كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ﴿۳۵﴾ هر نفسى چشنده مرگ است و شما را از راه آزمايش به بد و نيك خواهيم آزمود و به سوى ما بازگردانيده مى ‏شويد ♦️این آیه بـيان قانون كلى #مرگ در باره انسانها است .. و بـعـد از ذكـر این قانون، اين سؤ ال مطرح مى شود كه هدف از اين حيات ناپايدار چيست و چه فايده اى دارد⁉️ ♦️قـرآن در دنـبـاله می فرماید: ما شما را با بديها و نيكيها امتحان مى كنيم ، و سرانجام به سوى ما باز مى گرديد👈🏻(و نبلوكم بالشر و الخير فتنة و الينا ترجعون ). ♦️پس جايگاه اصلى ما اين جهان نيست بلكه جاى ديگر است ❗️ ما تنها بـراى دادن امـتـحـانـى در ايـنـجـا مـى آئيـم و پـس از پـايـان امـتـحـان و كـسـب تكامل لازم به جايگاه اصلى خود كه سراى آخرت است خواهيم رفت ❗️ ♦️قـابـل تـوجـه ايـنكه در ميان مواد امتحانى (#شر) مقدم بر (#خير) ذكر شده و بايد هم چـنـيـن بـاشـد، زيـرا گرچه خیر و شر، هر دو ابزار آزمایش‌اند، ولى آزمایش با تلخى‌ها مناسب‌تر است❗️  ♦️البته منظور ، شر نسبى است و اصولا در مجموع عالم هستى با بينش صحيح توحيدى 👈🏻شر مطلق وجود ندارد❗️(دقت كنيد).   ♦️در ضمن از ««الینا ترجعون »نیز میفهمیم با مرگ، نیست و نابود نمى‌شویم. 🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #الانبیا #تدبر 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

💠 «استکبار»؛ مصداق کامل «دیوانه حقیقی» 🔺پيامبر خدا(ص) وقتی دیدند عدّه‌اى دور چیزی جمع شده اند، فرمودند: برگِرد چه جمع شده‌ايد؟ گفتند: يا رسول اللّٰه! اين ديوانه غش كرده و ما پيرامون او جمع شده‌ايم. 🔺حضرت فرمود: او #ديوانه نيست، بلكه #بيمار است. سپس فرمود: آيا شما را از #دیوانه_حقیقی آگاه نسازم؟ عرض كردند: بفرماييد، اى رسول خدا! 🔺حضرت فرمود: #ديوانه_حقيقى كسى است كه: ▫️با #تبختر راه مى‌رود و #متكبّرانه مى‌نگرد و پهلوهايش را با شانه‌هايش حركت مى‌دهد. ▫️#نافرمانى خدا مى‌كند و با اين حال بهشت خدا را آرزو مى‌كند. ▫️كسى از #شرّ او ايمن نيست و به خيرش اميدى نمى‌رود. ▫️ديوانه واقعی چنین کسی است، و اين شخص صرفا بيمار است. 📚 خصال، ج1، ص332؛ معانی الاخبار، ص237. 📌پ.ن: دیوانه حقیقی همان کسی است که در هیئت و رفتار اجتماعی‌اش، غرور و #تکبر موج می‌زند؛ در عرصه #قدرت، منزلت یا ثروت، خود را برتر از دیگران می‌پندارد؛ جامعه به #خیرش امید که ندارد هیچ، از #شرّش نیز در امان نیست. ▫️اگر بخواهیم امروز مصداق کامل دیوانه حقیقی را جستجو کنیم، قطعا کامل ترین مصداق آن به لحاظ فردی، شخص #ترامپ و به لحاظ ساختاری، #نظام_استکباری_امریکا است. ▫️فقط کافی است نوع تعامل ترامپ مجنون را با دیگر کشورها در ذهن مرور کنیم، از #لحن_تحقیرآمیز نسبت به دیگر ملت‌ها، مهاجران و حتی برخی هم‌پیمانان گرفته، تا #زبان_بدن او در نشست‌های بین‌المللی و الفاظی که حامل #برتری‌جویی اوست، و اینکه خود را #محور_جهان معرفی می‌کند. این همان «الْمُتَبَخْتِرُ فِي مِشْيَتِهِ» و «النَّاظِرُ فِي عِطْفَيْهِ» در