eitaa logo
امام حسین ع
18.9هزار دنبال‌کننده
399 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
امام حسین ع
. . #شهادت #امام_علی (ع) #زمزمه #سبک_خوشا_بحال_زائرت_ارباب رسیده جون عاشقا بر لب کاشکی میشد نجف
. بسم‌ الله الرحمن الرحیم تا وا میشه لب به مناجاتت دیگه غمی با من نمی مونه من فکرِ جبـرانِ گناهـامم کی بهتر از تو اینو می دونه الهی اَلعفو از بس وسیعه رحمتت یاربّ می دونم از من میگذری حتّی آغوشِ تو بازه واسه برگشت با تـو نمی مـونه کسی تنهـا الهی اَلعفو خیلی خراب کردم، ولی بازم با روسیـاهی رو به تـو کردم دستی بکش روی سرم از لطف شاید که درمون شه کمی دردم الهی اَلعفو کاشکی صدامو می شنیدی تاکه مشمول لطفت از کـرم باشم کاری نداره واسه تو یاربّ من یه شبِ جمعه حرم باشم حرم میخوام من۲ تنها یه حاجت توو دلم دارم اذنی بده تا نینوایی شم من آرزو دارم یه بار دیگه پای پیـاده کربلایی شم حرم میخوام من۲ امشب چشام بارونی و خیسه میگم " الهـی" با دل و جونم می ترسم و می پُرسم از تو که من تا مُحرّم زنده می مونم..؟ الهی اَلعفو۲ چن تا قسم میدم که کارسازه جون رباب و طفلِ شیرخوارش یاربّ قسم به دستای سـاقی به روضه ی مشک و دلِ زارش امشب مقدّر کن برام یاربّ جون دادنم توو روضه ها باشه این نوکر آلوده دامن هم امسـال نصیبش کـربلا باشه حرم میخوام من۲ .................... آسمان از غم گریبان چاک کن فاطمه دستی برون از خاک کن همسرت افتاده در محراب خون خون رخسار علی را پاک کن آجرک الله یاصاحب_الزمان عج
. بسم‌الله الرحمن الرحیم ▶️ تو یادگار حسینی که کربلا دیدی شبیه عمّه‌ی مظلومه‌ات بلا دیدی "سری به نیزه بلند است" را شما دیدی و غارت حرم و خیمه‌گاه را دیدی دو چشم گریه‌ی تو تا همیشه آباد است در این سکوت تو صدها هزار فریاد است برای گریهـات آقا اشاره کافی بود همین که چشم تو بینَد سه‌ساله کافی بود گلوی نازک یک شیرخواره کافی بود به آب‌دادن ذبحی نظاره کافی بود تو را به غصّه چهل‌سال مبتلا دیدند به لحظهْ‌لحظهْ گریز تو کربلا دیدند اگرچه عصر دهم قسمت تو غم گردید که سایه‌ی پدرت از سر تو کم گردید نصیب تو فقط آه و غم و الم گردید ز بار غصه‌ی یاران قَدِ تو خم گردید اگرچه تبْ نگهت را ز درد، تیره نمود خدا برای امامت تو را ذخیره نمود دلتْ ز داغِ اسارت غمِ فراوان داشت دو پلک چشم ترِ تو همیشه باران داشت همیشه خاطرِ تو یادی از شهیدان داشت به سینه روضه‌ی مکشوف چون هزاران داشت سه‌شعبه دیدی و تیر و گلوی اصغر را تو تیغ دیدی و خنجر به روی حنجر را به نوک نی سرِ خورشید ماه قافله بود نگاهبان سر شیرخواره حرمله بود به دست و پای تو در این مسیر سلسله بود غمی که کُشته تو را شام بود و هلهله بود شهادت ارث شما بود و اعتبار شما به ظلمْ سوی اسارت کشید کار شما چه رفت بر دل غمدیده‌ات به دفن پدر درون قبر زدی ناله‌ای ز سوز جگر سری نمانده کنی رو به سوی قبله دگر رواست خون بشود جاری از غمت ز بصر به دفن شاه شهیدان کفن نبود آنروز به زیر آن همه نیزه بدن نبود آنروز .
