eitaa logo
نکات ناب علامه جوادی آملی
295 دنبال‌کننده
560 عکس
191 ویدیو
1 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) ☀️سرّ اين كه با «بسم الله» از امواج آتش، مي‏ آفريند و يا كشتي عظيمي را در طوفاني سهمگين و بر روي امواجي كوه مانند، مي‏ دهد، آن است كه خواسته‏ ها و اراده ‏هايش در مشيّت حكيمانه الهي شده است و نشانه اين فنا آن است كه خواست خداي حكيم، خواسته‏ اي ندارد. البته چنين كاري از عهده بندگان و اولياي خاص خدا بر مي ‏آيد، نه هر «بسم الله». 🌈اين گونه آثار در روايات براي «اسم اعظم» نيز آمده است و نبايد پنداشت كه اسم اعظم از سنخ يا است تا با لفظ و مفهوم بتوان در كرد و مثلاً مرده‏اي را زنده كرد يا از آتشي شعله ‏ور، بوستاني سرسبز آفريد؛ زيرا آفرينش تكويني با تأمين مي‏ شود، نه با لفظ و مفهوم. 🔥بنابراين، جستجوي اسم اعظم در ميان يا مفاهيم براي تأثير بر جهان عيني، كاري ‏اي است و قرين كاميابي نيست؛ چون جهان هستي با اداره مي‏ شود، نه با افسانه. «بسم الله» نيز اگر از نشئت گرفت به اذن آفريدگار هستي مي‏ تواند بر عالم عيني بگذارد و از اين رو امام رضا (عليه‏ السلام) مي ‏فرمايد: «بسم الله الرحمن الرحيم» به اسم اعظم الهي از سياهي چشم به سفيدي آن نزديك تر است: «إن بسم الله الرحمن الرحيم أقرب إلي اسم الله الأعظم من سواد العين إلي بياضها». 🍂اگر كسي همانند پيامبران و امامان(عليهم‏ السلام) به پايگاه رفيع (إنّ الله الذی نزّل الکتاب بالحق و هو یتولی الصالحین.... قطعا و سرپرست خدایی است که قرآن را به حق نازل کرد) بار يافت و در كارهاي خير نام خدا را بر زبان آورد و در عين رعايت نظام علّت و معلول، هرگز به خويش و ساير اسباب و علل عادي تكيه نكرد، بلكه تنها مؤثر در جهان را خداي سبحان ، آنگاه آثار اسم اعظم در كنار «بسم اللهِ» او ظهور مي‏ كند؛ چنانكه با دست موسوي و با انگشت سليماني مؤثر بود: خود گرفتي اين عصا در دست راست دست را دستان موسي از كجاست؟ گر انگشت سليماني نباشد چه خاصيت دهد نقش نگيني 〽️هنگام تبعيد حضرت ابوذر (رضوان‏الله عليه) به ربذه، با اين كه حكومت وقت بدرقه‏ اش را كرده بود، حضرت اميرالمؤمنين و حسنين (عليهم ‏السلام) و برخي از صحابه خاص، مانند عقيل و عمار، حضور داشتند. حضرت اميرالمؤمنين (عليه‏ السلام) در آن جمع، در نصيحتي به ابوذر فرمود: به خدا سوگند اگر آسمان ها و زمين بر روي بنده‏اي باشد و او پيشه كند، خداوند برايش مي‏ گشايد. پس تو جز با ياد حق مأنوس و جز از باطل نگران نباش: «والله لو كانت والأرض علي عبد ثم الله عزّ وجلّ جعل منها فلا يؤنسك إلاّ الحق ولا يوحشك إلاّ الباطل». 📣پس هرگز نبايد به وسايل و اسباب عادي، كه فيض الهي است، اعتنا و تكيه كرد. اين گونه اعتماد به رزّاقيت خداي سبحان، نشانه كامل بر خداست و كسي كه به اين مرحله از مقام انساني برسد اسم اعظم را در خواهد چشيد. 🔊نكته اساسي آن است كه، گرچه نظام هستي بر محور نظام اداره مي ‏شود، نه صرف جريان «عادة الله»، ليكن علل شناخته شده براي معلول هاي معيّن هرگز علت هاي نيست تا با فقدان برخي از شرايط آن ها تحقق معلول باشد؛ زيرا ممكن است تحقق آن به استناد شرايط و اوضاع غيرعادي باشد؛ يعني «خرق عادت» است، نه «خرق عليّت» و فارق اين مطلب با آنچه از اشاعره منقول است در جاي خاصّ خود بازگو مي‏ شود. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i