“اُنظُرونا” أربعین‌ همچون شبِ حسّاسِ عاشورای ماست فرصتی تا صحنه‌ی #سربازیِ فردای ماست ماجرای تاختن‌های #أبالفضل است دورِ خیمه‌ها تاختنْ همپای #مادر، اوج ارزشهای ماست جاری از أبریم و چون باران به سویش می‌دویم در نظامِ چرخه‌ی آب! او همان دریای ماست إرتفاعِ کاروان در فضل، لطفی از تو بود أربعین رازِ #نمازِ امشبِ آقای ماست #کاروانی سوی صاحبخانه حرکت میکنیم در تمام صحنه‌ها او مبدأ و مأوای ماست چشم از نورِ #ولایت بر نمی‌داریم ما نورِ أقیانوسِ کوثر مایه‌ی إحیای ماست #نورأفشانی کند در کلِّ عالم با نگاه مهدویّت هم ز نورأفشانی مولای ماست #یأبنَ زهرا! اُنظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ کآن نگاهت ناجیِ دنیای وانفسای ماست صبح عاشورا برای تو به میدان می‌رویم نورِ تو سرمایه‌ی پیکارِ عاشورای ماست در فضای حبِّ تو حرکت به سوی فاطمه حسّ و حالِ آخرین لحظات این دنیای ماست ✍🏻 شاعر: سید محسن مسعودی https://eitaa.com/bineshaneha

“کبوتران عاشق” پَر و بالِ ما گرفته پَرِ بامِ #کربلا را به کبوترانِ #عاشق برسان سلامِ ما را مددی که جا نمانَد ز طوافِ دورِ رویش پرِ مرغکی که دارد سرِ کعبه‌ی شما را پر و بالِ کوتهِ ما نرسد به آسمانش مگر آنکه او بگیرد پر و بالِ مبتلا را به دلم فتاده روزی برسم به خاکِ کویش بزنم، دری گشاید، درِ مرغِ بینوا را بگشا دری که #احمد به سلام می‌گشاید وَ #علی نوشته بر آن همه آیه‌ی عطا را چه خوش است خانه‌ای که درِ مادرانه دارد وَ چه خوشتر آن که #مادر بگشاید آن سرا را ✍🏻 شاعر: دکتر محمدجواد عسکری https://eitaa.com/bineshaneha