روایت است. ▫️دولت آمریکا نیز بارها به نقض آشکار اصول انسانی، اخلاقی و عدالت دست زده، از جنگ‌های مستقیم و غیرمستقیم تا تحریم‌های اقتصادی گسترده، اما هم‌زمان خود را «مدافع #آزادی و #حقوق_بشر» معرفی می‌کند. این تناقض همان چیزی است که پیامبر فرمود: «يَتَمَنَّى عَلَى اللَّهِ جَنَّتَهُ وَ هُوَ يَعْصِيهِ»، یعنی در عمل خلاف ارزش‌ها رفتار می‌کند ولی همچنان مدعی اخلاق، عدالت و حقانیت است. ▫️و حقیقتا هیچ ملتی از شرّ آنها در امان نیست و امید به خیر آنها نیز جز سرابی خیالی چیزی نیست. و این همان «لَا يُؤْمَنُ شَرُّهُ وَ لَا يُرْجَى خَيْرُهُ» در کلام حضرت است. ▫️اساسا بخشی از فرهنگ سیاسی و اجتماعی آمریکا مبتنی است بر همین #هویت_متکبرانه، اولویت منافع خود بر دیگران، و مشروعیت‌بخشی به سلطه اقتصادی و نظامی شان. همین فرهنگ است که زمینه‌ساز شکل‌گیری آن هویت «دیوانگی حقیقی» میشود، یعنی غرور، تکبر، خودبرتر‌بینی، تهدید امنیت دیگران، و عدم پایبندی به عدالت 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

🟢تکمله‌ای بر پستِ شماره‌ی [۵]👆 ⏰مسیر آینده‌ی بحث ✍️... برای اینکه #دوستان از مسیرِ بحثِ فعلی و استدلال‌ها خسته نشوند و از همراهی با اصلِ موضوع جا نمانند؛ خوب است جلوجلو، به این #نکاتی که در پست‌های آینده بیشتر به آن‌ها خواهیم پرداخت، دقت کنند: 📌در سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ سوره إسراء، خدا از رفتارهای انسان، از علومِ قرآنیِ آخرالزمان و از #حوادثِ_سهمگین پیشِ‌رو صحبت می‌کند. مثلاً در آیه ۱۱ از تعجیلِ انسان‌ها سخن می‌گوید؛ عجله‌ای که در موضوعاتِ شرّ و منفی است؛ مثل اینکه خدا در آیه ۲۰۴ شعراء می‌فرماید: «أَ فَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ» آیا این‌ها نسبت به آمدنِ عذاب‌های ما تعجیل دارند!! این همان تعجیل نسبت به #شرّ در آیه ۱۱ إسراء است که در آیه ۱۲ خدا از علمِ #عددِ_سنین و سال‌شماری صحبت می‌کند و از انسان دعوت می‌کند ماجراهایی که در سال‌های دنیا دارد واقع می‌شود را بررسی نماید؛ در آیه‌ی ۲۰۵ و ۲۰۶ شعراء هم همین روش را دارد؛ و درباره‌ی کسانی که #تعجیل دارند؛ می‌فرماید: «أَ فَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ • ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ» یا رسول‌الله! آیا شما ندیدید که اگر ما در #سال‌های زندگیِ دنیا این‌ها را از یک چیزهایی بهره‌مند کردیم؛ پس از آن، در گذرِ همین سال‌ها، چیزهایی که به آن‌ها #وعده داده بودیم؛ بر آن‌ها واقع شد!! ببینید چقدر جالب، این سیاقِ آیاتِ ۲۰۴ تا ۲۰۸ سوره شعراء، تقریباً شبیه به سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ إسراء است. 