. بسم‌الله الرحمن الرحیم ▶️ تو یادگار حسینی که کربلا دیدی شبیه عمّه‌ی مظلومه‌ات بلا دیدی "سری به نیزه بلند است" را شما دیدی و غارت حرم و خیمه‌گاه را دیدی دو چشم گریه‌ی تو تا همیشه آباد است در این سکوت تو صدها هزار فریاد است برای گریهـات آقا اشاره کافی بود همین که چشم تو بینَد سه‌ساله کافی بود گلوی نازک یک شیرخواره کافی بود به آب‌دادن ذبحی نظاره کافی بود تو را به غصّه چهل‌سال مبتلا دیدند به لحظهْ‌لحظهْ گریز تو کربلا دیدند اگرچه عصر دهم قسمت تو غم گردید که سایه‌ی پدرت از سر تو کم گردید نصیب تو فقط آه و غم و الم گردید ز بار غصه‌ی یاران قَدِ تو خم گردید اگرچه تبْ نگهت را ز درد، تیره نمود خدا برای امامت تو را ذخیره نمود دلتْ ز داغِ اسارت غمِ فراوان داشت دو پلک چشم ترِ تو همیشه باران داشت همیشه خاطرِ تو یادی از شهیدان داشت به سینه روضه‌ی مکشوف چون هزاران داشت سه‌شعبه دیدی و تیر و گلوی اصغر را تو تیغ دیدی و خنجر به روی حنجر را به نوک نی سرِ خورشید ماه قافله بود نگاهبان سر شیرخواره حرمله بود به دست و پای تو در این مسیر سلسله بود غمی که کُشته تو را شام بود و هلهله بود شهادت ارث شما بود و اعتبار شما به ظلمْ سوی اسارت کشید کار شما چه رفت بر دل غمدیده‌ات به دفن پدر درون قبر زدی ناله‌ای ز سوز جگر سری نمانده کنی رو به سوی قبله دگر رواست خون بشود جاری از غمت ز بصر به دفن شاه شهیدان کفن نبود آنروز به زیر آن همه نیزه بدن نبود آنروز ⏹
. متن شعر فراق امام زمان (عج) -( سلام ما بـه تـو ای تالـی کتـابِ اللّه) در فراق صاحب العصر و الزمان بقیة الله الأعظم (عج) سلام ما بـه تـو ای تالـی کتـابِ اللّه سلام ما به تو ای ملجأ و اميد و پناه سلام ما به نمـاز و قنـوتِ تـو ای ماه نشستـه ام سر راهت، در انتظارِ نگاه (از آن زمان که گدایم به درگهت،شاهم) . الا که وعـده ی حقّی،ظهور تو معهود مسیرِ سبز نیایش به جمعه ی موعود به جز وصال تو هرگز نخواهم از معبود تویی ز نالـه ی أمَّـنْ یُجـیبِ مـن مقصود (خوشم که سوی تو افتاده مقصد و راهم) . سرور دیده ی غمدیده ام شدم از دست دوباره بُغض من و جمعه ها به هم پیوست منم وَ قافیـه هـای شـده اسیـر شکست گسسته از همه پیوند و با غم تو نشست (به راه عشق خودت کن همیشه آگاهم) . برای صـدقِ سخن بر تو آورم دو گواه دلی که سوخته از هجر و دیدگانِ به راه اگـر چـه توشـه ندارم بـه غیـر بارِ گنـاه برای عاشق دل خسته کو به جز تو پناه (خلاف عاشقی است از تو جز تو را خواهم) . شد از فراق تـو بدر وجـود من چو هلال به هجر روی تو تا کی به سربَرَم به ملال چقـدر در طلبـت شـد ز دیـده اشک زلال به عشق روی تو تا کی زنم به حافظ فال (قـرار قلـب غمینـم نیـامدی ماهـم) . بیا که صحبت سقا و مشک و دیده شده کنـار نهـر و شـریعه یکـی خمیـده شده دو دست ساقی عطشان ز تن بریده شده سری ز ضرب عمود عدو دریده شده (شبیه صبح و شب تو اسیر این آهم) @emame3vom پی نوشت: زیارت ناحيه مقدّسه: لأَندُبَنَّكَ صَباحاً و مَساءً و لأَبكِيَنَّ عَلَيكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً. هر صبح و شام بر تو گريه میکنم و آن قدر بر تو می گریم تا اشک چشمم تبدیل به خون شود؛ شاعر: .