“موسم اربـعيــــن” قـلـب­‌ها با #حُـبِّ_مـولا مي‌تَپــد هر تَپش ما را به بـــالا می‌كِـشــد زین كِشِـش­‌ها جاذبه معنا شــود رازِ #عشـق و عاشقـی إفشا شـود #جـاذبه از شـاخه­‌های حُـبِّ اوسـت می‌كِشـاند قلب­‌ها را سوی دوسـت #عشق­‌ورزی يك نِمودِ جاذبه اسـت عشـقِ او بی حُـبّْ نمی‌آيد بدســت عاشقيم و قلب، حُبّْ را می‌چِشَـد می‌رود محبـوب و مـا را می‌كِشَـــد وين تَپِش­‌هايی كه در اين قلب­‌هاست حركتـی زآن جوششِ مـولای ماسـت می‌تَپـد اين قلـب­‌هــا و بــــارهــــــا می‌‌چِشيـم او را در اين تكــرارهــــــا با زبـانِ قلـبِ خود از عمــقِ جــــان می‌زنـم بـوســه به خــاكِ پـايتــــان حركـتِ قلبم تـويــی مـولای مـن حُبِّ تو جـاری است در أعضای مـن هر چه می‌جويم تو را در قلبِ خويـش بیشتر می‌یابَمَت نسبـت بـه پـيــش در تَب و تـابم تو را #يــاری كنـــم در تمامِ عمـر، #سـربـــازی كنـــم تركِ خود گفتم كه همراهت شَـوَم همچو يـارانـت به قربـانَت شَـوَم گوشِ قلبـم در پـیِ فرمـانِ توســت وين حيـات و حركتـم از آنِ توســت ما به شـوقِ تـو به #دنيــا آمـديـــم حُبِّ تـو تـابيــد كاينجـا آمـديـــم زِابتـدای عمــرمـان گـويــا كـسـی می‌دَمَــد در قلـب­‌هـای مـا بَــســی كيسـت تا مـولاش را يــاری كنـــد؟ در تمـامِ عمــر سـربـــازی كنـــد؟ در رِكــاب مـا بـتـــازد ســـال­‌هـــا بُگــذرد از حُـبِّ جـــان و مـــال‌­هـــا وقـفْ گــردد در رهِ إحـيــــای ديـن بهرِ مــا خـونـش بـريــزد بـر زميـــن ای حسيــن! لَبَّيـــكْ گويــان آمديـــم در دفـــاع از تــو به ميـــدان آمديـــم خونمـان در قـلـــب، بـی­‌تـابــی كنـــد در فَغــان اسـت تا تــو را يــاری كنـــد! مــــادرت آورده مـا را كـــــربـــــلا خيـــز و بـر يــارانــت آقــايــــی نمـــا #آيــه‌هـا از تــو نشـانــی مـی‌دهــــد بـوی نـــوری آسـمــانی مـی‌دهــــد ما يقيـن داريـم وقتِ #نصــرت اســت #اربعیـن گويـی فضای حركــت اســت وین هيـاهویی كه در اينجـا به پاســت آيــه‌ای چون أربعیــن در كـربلاســت برخی از آيــات، اسمش دائمـی اسـت أربعيـن از آيـه‌هاي موسِـمــی اســت آيـــه‌هـای دائـمــی در هــر زمـــــان بــود و مـی‌تابـيــد هـر دم بر جهـــان ماه و خورشيد از همين دست آيه‌هاست بـود و خواهـد بـود تا #عالـم به پاسـت #لَيْلْ از #آيـاتِ غيرِ دائمـی اســت عاقبت این #لَيْـلِ_دنيـا رفتنـی اســت اي #شـبِ_دنيــا! تو دائـم نيستــی می‌كِشيمَت سـوی محـو و نيسـتــی پَرتـویـی تـابیــد و می‌آيـد #نَهـــار أربعيــن هم موسِمـی باشـد زِ يـــار خـيـز و قلبــاً واردِ اين آيــه شــــو بهـرِ أصـلِ مـاجــرا آمـــاده شــــو آيه‌ای چون أربعين يك معجـزه است #مهــدوّیت در دلِ اين آيـه هســت در فضــای آسمــان­‌هـــا و زميـــن آيه­‌هـا جـاری اسـت برخيـز و ببيـن در قبــالِ آيــه­‌هـا سُستــی مكــــن خيـز و رفتـاری مناسب پيـشـه كـــن ما به يُمـنِ تابشِ مــولای خويـــش سوی #مهـدی می‌رويـم اينك به پيـش شـيعـه‌ای می‌گفـت: نـــورِ آيـه‌هـا می‌شـود جـــاری به فـرمـانِ خــدا أربعيـن هم آيـه­‌ای زآيـــاتِ اوســت تـابشـی زآن نـورِ بی‌پـايـانِ دوســت #نـــور، يعـنـی انتـشـــارِ روشـنــــی تــا فضــای تـيـرگــی را پَـس زنــــی مركـزِ اين نــور هم در كـربــلاســت ماجرايـی بَس عظيـم آنجـا به پـاسـت حـجِّ أكـبر آمده، همراه كيـســت؟ سوي مهدی غير از اين رَه، راه نيسـت؟ بر سبيـلِ مصطفـی از جنـسِ نـــــور كـــاروانـی می‌رود ســوی #ظهــــور! شيعـه يعنی نـورِ خـورشيــدِ #امـــام او نتـابـد! شيعـه مـی‌گــردد تـمــــام می‌درخشــد نــورِ آن خورشيــدِ پــاك از بُلنــدایِ #عَوالِـــم ســوی خــــاک خـاك گرديــديـم ای مـولای مــــا ما همه محتــاج و تـــو آقـــای مــــا آمـديـم اينـجــا كه آقـــايــــی كنـــی نـــور را بر قلـبِ مـا جــــاری كنــــی جـانِ ما با نــورِ تـــو بيگانــه نيـســت در شگفتـم! صاحبِ اين #خانه كيسـت؟ سالــهـا در نــــورِ ايـشـان بوده­‌ايـــم حُـبِّ او! تـــابيــد كـاينــك زنــده­‌­ايــم مـی‌تَـــراود نـــور بر جــان­‌هــای مـــا از زمـيــن و آســمــــانِ كــربـــــــلا گـر نتــابــد نـــور روشـن نيستـيــم #چشمـه‌ی_نـــور، او بُوَد ما كيستيـم؟ قلب­‌هـا با نـــورِ #مادر آشنــاســـت! مـهربانـی‌هـای او لطـفِ خـداســت! کيست غیر از او كه زهـرايــی كنـــد؟ نــور را بر قلـب­‌هـا جـــاری كنــــــد هر چه می­‌بينـم همـه أنــوارِ اوســت پرتــوهـای نـــور هم زآثــار اوسـت از #نـجـف_تـا_كـربـــلا پَـر می‌زنيـــم نـــور می‌گيريــم و بـالا می‌رويـــــم قُــربِ او با نـــور مـی‌آيــــد به دســت در صِـراطَ المُستقيـم، نَعْمـاتْ هســت ✍🏻 شاعر: سید محسن مسعودی https://eitaa.com/bineshaneha

با هر سلامِ صبح، به مولایمان حسین انگار روبروی #حرم ایستاده‌ایم شکرِ خدا که ذکرِ لبِ ما #حسین شد ممنونِ لطفِ #مادرِ این خانواده‌ایم https://eitaa.com/bineshaneha

از صدایش تنِ بی‌جانِ تو جان پیدا کرد قلبت از ناله‌ی #مادر ضربان پیدا کرد https://eitaa.com/bineshaneha