🍂 🔻 #مهندسی_رزمی در دفاع مقدس 7⃣2⃣ 🔅 مصاحبه با سردار ولی زاده مسئول تخریب وقت قرارگاه خاتم عملیات والفجر هشت، تکامل مهندسی جنگ بود. چندین ماه قبل از عملیات منطقه را شناسایی و زیرساخت ها را فراهم می کردیم. اگر در منطقه ای عملیات جدی بود باید در آن منطقه افراد خاص حضور داشته باشند و کارهای خودشان را انجام می دادند. معمولا همه نمی دانستند که قرار است چه اتفاقی بیفتد. در این عملیات 12 کیلومتر طول رودخانه بود که فاصله های مختلف از ساحل داشت. اروند یکی وحشی ترین رودخانه هاست که دارای سرعت بالا دید صفر و گل و لای و... می باشد عراقی ها بین سواحل شان را با ترکیبی از سیم خاردار حلقوی، موانع خورشیدی، موانع ضد هاورگراف و ... پوشش داده بودند. در کل مسیر، در پشت آن همه موانع، مین ها و فوگاز و کانال ها و نهرهای پر از آب بود. مشکلات اساسی این عملیات شامل : 1- عبور از روخانه کارون و بهمن شیر. 2- از دست دادن پل های عقبه کار 3- مشکلات هماهنگی ساعت و روز عملیات بود. زیرا جابجا شدن و اشتباه شدن در متغیرهای زیاد، عملیات را خراب می کرد. به دلیل طول موج رودخانه اروند و فاصله آن از دریا، معمولا بین 30 تا 40 دقیقه بين جذر و مد آب ساکن می شد، بعد از آن مدت آب طرف دریا می رفت یا طرف ساحل می آمد این اتفاق باعث می شد ساحل های ما متفاوت باشد. مثلا در جزر فاصله ما تا موانع 100 متر بود و در مد فاصله خیلی کمتر می شد طوری که اولین موانع را رد می کردید دیگر بقیه موانع را رد می کردیم. در یک لحظه باید موانع را جمع می کردی کمین دشمن را خفه می کردی و بوسیله چراغ قوه مسیر را برای نیروهای خودی مشخص می کردی تا قایق ها بتوانند مسیر را پیدا کنند و مستقم بر هدف برسند. از همه مهم تر باید قبل از درگیری، نیروهای مجرب و خط شکن سریعا وارد عمل می شدند. از دیگر مشکلات این بود که وقتی بچه ها می رفتند شناسایی، زمانیکه جزر بود حدود یک کیلومتر پایین تر در می آمدند و در نتیجه در نقطه قرار پیدا نمی شدند. و دیگر اینکه بچه ها در حال شناسایی گم می شدند و نمی توانستند همدیگر را صدا کنند. لذا برای جلوگیری از این مشکلات با طناب، یکدیگر را به هم می بستند و همه با هم می رفتند به جاهای مقرر شده. از دیگر مشکلات وجود بی سیم ها در آب بود. برای رفع این مشکل از تیوپ و لاستیک موتور که آب بندی می شد استفاده می کردیم. از دیگر مشکلات وزن بالای اسلحه و قیچی آهن بر و لوازم همراه بچه ها بود که باید به طریق مختلف وزن آنها را در آب خنثی می کردند. از دیگر مشکلات گذر کردن از موانع خور شیدی کروی بود. ما برای حل این مشکل آمدیم سواحل کارون را شبیه سازی و طراحی کردیم و راه های گذر از آن را بررسی و تمرین کردیم . ما برنامه شناسایی موانع داشتیم. در نتیجه برای برداشت موانع، مشابه سازی و زمان گیری می کردیم. ⊰•┈┈┈┈┈⊰• برای برداشت موانع خورشیدی، ما به این نتیجه رسیدم که C4 را بصورت نعل اسبی درست کنیم و آنها را طوری نصب و منفجر کنیم که خود بچه ها آسیب نبینند. ⊰•┈┈┈┈┈⊰• برای گذر از سیم های خاردار از برانکارد که روی آنها می گذاشتیم استفاده می کردیم. از دیگر مشکلات، زمانی بود که جزر می شد و بین موانع دشمن و آب فاصله می افتاد. در این فاصله زمین شل و عبور از آن مشکل بود. بچه ها برای حل این مشکل لوله های پلیکا را بصورت حصیری می بافتند و آنها را روی زمین شل قرار می دادند و سپس از روی آنها عبور می کردند. بعد از اجرای همه این کارها و اینکه بچه ها یک سر پل زدند، تازه با خط مقدم دشمن درگیر می شدن. در این عملیات در شب اول تمام معبرها به جز یکی، باز شد و آن معبر نیز ساعت 10 و 30 صبح باز شد. بچه ها بعد از گذر از اروند تا کارخانه نمک عراق پیش رفتند. همراه باشید #تاریخ_شفاهی http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 🔻 #زندان_الرشید (۱۸ خاطرات سردار گرجی بقلم، دکتر مهدی بهداروند 🔅 چهارم تیرماه ۱۳۶۷ هوای صبح زود اهواز هم خنک نبود. ماشین، بعد از عبور از خیابانها، وارد جاده اهواز - خرمشهر شد. مرتضی نعمتی از بچه های شهرستان ایذه بود؛ جوانی آرام و ساکت. آن قدر محجوب بود که گاهی از ادبش خسته می‌شدم. جاده خلوت بود. گاهی یکی دو ماشین رد می‌شد. سکوت و خلوت جاده برایم خیلی حرف داشت. از مرتضی پرسیدم: «مرتضی، چه خبر؟ اخبار جدیدی از بچه های سپاه نشنیدی؟» - والا، حاجی، شنیدم عراق دیشب بدجوری جزیره را شیمیایی زده و خیلی از نیروها شهید شده اند. - از کجا این خبر را شنیدی؟. - از بچه های سپاه شنیدم. - نه، به این حرف ها و شایعات هیچوقت گوش نده. تا خواست ادامه بدهد گفتم: «آقا مرتضی، رانندگی کن و دیگر این حرفها را نزن.» او هم حرفی نزد و به رانندگی اش ادامه داد. وقتی وارد اولین پیچ جاده شدیم بوی شیمیایی همه جا را فراگرفته بود. در جاده پرنده پر نمی‌زد. خلوت و ساکت بود. هیچ ماشینی نمی‌دیدیم. مرتضی گفت: «حاج آقا، مثل اینکه اوضاع خراب است. اگر صلاح بدانید، سر و ته کنم و برگردیم اهواز» . - مرتضی، کارت را انجام بده. نکند ترسیدی؟ - آخر لر و ترس؟ - از تو یکی انتظار نداشتم آقا مرتضی، سریع تر برو به طرف جزیره. آنجا هزار کار ناتمام دارم. آقای هاشمی در قرارگاه منتظرم است. برگردیم عقب یعنی چه؟ - آخر، حاج آقا، این ظاهر جزیره دلیل بر باطن قضیه است. شاید الان که اول صبح است این طوری است؛ ولی چند ساعت دیگر غوغا شودا - مرتضی، خیلی حرف می‌زنی، به تو چه که برویم یا برگردیم؟ کارت را بکن و این قدر بی راه حرف نزن. مرد حسابی، برگردم اهواز چه غلطی بکنم؟ درگیری با عراق در اهواز است یا در جزیره؟ آقا مرتضی، خدایی اگر ترسیده‌ای و دل آمدن به جزیره را نداری، مرد و مردانه همین الان ترمز کن و از ماشین پیاده شو و با ماشین های عبوری برگرد اهواز. خودم رانندگی می‌کنم و به جزیره میروم. - دست شما درد نکند حاج آقا. یعنی حرفهای من این قدر بوی ترس و فرار می دهد؟ حاج آقا، در ذات بچه لر ترس معنا ندارد. ملاحظه شما را می کنم که بلایی سرتان نیاید. جان من فدای شما و حاج علی هاشمی! اصلا دیگر لال می شوم و حرف نمی زنم. خوب است؟ از سه راهی جفیر تا چند کیلومتری جزیره همه چیز غیر عادی بود. آن روز روز دیگری بود. احساس می کردم هیچ چیز سر جای خودش نیست. حدود دو کیلومتری جزیره که رسیدیم به راحتی می‌شد هوای آلوده شیمیایی را در ریه حس کرد. برای یک لحظه احساس خفگی و درد کردم. به راننده گفتم: «کنار بزن، چند لحظه پیاده شویم.» از ماشین پیاده شدم و با آب کلمن کوچکی که پشت ماشین بود چفیه ام را خیس کردم و روی صورتم گذاشتم. صورتم داشت آرام آرام سوزش پیدا می‌کرد. وضع مرتضی هم مثل من بود؛ ولی جرئت نداشت حرفی بزند. او بلافاصله به عقب ماشین رفت و از بین وسایل دو ماسک ضد شیمیایی آورد. یکی از آنها را به من داد و گفت: «حاج آقا، درمان شیمیایی این ماسک است. زود آن را روی صورتت بگذار تا وضع بدتر نشده.» یک آمپول آتروپین هم داد که در صورت لزوم از آن استفاده کنم. ماسک را روی صورتم قرار دادم. احساس خفگی می کردم. ولی چاره ای نبود. راننده به طرف دژبانی جزیره حرکت کرد. وقتی از دور دژبانی را دیدم خوشحال شدم. پشت زنجیر دژبانی ماشین ترمز کرد. منتظر بودیم زنجیر را پایین بیندازند تا رد شویم. ولی خبری نبود. مرتضی چند بار بوق زد؛ اما کسی محل نمی گذاشت. عصبی شدم. خودم دست روی بوق گذاشتم و پشت سر هم بوق زدم. یک نفر از اتاقک دژبانی آمد جلو و گفت: «هیچ کس حق ورود به جزیره را ندارد. یالا! یالا! زود سر و ته کن.» مرتضی پرسید: یعنی چه؟ به دستور چه کسی این حرف را می‌زنید؟» دژبان گفت: این دستور فرماندهی قرارگاه است و کسی حق مخالفت ندارد. دستور مؤکد داده که مخصوصا ماشین های فرماندهی را راه ندهیم. حالا تا اتفاقی نیفتاده سریع سر و ته کن و برگرد.» مرتضی گفت: فرمانده قرارگاه گفته یعنی چه؟ چه موقع این حرف را زده؟» - این دستور علی هاشمی، فرمانده قرارگاه است. حال زود سر و ته کن و برگرد. خدا خیرت بدهد. وارد بحث او و مرتضی شدم. دژبان را صدا زدم و آرام به او گفتم: «من علی اصغر گرجی زاده، رئیس ستاد سپاه ششم، هستم. سریع با قرارگاه تماس بگیر و بگو من پشت زنجیر دژیانی هستم.» - حاج آقا، شرمنده! من شما را نمی شناسم. وقت هم ندارم تلفنی با قرارگاه صحبت کنم. عصبانی شدم. گفتم: «تماس می‌گیری یا با ماشین بیایم از روی همه تان رد شوم!؟» دژبان تا عصبانیت مرا دید سریع گوشی تلفن را برداشت و بعد از کمی صحبت کردن گفت: «حاج آقا، معذرت می خواهم. من وظیفه ام را انجام می‌دادم. مرا حلال کنید. بفرمایید. بفرمایید.» زنجیر را انداخت و مرتضی از دژبانی رد شد و به سمت قرارگاه گاز ماشین را گرفت. همراه باشید.. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 کلیپ عملیات خیبر با صدای آهنگران 🔻 عملیات خیبر در این عملیات هر چند پاتڪ‌‌های سنگین عراق و استفاده گسترده رژیم بعث از عوامل شیمیایی ، رزمندگان اسلام را ناچار به عقب‌نشینی از بخشی از متصرفات خود در منطقه طلاییه و دیگر مناطق کرد، و لیکن رزمندگان با حفظ جزایر مجنون (خیبر) ضمن غافلگیری دشمن ، توانستند جبهه جدیدی در مقابل ارتش عراق ایجاد نموده و تا حدودی به اهداف از پیش تعیین شده عملیات دست یابند. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 #نکات_تاریخی_جنگ 🔻 قایق مرداب رو مهندسان دفاع مقدس، برای رفع مشکل پروانه موتور قایق‌هایی که در مرداب به دلیل حجم زیاد نی و گیاهان مردابی از کار می افتاد دست به ابتکاری نو زدند و قایق هایی را طراحی کردند که با ملخ چوبی و از طریق جابجای هوا، هم روی نی و هم روی آب با سرعت پیش می رفتند. جالب اینجاست که موتور محرک این قایق ها موتور فولکس بود که برای خنک شدن احتیاج به آب نداشت و با هوا خنک می شد و بعدها نمونه بزرگتر این نوع قایق‌ها با نصب موتور هواپیما ساخته شد. http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1 ❣

