#قصّه‌دلبـری🌸💕 #قسمت8 یادم میاد قبلا به مامانم گفته بودم من پذیرایی نمی‌کنم. مامانم در زد و چایی و میوه آورد و گفت: +حرفتون که تموم شد،کارتون ‌دارم. از بس دلشوره داشتم، دست و دلم به هیچ کاری نمی‌رفت. یه ریز حرف می‌زد و لابه لاش میوه پوست می‌کند و می‌خورد. با خنده به من تعارف می‌کرد: +خونه خودتونه، بفرمایین! زیاد سوال می‌پرسید. بعضی هاش سخت بود، بعضی هاشم خنده دار. خاطرم هست که پرسید: +نظر شما درمورد حضرت آقا چیه؟ گفتم: - ایشون رو قبول دارم و هرچی بگن اطاعت میکنم! گیر داد که: +چقدر قبولشون دارین؟ تو اون لحظه مضطرب بودم و چیزی به ذهنم نمی‌رسید. گفتم: - خیلی! خودمو راحت کردم که نمیتونم بگم‌چقدر‌. زیرکی به خرج داد و گفت: +اگه آقا بگن منو بکُشید، میکشید‌؟؟ بی معطلی گفتم: - اگه آقا بگن، بله‌! نتونست جلوی خنده اش رو بگیره. اون که از اول بله رو شنیده بود، شروع کرد درباره آینده‌ شغلی اش‌حرف ‌‌زد. گفت‌ دوس داره بره تو تشکیلات سپاه، فقط هم سپاه قدس. روی گزینه های بعدی فکر کرده بود؛ طلبگی یا معلمی. هنوز دانشجو بود... ‌خندید و گفت که از دارِ دنیا فقط یه موتور تریل داره که اونم پلیس از رفیقش گرفته و فعلا توقیف شده. پرروپررو گفت: +اسم بچه هامونم انتخاب کردم: امیرحسین، امیر عباس، زینب و زهرا. انگار کتری آبجوش رو ریختن رو سرم. کسی نبود بهش بگه هنوز نه به باره ‌نه به داره...! یکی یکی تو جیب های کتش دست می‌کرد. یادِ چراغ جادو افتادم...هرچی بیرون میاورد، تمومی نداشت. با همون هدیه ها جادوم کرد: تیکه ای از کفن شهید گمنام که خودش تفحص کرده بود، پلاک شهید،‌ مهروتسبیح تربت با کلی خرت و پرت که از لبنان و سوریه خریده بود. مطمئن شده بود جوابم مثبته! تیر خلاص رو زد. صداش رو پایین تر آورد و گفت: +دوتا نامه نوشتم براتون؛ یکی توی حرم امام رضا{ع}، یکی هم کنار شهدای گمنامِ بهشت زهرا! برگه هارو گذاشت جلوی روم. کاغذ کوچیکی هم گذاشت روی اون ها. درشت نوشته بود... از همونجا خوندم. زبونم قفل شد: "تـو مَـرجانـی، تـو درجـانـی، تـو مـرواریـدِ غـلتانـی اگـر قـلبم صـدف بـاشـد؛ مـیانِ آن تـو پـنهانی..!"✨♥️ انگار تو این عالم نبود، سرخوش...! مامان و خاله‌م اومدن گفتن: +هیچ کاری تو خونه بلد نیست، اصلا دور گاز پیداش نمی‌شه. یه پوست تخمه جا‌به‌جا نمی‌کنه. خیلی نازنازیه! خندید و گفت: +من فکر میکردم چه مسئله مهمی میخواین بگین! اینا که مهم نیست‌.! حرفی نمونده بود، سه چهار ساعتی صحبت هامون طول کشید‌. گیر داد که اول شما از اتاق برید بیرون.. پام خواب رفته بود و نمی‌تونستم ازجام تکون بخورم..‌.

