سوره انعام آیه 2
هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِن طِینٍ ثُمَّ قَضَی أَجَلاً وَأَجَلٌ مُّسَمّیً عِندَهُ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ
او کسی است که شما را از گل آفرید، پس از آن أجلی را (برای زندگی شما در دنیا) قرار داد و أجلی معیّن (که مربوط به آخرت یا غیر قابل تغبیر در دنیاست) نزد اوست. پس (با وجود این) شما شک و شبهه می کنید؟
پیام ها
1- مدّت عمر و پایان زندگی، به دست ما نیست.«هو الذی.... قضی اجلاً»
2- تنها خداوند بر أجل مسمّی (أجل قطعی)، آگاه است. «أجل مسمّی عنده»
3- با آنکه آفرینش و پایان کار انسان، همه از خدا و به دست اوست، پس چرا در مبدأ و معاد شک کنیم؟ «ثم انتم تمترون»
سوره انعام آیه 32
وَمَا الْحَیَوةُ الدُّنْیَآ إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْا خِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
و زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست و البتّه خانه ی آخرت، برای تقوا پیشگان بهتر است. آیا نمی اندیشید؟
نکته ها
اگر دنیا مزرعه ی آخرت قرار نگیرد، بازیچه می شود و مردم مانند کودکانی که سرگرم به اسباب بازی هایی چون مال و مقام و مانند آن شده اند. مثل صحنه ی نمایش که یکی لباس شاه می پوشد، دیگری نقش نوکر را بازی می کند و سوّمی وزیر می شود، ولی ساعتی بعد که همه ی لباسها و نقش ها کنار می رود، می فهمند که همه ی عناوین، خیالی بیش نبود.
خیر بودن آخرت به خاطر آن است که هم لذّت هایش آمیخته به رنج نیست و هم زودگذر و موهوم و خیالی نیست.
با توجّه به آیات دیگر قرآن، نباید این آیه را دعوت به رهبانیّت و ترک دنیا دانست.
کلمه ی «لعب» به کاری گفته می شود که قصد صحیحی در آن نباشد و کلمه ی «لهو» به کاری گفته می شود که انسان را از کارهای مهم و اصلی باز دارد. **مفردات راغب.***
شباهت دنیا به لهو و لعب از جهاتی است:
الف: دنیا مثل بازی، مدّتش کوتاه است.
ب: دنیا مثل بازی، تفریح و خستگی دارد و آمیخته ای از تلخی و شیرینی است.
ج: غافلان بی هدف، بازی را شغل خود قرار می دهند.
د: دنیاگرایی مثل بازی، انسان را از اهداف مهم باز می دارد.
پیام ها
1- دنیا محوری، فکری کودکانه و پوچ است. (لهو ولعب معمولاً کار کودکان است و سرگرم شدن به دنیا انسان را از آخرت باز می دارد) «لهو ولعب»
2- راه نجات از حسرت آخرت، فکر و تعقّل است. «یا حسرتنا... أفلا تعقلون»
3- خردمند، فریب دنیا را نمی خورد. «و للدّار الاخرة خیر... أفلا تعقلون»
4- بکار نگرفتن اندیشه، زمینه توجّه به دنیا وغفلت از آخرت است. «أفلاتعقلون»
5 - غفلت از آخرت، سبب توبیخ است. «أفلا تعقلون»
6- تعقّل و تقوا، ملازم یکدیگرند. «یتّقون أفلاتعقلون»
درس هفتم از جزء هفتم:
«خودسازی»
یایها الذین أمنوا علیکم انفسکم لایضرکم من ضل اذا اهتدیتم الی الله مرجعکم جمیعاً فینبئکم بما کنتم تعملون.
«سوره مائده، آیه 105»
معنی آیه:
ای کسانی که ایمان آورده اید بر شما باد (حفظ) خودتان، آنکه گمراه شد، زیانی بر شما نمی رساند، هرگاه که شما هدایت یافته باشید بازگشت شما به سوی خداست، پس او شما را به آنچه می کردید آگاه می سازد.