‍ . بسم‌ الله الرحمن الرحیم خیلی خراب کردم، ولی بازم با روسیـاهی رو به تـو کردم دستی بکش روی سرم از لطف شاید که درمون شه کمی دردم الهی اَلعفو کاشکی صدامو می شنیدی تاکه مشمول لطفت از کـرم باشم کاری نداره واسه تو یاربّ من یه شبِ جمعه حرم باشم حرم میخوام من۲ تنها یه حاجت توو دلم دارم اذنی بده تا نینوایی شم من آرزو دارم یه بار دیگه پای پیـاده کربلایی شم حرم میخوام من۲ امشب چشام بارونی و خیسه میگم " الهـی" با دل و جونم می ترسم و می پُرسم از تو که من تا مُحرّم زنده می مونم..؟ الهی اَلعفو۲ چن تا قسم میدم که کارسازه جون رباب و طفلِ شیرخوارش یاربّ قسم به دستای سـاقی به روضه ی مشک و دلِ زارش @emame3vom امشب مقدّر کن برام یاربّ جون دادنم توو روضه ها باشه این نوکر آلوده دامن هم امسـال نصیبش کـربلا باشه حرم میخوام من۲ .👇
. ؛ شاعر: ▶️ می سوزه قلبم این شبا از درد بارونه چشمـام می بـاره نم نم نزدیک شـدیم به روزای آخـر این سُفره داره جمع میشه کم کم توو سرنوشتِ من شبای قدر تقدیرِ سالِ دیگه چی بوده..؟ یعنی نوشتن اهلِ تقوا شم..؟ از دستِ نَفْسم میشم آسوده..؟ کاشکی شهادت قسمتم میشد داشتم یه جو مردونگی، غیرت توو مُصحفِ اعمال من حک بود سـربازِ خـوبِ دوره ی غیبـت یه لحظه ام چِشْم برندار از من می خوام پیشِ لطفت نَرَم از یاد مشهـد، زیـارت، قسمـتِ من کن مهمون کنـم یه روضـه گوهرشاد شبهـای آخـر رو بـه پایانه دارم توو سینه یه غمِ جانکاه میخوام واسه توبه شفیعم شه دستِ منـو دامـانِ ثـاراللّه از من نگیر درکِ مُحرّم رو دور از تو میشم خیلی سر در گُم اذنم بده با روضـه ی اکبـر تا که بمیـرم مـن شـبِ هشتـم یاربّ به عصـرِ روز عاشـورا یاربّ بـه اون اذکـار ِ در گـودال از روی تَل أمَّن یُجیب می خوند یاربّ به زینب که میرفت از حال یه مادری با ناله ای جانسوز میـگه بُنَیّـه کُـشتنـت. مظلـوم لبْ تشنه سر از پیکرت بُردن از جرعه ی آبی شدی محروم .
. شب جمعه شد،باز دلا کربلاس دلای حسینی همه نینواس داره میرسه مادری قد کمون یه لشگر به همراهش از انبياس . سوی قتلگاه تا صدا میزنه حسینم حسینٰا، صدا میزنه بُنَیّه بُنَیّه زبون می گیره شهیداً غریبٰا، صدا میزنه . از این ضجّه عالم دگرگون میشه دلا زیر و رو میشه، مجنون میشه مجسّم میشه روضه ی قتلگاه تنی با هزار زخم، پُر از خون میشه . میگن کربلا، من هوایی میشم هوایی گنبد طلایی میشم میرم کفُ العباس، میرم علقمه با دلْ زائرم، نینوایی میشم . آقا یه نگاهی به بیچاره کن بیا و غمِ این دلو چاره کن نجف تا حرم در "طریقُ الحسین" دوباره توو این راهم آواره کن .
. ی داغی تو دلم دارم فقط شوق حرم دارم کارِ من حسرته.. آهِ .. بخون شعرم رو، غم دارم . ی غم تو سینه محبوسه واسم رؤیاست و کابوسه بازم دیشب دیدم تو خواب زدم شیش گوشه رو بوسه . "پایین پا" نشستم باز دلم رفته ز دستم باز یادِ شهزاده افتادم یاد این روضه هستم باز . علی راهی میدونه ببین لیلا چه مجنونه حسین دست به محاسن برد دلش غمدیده و خوونه . کی فکرمیکرد که اینجورشه؟! علی از خیمه ها دورشه کنارِ پیکرش بابا عبا بندازه..، مجبورشه... . تنش تا ارباً اربٰا شد ز داغش خون به دلها شد "عَلَی الدُّنیٰا عَفٰا" سر داد حسین خسته ز دنیا شد . عجیب این روضه جانکاه حسين تنها كارش آه روی زانوهاش افتاده هنوز تا خیمه ها راه... . میگن زینب رسید اینجا وگرنه جون می داد آقا حسینو از تو میدون بُرد شاید دورشه از این غوغا .