🔸بسیار جالب و منطقی در توضیح فرزند آوری👌 آقای قرائتی #افزایش_جمعیت

فرزند بیشتر، تربیت راحت تر! ✅ بچه های زیاد به صورت خودکار وقت یکدیگر را پر می‌کنند. این نکته بسیار مهمی است. ♻️ یکی از دلایلی که بنده معتقدم تربیت فرزند بیشتر راحت‌تر است، از این رو است که بچه های زیاد، خانه را برای خودشان یک مهدکودک می‌کنند. ♻️ خواهش می کنم به این نکته توجه کنید . کاش کمی عمیق تر به مسئله فرزندآوری توجه می کردیم و به این پرسش پاسخی متفکرانه می‌دادیم : آیا برای فرزند دلبندمان هدیه ای بالاتر از یک انسان که برادر یا خواهر باشد وجود دارد⁉️ اگر بچه های بیشتری داشتیم آیا معضلی به نام اعتیاد به رسانه یا بازی‌های رایانه‌ای وجود داشت⁉️ 🔰برگرفته از کتاب ایران جوان بمان، استاد عباسی ولدی #جمعیت #فواید_فرزند_بیشتر

. از به خود پیچیدنت اینگونه حاصل ‌می‌شود زهر هرچه تلخ تر، سوز جگر هم بیشتر #شهادت‌امام‌جواد🖤 ..

#ویدئو_استوری_روزشمار_غدیر 19 روز مانده تا عید سعید غدیر

السلام علیک یا جوادالائمه علیه السلام جهت عرض تسلیت محضر ولی نعمتان، آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام و ساحت مقدس آقا امام زمان عج، فردا ساعت 5 عصر در دارالقرآن امام خامنه ای ارواحنافداه جنب دفتر امام جمعه حضور به هم خواهیم رساند ان شاء الله لطفا اطلاع رسانی بفرمایید 🏴🏴🏴🏴🏴

به ديوار قفس بشكسته ام بال و پر خود را زدم تنــهاي تنـها ناله هاي آخر خود را درون شعله همچون شمع سوزان آتشي دارم كه آبم كرده و آتش زده پا تا سر خود را قفس را در گشوده صيد را آزاد بگذاريد كه در كنج قفس نگذاشت جز مُشتي پر خود را بزن كف پايكوبي كن بيفشان دست، امّ الفضل كه كُشتي در جواني شوهر بي ياور خود را بيا و اين دم آخر به من ده قطره ي آبي كه خوردم سالها خون دل غم پرور خود را چه گويي اي ستمگر در جواب مادرم زهرا اگر پرسد چرا لب تشنه كُشتي شوهر خود را اجل بالاي سر، من در پي ديدار فرزندم گهي بگشوده ام گه بسته ام چشم ترِ خود را به ياد شعله هاي ناله ي إبن الرّضا «ميثم» سِزَد آتش زني هم نخل، هم برگ و برِ خود را حاج غلامرضا سازگار ميثم

امشب بـرات کـرب و بــلا را شما بده ای عشـق شاه طوس، امام جواد من💚

💠 زندگی موفق در کلام امام جواد(ع) ▪️در امورات زندگی به کسی امید نداشته باش که خدا تو را به همان واگذار می‌کند. @TebyanOnline

🌷🍃🌷🍃🌷🍃 هیچ کس دیگر نمیتواند! 👶 شما اگر بچه‌ی خودتان را در خانه تربیت نکردید، یا اگر بچه نیاوردید، یا اگر تارهای فوق‌العاده ظریف عواطف او را - که از نخهای ابریشم ظریف‌تر است - با سرانگشتان خودتان باز نکردید تا دچار عقده‌ی [عاطفی] نشود، هیچ کس دیگر نمیتواند این کار را بکند نه پدرش، و نه به طریق اولی دیگران؛ فقط کار مادر است. این کارها، کار #مادر است؛ 🚶‍♀ اما آن شغلی که شما بیرون دارید، اگر شما نکردید، ده نفر دیگر آنجا ایستاده‌اند و آن کار را انجام خواهند داد. 👈 بنابراین اولویت با این کاری است که بدیل ندارد؛ تعیّن با این است. امام خامنه‌ای ۱۳۹۰/۱۰/۱۴ #مادری #جایگاه_مادری 🍃🌷🍃🌷 🍃

بعد از حسین هیچ امامی به وقت مرگ مثل تو ای ولیِ خدا تشنه جان نداد... 😭 ▪️شهادت امام جواد(ع) تسلیت باد▪️ #یاجوادالائمه #شهادت_امام_جواد (ع) #ابن_الرضا (ع)

#یا_جواد_الائمہ_ع💔 دوباره قلقله در عرش کبریا افتاد عزیز فاطمه ابن الرضا ز پا افتاد اگر غلط نکنم این حسینِ دیگر بود ولی نگفت کسی، زیر دست و پا افتاد #آجرک_الله_یاصاحب_الزمان🥀 #شهادت_امام_جواد(ع)🥀 #تسلیت_باد.🥀