نکات مهم آیه:
1- در راه حق از تنهایی نترسید.
2- اگر حریف دیگران نشدید، حریف نفس خود باشید.
3- گناه و انحراف جامعه، مجوز گناه کردن افراد نیست.
4- روحیه خود را به خاطر انحراف دیگران از دست ندهید.
5- در راه نجات دیگران، خودتان غرق نشوید.
6- از بیرون به شما کسی آسیب نمی زند، اگر شکست بخورید از خودتان است.
7- در قیامت، هر کس مسئول کار خویش است.
8- راه اسلام چنان منطقی و استوار است که شبهه و انحراف دیگران به آن خلل نمی رساند.
9- چنان باید تربیت شوید که فساد محیط و جامعه در شما تأثیر نگذارد.
10- اول خودسازی سپس جامعه سازی.
11- در دنیای تاریک، شما به تنهایی چراغ روشن باشید.
12- در پی کشف افشای عیوب دیگران نباشید. (علیکم انفسکم)
13- راه مصونیت یافتن شما هدایت پذیری شماست.
14- ایمان به معاد، عامل خودسازی است. (تفسیر نور جلد 3)
بحثی از تفسیر المیزان در رابطه با آیه فوق:
1- این آیه برای انسان راهی و هدفی فرض کرده که هر کس به سوی آن هدف راهپیمایی می کند.
2- خداوند در قرآن آدمیان را به گمشده خود یعنی راهی که فطرت در جستجوی آن است راهنمایی می کند.
3- اگر فرمود: بر شما باد به نفستان، مقصود این است که شما ملازمت کنید نفس خود را از جهت اینکه نفس شما راه هدایت شماست.
4- نفس مومن همان طریقی است که باید آن را سلوک نماید.
5- خدا هدف است و انسان راه. انسان عاقل هیچگاه هدف را فراموش نمی کند.
6- اگر کسی هدف را (که خداست) گم کند راه را یعنی خود را گم کرده است.
7- طریق انسان به سوی خداوند همان نفس اوست.
معرفت نفس از دیدگاه امام علی (ع):
1- بزرگترین جهل، جهل انسان است به نفس خویش.
2- بزرگترین حکمت ها برای انسان نفس خود را شناختن است.
3- بهترین عقل انسان خودشناسی اوست.
4- شگفت دارم از کسی که برای گمشده خود جار می زند و از این و آن می پرسد در حالی که خودش را گم کرده و در پی یافتن خود نیست.
5- چگونه دیگری را می شناسد کسی که هنوز خود را نشناخته.
6- در معرفت آدمی همین بس که خود را بشناسد و در نادانی اش همین بس که خود را نشناسد.
7- هر کس که نفس خویش را بشناسد دیگران را بهتر می شناسد و هر کس نسبت به نفس خود جاهل باشد نسبت به دیگران جاهل تر است.
8- معرفت نفس نافع ترین معرفت هاست.
9- جاهل به نفس خود مباش زیرا کسی که جاهل به نفس خود باشد در حقیقت به همه چیز جاهل است.
10- شگفت دارم از کسی که خود را نشناخته، چگونه می تواند پروردگار خود را بشناسد.
