🕌تکیه و سقانفار شیاده
🔹️یکی دیگر از بناهای با ارزش و تاریخی شهرستان بابل تکیه و مجموعه سقانفارهای تاریخی شیاده هست که در سادات محله روستای شیاده بندپی‌غربی شهرستان بابل قرار گرفته است.
🔹️این اثر باارزش تاریخی که قدمت آن به سال ۱۲۸۴ قمری یعنی عصر #ناصرالدین‌شاه_قاجار برمی‌گردد با هزینه ی جمعی از خیرین سید محله شیاده به ویژه #سیدقدیر و #سیدمهدی با نظارت سیدحسین فقیه توسط دو استادکار به نام‌های ابوالحسن و ابراهیم نوایی احداث شد.
🔹️در حیاط تکیه شیاده سه #سقانفار تاریخی قرار گرفته که هر یک از آنها مربوط به سه طایفه موسوی، هاشمی و جعفری می‌باشد که از آن میان سقانفار موسوی‌ها در تاریخ ۲۵ اسفند سال ۱۳۷۹ با شماره ۳۳۸۴ در فهرست آثار ملی کشورمان به ثبت رسیده است.
📸عکاس و خبرنگار: #کیوان_یوسف‌پوری
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
#پژوهش_تبارشناسی_اِدمُلّاوَند
@edmolavand ﷽
📡✦࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
#آوات_قلم
http://mohsendadashpour2021.blogfa.com
📡✦࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
✍#ناصرالدین‌شاه_قاجار و پادشاهان پیش از وی، هیچ‌گاه موفق به کنترل و شکست ترکمنها نشدند. از این رو عملا این منطقه که از منظر استراتژیک و جغرافیایی بسیار مهم بود، دارای نوعی خودمختاری خاص بود. در این میان و در مسیر دست اندازیهای روسیه به خاک #ایران، این کشور توانست با غلبه بر ترکمنها عملا این منطقه را که در واقع متعلق به ایران بود و در نتیجه ضعف #قاجار تحت حاکمیت دولت مرکزی قرار نگرفته بود، به خاک خود اضافه کند. ناصرالدین شاه نیز از سر ناچاری و ضعف پذیرایی انعقاد معاهده‌ای شد که این منطقه برای همیشه از قلمرو ایران جدا شد. [۲]
📘۲.امین‌الله گلی، تاریخ سیاسی و اجتماعی ترکمنها، تهران، نشر علم، ۱۳۶۶، ص۱۶۳_۱۶۵.
📌روسیه طوری مرزها را در معاهده آخال ترسیم کرده بود که علاوه بر انتقال بهترین ناحیه آن منطقه به کشور خود، خطر بسیار بزرگی برای صنعت و کشاورزی خراسان ایران نیز به‌وجود می‌آورد. جالب اینجاست که ناصرالدین‌شاه قاجار حتی به این بخش از پیمان‌نامه توجه نکرد و بدون هیچ اعتراضی آن را پذیرفت.
ناصرالدین شاه که در این برهه از زمان، تمام تمرکزش بر حل منازعات با انگلیس در مرزهای جنوب شرقی سپری می‌شد، به کلی اهمیت نوار شمالی کشور را از یاد برده بود. روسیه نیز اگرچه به واسطه ضعف ایران نیازی به ارائه دلیل نداشت ولی به بهانه اینکه ترکمنها شرایط را برای تجارت سخت کرده و امکان داد و ستد فراهم نیست، اقدام به تصرف این منطقه کردند. انقعاد این قرارداد از این جهت بسیار حائز اهمیت است که از این پس روسیه مرزهای خود را تا شمال خراسان کشیده بود و دارای مرز قابل توجه زمینی با ایران شده بود که این مسأله به خودی خود یک تهدید جدی برای ایران محسوب می‌شد. [۳]
📙۳.علی‌اصغر شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، تهران، نشر بهزاد، ۱۳۸۷، ص ۲۵۵.
🟡مهمترین محورهای قرارداد آخال و نتایج آن:
پیمان آخال به ظاهر تفاوتهای زیادی با قراردادهای #ترکمنچای و #گلستان داشت؛ ولی از یک منظر نمونه به مراتب بدتری از آن دو بود. دو قرارداد ترکمنچای و گلستان در شرایطی به پادشاهان قاجار تحمیل شد که نظامیان ایران در مقابل ارتش روسیه شکست خوردند و توانایی مقابله دوباره با این کشور را نداشتند. ولی در پیمان آخال، هیچ‌گونه برخورد جدی میان ایران و روسیه اتفاق نیفتاده بود و فشار نظامی از سوی روسها به ایران وارد نشده بود. در نهایت به واسطه ضعف ساختار دفاعی و مدیریتی حکومت قاجار و شخص ناصرالدین‌شاه، این پیمان که دارای چهار محور بود با امضای مؤتمن‌الملک (وزیر خارجه ایران) و ایوان زینوویف (فرستاده روسیه) در ۲۳ آذر سال ۱۲۶۰ ه. ش. به صورت رسمی به اجرا درآمد.