🖤روضه و مرثیه🖤 #امام_جواد علیه السلام 🔶روضه جانسوز امام جواد علیه السلام #استاد_میرزا_محمدی 🏴گریز به روضه امام حسین علیه السلام 🕊🕊🕊🕊🕊 درد بسیار و نیست دارویم خون شد از غم دلِ خدا جویم میفشانم سرشک و میگویم 🏴یا جواد الائمه ادرکنی🏴 عزت عالمین میخواهم سفر کاظمین میخواهم طوفِ قبر حسین میخواهم 🏴 یا جواد الائمه ادرکنی 🏴 #شهادت_امام_جواد علیه السلام ┈ ••✾•🍃⚫️🌿•✾••┈┈

#قصّه‌دلبـری🌸💕 #قسمت9 از بس به نقطه خیره مونده بودم گردنم گرفته بود و صاف نمی شد التماس میکردم شما بفرمایید من بعد از شما میام ول کن نبود مرغش یه پا داشت حرصم در اومده بود که چرا اینقدر یک دندگی میکنه... خجالت میکشیدم بگم چرا بلند نمیشم. دیدم بیرون برو نیست، دل به دریا زدم و گفتم: - پام خواب رفته! از سر لغز پرونی گفت: +فکر میکردم عیبی دارین و قراره سر من کلاه بره! دلش روشن بود که این ازدواج سر میگیره. نزدیک در به من گفت: +رفتم کربلا زیر قبه به امام حسین علیهم السلام گفتم: برام پدری کنید، فکر کنید منم علی اکبر تون.. هر کاری قرار بود برای ازدواج پسرتون انجام بدید، برای من بکنید! دلم رو برد. به همین سادگی. پدرم گیج شده بود که به چه چیز این آدم دل خوش کردم. نه پولی، نه کاری، نه مدرکی، هیچ.... تازه باید بعد از ازدواج میرفتم تهران پدرم با این موضوع کنار نمیومد، برای من هم دوری از خانواده ام سخت بود. زیاد می پرسید: تو همه اینا رو میدونی به قبول می کنی؟ پروژه تحقیق پدرم کلید خورد. بهش زنگ زد: سه نفر رو معرفی کن تا اگه سوالی داشتم از اونا بپرسم. شماره و نشونی دو نفر روحانی و یکی از رفقای دانشگاه رو داده بود. وقتی پدرم با اون ها صحبت کرد کمی آروم گرفت. نه که خوشش نیومده باشه،برای آینده زندگیمون نگران بود برای دختر نازک نارنجی اش. حتی دفعه اول که اونو دید گفت: +این چقدر مظلومه. باز یاد حرف بچه ها افتادم،حرفشون توی گوشم زنگ می زد؛ شبیه شهدا، مظلوم... یاد حس و حالم قبل از این روزها افتادم. محمد حسینی که امروز میدیدم ، شبیه اون برداشت هام نبود.. برای منم همون شده بود که همه میگفتن. پدرم کمی که خاطر جمع شد،به محمد حسین زنگ زد که: +می خوام ببینمت! قرار و مدار گذاشتن بریم دنبالش. هنوز تو خانه دانشجویی اش زندگی می کرد. منم با پدر و مادرم رفتم. خندون سوار ماشین شد،برام جالب بود که ذره ای اظهار خجالت و کم رویی،تو صورتش نمیدیدم. پدرم از یزد راه افتاد سمت روستامون اسلامیه. از سیر تا پیاز زندگی‌‌ش رو گفت: از کودکی‌ش تا ازدواج با مادرم و اوضاع فعلی‌ش. بعد هم کف دستش رو گرفت طرف محمد حسین و گفت: +همه زندگیم همینه،گذاشتم جلوت. کسی که میخواد دوماد خونه من بشه،فرزند خونه منه و باید همه چیز این خونه رو بدونه. اونم کف دستش رو نشون داد و گفت: +منم با شما روراستم. تا اسلامیه از خودش و پدر و مادرش تعریف کرد. حتی وضعیت مالی‌ش رو شفاف بیان کرد. دوباره قضیه موتور تریل رو که تموم داراییش بود گفت. خیلی هم زود با پدر و مادرم پسر خاله شد! موقع برگشت به پیشنهاد پدرم رفتیم امامزاده جعفر. یادم هست بعضی از حرفا رو که می زد، پدرم برمیگشت عقب ماشین و نگاه می کرد. ازش می پرسید: +این حرفا رو به مرجان هم گفتی؟؟ گفت: +بله. تو جلسه خواستگاری همه رو به من گفته بود. مادرش زنگ زد تا جواب بگیره... من که از ته دل راضی بودم، پدرم هم توپ رو انداخته بود تو زمین خودم... مادرم گفت: +به نظرم بهتره چند جلسه دیگه با هم صحبت کنن... کور از خدا چی میخواد، دو چشم بینا! قارقار صدای موتور تو کوچمون پیچید. سر همون ساعتی که گفته بود رسید.

