آیه ۱۱ #إسرا وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا و انسان [همان گونه كه] خير را فرا مى‏ خواند [پيشامد] بد را مى‏ خواند و انسان همواره شتابزده است 🔷اين آيه بيان كننده يكى از حالات روحى انسان است و آن اين كه انسان هر چيزى را كه در وهله اول به نفع خود مى بيند، طلب مى كند، در صورتى كه گاهى آن چيز به ضرر اوست ولى او از آن آگاهى ندارد و در واقع با طلب كردن آن، براى خود طلب شرّ مى كند و بدى راخواستار مى شود ! 🔹بنابراين، انسان كه در زندگى خواسته هايى دارد و تلاش مى كند كه به آنها برسد، گاهى دچار اشتباه مى شود و به جاى نيكى، بدى را هدف خود قرار مى دهد و اين از عجول بودن و شتابزدگى او ناشى مى شود. اگر او دمى بينديشد و عواقب و پى آمدهاى كارها را در نظر بگيرد و با حزم و احتياط و دور انديشى وارد شود، خواهد ديد كه برخى از خواسته هاى اوليه او به زيان اوست و براى او شرّ است. 🔹چنانکه در آیه ۲۱۶ بقره آمده و عسى ان تحبّوا شيئاً و هو شرّ لكم و اللّه يعلم و انتم لا تعلمون و اى بسا چيزى را دوست بداريد در حالى كه آن براى شما شرّ است، و خدا مى داند و شما نمى دانيد. 🌀«دعـا» در ايـنـجـا مـعـنـى وسـيـعـى دارد كـه هـر گـونـه طـلب و خـواسـتـن را شامل مى شود، اعم از اينكه با زبان بخواهد، و يا عملا براى بدست آوردن چيزى بپا خيزد و تلاش و كوشش كند. 🌀مراد از «انسان» جنس آدمى است نه افراد معينى از انسانها، از قبيل كفار و مشركين ، چنانكه بعضى گفته اند 🌀و مقصود از «خير و شر» هر آن چيزى است كه در حقيقت مايه سعادت و يا شقاوت آدمى است ، نه مطلق هر چيزى كه مضر يا نافع باشد 🌀و مراد از «عجله» علاقه آدمى است به اينكه آنچه ميل دارد به زودى تحقق يابد، نه لجاجت و درخواست عذاب . 🔵 پس بطور خلاصه تنها راه رسيدن به #خير و #سعادت آنست كه #انسان در هر كار قدم مى گذارد با نهايت دقت و هوشيارى و دور از هر گونه #عجله و شتابزدگى تمام جوانب را بررسى كند و خـود را در انـتـخـاب راه از هر گونه پيشداورى و قضاوتهاى آميخته با هوى و هوس بر كـنـار دارد، از خـدا در ايـن راه يارى بطلبد تا راه خير و سعادت را بيابد و در پرتگاه و بيراهه گام ننهد. 🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #تدبر #اسرا 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

آیه ۱۱۴ #طه ( صفحه ۳۲۰) فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا برتر و بلند مرتبه است خدا [یِ یگانه] که فرمانروای هستی و حقّ محض است؛ و پیش از آنکه وحی کردن قرآن بر تو پایان گیرد در خواندنش شتاب مکن، و بگو: پروردگارا! دانش مرا بیفزای. 🟢 بنظر بعضی از مفسرین از جمله صاحب المیزان، اين آيه شريفه از جمله مداركى است كه مضمون رواياتی که 👈🏻«قرآن كريم دو بار نازل شده » را تأييد مى كند، يكى بار اول كه همه اش از اول تا به آخر دفعتا نازل شده است و يكى هم آيه آيه و چند روز يك بار. و وجه تأييد آن اين است كه اگر رسول خدا (ص) قبل از تمام شدن آيه، علمى به بقيه آن نمى داشت، معنا نداشت که بفرمايد: قبل از تمام شدن وحی در خواندنش ‍ عجله مكن! نظیر عبارت«لاتعجل بالقرآن» در سوره قیامت، آیه 18 نیز آمده است.