eitaa logo
دوتا کافی نیست
48.7هزار دنبال‌کننده
7هزار عکس
1.2هزار ویدیو
30 فایل
کانالی برای دریافت اخبار مهم و نکات ناب در زمینه فرزندآوری، خانواده و جمعیت (دوتا کافی نیست، برگزیده دومین رویداد جایزه ملی جمعیت در بخش رسانه) ارتباط با مدیر @dotakafinist3 تبلیغات👇 https://eitaa.com/joinchat/3841589734Cc5157c1c6e
مشاهده در ایتا
دانلود
اگر شیوه زندگی تغییر نکند، به این راحتی نمی توان به فکر بیشتر شدن فرزندان بود. در شیوه زندگی امروز، مهم ترین مسئله، است. بسیاری از غیر ضروری ها، ضروری زندگی شده و نیازهای کاذب به شدّت از نیازهای واقعی جلو زده است. به همین دلیل هم، دغدغه ها برای اقتصاد زندگی، به شدّت رشد کرده است. همین‌مسئله، باعث شده بسیاری از مادران برای به دست آوردن نیازهای کاذب همراه با پدران، مشغول کار شوند. مثلا داشتن یا نداشتن تلویزیون ال سی دی یا ال ای دی، الآن برای برخی از خانواده ها، یک دغدغه شده یا داشتن یکی دو دست مبل، از بایدهای یک خانه شده است؛ درحالی که بدون اینها، آب از آب در زندگی تکان نمیخورد. یکی دیگر از مشخصه های شیوه زندگی امروز، جایگاه تلویزیون و به طور کلی در خانواده است. امروزه تلویزیون یک مسئله کاملا جدی در مدیریت زمان خانواده هاست. تلویزیون، خواب مادران را چنان برهم زده که بسیاری از مادران خانه دار ما را تا ساعاتی پس از نیمه شب، بیدار نگه داشته و تا نزدیک ظهر، به خواب می بَرد. چرا مادر، وقت تماشای سریال را دارد؛ امّا برای بچه وقت ندارد؟ مادرانی که روزانه تنها یک ساعت صرف تلویزیون میکنند، چند نفر هستند؟ مادرانی که فقط هفته ای یک ‌سریال می بینند، چند نفر هستند؟ پدران چقدر وقت خود را صرف تلویزیون میکنند؟ فقط تلویزیون هم که نیست. چقدر از زمان ما در طول روز، صرف صحبت های تلفنی می شود؟ چقدر از این مکالمه ها ضروری است؟ مگر مادران ما در دهه های گذشته، روزشان ۴٨ ساعت بود؟ پس چرا از عهده تربیت بچه ها برمی آمدند؟ مادران ما فرزندانی را تربیت نمودند که انقلاب کردند و جنگ را اداره کردند.... 📚ایران جوان بمان کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1
﷽ ---- بچه‌ها باید با "حس" اینکه همه چیز هست و زیاد هست بزرگ بشن حتی الامکان (خب یه وقتایی واقعاً نمیشه 😢) باید بریم اون طرف قضیه رم ببینیم. حالا که نشون میدیم که هست زیادم هست، يعنی استفاده کن زیادم استفاده کن؟ هرچقدر بخوای بخوری، بستنی تو فریزر، میوه تو یخچال هست؟ هرچقدر دلت خواست مصرف کنی بکن، بازم فراهم میشه؟ وقتی هست، همیشه در باشه برای استفاده بی پایان؟(پایانش رو حس و خواست بچه تعیین کنه!) نظر من اینه که نه! تو نگاه من، آدم های بزرگ تو این دنیا، آدم هایی اما ان. من درکنار اینکه به بچه‌هام اطمینان میدم که نگران ذخایر (🙂) نباشن (تموم که شد بابا میخره، تو یخچال هست، تو بازار فراوونه...)، رو هم بهشون متذکر میشم: سهم مشخص داشتن و سقف میزان مجاز مصرف؛ گاهی با ارائه دلایل طبی، گاهی با دلایل منطقی و عقلی، گاهی با احساس و بازی و خنده(گاهی هم بی ذکر دلیل و با تحکم 😉) بچه‌ها باید بدونن مصرف کردن حد داره. اگر در سن فهم این قضیه هستن، با کلام و توضیح بهشون گفته میشه. اگر نه، شرایط و محیط براشون اینطور چیده میشه. بچه‌ها باید با این نگاه رشد پیداکنن که ارزش انسان به مصرف کردن نیست ارزش انسان به تولیداتشه چه اهميتی داره تو چی خوردی و چی پوشیدی، مهم اینه که چی به این دنیا اضافه کردی، چی از خودت بجا گذاشتی! علم رو، معنا رو، اخلاق رو، دین