#ایران_شناسی #آران #بیدگل 1⃣ 📖بیشتر بدانید ✍در دوره قاجار، آران و بیدگل به صورت دو قریه جدا از هم وجود داشت. عبدالرحیم کلانتر ضرابی در این باره می‌گوید: «و از آنجا به قریه نوش‌آباد و از آنجا به قریه آران و از آنجا به قریه بیدگل و این سه قریه از قرا معتبره و از قصبات معظمه گرمسیر و در دامنه بند ریگ بین الشمال و المشرق و در یک فرسخی و یک فرسخ و نیم کاشان واقع هستند.» پس از دوره قاجار آران و بیدگل هر یک بر اساس قوانین تقسیمات کشوری دارای شهرداری جداگانه بودند و سال تأسیس شهرداری آن‌ها به ترتیب ۱۳۳۲ و ۱۳۳۳ خورشیدی بوده‌است. [۱] اولین شهردار آران در این دوره محمدتقی صباحی بود.[۲] 💠منبع ۱/طرح جامع آران و بیدگل، سال ۱۳۸۲ ۲/برگرفته از سخنرانی استاد علی شریفی در سال ۱۳۸۳ در اداره آموزش و پرورش آران و بیدگل 📌در سال ۱۳۵۴ خورشیدی بنابر تصمیم وزارت کشور این دو شهر تحت عنوان گل‌آرا یکپارچه شدند و از بخش آران و از توابع کاشان در محدوده استان مرکزی قرار گرفت.[۳] 💠منبع ۳/ اسناد و مدارک استانداری استان مرکزی و وزارت کشور، ۱۳۵۴/۱۲/۲۶ 📌در مردادماه سال ۱۳۷۵ بر اساس مصوبه هیئت وزیران، بخش آران از شهرستان کاشان جدا و به عنوان شهرستان آران و بیدگل شامل دو بخش مرکزی و کویرات در تقسیمات کشوری شناخته شد.[۴] 💠منبع: ۴/گام اول، شهرداری آران و بیدگل، سال ۱۳۸۶، صفحهٔ ۳۶ 📜قدیمی‌ترین اثر مکتوبی که به آران اشاره دارد، #کتاب_الاعلاق_النّفیسه  نوشته ابن رسته است که در سال ۲۹۰ قمری به زبان عربی نگاشته شده و در سالهای اخیر توسط دفتر انتشارات امیرکبیر ترجمه و چاپ شده‌است. در صفحه ۱۸۱ این اثر از آران به عنوان یکی از آبادیهایی که در دوران انوشیروان دارای قصرهایی بوده‌است، یاد می‌کند.[۵] 💠منبع ۵/آرانی، ملاغلامرضا (۱۳۷۹). رساله هلالیه در شرح حال امامزاده محمد هلال بن علی. کاشان: انجمن اهل قلم آران و بیدگل، به اهتمام حبیب‌الله سلمانی آرانی. شابک ۹۶۴-۳۳۰-۲۰۹-۱.، صفحهٔ ۹ 📌درکتاب تاریخ قم که ۱۳۰۰ سال پیش نوشته شده از #آران و وشاد و هراسکان نامبرده شده‌است. «در نوشته‌ها قریه آران، دیده می‌شود. این منطقه را سابق بر این بدان جهت قریه می‌گفتند یا می‌نوشتند چون که دارای باغهای مشجر، خانه‌های بزرگ، قلعه و کاریزهای متعدد بوده‌است…» مطابق نوشته‌های عباس علیجانزاده آرانی، این شهر از دو بخش مجزا و همجوار آران و بیدگل با فاصله کوچه‌ای تنگ تشکیل شده بود که در اسفند ۱۳۴۴ دیوارها فرو ریخت و هر دو بخش یکی شدند و شهر آران و بیدگل به‌وجود آمد.[۶] 💠منبع ۶/ علیجانزاده، حسین (۱۳۷۲). زبان کویر (کتاب اول). حسین علیجانزاده. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۴۴۰-۶۱-۳. صفحه ١٠ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3864 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#وجه_تسمیه 2⃣ 🌍#آران ✍اسامی آران، آرو، آرو بیدگل، ویگل، گل‌آرا، نامهای رسمی و محلی این منطقه بوده‌است. درباره ی سبب این نام‌گذاری نظریات متعددی ابراز شده که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود. 📌واژه ی آران به معنای جایگاه مقدس و مکان گرمسیر است و اصل این واژه از «آرین» (نام دیگر قوم آریا یا ایریا) بوده‌است.  ✍نظام وفا آرانی در مجموعه آثار خود دربارهٔ آران می‌گوید: شنیدم که آران از آن نام جستکه بد مرکز آریایی نخستوزان نام بردار آرانی استکه خود ز اولین قوم ایرانی است 📘مسعودی، عبداله (۱۳۸۲). مجموعه آثار استاد نظام وفا. کاشان: خاطرات قلم. شابک ۹۶۴-۹۳۸۱۴-۴-۹.، جلد ۲، صفحهٔ ۶۶ 📌آران یا آلان یعنی کاشانه و لانه نیز هست. نام کاشان و قزوین نیز از نام این قوم کاسپین‌ها گرفته شده‌است. 📌آر به معنی بزرگ و قهرمان و دلیر و آران سرزمین دلیران است. [نیازمند منبع] 📌آران به معنی سرزمین شرق و آفتاب هم آمده‌است.[نیازمند منبع] 📌احتمالاً این مردم از نظامیان و لشکریانی بنام آران بد بوده‌اند که شاید نام آران و بیدگل از این اسم باشد و گرنه گلی در این ناحیه چندان نمی‌روید که وجه تسمیه گل داشته باشد مگر آن لشکر گم شده در کویر لشکر آران بدگل (نام آن سپهبد) باشد.[نیازمند منبع] 📌آران به معنی ایران کوچک است. 🌍#بیدگل ✍واژه بیدگل تغییریافته ویگل، شهر باستانی در کنار شهر قدیمی هراسکان (شهر بزرگ باستانی) است. [نیازمند منبع] 📌بیم گل یا هراس کان محل ترس به دلیل داشتن کوچه و خانه‌های عجیب و غریب آن بوده‌است. 📌سلیمان صباحی بیدگلی از شاعران نامی و از نامیان دوران موسوم به نهضت بازگشت ادبی در وصف شهر خود یعنی بیدگل چنین می‌سراید: وطن به بیدگل، اما کسی ندیده صباحیبه دست دسته گل #گویش #زبان 📌زبان اهالی آران و بیدگل، فارسی رایج به همراه لهجه‌های متفاوت است. زبان محلی این منطقه که در اصطلاح به آن زبان باستانی آران بیدگل می‌گویند از زبانهای پهلوی قدیم است که تا این زمان در سرتاسر شهرها و بخشهای حاشیه کویر (نطنز، بادرود، زواره و …) با اندک تفاوت در لهجه رایج است و با زبانهای دیگر ایرانی لری، کردی و مازندرانی وجوه مشابهی دارد. به‌طور کلی گویشهای پهنه کاشان، خواه روستاهای درون کوهساران و خواه آبادیهای گسترده در کویر و دشت آن، هم از لحاظ واژگان و هم از لحاظ دستوری و آوایی اهمیت خاصی دارد. 📌در ضمن لهجه آرانی در این شهرستان در بین آرانیها و لهجه بیدگلی در بین بیدگلی‌ها رایج می‌باشد از نکات قابل توجه اینکه نوع محلات نیز دارای تفاوتی در نوع لهجه هستند که صرفاً بومیان آن متوجه می‌شوند. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3864 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#آران #بیدگل 📝پانویس 📚منابع پژوهشی آران و بیدگل: ↑ کتاب مردم شناسی آران و بیدگل: آران و بیدگل در آیینه آیین ها و باورها، محسن نیازی، ربابه زمانی  (ويراستار) ، سیف الله امینیان  (مقدمه) ، ناشر: ثامن الحجج، علم و دانش، تاریخ نشر:  شهریور ۱۳۸۷ ↑ طرح جامع آران و بیدگل، سال ۱۳۸۲ ↑ برگرفته از سخنرانی استاد علی شریفی در سال ۱۳۸۳ در اداره آموزش و پرورش آران و بیدگل ↑ اسناد و مدارک استانداری استان مرکزی و وزارت کشور، ۱۳۵۴/۱۲/۲۶ ↑ گام اول، شهرداری آران و بیدگل، سال ۱۳۸۶، صفحهٔ ۳۶ ↑ آرانی، ملاغلامرضا (۱۳۷۹). رساله هلالیه در شرح حال امامزاده محمد هلال بن علی. کاشان: انجمن اهل قلم آران و بیدگل، به اهتمام حبیب‌الله سلمانی آرانی. شابک ۹۶۴-۳۳۰-۲۰۹-۱.، صفحهٔ ۹ ↑ علیجانزاده، حسین (۱۳۷۲). زبان کویر (کتاب اول). حسین علیجانزاده. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۴۴۰-۶۱-۳. صفحه ١٠ ↑ مسعودی، عبداله (۱۳۸۲). مجموعه آثار استاد نظام وفا. کاشان: خاطرات قلم. شابک ۹۶۴-۹۳۸۱۴-۴-۹.، جلد ۲، صفحهٔ ۶۶ ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.  