🔴در سوره‌ی اسراء بعد از اینکه خداوند تعجیلِ انسان‌ها در #مقولاتِ_شرّ را سرزنش می‌کند؛ با آن از اهمیتِ علمِ سال‌شماری و #محاسبه‌ی وقایع سخن می‌گوید و در آیاتِ بعد، عاقبتِ این علم و انسان را در #قیامت مطرح کرده و به قصدِ #انذار، از سختیِ این نوع حساب در قیامت و گرفتاری انسان‌ها حرف می‌زند؛ و در نهایت، در آیه ۱۶ به دنیا برمی‌گردد و نسبت به کفر و فساد انسان‌ها می‌فرماید: «وَ إِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا» وقتی ما اراده کنیم که یک جامعه به سوی #هلاکت برود؛ راه‌ها را برای گروه‌های مرفه و اهلِ دنیای آن جامعه باز می‌کنیم؛ و هنگامی که فساد همه‌جا را در برگرفت؛ #عذاب لازم می‌آید و ما آنجا را زیر و رو می‌کنیم. مشابه این بحث، در آیه ۲۰۷ و ۲۰۸ سوره شعراء آمده و خدا می‌فرماید: «مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ» ما این افرادی که به عذاب عجله داشتند را بسیار از دنیا بهره‌مند می‌کنیم؛ اما چیزی که در تمام سال‌های دنیا به آن‌ها دادیم؛ آن‌ها را از رهایی نسبت به آینده‌ی خودشان بی‌نیاز نمی‌کند؛ چرا؟ «وَ مَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ» چون ما این جامعه را هم #هلاک می‌کنیم و اصلاً روشِ ما این است که تا #انذارهای لازم را ندهیم؛ جامعه‌ای را به سمتِ هلاکت نمی‌بریم! ‼️ببینید دوستان این دو سیاق چقدر شبیه هم است! در هر دو سیاق #عجله به مقولاتِ شرّ، در هر دو سیاق اهل #اعتنا به سال‌های دنیا و رفتارهای خدا، در هر دو سیاق #سنت_إلهی برای عقوبت و هلاکتِ مفسدان و جوامعِ فاسد! آدم تعجب می‌کند! حال وقتی با توجه به این توضیح، به سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ سوره إسراء برگردیم؛ بحث برای شما خیلی جذاب‌تر و #ساده‌تر جلوه می‌کند؛ چون خدا بنا دارد که به انسان‌ها کمک کند؛ لذا آن‌ها را از #آینده‌ای نزدیک که همه را در بر خواهد گرفت؛ #انداز می‌دهد؛ بعد راه‌های نجات را به روی او باز می‌کند؛ او را به سوی خود و برنامه‌ی خودش دعوت می‌کند؛ در نهایت، این انسان است که باید همراهی با خدا و برنامه‌ی او را بپذیرد؛ و اگر این کار را نکند؛ خودش را در #مسیرِ_هلاکت قرار خواهد داد. 🚨این بحثی که #مختصراً خدمت شما مطرح شد؛ در طی ۱۰ پستِ آینده به صورت #مفصل بیان خواهد شد و در نهایت با این مقدمه‌ی علمی و مهم، سراغ #مقطعِ_فعلی و جنگِ جهانی علیه اسرائیل می‌آییم. 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۸] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... در پست قبل یک عنوانی که خیلی جدید بود؛ «نسبتِ عمل و امر و برعکسِ آن نسبتِ امر و عمل و نیز ارتباطِ این‌ها با صحنه‌های آینده‌ی انسان» بود. یک نمونه برای عمل و امر «إِرْحَمْ تُرْحَمْ» بود؛ یعنی شما به دیگران رحم کن، این رفتار را انجام بده تا امرِ مورد رحمت قرار گرفتن نیز بر تو قرار داده شود؛ در این صورت تو مورد رحم واقع می‌شوی. یک نمونه برای امر و عمل هم مثلاً #اربعینِ_نورانی، یا جنگ ۱۲روزه، خدا این صحنه‌ها را قرار می‌دهد؛ امرِ این ماجراها را بالا سرِ انسان‌ها می‌آورد؛ بقیۀ کار، به رفتار انسان برمی‌گرد؛ اگر خوب رفتار کند؛ خدا چیزهای خوبی در ادامه قرار می‌دهد؛ اگر #شرّ رفتار کند؛ آن وقت صحنه به سمتِ سخت‌گیری و خدایی نکرده عقوبت سوق داده می‌شود؛ لذا رفتار انسان با صحنه ارتباط دارد و او باید این روابط و زمانِ وقوع و رسیدن به محصول را بتواند #محاسبه کند. 