درسها و عبرتهای سیاسی عاشورا از این موضوع سخن به میان آورده شد که یکی از درس‌های عاشورا مذاکره است؛ یعنی طرفداران گفتمان مذاکره در عرصه سیاسی کشور، مستندی دینی از عاشورا برای خود بیان کردند. این برداشت موافقان و مخالفانی داشت.
🔸 موافقان این برداشت (مذاکره یکی از درس‌های عاشورا) برای توجیه دیپلماسی مذاکره در عرصۀ بین‌المللی، درس کربلا و واقعۀ عاشورا را مذاکره می‌دانند.
🔸 از نظر این افراد درس کربلا درس تعامل سازنده و مذاکره در چارچوب منطق و موازین است. این افراد در اثبات مدعای خود ملاقات امام حسین(ع) با عمر سعد در شب تاسوعا را مذاکره امام حسین(ع) با عمر سعد نامیدند.
🔸 افزون بر این امام علیه السلام در طول مسیر مدینه تا کربلا و همچنین در شب و روز عاشورا دیدارها و سخنرانیهای متعددی با طرف مقابل خود داشتند.
🔸 از دید این افراد این اقدامات امام علیه السلام در راستای تعامل با دشمن مخالف و جایگزین کردن مذاکره و گفتگو به جای جنگ و خشونت برای حل اختلافات و نزاعهاست.
🔸 البته این دیدگاه با نظرات مخالف بسیار زیادی مواجه شد، به طوری که طرفداران این نظریه، دیگر از این موضوع سخن نگفتند.
✍️ حجت الاسلام محسن محمدی
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4773
🆔 @asbaat_ir
🔰 نقد و بررسی آسیب های مشترک #خرده_جریان_های_حوزوی/ بخش سوم
📝 #یادداشت| عدم پشتیبانی از خروجی‌ها
🔸 چه بسا نیروی خوبی هم طی این برنامه‌ها تربیت شود ولی برای زمینه خدمت او طرحی در دست نیست؛ یعنی در مجموع برنامه دارای نارسایی است. نارسایی در ناحیه امتداد برنامه.
🔸 اساساً تربیت برای چه منظوری صورت پذیرفته است؟ برای حضوری مؤثر در حوزه یا جامعه؛ ولی این حضور و سطح و نحوه آن برنامه‌ریزی نشده است.
🔸 خروجی‌ها در بسیاری از موارد در زمینه‌های غیرتخصصی خود مشغول فعالیت می‌شوند. چرا که زمینه مناسبی پیش روی آنها گشوده نشده است.
🔸 عدم تعیین محیط خدمت و فقدان برنامه در این ناحیه مساوی هدر رفت انرژی سال‌ها تلاش طلبه و مشاوران و اساتید ایشان است.
🔺 عدم آرمان‌سازی برای طلاب و یا خلق آرمان‌های ناهمگون با شرایط زمانه
🔸 جریان‌های موجود توان خلق آرمان‌های بلند برای طلاب را ندارند. طلبه برای خدمت‌های جزیی و کوچک آماده می‌شود. افق‌های دور دست او در همین حوالی قابل دسترس است.
🔸 اساساً افقی برای او نشان داده نمی‌شود. زندگی‌های مملو از روزمرگی و خستگی و تکرار و بی‌نشاطی محصول فقدان آرمان‌های بلند است.
🔸 برخی نیز که تلاش در آرمان‌سازی برای طلاب دارند، آن چنان در شناسایی آرمان‌ها ناتوان هستند که او را با مسائل دسته چندم جامعه اسلامی و اسلام درگیر می‌کنند.
🔸 وقتی پاسخ‌گویی به شبهات وهابیت و دامن زدن به منازعات شیعه وسنی در صدر فهرست دغدغه‌ها نشانده می‌شود، ولی کلیت حرکت کلان جامعه اسلامی و فتوحات آن از نظر دور نگاه داشته می‌شود، دیگر نمی‌توان امیدی به نتایج والا و آرمانی بست.