کتاب جغرافیای قصبه بیدگل (چراغان)، وصاف بیدگلی، ۱۳۱۰ ق. صفحهٔ ۲۱ ↑ از هلال رأفت تا هور بابا هور بابا در آران و بیدگل، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ↑ سنت‌های شهرستان آران و بیدگل در رمضان، شبکه اطلاع‌رسانی دانا ↑ آئین سنتی مذهبی هور بابایی در آران و بیدگل در ماه رمضان، خبرگزاری فارس ↑ «۱۶ مجموعه میراث ناملموس استان اصفهان نامزد ثبت ملی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۳ مارس ۲۰۱۷. ↑ جغرافیای شهرستان آران و بیدگل _ مؤلف:نسرین نیک‌اندیش _ ناشر: مرسل _ ۱۳۸۸ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3864 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#زبان_دهی #دهی #آران #بیدگل #ابوزیدآباد 🎙مداحی جابر مردان به زبان دهی در حسینیه محله حاج عبدالصمد بیدگل 📩سلام و عرض ادب جناب باکر عزیز چندی پیش دیدم در مورد آران و بیدگل مطالبی گذاشته بودید برای بنده خیلی مفید بود. چند مدت پیش فایلی رو که خدمت شما ارسال می کنم برای اقوام مازندرانیم گذاشتم. گفتم به زبان مازنی می خونه که تایید شد. البته زبان محلی بیدگله که بهش می گیم #دهی که حضرت عالی مستحضر هستید. بنده علی التاسف زبان دهی رو بلد نیستم ولی خیلی دوست دارم. 📌متاسفانه زبان دهی در #بیدگل به جز یک محله رواجش رو از دست داده اما منطقه ابوزیدآباد با زبان محلی که همون دهی بیدگل است با کمی تفاوت صحبت می کنن. البته آران به زبان دهی بیدگل تسلط ندارن و تا آن جا که حقیر اطلاع دارم زبان محلی ندارند و تنها لهجه دارند الغرض قصد این بود اندکی وقت حضرتعالی را بگیرم 😉 التماس دعا ارادتمند شما یاعلی 🖊#محمدمهدی_صباحی_بیدگلی ۱۴۰۳/۰۹/۲۶ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3879 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#فرهنگ_عامه #زبان_شناسی #آران #بیدگل 💠#زبان_دهی ✍لهجه آرانی (آرونی، آرُنی) یا آرونی بیدگلی بخشی از گویش شهر آران و بیدگل است که از زبان دهی و زبان فارسی قدیم گرفته شده است. در واقع بسیاری از واژه‌های اصیل فارسی در این گویش دیده می‌شود. 📌این #گویش به گویشهای یزدی، اصفهانی و گویشهای مرکزی ایران بسیار نزدیک بوده و اشتراکات زیادی با آنها دارد. 📌زبان مردم این شهر که در اصطلاح به آن زبان رایجی (زبان دهی)می‌گویند، از زبانهای پهلوی قدیم است که تا این زمان در سرتاسر شهرها و بخشهای حاشیه کویر (اردستان، نطنز، بادرود، زواره و ...) با اندک تفاوت در گویش، رایج است و با زبانهای دیگر از جمله زبان تاتی ایران وجوه مشابهی دارد. 📝بر طبق نوشته‌های #احسان_یارشاطر در دانشنامه ایرانیکا آران دارای یک گویش مرکزی است که بومی‌ها آن را زبان دهی می‌نامند و این گویش شبیه گویش بیدگلی و گویش جامعه یهودیان کاشان است. این گویش بیشتر در محله‌های دهنو و زیرده آران و بیدگل رایج است، اما در حال حاضر به تدریج جای خود را به گویش پارسی داده است. 