👈نکته قابل تأمل در خصوص این معاهده این است که روسها با بهانه برقراری امنیت در منطقه ترکمنها و آخال شاه قاجار را راضی به انعقاد قرارداد کردند، ولی تا سالیان دراز شاهد آن بودیم که این کشور نتوانست به طور کلی شورشهای ترکمنها را سرکوب کند. [۴]
📕۴.جلال‌الدین مدنی، تاریخ تحولات سیاسی و روابط خارجی ایران، قم، نشر دفتر انتشارات اسلامی، چاپ چهارم، ۱۳۸۶، ص۴۰۰_۴۰۱
📌محور نخست و بنیادی این قرارداد که فلسفه انعقاد آن نیز محسوب می‌شد، مشخص شدن سرحد مرزها میان ایران و روسیه بود. بر این اساس مرز ایران و روسیه که پیش از آن عملا دریایی بود، به مرزهای شمال خراسان و منطقه زندگی ترکمنها و آخال کشیده شد. این مسأله بدان معنا بود که از این پس ایران برای همیشه حقی در رابطه با منطقه آخال و ترکمنها ندارد. در فصل دوم پیمان، موضوع ترسیم دقیق مرزها و علامتگذاری آن مطرح شده بود. مسأله‌ای که هرچند در زمان ناصرالدین شاه به امضا رسید ولی تا سالیان دراز در مورد جزئیات آن مجادله و اختلاف نظر بود. محورهای سوم و البته چهارم این معاهده جایی است که تعدی روسها و حماقت حکمرانان قاجار را نشان می‌دهد.
http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3400
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
ادامه👇👇
#مه_میترا #مامطیر #بارفروش_ده #بارفروش #بابل
📜 #اسناد بارفروش
🔹 سیل شدید در بارفروش (بابل) و تخریب پل محمدحسن‌خان در عصر #ناصرالدین‌شاه_قاجار.
📌پی‌نوشت:
اسفندارماه یکی از ماههای دیلمی (گیلانی) است که از ۱۸ تیر آغاز و در ۱۶ مرداد اتمام می‌یابد.
📚منبع:
#کتاب ( اسناد بارفروش؛ از صفوی تا پهلوی ).
🖊گردآورنده:
#حامد_ابراهیم‌زاده_بازگیر
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
#مه_میترا #مامطیر #بارفروش_ده #بارفروش #بابل
[همانند سندی که در پست های قبلی از مزار امامزاده عبدالله در شهر بابل گزارش شد ولی مفقود است، اکنون نیز در این نوشتار با محله و نام رودخانه ی امحا شده در شهر بابل آشنا خواهید شد]
📜#اسناد_بارفروش
✍این سند بخشی از #وقف‌نامه ملاعبدالله تاجر می‌باشد که در سال ۱۲۹۰ قمری برابر با سال ۱۲۵۲ شمسی یعنی در عصر #ناصرالدین‌شاه_قاجار به رشته‌ی تحریر درآمد.
📌وی در این وقف‌نامه شش دانگ #حمام واقع در گیلک‌محله اوجابن از محلات شهر بارفروش که به حمام آقاحسن مشهور بود و در سال ۱۲۴۹ قمری برابر با سال ۱۲۱۳ شمسی یعنی در عصر #فتحعلی‌شاه_قاجار خریداری نمود را وقف و شرط گذاشت که عواید آن بعد از تعمیر حمام، خرج #رودخانه شاهرود شود.
📝پی‌نوشت:
#گیلک_محله
۱. امروزه در بابل محله‌ای با نام گیلک محله نداریم و آن محله در حدّ فاصل سنگ‌پل و میدان آستانه به سرحمام آقاحسن ( آقاحسنِ حموم‌سَر) معروف می‌باشد.
#رودخانه_شاهرود
#روخانه_شه‌رود
۲. دکتر نیاکی در کتاب بابل شهر زیبای مازندران از رودخانه‌ای که در گذشته در بابل وجود داشت به نام شهررود نام می‌برد که راقم این سطور در بخش وقف‌نامه‌های کتاب "اسناد بارفروش؛ از صفوی تا پهلوی" به استناد این وقف نامه و دو وقف‌نامه دیگر مفصل توضیح داده که #شاهرود یا #شه‌رود صحیح می‌باشد نه شهررود.
✍#حامد_ابراهیم‌زاده_بازگیر
۱۴۰۳/۰۹/۱۹
https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3858
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─