علامه طباطبایی (ره) در المیزان در شرح حدیث نفس می فرماید:
انسان وقتی به سیر درباره نفس خود بپردازد و اغیار را از دل بیرون رانده با دل خلوت کند از هر چیزی منقطع و به خداوند متعال می پیوندد و این خود باعث معرفت پروردگار می شود. (المیزان، جلد 11)
مروری بر جزء هفتم:
1- ای کسانی که ایمان آورده اید چیزهای پاکیزه ای را که خدا برای شما حلال کرده است بر خود حرام نکنید و از حد نگذرانید، قطعاً خداوند تجاوزکاران را دوست نمی دارد. (87- مائده)
2- ای کسانی که ایمان آورده اید قطعاً شراب و قمار و بت ها و تیرهای قرعه، پلید و از کارهای شیطانی است. (90- مائده)
3- از آنچه خداوند روزی حلال و پاکیزه به شما بخشیده بخورید. (88- مائده)
4- ای کسانی که ایمان آورده اید در حال احرام شکار نکنید. (95- مائده)
5- ای کسانی که ایمان آورده اید از چیزها و اسراری که اگر برایتان آشکار شود ناراحتتان می کند نپرسید. (101- مائده)
6- ای کسانی که ایمان آورده اید بر شما باد حفظ خودتان اگر شما هدایت یافته باشید هیچ گمراهی نمی تواند زیانی به شما برساند. (105- مائده)
7- از خدا اطاعت کنید و پیامبر را فرمانبردار باشید. (92- مائده)
8- بگو در زمین بگردید سپس سرنوشت شوم تکذیب کنندگان را بنگرید. (11- انعام)
9- هرگاه کسانی را دیدی که در آیات ما به قصد تخطئه فرو می روند از آنان اعراض کن تا (مسیر سخن را عوض کرده) وارد مطلب دیگری شود.
10- کسانی که دین خدا را به بازی و سرگرمی گرفتند و دنیا مغرورشان کرده است رها کن. (70- انعام)
11- آنچه را از سوی پروردگارت به تو وحی شده پیروی کن. (106- انعام)
12- به معبود کسانی که غیر خدا را می خوانند ناسزا نگویید که در نتیجه آنان هم به خاطر جهل و دشمنی به خداوند متعال ناسزا بگویند. (108- انعام)
#اداره_تبلیغات_اسلامی_شاهین_شهر_و_میمه
#رمضان_المبارک_1442
#مسابقه_فصل_بندگی-
# هفتم:شرایط تکلیف را بگویید.
# پاسخ در کلیپ به نشانی:
https://eitaa.com/bisimchee1400/334
پاسخ صحیح را همراه با نام و نام خانوادگی و شماره تلفن همراه خود به شماره 09132770084در ایتا ارسال فرمایید.
گره‌گشایی مساجد از مردم در «محله همدل»+عکس و فیلم | خبرگزاری فارس
https://www.farsnews.ir/news/14000130000663/%DA%AF%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%DA%AF%D8%B4%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%85%D8%B3%D8%A7%D8%AC%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AD%D9%84%D9%87-%D9%87%D9%85%D8%AF%D9%84-%D8%B9%DA%A9%D8%B3-%D9%88-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85
هدایت شده از سامانه آموزشی مبشران
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#فصل_بندگی
#مردم_ماه
#تواصی
💠💠مسابقه تفسیر فصل بندگی
باهمکاری سازمان دارالقرآن الکریم
🔷🔹روز پنجم
✅✅سوره فلق 2
حجت الاسلام و المسلمین قرائتی
لطفا فقط اعداد گزینه صحیح را تا ساعت 8 صبح چهار شنبه 1 اردیبهشت به شماره 3000234962 ارسال کنید
┈┈┈•✾🍃🌸🍃✾•┈┈┈•
مارا در شبکه اجتماعی دنبال کنید:
🔷پیام‌رسان ایتا:
🆔https://eitaa.com/mobasheran_org
🔶پیام رسان روبیکا
https://rubika.ir/mobasheran_org
🌐آدرس تارنمای مبشران
www.mobasheran.org
هدایت شده از سامانه آموزشی مبشران
❇️❇️سوالات مسابقه تفسیر قرآن( فصل بندگی)
💠💠پنجمین مسابقه ماه مبارک رمضان
✅✅ سوره فلق 2
❓❓❓س.یک) هنگام مواجهه با دیگران حالتی که "من داشته باشم ولی او نداشته باشد"مربوط به کدام یک از گزینه‌های زیر است؟
1) غبطه 2)حسادت 3) تبعیض 4) بُخل
❓❓❓س.دو) کدام یک از گزینه های زیر اولین گناهی است که هم در آسمان و هم در زمین انجام شده است؟
1) نفاق 2) حسادت 3) اعتراض به خدا 4) کُفر
❓❓❓س.سه) از الطافی که خداوند طبق (سوره نساء،54) به آل ابراهیم(ع) عطا فرموده، کدام یک از موارد زیر است؟
1) کتاب- حکمت- حکومت
2) نبوت- حکومت- امامت
3) حکومت- عصمت- کتاب
4) کتاب- نبوت- حکومت
❓❓❓س.چهار) کدام یک از گزینه های زیر از علائم فرد حسود نیست؟
1) خوبی مردم را با نیش زدن از بین بردن
2) کمال دیگران را خراب کردن
3) تلاش برای بدست آوردن کمالاتی که دیگران دارند
4) کمالی بالاتر از خود بگوییم که کمال فرد مقابل تحت الشعاع قرار بگیرد.