📌به طور کلی گویشهای پهنه ی آران و بیدگل، خواه روستاهای درون کوهساران و خواه آبادیهای گسترده در کویر و دشت آن، هم از لحاظ واژگان و هم از لحاظ دستوری و آوایی اهمیت خاصی دارد. در سالهای اخیر تحقیقات پراکنده‌ای دربارهٔ زبان باستانی صورت گرفته که مفصل‌ترین آن در زمینه دستور زبان و فرهنگ واژگان، کتاب زبان کویر (کتاب اول) تألیف حسین (عباس) علیجانزاده آرانی و کتاب تاریخ بیدگل از #حسین_هاشمی_تبار است. #حسین_علیجانزاده_آرانی https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3879 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#فرهنگ_عامه #آران #بیدگل #گویش #زبان_شناسی 💠#زبان_دهی 📌نمونه‌هایی از واژه‌های رایج در این گویش آورده شده‌اند: آلاباش: زودباش آلشی: اشتباهی آله: قسمت آونگو: آویزان اسکنجه: سکسکه الجدّ: از لج تو الگاله: برگه خشک قیسی انجوجک: آفتابگردان انگولک: وررفتن اونجادَ: در آنجا ای خاطرا: به این خاطر باخواجه: پدربزرگ بادگرفتن: عصبی‌شدن بادنجم: بادمجان باغسوره: پدر زن، پدر شوهر باکی: تا اینکه باوو: گربه (اصطلاح کودکانه) بزا: بگذار بسو: ظرفی خاص بفر: برف بلن (یا بلو): ظرف گلی بزرگ گنبدی شکل و مشبک مخصوص نگهداری غذا بُق: گونه پاترک: بلندشو پامپ: تلمبه پتال: آدم کثیف پسف کردن: پس‌اندازکردن پسله: کنج پسینی: عصر پنگاندن: سرهم کردن پیشاب: مدفوع پَل گرفتن: روی بدن کشیدن ترتره: چرخ ترشاله: برگه خشک زردآلو تنگرفتن: کشیدن ته بروبنه: ته‌مانده چیزی جایی کُن: بریز جرقنابه: خیلی کثیف چاجه: راه آب، دریچه فاضلاب چرخ: دوچرخه چغولی: گِله کردن چقزر: چقدر چینه: دیوار گلی چُلم: آب بینی حشیمت: عفت و وقار خاب: خب خال کردن: کوفت کردن خسرو: مادرشوهر، مادر زن خناقه: حلق داگوجی: دالی (بازی کودکانه) در و بخش: در و پنجره دغز: ترک دقّه: تاول دوک دوکینا: جوجه تیغی دوکونه: لگد دولخ: باد شدید همراه با غبار[۵] رجه: ریسه زک زدن: توی ذوق زدن زیغ: ترش زِلقدون: چانه سگ صحرایی: مارمولک سیخه: اتاق کوچک صحرایی سِرکو: سنگی که در آن می‌کوبند شید: پهن شیره خواب: خواب سنگین عروس خدا: کفشدوزک غسّاردابشورن: از غسالخانه سردر بیاوری[۶] غلبول: غربال فسینی (پسینی): عصر فن فنو: (:فین فینو) کسی که آب بینی‌اش مرتب آویزان است فنداری: پنداری فین: آب بینی فیومه: بهانه فِس فسو: تنبل قلقله: گردن قوقو: یاکریم (پرنده) قولوقچه: بزمجه قیس قیس: پیوسته قَلقولوچه: قلقلک کال: نارس کالَک: دستمبو کپیدن: خوابیدن کجه: قفس کناراب: دستشویی کنده: زیرزمینی در زیرزمین خانه[۷] کَسکلیج: مدفوع پرندگان کُلّه: گلو گلیزه: آب دهان گوموره: وررفتن گُرم: پس گردن لخشیدن: لغزیدن لولیدن: پیچیدن ماجُ: مادربزرگ (مامان جون) مچولی: کوچک نالی: تشک نساقده: آفتاب ندیده، جایی که آفتاب به آن نمی‌تابد. نگد: نارس نوشره: نوه (یا نتیجه) نیفه: خشتک نیقچه: خیلی کم هادر: مواظب همچیوا: از این طرف هندات: تصمیم، همت هَ بگی بشی: بنشین دیگر وادار: ساکت شو واشدار: ایستاده نگه دار والخشیدن: پیچ خوردن ورخش زدن: درخشیدن ورکندن: نیشگون گرفتن ورکلاشیدن:گاز زدن وشگون: نیشگون وشیل: بی نمک یاده: جاری (هم‌عروس) یتیم غوره: لوس بارآمده یک گو و یک گاله: یکسان یه کته: یک‌کمی https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3879 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#فرهنگ_عامه #زبان_شناسی #آران #بیدگل 💠#زبان_دهی 📚لغات و اصطلاحات در لهجه ی مردم بیدگل: ✍زبان اهالی آران و بیدگل ، فارسی رایج ولی دارای لهجه های متفاوتی هستند. زبان محلی این منطقه که در اصطلاح به آن زبان «دهی» می گویند از زبان های پهلوی قدیم است که تا این زمان در سرتاسر شهر ها و بخشهای حاشیه کویر (نطنز، بادرود، زواره و ...) با اندک تفاوت در لهجه رایج است و با زبانهای دیگر ایرانی چون ترکی، لری، کردی و #مازندرانی وجوه مشابهی دارد. 