رو، بشریت رو چند پله بالاتر بردی. بنظرم این باعث میشه برای خوشبختی و موفقیت، نیازمند و منتظر بسترهای رفاهی قوی و سرویس گیری مداوم نباشن! شاهد مثالش هم بزرگترین آدم‌های تاریخ! پربازده ترین و کم مصرف ترین آدم های دنیا! خب بگذریم😊 فکر میکنم اصل مطلب رو گفتم تو زندگی ما که این قواعد برقراره. خوردن بچه‌ها نظم و اندازه داره. وعده‌های اصلی کامل خورده میشن و هرگز با میان وعده‌ها (که غالباً فریبنده ترند😋) جایگزین نمیشن. مواد غذایی هرچقدر هم مفید(مثلاً شیر یا میوه)، به اندازه در اختیار بچه‌ها قرار میگیره چون بیشتر خوردنش نه تنها مفید نیست بلکه بسیار مضره(به جز ضرر اسراف و مصرف گرایی و عادت به خوردن بی قاعده و پرخوری و دائم جنبیدن دهان -که متنفرم ازش-) غالباً مقدار مصرف رو تشخیصِ منِ والد بالغ از بچه‌ها تعیین میکنه نه صرفاً و درخواست بچه‌ها! (البته نه خیلی سختگیرانه. بلکه هوسانه ها جای خودشون رو دارن. بچه‌ها آزادانه خواسته‌شون رو بیان میکنن و باهم به توافق میرسیم که باید اجابت بشه یا نه☺️) و این مطلب نه فقط در مورد خوراکی، بلکه برای همه چیز صادقه. حتی میزان روشنایی خانه... 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1
اگر شیوه زندگی تغییر نکند، به این راحتی نمی توان به فکر بیشتر شدن فرزندان بود. در شیوه زندگی امروز، مهم ترین مسئله، است. بسیاری از غیر ضروری ها، ضروری زندگی شده و نیازهای کاذب به شدّت از نیازهای واقعی جلو زده است. به همین دلیل هم، دغدغه ها برای اقتصاد زندگی، به شدّت رشد کرده است. همین‌مسئله، باعث شده بسیاری از مادران برای به دست آوردن نیازهای کاذب همراه با پدران، مشغول کار شوند. مثلا داشتن یا نداشتن تلویزیون ال سی دی یا ال ای دی، الآن برای برخی از خانواده ها، یک دغدغه شده یا داشتن یکی دو دست مبل، از بایدهای یک خانه شده است؛ درحالی که بدون اینها، آب از آب در زندگی تکان نمیخورد. یکی دیگر از مشخصه های شیوه زندگی امروز، جایگاه تلویزیون و به طور کلی در خانواده است. امروزه تلویزیون یک مسئله کاملا جدی در مدیریت زمان خانواده هاست. تلویزیون، خواب مادران را چنان برهم زده که بسیاری از مادران خانه دار ما را تا ساعاتی پس از نیمه شب، بیدار نگه داشته و تا نزدیک ظهر، به خواب می بَرد. چرا مادر، وقت تماشای سریال را دارد؛ امّا برای بچه وقت ندارد؟ مادرانی که روزانه تنها یک ساعت صرف تلویزیون میکنند، چند نفر هستند؟ مادرانی که فقط هفته ای یک ‌سریال می بینند، چند نفر هستند؟ پدران چقدر وقت خود را صرف تلویزیون میکنند؟ فقط تلویزیون هم که نیست. چقدر از زمان ما در طول روز، صرف صحبت های تلفنی می شود؟ چقدر از این مکالمه ها ضروری است؟ مگر مادران ما در دهه های گذشته، روزشان ۴٨ ساعت بود؟ پس چرا از عهده تربیت بچه ها برمی آمدند؟ مادران ما فرزندانی را تربیت نمودند که انقلاب کردند و جنگ را اداره کردند.... 📚ایران جوان بمان کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1
در جامعه‌ای که مصرف، هویت‌نمایی و هویت‌سازی می‌کند و مصرف، سرمایه اجتماعی می‌شود و خانواده با الگوی مصرف خود، پز می‌دهد و تشخّص برای خود می‌خرد، فرزندآوری به دلیل اینکه تا حدود ۳۰ سالگی فرزند شما نان‌خور است و شما تا ۳۰ سالگی باید برای شکم، تحصیل، فراغت، کار و ازدواج او هزینه کنید، به تعویق می‌افتد؛ آن وقت شما نمی‌توانید دو دو تا چهار تای جامعه دینی را بپذیرید که «مَّثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ الله کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَالله یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاءُ واللهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ» «مثل آنان که مال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، مثل دانه‌ای است که هفت خوشه برآورد و در هر خوشه‌ای صد دانه باشد. خدا پاداش هر که را بخواهد، چند برابر می‌کند خدا گشایش‌دهنده و داناست.» قرآن به ما می‌گوید از یک دانه می‌توان به ۷۰۰ دانه رسید. اما این حرف متعلق به فرهنگ دینی است، نه آن فرهنگ مدرن... نمی‌شود که شما شئون فرهنگی و اقتصادی جامعه را با ادبیات مدرن اداره کنید و آن وقت به بحث فرزندآوری که می‌رسید در برابر آن موجی که راه انداخته‌اید مقاومت کنید. مشکل ما اینجاست که برخی ارزش‌های جامعه ما جابه‌جا شده است. کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1
﷽ ---- بچه‌ها باید با "حس" اینکه همه چیز هست و زیاد هست بزرگ بشن حتی الامکان (خب یه وقتایی واقعاً نمیشه 😢) باید بریم اون طرف قضیه رم ببینیم. حالا که نشون میدیم که هست زیادم هست، يعنی استفاده کن زیادم استفاده کن؟ هرچقدر بخوای بخوری، بستنی تو فریزر، میوه تو یخچال هست؟ هرچقدر دلت خواست مصرف کنی بکن، بازم فراهم میشه؟ وقتی هست، همیشه در باشه برای استفاده بی پایان؟(پایانش رو حس و خواست بچه تعیین کنه!) نظر من اینه که نه! تو نگاه من، آدم های بزرگ تو این دنیا، آدم هایی اما ان. من درکنار اینکه به بچه‌هام اطمینان میدم که نگران ذخایر (🙂) نباشن (تموم که شد بابا میخره، تو یخچال هست، تو بازار فراوونه...)، رو هم بهشون متذکر میشم: سهم مشخص داشتن و سقف میزان مجاز مصرف؛ گاهی با ارائه دلایل طبی، گاهی با دلایل منطقی و عقلی، گاهی با احساس و بازی و خنده(گاهی هم بی ذکر دلیل و با تحکم 😉) بچه‌ها باید بدونن مصرف کردن حد داره. اگر در سن فهم این قضیه هستن، با کلام و توضیح بهشون گفته میشه. اگر نه، شرایط و محیط براشون اینطور چیده میشه. بچه‌ها باید با این نگاه رشد پیداکنن که ارزش انسان به مصرف کردن نیست ارزش انسان به تولیداتشه چه اهميتی داره تو چی خوردی و چی پوشیدی، مهم اینه که چی به این دنیا اضافه کردی، چی از خودت بجا گذاشتی! علم رو، معنا رو، اخلاق رو، دین رو، بشریت رو چند پله بالاتر بردی. بنظرم این باعث میشه برای خوشبختی و موفقیت، نیازمند و منتظر بسترهای رفاهی قوی و سرویس گیری مداوم نباشن! شاهد مثالش هم بزرگترین آدم‌های تاریخ! پربازده ترین و کم مصرف ترین آدم های دنیا! خب بگذریم😊 فکر میکنم اصل مطلب رو گفتم تو زندگی ما که این قواعد برقراره. خوردن بچه‌ها نظم و اندازه داره. وعده‌های اصلی کامل خورده میشن و هرگز با میان وعده‌ها (که غالباً فریبنده ترند😋) جایگزین نمیشن. مواد غذایی هرچقدر هم مفید(مثلاً شیر یا میوه)، به اندازه در اختیار بچه‌ها قرار میگیره چون بیشتر خوردنش نه تنها مفید نیست بلکه بسیار مضره(به جز ضرر اسراف و مصرف گرایی و عادت به خوردن بی قاعده و پرخوری و دائم جنبیدن دهان -که متنفرم ازش-) غالباً مقدار مصرف رو تشخیصِ منِ والد بالغ از بچه‌ها تعیین میکنه نه صرفاً و درخواست بچه‌ها! (البته نه خیلی سختگیرانه. بلکه هوسانه ها جای خودشون رو دارن. بچه‌ها آزادانه خواسته‌شون رو بیان میکنن و باهم به توافق میرسیم که باید اجابت بشه یا نه☺️) و این مطلب نه فقط در مورد خوراکی، بلکه برای همه چیز صادقه. حتی میزان روشنایی خانه... 🖋هـجرٺــــ @hejrat_kon کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1