👈🏻 «لاتحرّك به لسانك لتعجل به» ♻️تفاوت #عجله با #سرعت و #سبقت: 🟢میان شتابزدگى و عجله از یك طرف و سرعت و سبقت كه در قرآن با عباراتِ «سارعوا»(۱۳۳ آل عمران)، «سابقوا»(۲۱حدید) مورد ستایش و دستور قرار گرفته از طرف دیگر، تفاوت و اختلاف اساسى وجود دارد. حُسن سرعت و سبقت در جایى است كه 👈🏻تمام مسائل محاسبه و تنظیم شده باشد، لذا نباید فرصت و وقت را از دست داد، ولى شتابزدگى و عجله در جایى است كه 👈🏻هنوز موعد انجام نرسیده و یا نیاز به تكمیل و بررسى است، از این روى مى‌بایست درنگ كرد. 🟢همچنین سرچشمه‌ى عجله و شتاب، گاه امور منفى چون كم صبرى، غرور و اظهار وجود است و گاهى به خاطر شدّت عشق و علاقه به دریافت مطلب و دلسوزى براى حفظ چیزى است، كه در این صورت امر نیكویى به شمار مى‌رود و تعجیل پیامبر در وحى از این جهت بوده است، یعنى دریافت عاشقانه، و هیجان و نگرانى براى حفظ وحى. 🟢و نیز معنای جمله (لا تعجل... و قل رب زدنى علما) به اينست كه اگر تو به قرائت آيه اى كه هنوز بر تو نازل نشده عجله مى كنى ، براى اين است كه تا اندازه اى بدان علم پيدا كرده اى ، ولى تو به آن مقدار علم اكتفا مكن ، و از خدا علم جديد بخواه ، و بخواه كه صبر و حوصله ات دهد تا بقيه وحى را بشنوى .. ♻️البته به نظر عده ای هم ، آیات قرآن کریم دارای 👈🏻فقط یک نزول تدریجی است که آغاز آن شب قدر درغار حرا با نزول آیات نخستین سوره مبارکه علق ، میباشدو دلیل آنها ساقط شدن شأن نزولها و تمام وقایع۲۳ سال رسالت است..🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #تدبر #طه 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

#همسرانه 💞برای اینکه دل همسرتان را به دست بیاورید، نیاز است با #صداقت ، #محبت و #درک متقابل پیش بروید. در اینجا چند راهکار موثر پیشنهاد می‌کنم: ۱. با #آرامش صحبت کنید: زمانی را انتخاب کنید که هر دو آرام باشید. با لحنی ملایم و بدون حالت دفاعی بگویید: «متوجه شدم که از من ناراحت هستی. برات مهمه که در موردش صحبت کنیم؟ دوست دارم حال دلت خوب باشه.» ۲. گوش دهید، نه دفاع: اجازه دهید همسرتان آزادانه احساساتش را بیان کند. قطع نکنید، #توجیه نکنید. فقط گوش دهید و نشان دهید که احساساتش را درک می‌کنید. مثلاً بگویید: «می‌فهمم که چی می‌گی، حق داری که ناراحت باشی.» ۳. عذرخواهی صمیمانه: اگر اشتباهی کرده‌اید، با صداقت #عذرخواهی کنید. حتی اگر فکر می‌کنید کاملاً مقصر نیستید، بگویید: «متأسفم که ناراحتت کردم. اصلاً نمی‌خواستم این‌طور بشه.» ۴. محبت عملی: گاهی یک رفتار مهربانانه، مانند آماده کردن غذایی که دوست دارد، نوشتن یک یادداشت محبت‌آمیز یا یک بغل صمیمانه، بیشتر از کلمات اثر دارد. ۵. صبور باشید: ممکن است همسرتان نیاز به زمان داشته باشد. #عجله نکنید و نشان دهید که حاضر هستید برای #آرامش #رابطه تلاش کنید. #همسرانه #خانواده 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

