💢 پیروزی در اوج یاس ✍ سیل #مغول حدود ۲ سال بعد از برانداختن #خلافت_عباسی(۶۵۶)، در صفر ۶۵۸ هجری به رهبری #هلاکو بعد از ۷ روز تخریب و خونریزی بر شهر #حلب مسلط شدند در ربیع الاول همان سال نیز توانستند بر شهر #دمشق چیده شوند. مدتی بعد فرستاده هلاکو با نامه‌ای پر از تهدید و تکبر به #قاهره رسید که بخشی از متن آن چنین است: به نام خدای آسمان که حق او واجب است، کسی که ما را صاحب زمینش قرار داده است و بر مخلوقاتش مسلط کرد ... ما سربازان خدا در این زمین هستیم‌. از دیگران پند گیرید و قبل از اینکه هیبت ما بر شما آشکار شود تسلیم شوید... (جالب اینکه هلاکو خود را نماینده ای از طرف خدا میداند مه به خاطر گناهان و خیانت هایی که مسلمان کرده اند مامور مجازات آنان کرده است و در این زمینه همیشه پیروز است... ) #سیف الدین_قطز حاکم مصر امیران مشاورانش را گرد آورد و همگی بر قتل فرستاده مغول اتفاق نظر کردند. سلطان قطز فرستادگان مغول را که چهار نفر بودند احضار کرد. یکی از آنها در بازار اسب در قلعه جبل و دیگری را در بیرون باب زویله، سومی در بیرون باب النصر و چهارمی در ریدانیه به روش #توسیط(نوعی روش اعدام در دوره ممالیک که فرد را با شمشیر از وسط دو نیم می‌کردند) کشته شدند و سرهای آنها در باب زبیله آویزان شد. این اقدام از جانب قطز به معنای اعلام جنگ بود. هدف مسلمانان از این جنگ حفظ مصر بود و آنها امیدی بر پیروزی بر مغولان نداشتند و با ترس و دودلی وارد معرکه شدند. قطز در رمضان ۶۵۸ در حالی که ملک منصور حاکم #حماه همراه او بود از شهر خارج شد و شخصی را به نیابت خود در مصر گذاشت. نیروهای دو طرف در ۲۶ رمضان در #عین_جالوت به هم رسیدند و نبرد آغاز شد، نبردی که در عین ناباوری اولین شکست فاحش مغول و نقطه عطف جنگ های آنان شد. قطز در اوج ناامیدی، در عین جالوت از خود اسطوره‌ای تاریخی ساخت. داستان عین جالوت شنیدنی است... 📘 با استفاده از تاریخ ممالیک اثر قاسم عبده قاسم ترجمه مفاخری https://eitaa.com/ejtemaiyatt

🔰مراسمات کفن و دفن خانات مغول 🔸آخرین امپراطور مغولی در چین در جنگ با پسر عموی خود کشته شد و جنازه او را با احترام تمام به همراه مراسم رسمی به پایتخت(پکن یا خانبالیغ) آوردند و در دخمه بزرگی از گورستان خانوادگی دفن کردند. #ابن_بطوطه شرحی از مراسم دفن امپراطور می‌آورد: سلاح امپراطور، ۴ تن از کنیزان و ۶ تن از غلامان خاص او را با ظرف‌های شراب در آرامگاه جای دادند و درش را گل گرفته روی آن خاک ریختند، چندان که تلی عظیم پدید آمد و آنگاه چهار اسب را در کنار مقبره چندان تازاندند که از حرکت فرو ماندند و سپس اسب‌ها را کشتند و نعش آنها را از چوب بلندی که بر فراز مقبره نصب کرده بودند آویختند. این مراسم که ابن بطوطه نقل می‌کند با آداب و رسوم مغولی مطابقت دارد، چه قربانی اسب و انسان بر سر گور خان‌ها در میان مغولان مرسوم بود. #جوینی در داستان مرگ #چنگیز می‌نویسد: ۴۰ دختر را از نسل امرا و نوینان(شاهزادگان) که ملازم خدمت بودند اختیار کردند و جواهر و حلی و حلل بسیار بر ایشان بستند و جامه‌های گرانبها پوشانیده با اسبان گزیده نزدیک روح او فرستادند. #وصاف نیز از اجرای چنین مراسمی در داستان مرگ #هلاکو خبر می‌دهد. ▪️ابن بطوطه می‌گوید که مردم برای تماشای این مراسم(دفن آخرین خان مغولی چین) از خانه بیرون آمده بودند و به شیوه چینیان به علامت عزاداری لباس سپید بر تن داشتند. 📔ابن بطوطه، اثر محمدعلی موحد https://eitaa.com/ejtemaiyatt

