| گفتمان «روش»؛ فرصت بیداری و چند نکته‌ی دیگر 🟥 اساسا معدوم‌کردن انقلاب اسلامی، گزینه‌ی مقدور #نظام_سلطه نیست. شعله‌ی وجودی امری که از باطن عالم برخاسته باشد، با لطیفه و حیله خاموش نمی‌شود. تنها می‌توان به شعاع آن صدمه زد و در برابر نورش، شیشه‌های کبود قرار داد. به‌عبارت‌دیگر، مساله #استحاله است و چنگ‌انداختن به سنّت «سمّیتموها»؛ قراردادن شیشه‌های رنگین در برابر شعله‌های وجودی انقلاب اسلامی و نامیدن آن به اسمی دیگر. امکان این آسیب از کجا فراهم می‌شود؟ جبهه‌ی ایمانی این بستر را چگونه تقدیم رقیب می‌کند؟ 🔸 تکیه به #تحلیل_فلسفه_تاریخی از اتفاقاتی مثل #انقلاب_اسلامی، استقامت‌زاست. این تحلیل‌ها می‌توانند خواصی از مردم و کارگزاران را در میدان پابرجا و #مقاوم نگه دارند؛ بی‌آن‌که خم به ابرو بیاورند. نقش و کارکرد تحلیل فلسفه‌ی تاریخی، خلق جهت یا اصلاح جهت در نظام راهبری یک ملت است. گره‌های مربوط به جهت‌گیری‌های کلان، با تحلیل‌های فلسفه‌ی تاریخی گشوده می‌شود. با اتکا به تحلیل‌های فلسفه‌ی تاریخی می‌توان در متن عظیم‌ترین ابتلائات، نور پیروزی‌های بزرگ را در افق تاریخ دید و دل، قوی داشت. فلسفه‌ی تاریخ، مفسّر افق‌های بلند و مقیاس‌های سوپرماکروست. بااین‌وجود، اکتفا به این سطح از تحلیل و تبدیل‌نکردن آن به #دستگاه_محاسباتی_اجتماعی، عامل #سهل‌پنداری در نظام کارشناسی و سیستم‌های متکفل #اداره است. بدون ترجمه‌ی تفاسیر فلسفه‌ی تاریخی به #ادبیات_اداره و #حکمرانی، بیم آن می‌رود که کارگزار دلداده‌ی انقلاب به آسیب سهل‌پنداری و تقلیل‌گرایی مبتلا شود. 🔹 این چالش اساسی در سیر تکوینی انقلاب اسلامی، بعد از فراغت از #دفاع_مقدس آغاز شد. تجربه‌های اهورایی و «از جنس دیگر»ی که طیفی از مردم با گوشت و پوست و استخوان‌شان در دو میدان پیروزی انقلاب و دفاع مقدس تجربه کرده و زیسته بودند، یک منبع حیاتی برای تولید دستگاه کارشناسی، برای اداره‌ی کشور بود. در آن دوره، تحلیل‌های فلسفه‌ی تاریخی به میدان آمدند و گروهی از نخبگان را متوجه این منبع قدرت نمودند و این جهت را در پیش روی ایشان گشودند. اما این نخبگان تا به امروز در تبدیل این منبع به «دستگاه محاسباتی مدون» ناکام بوده‌اند. #اختلال_دستگاه_محاسباتی_کارگزاران_مسلمان، مولود این نقیصه و خلاء است. 🔸 به‌گمانم آن‌چه بر نتیجه‌ی انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری تاثیر تعیین‌کننده گذاشت، همین نقیصه و خلاء بود. رئیس‌جمهور منتخب مستمرا به همین خلاء و گسستی که میان برنامه‌ها با #دستگاه_کارشناسی و #روش حاکم است، توجه می‌داد و دست خالی رقیبش را نشانه‌ی انکارناپذیری قلمداد می‌کرد که لاجرم باید از آن گریخت. دال مرکزی گفتمان ایشان، اعتماد به «کارشناس» و ضرورت حاکمیت «روش» بر برنامه و اداره‌ی کشور بود؛ اعتمادی که اگر از ایستار فلسفه‌ی تاریخی بخواهیم آن را معنا کنیم، بیش‌تر #تسلیم در برابر روش و کارشناسی مدرن است. این تسلیم به‌‎خاطر عینی‌بودن برون‌دادهای دستگاه کارشناسی و تکرارپذیری نسخه‌های روشمند است. همین ویژگی است که می‌تواند عمق تحلیل‌های فلسفه‌ی تاریخی و حتی خلوص به‌کاررفته در برنامه‌های کلانی که از طریق استراتژی «به‌گزینی» به‌دست آمده‌اند را به حاشیه براند. 🔹 تدبیر #دولت_عمیق ج.ا.ا برای ترمیم چالش خلاء متدولوژی برای معماری دستگاه کارشناسی اسلامی چیست؟ به‌نظر می‌رسد که چارچوب حاکم بر میدان انتخاباتی که پشت سر گذاشتیم، اهتمام دولت عمیق نسبت به حل این #نابسندگی است. این نهاد عقلانی، با ایجاد ابتلای میدانی برای برانگیختن متخصصانی وارد گود شده است که هنوز نیم‌چه شعله‌ای از افق‌های ‎ تاریخی هم‌چنان در وجود آن‌ها امکان برافروخته‌شدن دارد. دولت عمیق به خاکستر توان‌هایی که متاسفانه در زیر تجربه‌های ناکام خفته‌اند، امید دارد. 🔸 چرا باید دولت عمیق چنین تدبیری اندیشیده باشد؟ دلیل این است که دستیابی به کارشناسانی که قدرت طراحی دستگاه محاسباتی متناسب با افق انقلاب اسلامی را داشته باشند، یعنی تربیت معماران و مهندسان #دولت‌سازی مطلوب اسلامی، عملا چندین دهه زمان نیاز دارد؛ درحالی‌که تبدیل #سحره_فرعون به #مومنان_موسی، اگرچه سخت اما زودبازده است. آن‌چه از سایه‌ی تدبیر دولت عمیق ج.ا.ا می‌توان بشارت پیدا کرد، ایجاد امکان میدانی یک چنین شگفتانه‌ای است. 🔹 باید توجه داشته باشیم که بار گران این تدبیر به دوش فرزانگانی خواهد بود که قدرت تبدیل تحلیل‌های فلسفه‌‎ی تاریخی به دستگاه محاسباتی اجتماعی را داشته باشند. تبعا این فرزانگان، در کانون تیرهای آخته‌ی نظام سلطه قرار خواهند گرفت. #دستگاه_کارشناسی #عقلانیت_اداره #اختلال_محاسباتی #روش #روش‌شناسی 🌐 https://eitaa.com/doranejadid 🌐 https://t.me/doranejadid

| 🔴 آن‌چه در میدان رخ داد تنگ‌ترشدن مرزهای #مقاومت بود؛ جغرافیای استقامت ضربه‌ی سهمگینی از #مدرنیته_تکفیری خورد؛ این صدمه، بخش‌هایی از افق‌های واضح را که در برابر دیدگان‌مان بود، مختل کرد. #سوریه، دستان سرزمین میانه برای تماس با #شرق_مدیترانه بود؛ نقطه‌ای بسیار حساس برای ایجاد توازن میان #نظم_زمین‌پایه با #نظم_اقیانوس‌پایه. اینک سامان این قلمرو -بنابر بر شواهد امر- از هم گسسته است. 🔸 اینک آن‌چه باقیست، #منطق_مقاومت و #عقلانیت_ایستادگی است و درس‌های سختی که باید از آن بیاموزیم. سرزمین ازدست‌رفته را می‌شود بازگرداند؛ مرزها را می‌شود به‌گونه‌های دیگری -هرچند سخت و صعب- ترسیم کرد؛ اما آن‌چه زائل‌شدنش مصیبت می‌آفریند، فروپاشی #دستگاه_محاسباتی و زوال دقت از پیکره‎ی هوش سنجشی این سرزمین است. باید #عقلانیت_استقامت (عقلانی‌بودن ایستادگی در برابر #استیلا و سلطه‌ی بیگانه) را دریابیم؛ و الا لغزش‌ها می‌توانتد پای هر حاکمی بنشینند و دامن هر ملتی را آلوده کنند. اما دو نکته‌ی موجز. 1️⃣ تله‌ی دوگانه‌ی استبداد-استعمار بزنگاه بروز #خطای_محاسباتی در تاریخ 200 سال گذشته‌ی ما، از نیل تا سند، تشخیص اولویت مبارزه با دوگانه‌ی #استبداد یا #استعمار بوده است؛ با حاکمی که زبان گفتگو با مردم خویش را از دست داده است را در اولویت مبارزه قرار دهیم یا قلم بیگانه‌ای که قصد سلطه بر سرنوشت‌مان به دست گرفته است را بشکنیم؟! چگونه می‌توان از هر دو گریخت؟! در تنگنای انتخاب، کدامین گزینه برای مبارزه اولویت دارد؟! ملت‌های بالیده در این سرزمین باشکوه، به‌استثنای #ایران_جدید، همگی مبتلا به این خطای محاسباتی بوده‌اند که از شلاق حاکمان مستبدشان به افیون بیگانه لغزیده‌اند. فاصله‌گرفتن از #عقل_مقاومت، به هر بهانه و طریقی که باشد، این وضعیت استثنائی را تغییر خواهد داد. 2️⃣ تله‌ی مقایسه امروز با دیروز صحت و درستی #تصمیم‌های_ملی را باید با فردایی که خلق می‌کنند، سنجید. بزنگاه دیگری که ملت‌ها دچار #اختلال_محاسباتی می‌شوند، هیجان رهایی از دیروز و پناه‌بردن به فرداهای فریب است. غافل‌شدن از این‌که چارچوب کدامین نظم را فردا به تن ملت می‌کنیم، بزنگاه لغزش و گرفتارشدن به خطای محاسباتی است. فرداهای مختلفی در کمین سرنوشت‌های یک ملت هستند. نظم‌های متنوعی قصد معماری چشم‌اندازهای ملی را دارند؛ عقل‌های گوناگونی سازنده‌ی نظم‌های متعدد و فرداهای مختلف هستند. امروز را باید با فردا سنجید، نه با دیروز. #درس‌های_شام 🌐 https://eitaa.com/doranejadid 🌐 https://t.me/doranejadid