❓❓❓س.پنج) کدام یک از آیات زیر به مفهوم حسادت اشاره دارد ؟
1) لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هذا
2) وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّک لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللَّهَ لَا یحِبُّ کلَّ مُخْتَالٍ فَخُور
3) فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا
4) الف و ج
هدایت شده از ناوخدا
با ارسال پیوند
https://mobasheran.org/faslbandegi
برای مخاطبان خود، به پویش
#زنجیره_تواصی بپیوندید
#تواصی
#مردم_ماه
#زنجیره_تواصی
.
هدایت شده از سامانه آموزشی مبشران
#فصل_بندگی
#تواصی
#مردم_ماه
💠💠سلسله وبینارهای آموزشی "گفتمان انقلاب" باهمکاری اداره کل امور مبلغین
❇️❇️با موضوع : تقویت زنجیره تواصی برای گسترش امید و اعتماد
📚برتری تمدن توحیدی بر تمدن مادی
⏰شنبه 31 فروردین 1400 ساعت 17
┈┈┈•✾🍃🌸🍃✾•┈┈┈•
مارا در شبکه اجتماعی دنبال کنید:
🔷پیام‌رسان ایتا:
🆔https://eitaa.com/mobasheran_org
🔷پیام رسان روبیکا
https://rubika.ir/mobasheran_org
🌐آدرس تارنمای مبشران
www.mobasheran.org
پیامها و نکات برخی از آیات جزء هشتم قرآن کریم :
سوره انعام آیه 133, 134
وَرَبُّکَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَیَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِکُمْ مَا یَشَاءُ کَمَا أَنْشَأَکُم مِن ذُرِیَّةِ قَوْمٍ ءَاخَرِینَ
إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَأَتٍ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ
و پروردگار تو بی نیاز و صاحبِ رحمت است. اگر بخواهد، شما را می برد و پس از شما هر که را بخواهد جایگزین می کند، همان گونه که شما را از نسل قوم دیگری پدید آورد.
به راستی آنچه وعده داده می شوید، آمدنی است و شما نمی توانید (خدا را) ناتوان سازید (و از کیفر و عدل او بگریزید).
پیام ها
1- تنها خداوند بی نیاز مطلق است، پس هرگز خود را بی نیاز نبینیم. «ربّک الغنی» در جای دیگر می فرماید: «یا أیّها النّاس أنتم الفقراء الی اللّه واللّه هو الغنیّ الحمید» ** فاطر، 15.*** ای مردم! همه شما نیازمند خدایید و تنها اوست که بی نیاز وستوده است.
2- گناهکاران، باید در همین دنیا هم بترسند، زیرا محو آنان توسط قدرت الهی بسیار ساده است. «یذهبکم»
3- ریشه ی ظلم (که در دو آیه قبل آمده بود)، یا نیاز است، یا سنگدلی و هیچ یک از این دو در خدا وجود ندارد. «الغنیّ ذوالرّحمة»
4- شرط مربّی خوب، بی نیازی و عطوفت است. «ربّک الغنیّ ذو الرّحمة»
5 - بقای اجتماعات بشری، به مشیّت الهی بستگی دارد. «اِن یشأ یذهبکم»
6- بود و نبود انسان ها، نفع و زیانی برای خداوند ندارد. «الغنیّ... اِن یشأ یذهبکم»
7- خداوند از عبادات ما بی نیاز است، دستورهای عبادی، عامل رشد خودماست. «الغنیّ»
8 - رحمت خداوند، فراگیر است، ولی گاهی بشر کار را به جایی می رساند که خداوند همه را نابود می کند. «ذوالرّحمة... یذهبکم»
9- وعده های الهی قطعی است، نه شوخی. «انّ ما توعدون لآت»
10- مجرم در قیامت نمی تواند با قدرت الهی در افتد. «و ما انتم بمعجزین»
سوره انعام آیه 155, 156
وَهَذَا کِتَبٌ أَنْزَلْنَهُ مُبَارَکٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُواْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ
أَنْ تَقُولُواْ إِنَّمَآ أُنْزِلَ الْکِتَبُ عَلَی طَآئِفَتَیْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِنْ کُنَّا عَن دِرَاَسَتِهِمْ لَغَفِلِینَ
واین (قرآن) کتابی است مبارک که آن را نازل کردیم. پس آن را پیروی نموده و تقوا پیشه کنید، باشد که مورد رحمت قرار گیرید.
(آن تورات را نازل کردیم) تا نگویید کتاب (آسمانی)، فقط بر دو طایفه ی (یهود و نصاری) که پیش از ما بودند نازل شده است و ما از علوم آنان بی خبر بوده ایم.
پیام ها
1- قرآن، تنها کتاب تئوری و نظری نیست، بلکه کتاب سعادت و برنامه ی عمل انسان است. «کتاب... فاتّبعوه»
2- سعادت بشر در دو چیز است: اطاعت حقّ، اجتناب از باطل. «فاتّبعوه واتّقوا»
3- خداوند، حجّت را بر مردم تمام کرده است. «کتاب انزلناه... أن تقولوا»
4- دستگاه تبلیغاتی مسلمانان باید برای هر کشور و ملّت و زبانی، برنامه های صحیح در سطح جهان آماده کند، تا حجّت بر آنان تمام شود و نگویند ما از حقّ بی خبر بودیم. «أن تقولوا... کنّا عن دراستهم لغافلین»
سوره انعام آیه 160
مَن جَآءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَآءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یُجْزَی إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ
هرکه نیکی آورد، پس برای او پاداشی ده برابر آن است وهرکه بدی آورد، جز مانند آن کیفر نخواهد دید و به آنان هرگز ستم نخواهد شد.
نکته ها
از کلمه ی «جاء» استفاده می شود که پاداش و کیفر مورد بحث در این آیه، مربوط به دادگاه قیامت است. وگرنه چه بسا خلافی که با توبه محو یا به نیکی تبدیل شود. «یبدّل اللَّه سیّئاتهم حَسنات» فرقان، 70.*** ، یا مورد عفو قرار می گیرد. «یَعفُو عن کثیر» مائده، 15.*** ، و چه بسا نیکی ها که با ریا و عُجب و گناهان دیگر محو و حبط شود. پس عملی ملاک است که به صحنه ی قیامت آورده شود. «جاء بالحسنة... جاءبالسیّئة»
گرچه آیه ی مربوط به عمل نیک و بد است، ولی طبق روایت، آنکه نیّت خیر کند پاداش دارد ولی نیّت سوء تا به مرحله عمل نرسد، کیفر ندارد واین فضل الهی است.
در روایات آمده است: هر که در ماه، سه روز روزه بگیرد، گویا همه ی ماه را روزه گرفته است، زیرا هر روزش ده روز حساب می شود. «عشر أمثالها»
پاداش ده برابر، حداقلّ است. بعضی اعمال، در بعضی شرایط و برای بعضی افراد، پاداش تا هفتصد برابر بلکه پاداش بی حساب هم دارد.