📌به طور کلی گویشهای پهنه کاشان، خواه روستاهای درون کوهساران و خواه آبادیهای گسترده در کویر و دشت آن، هم از لحاظ واژگان و هم از لحاظ دستوری و آوایی اهمیت خاصی دارد. در سالهای اخیر تحقیقات پراکنده ای درباره گویش آران و بیدگل صورت گرفته که مفصل ترین آن در زمینه دستور زبان و فرهنگ واژگان محلی، کتاب « زبان کویر » تالیف عباس علیجان زاده است. ادوارد براون می گوید: « شک نیست که چون زبانهای متشابه وسعت دارند قطعاً دارای ریشه های باستانی هستند.» 📌وقتی که با افراد بعضی از روستاهای اطراف کاشان و نطنز و آران و بیدگل صحبت می کنیم، وجه تشابه زیادی بین شیوه ی تکلم آنهاست. البته دربعضی لغات تغییراتی از جهت تلفظ ایجاد شده است ولی اصل ریشه یکی است. بعضی ها گفته اند که اصل این لغات مربوط به #زبان_پهلوی ساسانی است. ✍این لغات و اصطلاحات توسط وبلاگ «بیدگل به زبان کاریکاتور» جمع آوری، تنظیم و تکمیل شده است. وبلاگ های استفاده شده در تکمیل این لغات: http://cbb.blogfa.com http://bidarshahr.blogfa.com http://011832.blogfa.com http://bidgoltaims.mihanblog.com https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3879 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ ✍زبان مردم بیدگل که با آن تکلم میکنند فارسی است اما گویش محلی هم وجود دارد که از قدیم الا یام بین مردم بیدگل وجود داشته که هنوز هم بعضی از محلات بیدگل با آن صحبت میکنند که مشهور به زبان (دهی) است. متاسفانه این زبان در حال انقراض است و کودکان و جوانان این شهر به گویش نیاکان و اجداد خود آشنایی ندارند. این زبان ریشه باستانی دارد. 📌بعضی روستاها و شهرهای اطراف کاشان و نطنز نیز به این زبان تکلم میکنند البته در بعضی لغات تغییراتی از جهت تلفظ ایجاد شده ولی اصل ریشه زبان یکی است. ✍#ادوارد_براون در کتاب یکسال در میان ایرانیان صفحه ۱۷۶ وقتی تشابه بین سه زبان گهرودی (قهرودی) نطنزی و دری یزدی را بیان میدارد می افزاید: 《ولی شک نیست که چون این زبانها تشابه وسعت دارند قطعا دارای ریشه های باستانی هستند.》 📚در زیر بعضی از لغات این زبان میخوانید: حیوان / حیوو مرغ / کَرگ گنجشک / ماریجه گربه / مالجینه خارپشت / دوک دوکینه پا / پو خون / خی دندان / دِدو بینی / دماغ پستان / چیچه گریه / برمه پسر / پور پدر / پِیر مادر بزرگ / ماجو بچه / وچه ✍نوشته شده در یکشنبه هفدهم آبان ۱۳۸۸ ساعت 2:56 توسط #حسین_بیدگلی "زبان دهی" http://bidgoly.blogfa.com/post/179 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3879 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🔸خانه ای با روضه خوانی ۲۰۰ ساله. #روضه_خانگی #خانه_تاریخی #ابوزید #آران #بیدگل 🌿#خاندان_مرتضوی 🌍«خانه تاریخی مرتضوی » در شهر ابوزیدآباد از توابع شهرستان آران و بیدگل 🔸خاندان مرتضوی که عموماً اهل علم بودند این خانه را وقف روضه خوانی سیدالشهداء کرده اند. حدود ۲ قرن است که هر روز عصر مجلس روضه اهلبیت سلام الله علیهم در این خانه باصفا برگزار میشود. تمام ایام هفته به جز پنجشنبه ها 📩 احمدی زاده فیروزجایی 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ @edmolavand #قرارگاه_فرهنگی_میرمریم 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─