🔰تاریخچه شهر قزوین قدمت و سابقه تاریخی منطقه #قزوین برابر اسناد و مدارک ناچیزی که بجا مانده، بـــه دوران حکومت #مادها در این سرزمین در قرن نهم پیش از میلاد می‌رسد. در آن زمان ناحیه کوهستانی جنوب و جنوب غربی قزوین، جزء قلمرو مادها محسوب میگشته که دائم مورد تاخت و تاز اقوام و قبایل مختلف از جمله #دیالمه بوده است. برابر حفاری‌هایی که در #تپه_سگزآباد در بخش بوئین زهرای قزوین بعمل آمده است، آثار و اشیاء بدست آمده نشانگر قدمت تاریخی این منطقه تا هزاره چهارم و پنجم قبل از میلاد است. اما بنای اصلی شهر قزوین را به #شاپور_ذوالاکتاف ساسانی نسبت میدهند. گویند زمانی که شاپور از روم می‌گریزد به ایران آمده سرگردان می‌شود که پس از مدتی به محل کنونی شهر قزوین می‌رسد. جمعی از امرا و سپاهیان وی که قبلا گریخته و در کوهها متواری بودند، بدو پیوسته، به جنگ قیصر روم می‌روند که وی را شکست میدهند. به سبب این پیروزی شاپور سرزمین قزوین را بر خود مبارک دانسته و دستور داد در آنجا شهری بسازند. اما علت اصلی ساختمان قزوین را میتوان همانا تاخت و تاز و لشکرکشی دیالمه که در کوههای مجاور قزوین ساکن بودند دانست. در نتیجه ایجاد دژ و استحکامات جهت اسکان سپاهیان میتواند یکی از مقاصد اولیه بنای شهر قزوین باشد. پس همین‌که دژ ساخته شد و سپاهی در آنجا استقرار یافت این عده جهت رفع حوایج ضروری به کسبه پیشه ور و اهل فن نیازمند بودند. تدریجا از اطراف مردم بدان سو روی آورده و در پیرامون دژ مزبور خانه و دکاکین ساخته و ساکن شدند و چون جمعیت آنجا افزایش یافت آنگاه به طرح شهر و ساختن حصار مبادرت گردید و این برابر سال ۳۱۰ میلادی بوده است. اما احمد بن ابی عبداله برقی در کتاب (البنیان) روایت کرده است : بانی شهر قزوین شاپور اول ساسانی بوده که به سال ۲۴۲ میلادی این شهر را بنا کرده است. بعدها طبق روایت #حمداله_مستوفی در تاریخ گزیده چون نوید اسلام با قطار و آفاق جهان برسید و مردم قزوین به شرف اسلام مشرف شدند و لیدبن عقبه که والی عراقین بود، سعید بن العاص الاموی را بدین جا فرستاد و آن حصار را شهری ساخت و تمام مردم را در آنجا ساکن گردانید. چون دولت خلافت به هادی موسی بن مهدی عباسی رسید، او شهرستان دیگر در جنب آن بساخت و مدینه موسی نام کرد آن شهرستان اکنون داخل محله درج و جوسق است و آن کوچه را شهرستانک خوانند. مبارک ترکی، غلام هادی خلیفه نیز در آن زمان شهرستانی دیگر در آن حدود بساخت و کسان خود را در آنجا نشاند و بنام خود منسوب کرد و آن شهرستان اکنون باغی است داخل محله دستجرد و دزج و مبارک آباد خوانند. چون نوبت خلافت به هارون الرشید رسید بنیاد بارو نهاد چنانکه در سه شهرستان و زمین داخل محلات که اکنون است داخل آن بود اما بارو بسبب وفات هارون متوقف ماند و بعدها به دست شخصی به نام موسی از طرف معتز خلیفه کامل شد. حکیم #ناصر_خسرو علوی قبادیانی در سفرنامه خود شهر قزوین را این‌چنین توضیح میدهد: ۹ محرم ۴۳۸ هجری به قزوین رسیدیم. باغستان بسیار داشت، بی دیوار و خار و هیچ مانعی از دخول در باغات نبود و قزوین را شهری نیکو دیدم با روی حصین و کنگره بر آن نهاده و بازارهای خوب مگر آنکه آب در وی اندک بود و منحصر به کاریزها در زیرزمین و رئیس آن شهر مردی علوی بود و در همه صناعات که در آن شهر بود، کفشگر بیشتر بوده. از اواخر قرن پنجم هجری تا زمان حمله #هلاکو به قلاع #اسماعیلیه، سرزمین قزوین تحت تاثیر حوادث مربوط به نهضت #حسن_صباح و جانشینان او قرار داشته و شاهد نبردها و جنگهای طولانی میان سپاه حکومت مرکزی و اسماعیلیان بوده است. در زمان صفویه با برگزیده شدن قزوین بعنوان پایتخت، اعتبار بیشتری می‌یابد و آثار و بناهای تاریخی بسیار بنا میگردد. همچنین تامین احتیاجات کشاورزی و دامی مورد نیاز ساکنان پایتخت و نیروهای نظامی مستقر در پادگان‌های آن سبب رونق فراوان کشاورزی و دامداری می‌شود. در دوره قاجاریه تهران بعنوان پایتخت انتخاب و قزوین بعلت واقع بودن در مسیر جاده تهران به اروپا و روسیه اهمیت قابل ملاحظه ای مییابد. 📔 بناهای تاریخی قزوین، اثر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین https://eitaa.com/ejtemaiyatt