#نذری ۴
نذری دادن در دوره قاجار متعلق به طبقه خاصی از جامعه نبود و هر کس با توجه به شرایط مالی خود در ایام عزاداری امام حسین (ع) غذای نذری میپخت.
یکی از نذرهای معروف آن زمان هم آش نذری ناصرالدین شاه بوده است که در دربار و با نظارت شخص او پخته میشد.
گفته شده است که احتمالاً این آش، نذر مادر ناصرالدین برای سلطنت پسرش بوده است.
در این آش نذری همه چیز پیدا میشد.
گوسفند دوازده رأس، بره نه رأس، مرغ شصت قطعه، روغن بیست من، بادنجان، مغز بادام، اسفناج، کرفس، پیاز، کاهو، عسل، سیب، آبغوره، آب لیمو، ترب، تره، جعفری، شنبلیله، ترخون، نعناع، گلابی، هندوانه، گردو و ... از ترکیبات این آش بودند.
ر.ک : به نوشتار بعدی درباره #آش_قجری
#حسینچی
@BehrouzTeam 🏴
#نذری ۵
#آش_قجری
#شله_قلمکار
ناصرالدين شاه سالي يك روز در فصل بهار به شهرستانك از ييلاقات شمال غرب تهران و بعدها به قريه سرخه حصار، واقع در تهران ميرفت.
#نذر ناصرالدين شاه اين بود كه در موقع بروز بيماري وبا در قريه شهرستانك آشي پخته و با تناول آن شفا يافته است. به همين جهت آن آش را به گردن او حق بزرگ و ثابتي است و هر ساله بايد خاطره خوش آن را تجديد كرد.
به فرمان او دوازده ديگ آش بر بار ميگذاشتند كه از قطعات گوشت چهارده راس گوسفند و انواع خوردنيها تركيب ميشد؛ كليه اعيان و اشراف و رجال و شاهزادگان و زوجات شاه و وزرا در اين آشپزان افتخار حضور داشتند و جمعا به كار طبخ و آشپزي ميپرداختند.
وزرا و امرا و روسا در چادرها و خيمهها جمع ميشدند و سبزي آش را پاك ميكردند. نِسوان و خواتين محترمه كه در مواقع عادي و در خانه خود دست به سياه و سفيد نميزدند، در اين محل در پای ديگ آشپزان براي روشن كردن آتش و طبخ آش تلاش می کردند تا هرچه بيشتر مورد لطف و عنايت قرار گيرند.
هر كس به فراخور شان و مقام، كاری انجام ميداد تا #آش حاضر شود ، چون اين آش تركيب نامناسبي از غالب مأكولات و خوردنيها بود، آن را آش شله قلمكار نامیدند .
#حسینچی
@BehrouzTeam 🏴