✍️ حجت الاسلام حسین ایزدی
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2293
🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان_مخالف_دخالت_دین_در_سیاست/ بخش چهارم
📝 #یادداشت| اتخاذ سیاست اصلاحی در برابر شاه
🔺 لازم به توضیح است که در آن ایام، آیت‌الله بروجردی و شاه هر کدام نسبت به یکدیگر ملاحظاتی داشتند که مانع اقدام جدی آن دو علیه یکدیگر بود.
🔺 پهلوی دوم در موقعیتی قرار داشت که با وجود تنفّر اجتماعی از پدرش رضاشاه، با اراده بیگانگان به سلطنت رسیده بود، وی که فاقد پایگاه اجتماعی بود، مجبور بود برای حفظ سلطنت خویش، اقدام آشکاری علیه بزرگ‌ترین قدرت اجتماعی، یعنی مرجعیت انجام ندهد و از توسل به تحرکات صریحا ضد دینی و غیر مردمی پرهیز کند.
🔺 از سوی دیگر آیت الله بروجردی نیز برای سامان دادن به اوضاع حوزه‌های علمیه و تقویت محافل دینی پس از فشارهای شدید علیه آن در زمان پهلوی اول و نیز برای جلوگیری از گسترش و نفوذ تفکر #کمونیستی که در آن زمان یکی خطرات جدی جامعه ایران به شمار می‌رفت، و همچنین با توجه به تجاربی که ایشان از علما، به ویژه از رفتار و مواضع تند استادش مرحوم #آخوندخراسانی از #مشروطه کسب کرده بود و انتقاداتی نیز به ایشان داشت، ناگزیر بود با احتیاط بیشتری عمل نماید و به جای توسل به اقدامات انقلابی، سیاست اصلاحی و مسالمت‌آمیز با رژیم را در پیش گیرد.
🔺 در مواردی آیت الله بروجردی در توجیه این رفتار سیاسی اصلاحی می‌گوید: «از وقتی که در نجف اشرف دیدم #مرحوم_نائینی در امر مشروطه دخالت کردند و آن طور شد که همه می‌دانیم، حساسیت خاصی نسبت به این قبیل امور پیدا کردم.
🔸 «چون ما درست وارد اوضاع نیستیم، می‌ترسم ما را فریب دهند و منظوری که داریم درست انجام نگیرد و باعث پشیمانی بشود و احیاناً لطمه به #دین و حیثیت اسلامی وارد آید.
🔺 آیت الله بروجردی معتقد بود: «سلطنت در آن شرایط نباید تضعیف شود و در اسناد ساواک هم از قول آیت الله بروجردی آمده است که وی وجود شاه را مانع بزرگی برای نفوذ #کمونیسم می‌دانست.»
🔺 این در حالی است که پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲، با افزایش اقدامات ضد دینی و مخالف مصالح مملکتی توسط رژیم شاه، تعامل آیت الله بروجردی با شاه نیز بیشتر جنبه منتقدانه به خود گرفت.
🔺 در نهایت به تعبیر استاد شهید مرتضی #مطهری: «مرحوم آیت الله بروجردی مانند همه فقهای وارسته مخالف با ستمگران و جبّاران بود و آرزوی عظمت اسلام و ایران و استقلال و آزادی همه مسلمانان را در سر داشت و در راه آن تلاش می‌کرد.
🔸 اختلاف او با انقلابیان مسلمان و مؤمن به طور حتم، در هدف نبود، بلکه در طریق و شیوه کار بود. علاوه بر این، وی به لحاظ #زعامت و ریاست عامّه خود، مسئولیت خاصی را احساس می‌کرد که اگر دست به کاری بزند و شکست بخورد این تنها شکست او نیست، بلکه شکست اسلام است. در عین حال، هیچگاه با اقدامات دیگران علیه #رژیم، که مسئولیتی برای او تولید نمی‌کرد، مخالفت نمی‌نمود.»
✍️ حجت الاسلام محمد ملک‌زاده
ادامه دارد ...
🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2076
🆔 @asbaat_ir