#قصّه‌دلبـری🌸💕 #قسمت10 چهار بعد از ظهر یکی از روزهای اردیبهشت. نمیدونم اون دسته گل رو چطور با موتور اینقدر سالم رسونده بود! مادرم به داییم زنگ زد که بیاد سبک سنگینش کنه! نشنیدم با پدر و داییم چی خوش و بش می کردن. تا وارد اتاق شد پرسید: +داییتون نظامیه؟ گفتم: - از کجا میدونید؟ خندید که: +از کفشش حدس زدم... برام جالب بود حتی حواسش به کفشهای دم در هم بود. چندین مرتبه ذکر خیر پدرم رو کشید وسط برای اینکه صادقانه سیر تا پیاز زندگی‌‌ش رو براش گفته بود. یادم نیست از کجا شروع شد که بحث کشید به مهریه... +نظرتون چیه؟ گفتم: - همون که حضرت آقا میگن. بال درآورد. قهقهه زد: - یعنی چهارده تا سکه! از زیر چادر سرم رو تکون دادم که یعنی بله! میخواست دلیلم رو بدونه. گفتم: - مهریه خوشبختی نمیاره! حدیث هم براش خوندم: - بهترین زنان امت من زنی است که مهریه او از دیگران کمتر باشد. این دفعه من منبر رفته بودم. دلش نمیومد صحبت من تموم شه. حس می کردم زور میزنه سر بحث جدیدی رو باز کنه. سه تا نامه جدید نوشته بود برام،گرفت جلوم و گفت: +راستی، سرم بره هیئتم ترک نمی‌شه. ته دلم ذوق کردم. نمیدونم اونم از چهره‌م فهمید یا نه!!! چون دنبال اینطور آدمی میگشتم..... حس می کردم حرف دیگه ای هم داره، انگار مزه مزه میکرد، گفت: +دنبال پایه میگشتم،باید پایه‌م باشید، نه ترمز. زن اگه حسینی باشه،شوهرش زهیر میشه! بعد هم نقل قول از شهید سید مجتبی علمدار را به میان آورد: +هر کس رو که دوست داری،باید براش آرزوی شهادت کنی. مسئول اعتکاف دانش آموزی یزد بود. از وسط برنامه‌ها می‌رفت و می‌اومد... قرار شد بعد از ایام البیض بریم کنار معراج شهدای گمنام دانشگاه عقد کنیم! رفته بود پیش حاج آقای آیت‌اللهی که بیان برای خوندن خطبه عقد. ایشون گفته بودن: +بهتره برید امامزاده جعفر یزد. خانواده ها به این تصمیم رسیده بودن که دو تا مراسم مفصل تو سالن بگیرن،یکی یزد، یکی هم تهران! مخالفت کرد...‌ گفت: +باید یکی رو ساده بگیریم. اصلاً راضی نشد. من و انداخت جلو که بزرگتر ها رو راضی کنم. چون منم باهاش موافق بودم. زور خودم رو زدم تا آخر به خواسته‌ش رسید. شب تا صبح خوابم نبرد. دوره حیاط راه می رفتم.... تموم صحنه ها مثل فیلم تو ذهنم رد میشد. همه اون منت کشی هاش! از آقای قرائتی شنیده بودم: +۵۰ درصد ازدواج تحقیقه، ۵۰ درصدش توسل. نمیشه به تحقیق امید داشت،ولی می توان به توسل دل بست. بین خوف و رجا گیر افتاده بودم. با اینکه به دل نشسته بود باز دلهره داشتم. متوسل شدم... زنگ زدم به حرم امام رضا،همونکه خِیرم کرده بود براش. چشمام رو بستم. با نوای صلوات خاصه،خودم رو پای ضریح می دیدم. در بین همهمه زائران،حرفم رو دخیل بستم به ضریح: ما از تو به غیر از تو نداریم تمنا/حلوا به کسی ده که محبت نچشیده. همه رو سپردم به امام..! هندزفری رو گذاشتم تو گوشم،راه میرفتم و روضه گوش میدادم!