🍂 🔻 #مهندسی_رزمی در دفاع مقدس 8⃣2⃣ 🔅 مصاحبه با سردار ولی زاده مسئول تخریب وقت قرارگاه خاتم برای عبور از اروند قلق گیری حدودی می شد. مثلا حساب می کردند که 500 متر بالاتر در آب وارد شوند تا در نقطه مورد نظر در طرف دیگر بیرون بیایند. از دیگر ماموریت های مهندسی پدافند است. این پدافند شامل ایجاد موانع در قبل و حین عملیات و بعد از عملیات می باشد. مکانیسم مین ها در اول جنگ بصورت مستقیم بود. بعدها تکنولوژی به جایی رسید که مین ها را بوسیله هواپیما و هلیکوپتر پرتاب می کردند. از ویژگی های جنگ ما این است که حدود 2 تا 3 درصد مین های کاشته شده در جنگ توسط خود ما بوده است. ما برای اولین بار برای کاشت مین از مین های عراقی استفاده کردیم. در طول جنگ هیچگاه از مین های خودمان استفاده نکردیم و مین نیز نخریدیم. طبق پروتکل نظامی وقتی مین از زاغه بیرون می آید دیگر نباید به زاغه برگردد. ما مین های عراقی را خنثی می کردیم، چاشنی هایشان را جدا می کردیم و جدا نگهداری می کردیم و دوباره علیه خودشان آنها را استفاده می کردیم. از ⊰•┈┈┈┈┈⊰• سازمان مهندسی تخریب در جنوب توسط شهید علی خیاط ویس بنیان گذاشته شد و در غرب توسط عباس کرنیه. ⊰•┈┈┈┈┈⊰• برای اولین بار در سال 1359 تخریب وارد مهندسی شد. ارتش نیز اول جنگ ساختار تخریب نداشت. 🔅 سوال: در کدام یک از عملیات‌های دفاع مهندسی نقش مهندسی بارز تر بود؟ به نظر من والفجر 8 . زیرا این عملیات فرماندهی مستقل عبور داشت. فرماندهی مستقل پدافند داشت. در هر عملیات اگر تخریب در مرحله عبور ماموریت های خود را انجام ندهد هیچ گروه دیگری نمی تواند ماموریت خود را انجام دهد. تخریب نقش کلید را برای باز کردن درب دارد زیرا با کلید است که می توان درب را باز کرد. در عملیات خیبر برای اولین بار یک مشکل اساسی پیش آمده بود. جنگ روی یک دژ خاکی با عرض 17 و 18 متری بود که این طرف و آن طرف دژ آب بود . در ورودی جزایر جنوبی یک باتلاق بود که چند جاده روی آن زده شد و جای خشکی روی آن همان جاده بود و آب بین و وسط جاده ها قرار داشت. هدف این بود که اگر بتوانیم آب را از سمت چپ با بریدن دژ و جاده به سمت راست هدایت کنیم می توانیم محل و منطقه را نگه داریم. به جهت اینکه حضرت امام (ره) پیام داده بودند بچه ها می خواستند تا اوج شهادت در جزایر مقاومت کنند. ما برای این‌هدف یک کار خلاقانه کردیم. به جای اینکه این همه نیرو و انسان بیاید با دست کار کنند و دژ را تخریب کنند تا آب هدایت شود، آمدیم ظرف 15 تا 17 دقیقه با مواد منفجره دژ را منفجر کردیم و به نتیجه رسیدیم. بعد از آن بود که در جنگ تیم های انفجار دژ درست شد. ما یک فرمول در تخریب جاده داریم بنام 1+16 / 5 -1=N که براساس آن مواد گذاری می کردیم و دژ را منفجر می کردیم. در نتیجه انفجار دژ در عملیات خیبر یک عملیات خلاقانه بود که حفظ جزایر جنوبی بوسیله آن انجام شد. همراه باشید #تاریخ_شفاهی http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