eitaa logo
امام حسین ع
27.3هزار دنبال‌کننده
432 عکس
2.3هزار ویدیو
2.2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. ✍🎼شعر و سبک :کربلایی علی صمدی بند اول: رسید به گوش تو صحرا نوای حی علی خیرالعمل اذانه به افق کربلا موذن کربلا شبیه‌ترین به احمد یوسف آل زهرا تو دلبری زبانزد اشهدُ انَ علیً ولی الله روی لباشه توی راه ولی الله علی اکبر میخواد فداشه خَلقاً و خُلقاً پیغمبر علی اکبر علی اکبر اولین هم نام حیدر علی اکبر علی اکبر علی علی علی علی علی اکبر علی اکبر بند دوم: شاگرد عباسه و استاد رزم قاسم با اذن بابا حسین به معرکه شد عازم علی رجز میخونه لشکر میپاشه از هم دشمنا رو فرستاد مستقیم به جهنم ضرباتش همه مهلک تو رگاش خون حیدریه میگه تو دل ابوفاضل علی اکبر چه محشریه اربابی و من هم نوکر علی اکبر علی اکبر ما را پایینِ پا ببر علی اکبر علی اکبر علی علی علی علی علی اکبر علی اکبر 👇
. داری میری به میدونو پسرم عزیز جون من چشم بد ازت به دور باشه و ان یکاد بخون جوون من (ولی حالا میبینم هر جای این صحرایی شبیه برگ لاله به زیر دست و پایی) 🖤علی اکبر بابا🖤 رو خاک میریزه پیکرت دارم میبینمت علی باید تورو بیارمت تنها نمیتونم ولی (کشیده میشد رو خاک تنت به زیر اسبا تو دلِ لشکر افتاد علیم شد ارباً اربا) 🖤علی اکبر بابا🖤 👇
. حضرت عبّاس علیه السلام یا ساٰقِیَ‌ الْعَطاٰشاٰ یا ساٰقِیَ‌ الْعَطاٰشاٰ اِی قمرِ نینوا یا ساٰقِیَ‌ الْعَطاٰشاٰ نورِ دو چشمِ مولا یا ساٰقِیَ‌ الْعَطاٰشاٰ سقّایِ لب‌تشنه‌ها یا ساٰقِیَ‌ الْعَطاٰشاٰ روضه‌خوانِ تو زهرا یا ساٰقِیَ‌ الْعَطاٰشاٰ یا صاَحِبَ السَّجاٰیاٰ یا صاَحِبَ السَّجاٰیاٰ مظهرِ عشق و سَخا یا صاَحِبَ السَّجاٰیاٰ ساقیِ آب وُ وفا یا صاَحِبَ السَّجاٰیاٰ علمدارِ کربلا یا صاَحِبَ السَّجاٰیاٰ اُمّیدِ آلِ طاها یا صاَحِبَ السَّجاٰیاٰ یا داٰفِعَ البَلاٰیاٰ یا داٰفِعَ البَلاٰیاٰ بابَ‌الحوائجِ ما یا داٰفِعَ البَلاٰیاٰ ساقیِ تشنه‌لبها یا داٰفِعَ البَلاٰیاٰ دستِ تو اُفتاد امّا یا داٰفِعَ البَلاٰیاٰ گرفتی دستِ ما را یا داٰفِعَ البَلاٰیاٰ علیه_السلام .👇
۱ 🎤 یاكاشف الكرب عن وجه الحسین اكشف كربنا بحق اخیك الحسین علیه السلام بر لب آبم و از داغ لبت می میرم هردم از غصه جانسوز تو آتش گیرم مادرم داد به من درس وفاداری را عشق شیرین تو آمیخته شد با شیرم یادم نمیره ، همون روز اول قنداقه ام رو هی دور سر تو می چرخوند آقام،هی میگفت بچه ام فدای حسین،اصلاً من برا همین به دنیا اومدم كه فدای تو بشم. اكبرت كشته شد و نوبتم آخر نرسید سینه ام تنگ شد از بس كه بود تأخیرم کربلا کعبه عشق است و من اندر احرام شد در این قبله عشاق دوتا تقصیرم دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد چشم من داد از آن آب روان تصویرم امشب باید یه جور دیگه بگی،دستت رو بیار بالا،عین پرچم تكونش بده،شب علمداره سقای دشت كربلا اباالفضل،اباالفضل بچه ها همه دست هم رو گرفتند، دور عمو می گشتند.این جوری دل عمو رو بردند سقای دشت كربلا اباالفضل،اباالفضل آبی رسان بر خیمه ها اباالفضل،اباالفضل دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد باید هر شب یادی از شهدا بشه،به یاد بچه هایی كه وقتی رمز عملیاتشون رو فهمیدن یاقمربنی هاشمه،همه قمقمه ها رو خالی كردن،می دونی چرا قمقمه هاشون رو خالی می كردن،اصلاً آب نمی خوردن، امامی دونستند اگه دستشون به آب بخوره، عطش اونها كم میشه،عباس دستش به آب خورد،همچین كه دست به آب رسید،دستاش رو آورد بالا،گفت:عباس دستای تو به آب رسید،اما دست حسین نرسید،این دست رو دیگه نمی خوام،این چشم رو دیگه نمی خوام،ای فدات بشم حسین با این عباست،بی خود نبود، بهش گفتی:بنفسی انت،دلیل داره. دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد چشم من داد از آن آب روان تصویرم باید این دیده و این دست دهم قربانی تا که تکمیل شود حجّ من و تقدیرم وصل شد حال قیامم ز عمودی به سجود بی رکوع است نماز من و این تکبیرم ( یه بیت ، عاطفی ها،اونهایی كه دل عاطفی دارن ... ) بدنم را به سوی خیمه ی اصغر نبرید که خجالت زده زان تشنه لب بی شیرم حسین.......... .👇