💖عاقد: خدا 🌟شاهد: رسول خدا (ص) 💐دفتر: لوح محفوظ 🔆مکان: عرش 💞عروس: کوثر 💚داماد: حیدر 🌹🌸سالروز #ازدواج_حضرت_علی_حضرت_فاطمه مبارکباد🌸🌹

🔸سخنان مقام معظم رهبری درباره ی جایگاه زن در اسلام

🦋مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ سوره الرحمن(۱۹) 🦋یَخرُجُ مِنهُما اللُّولُوءُ وَ المَرجان سوره الرحمن(۲۲) 🍃تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏12، ص: 569 و في تفسير عليّ بن إبراهيم «1»: حدّثنا محمّد بن أبي عبد اللَّه، عن سعد بن عبد اللَّه، عن القاسم بن محمّد، عن سليمان بن داود المنقريّ، عن يحيى بن سعيد العطّار «2» قال: 🦋سمعت أبا عبد اللَّه- عليه السّلام- يقول في قول اللَّه: مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ، بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ قال: عليّ و فاطمة بحران عميقان لا يبغي أحدهما على صاحبه. 🦋يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ قال: الحسن و الحسين- عليهما السّلام. 🦋امام صادق (ع) در بیان بطنی این آیات فرمودند: 🦋"علی (ع) و فاطمه(س) دو دریای ژرفند که هیچ کدام بر دیگری تجاوز نمیکند، 🦋و از این دو دریا مروارید و مرجان یعنی حسن (ع) و حسین (ع) خارج شده‌اند." #تفسیر_آیه #ازدواج_آسمانی

🌸 #ازدواج_حضرت_علی_حضرت_فاطمه 💐شب دامادی حضرت شاه ولایته 💐شب عروسی حضرت ام ابیهاست 🎤 #مهدی_رعنایی 👏 #سرود 👌فوق زیبا

🔹 آیت الله حائری شیرازی 🔹 🔸امر به معروف یعنی در دنده بودن!🔸 امربه‌معروف و نهی از منکر چیست؟ به ساعتتان نگاه کنید؛ این چرخ‌دنده‌های ساعت، در هم دنده شده‌اند. دنده‌هایشان داخل هم است؛ یکی که می‌چرخد، دیگری را هم می‌چرخاند. امربه‌معروف، یعنی اینکه دندۀ یکی در دندۀ دیگری گیر کند. امربه‌معروف، دنده است؛ ترک امربه‌معروف، یعنی خلاص کردن! خلاص کردن یعنی اینکه یکی بچرخد و دیگری نچرخد. وقتی امربه‌معروف و نهی از منکر ترک می‌شود، یعنی این چرخ و آن چرخ از هم دور شده‌اند؛ زده‌ای توی خلاص! این می‌چرخد، اما آن دیگری نمی‌چرخد. دندۀ فرد نمی‌خورد به دندۀ جمع؛ یعنی خوبی فرد، سرایت به دیگری نمی‌کند. خوبی‌ها وقتی شخصی شد و امر به معروف تعطیل شد، این دارد برای خودش می‌چرخد و آن دیگری هم دارد برخلاف آن می‌چرخد و منکرش را انجام می‌دهد. نتیجه‌اش اینست که «مجموعۀ جامعه» نمی‌چرخد. گاهی انسان زورش نمی‌رسد دیگری را بچرخاند، می‌زند در خلاص؛ خودش در زندگی شخصی‌اش یک آدم سالمی است، اما در زندگی اجتماعی دنده‌اش به دیگران گیر نمی‌کند. می‌خواهد اگر دیگران در غفلت می‌روند، او در غفلت نرود؛ اگر دیگران نمازشان را به تأخیر می‌اندازند، او به تأخیر نیاندازد، لذا دنده را خلاص می‌کند تا بتواند نمازش را سر وقت بخواند. اما نه، هنر این است که در عین اینکه انسان نمازش را سر وقت می‌خواند، در دنده هم بزند. @haerishirazi