eitaa logo
دارالحکیم(حیات معقول)
926 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
1.2هزار ویدیو
449 فایل
امام على عليه السلام : حكمت، گمشده مؤمن است ؛ پس آن را بجوييد گرچه نزد مشرك باشد [زيرا كه] شما بدان سزاوارتر و شايسته تريد. کانال القانون فی الطب👇 https://eitaa.com/alghanon کانال دارالحکیم👇 @darolhakim
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 فلسفه مشاء () از منظر امام خمینی و مقایسه آن با فلسفه و صدرائیون و عرفاء : هر کس رجوع کند به معارفی که در ادیان عالم و نزد فلاسفه بزرگ هر دین رایج است و مقایسه کند در معارف و با معارفی که در دین حنیف اسلام و نزد حکماء بزرگ اسلامی و شامخ این ملت است، درست تصدیق می کند که این معارف از نور معارف شریف و احادیث نبی ختمی و او علیهم السلام است که از سرچشمه نور قرآن استفاده و اصطلا نموده اند. آن وقت می فهمد که حکمت و اسلامی از و یونانیین نیست، بلکه اصلا شباهت به آن ندارد. بلی، بعضی از حکمای اسلام به منوال حکمت یونانی مشی نموده، مثل ؛ ولی حکمت شیخ در بازار اهل معرفت در باب معرفةالربوبیه و مبداء و معاد رونقی ندارد و در پیشگاه اهل معرفت ارزشی از برای آن نیست. بالجمله، فلسفه امروز حکمای اسلام را و معارف جلیله اهل معرفت را به حکمت یونان نسبت دادن، از بی اطلاعی بر کتب قوم - مثل کتب فیلسوف عظیم الشأن اسلامی، قدّس سره و استاد عظیم الشأنش محقق قدّس سره و تلمیذ بزرگوار او قدّس سره و تلمیذ عظیم الشأن فیض، عارف جلیل ایمانی، قاضی سعید قمی قدّس سره- و نیز از بی اطلاعی به معارف صحیفه الهیه و معصومین سلام الله علیهم است؛ پس هر حکمتی را به نسبت داده و حکمای اسلامی را تابع حکمت یونان انگاشته اند. 📔 آداب الصلوة، ص ۳۰۴ ـــــــــــــــــــــــ 🆔 دارالحکیم http://eitaa.com/daralhakim
🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 به نظر ، حواس باطنی، بلکه حواس ظاهری، جسمانی نیستند، و در ماده حلول نکرده‌اند.‌ اندام‌های جسمانی در باب حواس، صرفاً نقش اعدادی داشته، مدرِک حقیقی نیستند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🆔 دارالحکیم http://eitaa.com/daralhakim
🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 ، همچون فلاسفه پیش از خود، را به صورت مشترک لفظی میان چند معنا به کار می برد؛ وی گاه را در مقابل عقل که مطیع ملک است، به عنوان قوه ای که مطیع شیطان است به کار می برد، گاه آن را در مقابل عقل به عنوان قوه ای که مدرک جزئیات است، و در درک کلیات دچار خطا می شود یاد می کند. گاه آن را در مقابل حس و خیال به عنوان مدرک معانی نامحسوس به کار می برد. و گاه را به معنای اعتقاد مرجوح در مقابل به کار می برد. در مقام تعریف نیز به فراخور بحث تعابیر متفاوتی دارد، که اگر چه با هم به ظاهر اختلاف دارند، اما با هم متناقض یا متضاد نیستند، بلکه یک نسبت هم پوشانی بین آنها برقرار است، و مکمل یکدیگرند، به گونه ای که می توان همه آنها را به یک تعریف جامع ارجاع داد. گاهی را به اعتقاد مرجوح - در مقابل ظن - تعریف می کند، و گاه در بیان مراتب تجرید ادراکات حسی می گوید، قوه ای است که صور را از تشخص تجرید می کند، اما همچنان بین صورت و شیء خارجی اضافه و ارتباطی برقرار است. از عباراتی که در بیان مدرکات وهم دارد چنین تعریفی بر می آید: قوه ای است که معانی جزئی غیر محسوس و اموری که به حس در می آیند، اما حس به آنها پی نمی برد را درک می کند. البته گاه ملاصدرا وهم را به قوه ای که شانش ادراک غیر مطابق با واقع و ادراک امور بر غیر وجه آنهاست تعریف می کند. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🆔 دارالحکیم http://eitaa.com/daralhakim
🌹 بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 به نظر اسم علاوه بر اینکه بر این معنا به اشتراک اطلاق شده به تشکیک هم اطلاق میگردد؛ زیرا عقلی که عبارت از غریزه انسانی است که به واسطه آن انسان از بهائم متمایز می گردد، چیزی نیست که در تمام افراد مساوی باشد بلکه حق آن است که جواهر نفوس انسانی در اصل فطرت در تابناکی و تیرگی و نور و ظلمت مختلف اند؛ از این رو بعضی از نفوس در صفای جوهر و قوۀ هوش و استعداد نوریابی به نحوی هستند که نزدیک است زیتشان (عقلشان) خود به خود نورانی گردد، اگرچه آتشی به آن برخورد نکرده باشد، اینان کسانی هستند که نیاز به معلم بشری ندارند که ذات آنها را به انوار معرفت و هدایت کمال بخشد، اما بعضی دیگر از نفوس در تیرگی جوهر و خمود نور قریحه، به نحوی هستند که تعلیم و تربیت، سودی به حالشان ندارد. آنگاه همان طور که عقل به معنای غریزه انسانی که به واسطه آن انسان از بهائم جدا می شود، امری است که در افراد انسان به حسب فطرت اولی متفاوت است، همچنین مردم در عقول مکتسبه به حسب استکمال هر یک از دو عقل مذکور در (عقل نظری) و ( عقل عملی) تفاضل دارند. این استکمال چیزی نیست جز اشتداد در اصل جوهر فطری، به این معنا که هر قدر در اول قوی تر و نورانی تر باشد، تأثیر علوم و طاعات در آن شدیدتر و روشن تر است، و کمال عقلی ثانوی آن از جهت یکی از دو قوه نظری یا عملی آن شریف تر و برتر است، و اتصال آن به عقل أعظم بیشتر و به حق تعالی نزدیک تر است. بر این اساس روشن می شود که افراد انسان به حسب تخالفی عظیم در کمال و نقص و شرف و خست دارند و روشن است که احوال تابع ذوات است؛ از این رو حسن أحوال و بهاء آنها، تابع حسن ذات و شرف ذات است. 📙 صدرالمتألهین؛ شرح اصول کافی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🆔 دارالحکیم https://eitaa.com/daralhakim