از ده پاداش الهی، فقط یک قسمت «مزد» است و نُه قسمت دیگر «فضل». «فیوَفِّیهم اُجورهم و یزیدهم من فضله» ** نساء، 173.***
سؤال: اگر کیفر گنهکار، به اندازه ی گناه اوست، پس چرا یک روز روزه خوردن، شصت روز روزه کفّاره دارد؟
پاسخ: مقصود از «مثل» در آیه، از نظر عدد نیست، بلکه کیفیّت و چگونگی است. اهمیّت یک روز، روزه ماه رمضان، برابر با 60 روز در غیر ماه رمضان است. مثل شب قدر که در اهمیّت، بیش از هزار ماه است. این بیان اهمیّت است، نه برتری عددی.
پیام ها
1- در شیوه ی تربیتی اسلام، تشویق ده برابر تنبیه است. «عشر امثالها»
2- تشویقِ چند برابر، ظلم نیست ولی کیفر بیش از حد ظلم است. «فلایجزی الا مثلها و هم لایظلمون»
3- خداوند، در پاداش با فضل خود رفتار می کند، ولی در کیفر، با عدل. «عشر أمثالها... الاّ مثلها»
4- عمل انسان همیشه و همه جا همراه انسان است. «من جاء بالحسنة... و من جاء بالسیّئة»
سوره انعام آیه 165
وَهُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلَئِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَکُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَتٍ لِیَبْلُوَکُمْ فِی مَآءَاتَکُمْ إِنَّ رَبَّکَ سَرِیعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحِیمُ
و اوست که شما را جانشینان (یکدیگر در) زمین قرار داد و درجات بعضی از شما را بر بعضی دیگر برتری داد تا شما را در آنچه به شما داده، بیازماید. همانا پروردگارت زود کیفر است والبتّه او حتماً آمرزنده و مهربان است.
سیمای سوره اعراف
این سوره دویست و شش آیه دارد و از سوره های مکّی است. در این سوره از اصحاب اعراف و داستان اعراف (آیه 46 و 48) سخن به میان آمده، لذا به «اعراف» نامگذاری شده است.
این سوره سوّمین سوره ای است که با حروف مقطّعه آغاز می شود و اوّلین سوره از سوره های سجده دار قرآن است و در آیه ی آخر آن، سجده مستحبّ وارد شده است.
از میان یکصد و چهارده سوره ی قرآن، هشتاد و شش سوره در مکّه نازل شده است که معمولاً درباره ی اصول عقائد و مبارزه با شرک و توجّه دادن به مقام انسان و امثال آن بحث می کند.
در این سوره علاوه بر آنها، به ماجرای آدم علیه السلام با ابلیس، داستان حضرت نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسی علیهم السلام، بیان اصول و مبانی دعوت پیامبر اسلام و شرح احوال قیامت، توبه و اصلاح خویشتن، موضوع عرش، میزان، عالم ذرّ و پیمان خداوند با انسان و بیان قرآن و عظمت آن و اعراف و اصحاب اعراف اشاره شده است.
پیام ها
1- انسان، خلیفه ی خدا و امیر زمین است، نه اسیر هستی. «و هو الّذی جعلکم خلائف الارض»
2- تفاوت های مردم و آزمایشات الهی، حکیمانه و در مسیر رشد و تربیت انسان است و از ربوبیّت خداوند سرچشمه می گیرد. «و هو ربّ کلّ شی ء... رفع بعضکم فوق بعض...»
3- تفاوت و برتری بعضی در داده های خداوند، ملاک برتری نیست، وسیله ی آزمایش است. «لیبلوکم فی ما آتاکم»
4- آنچه را در اختیار داریم، از خدا بدانیم. «فی ما آتاکم»
5 - معیار و مقدار آزمایش هر کس، به میزان داده ها و امکانات اوست. «لیبلوکم فی ما آتاکم»
6- پس از آزمایش، خداوند نسبت به مردودین «سریع العقاب» است و نسبت به قبول شدگان «غفور رحیم».