🟢این چیزی که گفته شد؛ مسیر آیه ۱۲ تا ۱۴ سوره إسراء است. خدا در آیه ۱۱ می‌فرماید #انسان در عمل به شرّ شتاب می‌کند؛ نباید این رفتار را داشته باشد؛ به این خاطر در آیه ۱۲ می‌فرماید باید دنبال #رشد در #فضلِ_إلهی باشد و برای اینکه رشد کند؛ خدا علمِ سال‌شماری و علمِ حساب را قرار می‌دهد. گاه‌شماری برای سنجشِ #زمان نسبت به امور دنیایی و علمِ حساب برای سنجش آینده‌ی امور دنیا و #وقایعِ_بعدی است؛ اینکه خدا این ماجرا را قرار داد، یا آن وعده را داد، یا این امر را جاری کرد! حالا بعدش چه خواهد شد؟ چه باید کرد؟ چطور این صحنه واقع شده و امتداد می‌یابد؟ اصلاً چرا این صحنه؟ این «چهار چ» یعنی «چیستی؟ چرایی؟ چگونگی؟ و چه رفتاری؟» به آیندۀ یک امرِ در حال جریان یا اعمالِ در قبالِ آن ارتباط دارد! به این دلیل خدا در آیه ۱۳و۱۴ در فضای #ظاهرتر یعنی قیامت، شرایط انسان، کتابِ اعمالِ او و حسیب‌ بودن بر علیه خودش را توضیح می‌دهد! چرا خدا این کار را می‌کند؟ چون در آیه ۱۵و۱۶ می‌خواهد بحث را دوباره به دنیا برگرداند و از #هلاکت جوامع بخاطر اعمالشان سخن بگوید؛ انسان‌ها در قبال عقوبت و هلاکت معترض هستند؛ لذا خدا توضیح چرایی عقوبت و هلاکتِ انسان به نسبتِ اعمالش را به قیامت می‌برد و در آیاتِ ۱۳و۱۴ می‌فرماید: ما کتاب اعمالِ انسان را در قیامت، پیرامونش نشر می‌دهیم تا علیه خودش حسیب‌ باشد؛ #حسیب‌ یعنی خیلی محاسبه‌گر و حسابرس بودن؛ بقدری عمل و امر یا امر و عملِ انسان‌ها در قیامت بصورت صحنۀ سه‌بُعدی آشکار است که کافیست خودش ببینید چکار کرده و اینکه چرا این عملش اینجا تبدیل به عذاب شده؛ و چون اعمال و تبعاتِ اعمالش را دارد از درونِ صحنه می‌بیند و بررسی می‌کند؛ دیگر به خدا اعتراض ندارد؛ حتی سؤال ندارد که چرا این عقوبت یا چرا این تنبیه بر من واقع شده! این توضیح در آیات ۱۳و۱۴ که تمام می‌شود؛ حالا خدا در ۲ آیه بعد از هلاکتِ اقوام و جوامع در دنیا صحبت می‌کند! آشکار بودنِ قیامت را با فضای #تاریک و مبهم دنیا مقایسه می‌کند تا ما به ضرورت و اهمیت #علمِ_حساب در دنیا آگاه شویم و به این علم احساس نیاز کنیم. ❌#ضرورتِ علمِ حساب برای انسان، بخاطر رشدِ او در فضائل إلهی است. خدا خیر را برای فرد اراده کرد؛ راه‌های شرّ را هم مدام به روی او می‌بندد؛ اما در آینده می‌خواهد صحنه‌های #آخرالزمان و سپس #قیامت را برپا کند! اما جایگاهِ این انسان در آن صحنه‌های سختِ پیشِ‌رو کجاست!؟ او در چه موقعیتی خواهد بود؟ آیا در ارتفاعاتِ فضل است؟ یا در پرتگاه‌ِ هلاکت؟ ببینید چقدر این بحث مهم و جالب است! انسان برای اینکه #آیندۀ خودش را ببیند و از الآن برای بهبود اوضاعِ خودش در آینده تلاش کند؛ باید به علمِ حساب مسلح شود؛ مثلاً اینکه خدا از من این رفتارها را خواسته؛ خدا در فلان صحنه که به این نشانه‌ها در حالِ وقوع هست، این ماجرای خاص را #وعده داده؛ حال اگر من این رفتارها را انجام دهم یا انجام ندهم؛ وقتی خدا آن وعده را #محقق کرد؛ من در چه شرایطی خواهم بود؟ علمِ حساب تقریباً یک چنین کاربردی دارد. ‼️ببینید، این سیاقِ آیات ۱۱تا۱۶، درباره فضای رشد و عدم رشدِ انسان و تبعاتِ این دو ماجراست؛ لذا خدا عقوبت در شرایطِ دنیا را با واژگانی مثلِ «شَرّ»، «عَلَیك»، «نُهْلِک» در این سیاق به صورت پی‌درپی مطرح می‌فرماید و در آیه ۱۶ برنامه‌ی کلیِ هلاکتِ #جوامعِ_مفسد را بیان می‌کند. شما می‌گویید خدایا! ما نمی‌خواهیم هلاک شویم؛ باشد، بیایید طبقِ این الگویی که در سیاق ۱۱تا۱۶ مطرح شد بسوی نجات حرکت کنید. 📌ارتباط #علمِ_حساب با امر، عمل، رشد، سقوط و هلاکت در این سیاق مطرح شد؛ اما سیاقِ بزرگ‌تر درباره #جنگ_اسرائیل و مقطعِ سرکوبیِ فسادِ اولِ بنی‌اسرائیل است؛ لذا نیاز است که از پست بعد وارد سیاقِ بزرگ‌تر شویم و این بحث را باتوجه به شرایط زمانه خودمان مطرح کنیم. #ادامه_دارد... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۹] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... طبقِ بحثی که تاکنون داشتیم؛ خدا در ابتدای آیه ۱۲ إسراء می‌‏فرماید: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيل» ما همان‌طور که تاریکی شب را #محو می‌کنیم؛ «جَعَلنا آيَةَ النَّهار مُبصِرَةً» و روشنایی روز را قرار می‌دهیم؛ درباره انسان هم این کار را انجام می‌دهیم؛ یعنی مدام راه‏های شرّ را از پیشِ رویش محو می‌کنیم و راه‏های خیر را به رویش باز می‌گذاریم؛ اما او خودش مدام طالبِ #شرارت است، مدام برای شرّ دعا می‏‌کند؛ چرا انسان این کار را می‌کند؟ چون #توانِ_سنجشِ صحنه و عمل را ندارد؛ لذا چیزی که الآن می‌بیند را بر چیزی که وعده داده شده ترجیح می‌دهد؛ حتی اگر شرّ باشد. ❌حال آنکه #نظام_بشر بر این است که اگر ما کار خیر انجام دهیم؛ فوراً در نامه عملمان ثبت می‏شود؛ اما اگر کسی کار شرّ انجام دهد؛ طبقِ حدیث، به او چند ساعت #مهلت داده می‏شود؛ شاید توبه و اصلاح کند؛ یعنی خدا دنبال این نیست که اگر انسان شرّی را انجام داد، فوری برایش بنویسد! ولی اگر فرد، خیر انجام دهد؛ علاوه‌بر اینکه فوراً نوشته می‏شود؛ خدا #اضافه هم می‏کند؛ این رفتارِ خدا یعنی قوانین و #قواعد نظامِ بشر به سمت #رشدِ انسان است، با این حال کسانی که بخواهند به همه این‌ها پشت پا بزنند و راه غیّ و بسوی عمق را دنبال کنند، این دیگر جای #محاکمه و #عقوبت دارد. ‼️در آیه ۱۱، در جمله «يَدعُ الإِنسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالخَير» انسان بعضی وقت‏ها چنان برای #شرّ دعا می‏کند که انگار برای خیر دارد دعا می‏کند. چند جور آیه در قرآن راجع به این بحث وجود دارد؛ مانند «وَ عَسى‏ أَنْ تَكرَهُوا شَيئاً و هُوَ خَيرٌ لَكُم و عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَيئاً و هُوَ شَرٌّ لَكُم» [بقره ۲۱۶] یعنی بعضی چیزها خیر ماست، بعضی چیزها شرّ ماست، لکن ما نمی‏دانیم؛ لذا یک موقع شرّ را با اصرار دنبال می‏کنیم؛ به #گمان اینکه چقدر این برای ما خوب است! اما چجور خوب یا بد بودنش معلوم می‏شود؟ باید با شرایطی که خدا در آیه ۱۲ توضیح می‌دهد؛ #محاسبه کنیم! 🟢شرایطی که خدا در آیه ۱۲ اسراء قرار داده، پیرامونِ دو جور آیه مطرح می‌شود؛ یکی آیه شب و یکی آیه روز، حال دو جور علم را هم قرار می‏دهد؛ یکی #علمِ_گاه‏شماری و دیگری #علمِ_حساب. وقتی می‏فرماید: «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» این به اولین موضوع قبلی ربط دارد؛ یعنی به «آيَةَ النَّهار» و اینکه می‏فرماید: «لِتَعلَمُوا... الحِساب» این به شب ربط دارد؛ یعنی شما انسان‌ها از ماجرای روزها می‌توانید «عَدَدَ السِّنين» و از ماجرای شب‏ها «لِتَعلَمُوا... الحِساب» را نتیجه بگیرید. 📌تا اینجا ما کلّ این بحث را براساسِ سیاقِ کوچک مطرح کردیم؛ یعنی براساسِ خود جمله، آیه و سیاق کوچک که آیاتِ ۱۱ تا ۱۴ بود؛ اگر همین بحث را در سیاقِ بزرگ‌تر یعنی آیاتِ ۱تا۱۶ بیاوریم؛ آن‌وقت باید ماجرای #بنی‌اسرائیل در آیاتِ قبل تا شروعِ #آخرالزمان را هم درونِ بحث لحاظ کنیم؛ اینکه خدا در آیاتِ اول از #فساد و #سرکوبیِ بنی‌اسرائیل صحبت می‌کند؛ در بحثِ «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الحِساب» چطور محاسبه می‌شود؟ کی و به چه صورت واقع می‏شود؟ کم و کیف ماجرا چیست؟ تمامِ امرِ این وعده، در #طائرِ بالا سرِ بنی‌اسرائیل وجود دارد و بتدریج در زمان واقع می‏شود. 🤔طبقِ آیه ۱۳، در قیامت کلّ ماجرای فسادِ بنی‌اسرائیل و عقوبت‏شان «يَلقاهُ مَنشُوراً» شده و مثل یک سفره باز می‏شود؛ بعد ما درونش می‏آییم که ببینیم آن‌ها چکار کردند؟ ما چکار کردیم؟ چه کسی درست رفتار کرد و چه کسی غلط؟ خب، در #قیامت این محاسبه انجام می‌شود؛ در دنیا چه؟ اینجا هم باید زمانش را #محاسبه کنیم، اینکه دنبال این باشیم که چه موقع جنگ با اسرائیل واقع می‏شود؟ با چه کم و کیفی؟ دقیقاً کی شروع می‏شود و کی موقع پایان می‏یابد؟ چه موقع به اوج می‏رسد؟ و سرانجام چه کسی پیروز است؟ آیا حق پیروز می‏شود یا خدایی نکرده باطل؟! حق چقدر پیروزی خواهد داشت؟ باطل چقدر سرافکندگی و شکست خواهد داشت؟ ما به حسبِ این #علمِ_حساب باید این‌ها را جلو جلو محاسبه کنیم؛ و چقدر جالب است که وقتی خدا بحث #نابودی_اسرائیل را در سوره اسراء مطرح می‏کند؛ بعدش می‏فرماید که بیایید با توجه به #شرایطی که ما در دنیا قرار دادیم؛ ماجرا را محاسبه کنید. ▪️«لِتَعلَمُوا... الحِسَاب» یعنی این علم را کسب کنید تا به زمانِ وقوع و کم و کیفِ ماجراهای آینده، دقیق معلومات پیدا کنید؛ لذا تا زمانی که ما #علمِ_حساب را نداشته باشیم؛ معلومات به زمانِ وقوعِ بخش‌های مختلف برنامه‌ی خدا را نمی‏توانید پیدا کنید. پس، خدا دارد ما را به سمتِ علمُ الحِسَاب که یکی از علوم آخرالزمانی است؛ راهنمایی می‏کند، بخصوص در قبالِ وقایع #آینده، چرا وقایع آینده؟ چون در سیاق بزرگ‌تر دارد از جنگ با اسرائیل و تبعاتِ آن تا قیامت صحبت می‏کند که کلّ ماجرا در آینده واقع می‌شود 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir