eitaa logo
در حرم یار
1.6هزار دنبال‌کننده
764 عکس
36 ویدیو
3 فایل
جلسات مباحث آیت الله محمدشجاعی(ره) و گزیده ای از نکته های بزرگان اخلاق و عرفان اسلامی از لسان استاد سیدعربی نشر و نسخه برداری از مطالب با ذکر کانال و منبع آن بلامانع است ارتباط با آدمین : @DarharameyarAdmin «تبادل و تبلیغ نداریم»
مشاهده در ایتا
دانلود
(ره): راهی که ما در پیش گرفته‌ایم راه نیست و منطبق با آن راهی که قرآن فرموده که طریق بندگان خداست نمی‌باشد با این غفلت‌هایی که داریم با این تضییع اوقات با این آلودگی‌ها با این همه شواهد چرا باز غافل ماندیم قرآن مسئله را سخت بیان می‌کند روایات همینطور حالات ائمه (ع)همینطور حالات رسول اکرم (ص)همینطور با این وصف ما طریق غفلت را در پیش گرفته‌ایم با اکتفا به عبادات جزئی خود را از اهل می‌دانیم و خاطر جمع شدیم از کجا برداشت کردیم ؟؟!! چرا حالات ائمه و بیان آیات و روایات را که می‌بینیم به خودمان نمی‌آییم ؟؟!! به این چراها باید فکر کنیم عجیب است که انسان آیات روشن را می‌بیند ولی متوجه حقیقت نمی‌شود چرا بیدار نمی‌شویم؟؟ چرا از مطالعه حالات ائمه خصوصاً حالات امیرالمومنین (ع) که قدری بیشتر بیان شده است به خود نمی‌آییم ؟؟ چرا از دیدن حالت خوف شدید آنها و عبادت بالای آنها و ریاضت بالا و زهد و ورع باز به خود نمی‌آییم ؟؟ چراها علت می‌خواهد و خودش یک مصیبتی است به جای خود چرایی این را از قرآن می‌شود فهمید قرآن می‌گوید آنها که از خدا غافل شدند و خود را دیدند و در رضای هوای نفس خود کوشیدند نمی‌گذاریم به حقیقت‌ها متوجه شوند من فکر می‌کنم چرایش در اینجاست چرایی این‌ها با خود ما و در خود ماست این نکته‌ای است که من دعوت می‌کنم به آن فکر کنیم ما هرچه به غفلت رو آوردیم از درک حقایق محروم ماندیم و این یک سنت الهی است کما اینکه هرچه رو به خدا آوردیم بیشتر به نقایص خود پی خواهیم برد و خواهیم ترسید بندگان صالح خدا چون رو به خدا آوردند و از غفلت و از دنیا اعراض کردند روز به روز ترسشان بیشتر شد قضیه دو صورت دارد انسان هرچه غفلت کرد و رو به دنیا آورد نمی‌فهمد ووقتی نفهمید نمی‌ترسد و اگر رو به خدا کرد می‌فهمد و وقتی فهمید می‌ترسد برای اینکه این نکته را متوجه باشید آیه ۱۴۶ سوره اعراف را دقت کنید سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِنْ يَرَوْا‌...... می‌فرماید من محروم می‌کنم بر می گردانم از آیاتم نمی‌گذارم بیابند آن‌هایی که روی زمین تکبر می‌کنند تکبر در اصطلاح قرآن در مقابل خضوع و طاعت است (متکبرین یعنی کسانی که به خود و هوای خود مشغول هستند ) این معنای تکبر است تکبر در پیشگاه ربوبیت فرمود آنها که در زمین تکبر می‌کنند یعنی به خود و هوای خود مشغولند من به اندازه تکبرشان از آیات محروم می‌کنم نمی‌گذارم بفهمند ‌ نمی گذارم هر آیه‌ای را ببینند ایمان بیاورند نمی‌گذارم حقایق را بفهمند مانند من و شما که قرآن می‌خوانیم باز به خود نمی‌آییم روایات را می‌بینیم به خود نمی‌آییم حالات ائمه را مطالعه می‌کنیم به خود نمی‌آییم خدا می‌فرماید راه و روش به آنها نشان داده می‌شود ولی آنها نمی‌گیرند نمی‌فهمند ولی اگر راه ناصحیحی را دیدند فورا آن را قبول می‌کنند این خاصیت محجوب شدن است به من و شما هرچه بگویند ائمه اینطور می‌ترسیدند به خود نمی‌آییم اصلاً به دل ما نمی‌افتد چرا ؟؟!! اما وقتی گفته می‌شود خدا کریم است رحیم است شفاعت هست رحمت او بر غضب سبقت دارد و امثال آن اگر چه در جای خود درست است اما ما معنی غلط را در نظر می‌گیریم اینگونه معنا کردن و راه روش درست کردن با استفاده از کلمات حق روش ناصحیحی است روز و شب کار ما این است که این حرف‌ها را به خود می قبولانیم که انشالله خدا رئوف است کریم است مسئله زیاد سخت نیست نظر خدا بر عقوبت نیست و.... بله همه این حرف‌ها درست اما گفت جانا خوب ورد آوردی لیک ...... خدا کریم است اما به چه معنا ؟؟ برای حضرت علی (ع) کریم نبود؟؟ برای حضرت رضا (ع) عفو و رحیم و رئوف نبود ؟؟ اشتباهی کرده‌ایم و خلاص هم نمی‌شویم و آن اینکه راه را عوضی گرفتیم باید بیدار شویم هیچ چیز راه و روش ما را تایید نمی‌کند نه حالات ائمه نه روایات نه دعاها نه قرآن که حجت بالغه خداوند است اگر شما (اینگونه که ساخته ایم) راه در قرآن و در روایات و در حالات ائمه پیدا کردید به ما هم بشارت دهید در خواست من ازشما این است که قرآن بخوانید ببینید قرآن چه می‌گوید حالات ائمه و روایات را مطالعه کنید ببینید چه می‌گوید خدا انشالله از این راه عوضی و ناقص و صوری که برداشت کردیم که مخلوق خود ماست ما را دهد و به راه صحیح بیندازد.... Eitaa.com/darharameyar