7- بیم و امید باید در کنار هم باشد. «سریع العقاب... لغفور رحیم»
«الحمد للّه ربّ العالمین»
سوره اعراف آیه 3
إِتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِیَآءَ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ
آنچه را از جانب پروردگارتان به سوی شما نازل شده، پیروی کنید و از سرپرستانی جز او پیروی نکنید. چه اندک پند می پذیرید!
پیام ها
1- پیروی از آیات الهی، سبب رشد و تربیت بشر است. «اتّبعوا... ربّکم»
2- لازمه ی ربوبیّت و تربیت الهی، نزول دستورات و راهنمایی ها و تذکّرات است. «ما اُنزل الیکم من ربّکم»
3- نتیجه ی پیروی از وحی، قرار گرفتن تحت ولایت الهی است و ترک آن، قرار گرفتن تحت ولایت دیگران است. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء»
4- اطاعت و پیروی از دیگران، در حقیقت پذیرش ولایت آنهاست. «ولا تتّبعوا من دونه أولیاء» با آنکه می توانست بگوید: «لاتتّبعوا من دونی احدا»
5 - کسی که ولایتِ خدای یکتا را نپذیرد، «ربّکم» باید چندین «ولیّ» را از خود راضی کند. «أولیاء»
6- پندپذیری انسان، اندک است. «قلیلاً ما تذکّرون»
سوره اعراف آیه 16, 17
قَالَ فَبِمَآ أَغْوَیْتَنِی لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَ طَکَ الْمُسْتَقِیمَ
ثُمَّ لَأَتِیَنَّهُم مِّن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَیْمَنِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ وَلَا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شَکِرِینَ
(شیطان) گفت: پس به خاطر آنکه مرا گمراه کردی، من هم برای (فریب دادن) آنان حتماً بر سر راه راست تو (به کمین) خواهم نشست.
سپس از روبرو و از پشت سر و از راست و چپشان بر آنان می تازم و بیشتر آنان را سپاسگزار نخواهی یافت.
نکته ها
در حدیث می خوانیم: شیطان که سوگند خورد از چهار طرف در کمین انسان باشد تا او را منحرف یا متوقّف کند، فرشتگان از روی دلسوزی گفتند: پروردگارا! این انسان چگونه رها خواهد شد؟ خداوند فرمود: دو راه از بالای سر و پایین باز است و هرگاه انسان دستی به دعا بر دارد، یا صورت بر خاک نهد، گناهان هفتاد ساله اش را می بخشایم. تفسیر کبیر فخررازی***
همین که حضرت آدم از تسلّط شیطان بر انسان آگاه شد، روبه درگاه خدا آورده و ناله زد. خطاب رسید: ناراحت نباش، زیرا من گناه را یکی و ثواب را ده برابر حساب می کنم و راه توبه هم باز است. **تفسیر نورالثقلین***
امام باقر علیه السلام فرمود: ورود ابلیس بر انسان از پیشِ رو بدین شکل است که امر آخرت را برای انسان ساده و سبک جلوه می دهد، و از پشت سر به این است که ثروت اندوزی و بخل و توجّه به اولاد و وارث را تلقین می کند و از طرف راست با ایجاد شبهه، دین را متزلزل و تباه می سازد و از طرف چپ، لذّات و شهوات و منکرات را غالب می کند. تفسیر کنزالدقائق***
شیطان اگر بتواند، مانع ایمان انسان می شود و اگر نتواند، راه های نفاق و ارتداد را می گشاید و اگر موفّق نشود، با ایجاد شک و تردید و وسوسه، انسان را به گناه سوق می دهد تا از ایمان و عبادتش لذّت نبرد و کار خیر برایش سنگین و با کراهت جلوه کند.
در روایات متعدّد، صراط مستقیم، به اهل بیت علیهم السلام و ولایت علی علیه السلام تعبیر شده است. **تفسیر فرقان***