. با مدد از کرامت زینب کنم آغاز حکایت زینب . سرِ خورشید و عرش بالا هم بر زمین ارادت زینب . عشق خواهد که عشق آموزد تحتِ دست و نظارت زینب . ما گدای علی و فاطمه ایم دست ما و کرامت زینب . فاطمه سیده به نسوان و ارث مادر سیادت زینب . در ادب هم مقام فاطمه و مثل حیدر شجاعت زینب . ما اهالی عشق آبادیم گوشه ای از ولایت زینب . هرکه را دیده ام مقدس شد بوده تحت قداست زینب . التماس دعای ارباب است به نماز و عبادت زینب . روز محشر پیمبران حتی چشمشان بر شفاعت زینب . نکند فهم عقل کوته ما جلوه ی بی نهایت زینب . او وزیر حسین و بنت حسین شد دبیر سفارت زینب . هر چه گفتیم در مناقب او بوده لطف و عنایت زینب . کرده خون اشک چشم مهدی را روضه های اسارت زینب . از عَلیکُم بِعَمّتی دریاب فرج از یک اشارت زینب . مایه ی فخر آل زهرا شد در اسارت ، امارتِ زینب . کربلا را نموده کرب و بلا انقلاب و کیاست زینب . خطبه هایش به کوفه وشام است چشمه ای از مهابت زینب . اُسکُتوا را شنو ازاو و ببین بیکران ِصدارت زینب . گفت با حق،" قلیل ما بپذیر" عقلْ مبهوت، زین عبارت زینب . در بلا هم زبان او شاکر نشنَوَد کس شکایت زینب . اجر ما کاشکی بنویسند زینبیه.. زیارت زینب . . زینب است و وليةُ الله است عمّه جان بقیةُ الله است . . سروده مشترک: شاعر اهلبیت علیهم السلام شاعر اهلبیت علیهم السلام و سلام الله علیها .
. بخشی از در . به شُکر آنکه تو هستی مرا امام، حسن نشستـه ام بنویسـم کـه ٱلسَّـلام، حسن چگونه واژه بـه اوصافت اختیار کنم کمـالِ حُسـنِ تو آقـا کجا..؟ کلام، حسن کجـا به درکِ مقـام تو پی بَـرَند اوهـام؟! به مدح تو چه بگویم در این مقام، حسن مرا به نامِ "گدای حسن" صـدا کـردند به انتساب شمـا دیـدم احتــرام، حسن به جای جور و جفایی که دیدی از یاران بخـوان تـو ایـل و تبـارِ مـرا غلام، حسن اَلا کـه عـزّت هــر مـؤمـنِ خــداجویی، زبان به مدحِ تو وا می کنم مُدام، حسن بـه نـامِ نامی تـو إلتجــا کنـم هـــر روز تویی تو حُسنِ هر آغاز و هر خِتام، حسن به لطفِ مَقدم تو ماهِ حقّ، فضیلت یافت که جلوه ی دگـری داده بـر صیام، حسن تویی که خنده به لب های مادر آوردی تویی نبی صفـت و احمــدِ تمـام، حسن تو سفـره دار علـی در مدینـه بـودیّ و گـدا گـرفته ز دستانِ تـو طعـام، حسن سکوت و صبـر تو رونق به دینِ حقّ داده وَ داشت صلحِ تو صدها هزار پیام، حسن امــامِ کـرب و بـلا اقتــدا بـه تـو دارد به یُمنِ صلح تو کـرده حسین قیام، حسن کسی که جنگِ جمل، کفر را ز پا انداخت وَ روز خصـمِ علـی را نمـوده شـام، حسن تمـامِ لشگـرِ کوفـه بـه یادت افتـادند به روز واقعه چو کرد قیام، حسن فتـاده لـرزه بـر انـدام أَزْرَق و آلـش چو بُرده نامِ تو و داده تا پیام، حسن ز جـور همسـرِ ملعـونه، ای ولـیّ خـدا تو را نشد که شود زندگی به کام، حسن میانِ کوچه ی غم، بس که روضه جانسوز است نیـافتْ زخمِ غمت یکـدم التیـام، حسن غُبارِ قبر تو داروی دردِ مسکین است که مانده در هوس عطر آنْ، مشام، حسن .
. در راه عشق می خرم از جان بلای تو خلقی اسیر حلقه ی زلف دو تای تو دلها صفا گرفته همی از صفای تو عالَم پناه می طلبد از سرای تو خونِ خدا تویی و خدا خونبهای تو ای روز و شب دخیلِ غمت روزگار ما روشن به ذکرِ نامِ تو ‌شد، شامِ تارِ ما ای داده آبرو تو به ما، اعتبارِ ما تنها تو رهنمای طریقی و یارِ ما هر صبح و شام، ذکرِ لب ِ ما ثنای تو بانی اشک، علّت شور و نوا، حسین مشکل گشای دردِ دلِ بی دوا، حسین عبدِخدا و فانی راهِ خدا حسین کشتی عشق، راهِ نجات از بلا حسین اسلام را بقا ز تو و کربلای تو گفتی که اشکِ دیده ی ما مرهم ِ غم است هرچه کنیم گریه به پای غمت، کم است تنها نه یک دهه، همه سالَم مُحرّم است عُمرِ مفید، وقفِ تو بودن دمادم است واللّهِ نیست در دل ما جز هوای تو عُمری به پای روضه ی تو کارم آه بود کارم عزا برای شهِ بی سپاه بود از لطفِ دوست، اشک دو چشمم به راه بود همواره آرزوی منِ روسیاه بود کی قسمتم شود که بمیرم برای تو ؟ ماه دعا و ماه نیایش رسیده است وقت مُجیر و ذکر و ستایش رسیده است وقت نگاهِ لطف و نوازش رسیده است کارِ دلم دوباره به خواهش رسیده است محتاج یک نگاه توأیم و عطای تو روزی که گشت غرقه به خون آن رُخ چوماه اهل حرم اسیر حرامی و بی پناه زینب به سرزنان ز روی تَل کشید آه از زیر نیزه های شکسته به قتلگاه آمد به گوش زینب کبری صدای تو ✍ .
. مشکاتِ ذاتِ قدسی و نورِ اِله، تو هم روشنیّ صبح و طلوعِ پگاه، تو بر ذاتِ پاکِ حیّ تعالی گواه، تو از هولِ رستخیزِ قیامت، پناه، تو جانِ نبی و کُفو علی، بانوی بهشت تا حشر از کرامتِ تو می‌توان نوشت از ساقِ عرش، از طرفی دیگر آمدی در مُصحفِ کریمِ خدا کوثر آمدی حوریه‌ای به هیئتِ انسان در آمدی بینِ زنانِ برترِ عالَم سرآمدی اُمُّ الفضایلی و نداری نهایتی «ای قصهٔ بهشت ز کویت حکایتی» ای در بیانِ قدر تو الکنْ زبانِ ما بیرون ز درکِ کُنه مقامت، توانِ ما «ای برتر از خیال و قیاس و گمانِ» ما محتاجِ توست در همه عصری جهانِ ما گوییم هرچه، حوصله را سر بیاورد باید خـدا به شـرحِ تو محشر بیاورد سارا و مریم، آسیه و هاجر آمدند خیلِ فرشته از طرفِ داور آمدند در زادْروزِ تـو همگی یکسـر آمدند بهرِ طوافِ شافعه‌ی محشر آمدند سِّرِ خَفی در عالَمِ ایجاد شد عیان گنجینه‌ای گشوده شد از غیبْ بر جهان کوثر، کریمه، مهدیه، راضیّه، فاطمه نجمه، زکیّه، صالحه، عالیّه، فاطمه عَذرا، صفیّه، طاهره، انسیّه، فاطمه حَورا، علیمه، فاضله، مرضیّه، فاطمه در شأن و جایگاهِ تو ای مظهرِ وَدود "لَولا لَمـاخَلَقْتُکُمـا" آمده فرود*... ✍ *بخشی از متن : يا أَحْمَدُ! لَوْلاكَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاكَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُكَ، وَ لَوْلا فاطِمَةُ لَما خَلَقْتُكُما. ترجمه: ای احمد! اگر تو نبودی افلاک را خلق نمی‌کردم و اگر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود شما دو نفر را خلق نمی‌کردم. .