۲ اومد محضر اباعبدالله،السلام علیك یا سیدی،یا مولای،یه حرفی بزنم،شاید تو اون لحظه ابی عبدالله گفت: حالا هم نمیگی داداش،كار داره تموم میشه،نمی خوای بگی، صدا زد داداش سینه ام سنگینه،صبرم سر اومده، دیگه بزار برم،ابی عبدالله یه نگاهی كرد،آی عزیز دلم،ابی عبدالله بهش گفت:تو برادر منی،تو علمدار منی،تو صاحب لوای منی،یه حرفی ابی عبدالله زده،من عین جمله ی حضرت رو بگم،بخدا برا من همین روضه است،حضرت یه نگاهی بهش كرد،فرمود:عباسم، وَ إذا مَضَیتَ تفرّقَ عسکری،چی گفته حسین؟صدا زد عباس كجا می خوای بری،اگه تو بری لشكرم از هم می پاشه،اگه تو باشی همه هستن،اگه تو نباشی هیچ كی نیست داداش،عباس اصرار كرد،ابی عبدالله اجازه داد،همه می دونید به چه دلیلی اجازه داد،رفت میدان،چه اتفاقی افتاد،حالا ابی عبدالله نگرانه،بین این دو برادر،این رجز ها رد و بدل شد،انابن الحیدر كرار،انا بن محمد المصطفی،انا بن علی المرتضی،تا ابی عبدالله گفت:انابن فاطمه،فهمید خبرهایی است،فهمید دیگه صدا نمی آد،مسیر رو عوض كرد،ای وای،می خوام برات روضه بخونم،اما از این منظر،ابی عبدالله علم امامت داره ،تا دید رجز سوم نیومد،راه رو به سمت علقمه عوض كرد،راوی میگه دیدم حسین،اونهایی كه كربلا رفتن،روضه هارو مجسم ببینن،كف العباس یادته،یادته ایستادی گفتی اینجا كجاست،بهت توضیح دادن،اینجا همون جاست،دیدن حسین از اسب پایین اومد،یه چیزی رو از رو زمین بر میداره،این دست عباسمه،چرا رو زمین افتاده،دوباره رفت،دوباره فهمید،آمد به سرم آز انچه می ترسیدم، دوباره از اسب اومد پایین،الهی بمیرم، حیف این دستا نبود از بدن جدا شد،فهمید دیگه عباسش دست نداره،لااله الا الله، الهی بمیرم، یه مرتبه دیدن حسین،از دور داره نگاه میكنه،دید وسط میدون غوغاست،یه مرتبه شنید یه صدا داره می آد،یا اَخا، حسین فهمید عباس اون رو برادر صدا زده،دیگه عباسم رفتنی است،رسید كنار علقمه،میگن یه نگاه كرد دید،همه دور داداشش حلقه زدن،هی شمشیرها بالا میره،تا ابی عبدالله رو دیدن همه فرار كردن، این تفرون و قد قتلتم اخی؟ ،كجا فرار می كنید،دادشم رو كشتید،اومد،چه جوری اومد،تا نگاش به عباس افتاد،آه،برادر از دست دادی؟برادرای شهید كجان ناله بزنن،اگه شب تاسوعا نبود نمی گفتم،عین مقتله،چهار تا جمله نوشتن عموم مقاتل،دونه دونه رو معنی كنم،میكشتت،تا رسید،نگاه كرد،ابی عبدالله اول گفت: الان انكسر ظهری،ابی عبدالله داغ برادر زیاد دیده،هم تو كربلا زیاد دیده،هم مدینه امامش رو از دست داده بود،تو بقیع نگفت:انكسر ظهری،گفت:انكسر ظهری،یعنی كمرم شكست،برم جلوتر، و قلت حیلتی،یعنی راه چاره برمن بسته شد،می دونی صمیمی این حرف چی میشه؟ .👇
. علیه السلام بیچاره می‌شدیم اگر روضه‌ات نبود این اشک می‌کند همهِ را عاقبت‌به‌خیر امشب گرفته‌اند تو را مثلِ یک نگین در بَر بُریر و جوُن وُ حبیبِ تو وُ زُهیر دارد عَلم به شانه علمدارِ باوفا هستند علی‌ِاکبر و اولادِ خواهرت قاسم نشسته روبه‌رویِ شاه با اَدب بازی کند سه‌ساله گُلی با مویِ سرت چیزی نمانده زینبِ تو دربه‌در شود چیزی نمانده روضه به گودال می‌رسد خنجر سراغِ پشتِ سرت می‌رود حسین چنگِ عدو به معجر وُ خلخال می‌رسد پیشِ دو چشمِ مادرمان می‌خوری زمین پیشِ نگاهِ نیزه‌نشین می‌خورم کتک جسمِ هزار پاره‌یِ تو زیرِ سُمِّ اَسب فردا چقدر صبرِ حرم می‌خورد مَحَک جسمِ مَحارمِ حَرمَم رویِ خاکها نامحرمان میانِ حرم پَرسه می‌زنند پایِ سرِ به نیزه‌یِ اُسطوره‌یِ کرم از گوشِ دخترِ حرم آویزه می‌کَنند از داغِ تو همه به سر و سینه می‌زنیم می‌خندد این زمین به غم و غصّه‌هایِ ما ندبه بخوان که همسفرِ قاتلِ تو‌اَم با تازیانه می‌روم از دشتِ کربلا علیه_السلام .