🟢 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ✍🏻... مفهوم این جمله در آیه ۳۹ سوره نجم، همان چیزی است در حدیث امام حسین(ع) می‌فرماید: #کار_خیری که در آن #عجله نمی‌کنید را به #حساب نیاورید! 📌 آیا ما برای #نماز عجله می‌کنیم که زودتر وارد نماز بشویم؟! یا وقتی صدای اذان را می‌شنویم؛ #کراهت داریم که اذان شد؟! نماز، برای عموم ما مسلمان‌ها در جایگاه #وَبال است! نماز ما، #نمازِ_ثمره نیست! #نمازِ_صعود نیست! #نمازِ_اسلحه نیست! بلکه نماز بسیاری از ماها، نمازِ وَبال است! ما عجله می‌کنیم برای زودتر خواندن آن! برای زودتر #خلاص شدن از نماز! چون نماز را وَبال می‌دانیم! عموم ما مسلمان‌ها نمازمان، نماز وَبال است! وَبال انسان را #اذیت می‌کند، لذا دنبال این است که سریعاً از آن خلاص بشود! 🟡 ما خیلی چیزها را می‌دانیم، اما متأسفانه #عمل نمی‌کنیم! طبق سیره مؤمنین، وقتی کسی‌که #دغدغه_رشد دارد و خدمت یکی از بزرگان می‌رسد، مثلاً مرحوم آقای بهجت، می‌گوید: آقا چه کار باید بکنم؟ معمولاً امثال ایشان می‌فرمایند: به آن چیزی که می‌دانی #عمل کن! چرا؟ چون ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها﴾ ماها وقتی این آیه را می‌شنویم؛ بلافاصله می‌گوییم: خب #وُسع_ما همین‌قدر است؛ کم است؛ توان زیادی نداریم! 🟠 نه! این‌طور نیست؛ ما انسان هستیم! انسان وسعش #بسیار_زیاد است! خیلی از ماها همین آیه را برای #توجیه_تنبلی خودمان، برای توجیه ضعف‌های خودمان استفاده می‌کنیم. در حالی که معنای این آیه برعکس است! یعنی ای انسان! تو بیشترین وسع را داری! تو محل عرضه #امانات_الهی هستی! تو بیشترین ظرفیت را داری! تو جن نیستی، تو حیوان نیستی، تو مَلَک نیستی، تو بیشترین #استعداد_رشد را در میان #خلائق داری! چرا از این آیه، سوء استفاده می‌خواهیم بکنیم؟! 🔴﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ چقدر به سمت #ارزش‌ها سعی می‌کنیم؟! در قبال امام زمان (عج) ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ما چه #سعی‌ای نسبت به #امام_زمان خود داریم؟! در قبال اربعین و در قبال هر موضوع خوبی، این #آیه_قرآن را بخوانیم! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! نکند، عنوان کارنامه ما در طی یکسال این باشد که #او_وقت_تلف_کرد! به آن چیز که می‌دانست عمل نکرد! دوستان! این مطلب را #جدی بگیریم...! 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۵] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... همان‌طور که گفتیم؛ در این پست به #حلّ_مسأله در بحث علمِ حساب در آیه ۱۲ سوره اسراء می‌پردازیم. 🟡برای کشفِ معنا باید سیاق کوچک یعنی آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ را بررسی کنیم. در آیه ۱۱ می‌فرماید: «يَدْعُ الإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالخَير» همان‌طور که انسان طالبِ خیرات است، به همان صورت شَرّها را هم دنبال می‏کند و فکر می‏کند که این شرّ واقعاً خیر است، با اصرار می‏گوید خدایا! این را برای من قرار بده! آقا! این برایت شرّ است! می‏گوید: نه، من آن را دوست دارم و کاری به شرّ بودنش ندارم؛ بعد می‌فرماید: «وَ كانَ الإِنْسانُ عَجُولاً» انسان خیلی عجله می‏کند. عجله یک نوع رفتار در زمان است و خدا در آیه بعد بلافاصله می‌فرماید: «وَ جَعَلنَا اللَّيلَ و النَّهارَ آيَتَيْن» ما شب و روز را دو آیه قرار دادیم؛ شب و روز ظرف زمان‏اند و «عَجُولاً» در آیه قبل به زمان ربط دارد؛ لذا خدا برای جهت دادن به تعجیلِ انسان‌ها در آیه ۱۲ می‌فرماید: «و جَعَلنَا اللَّيلَ و النَّهارَ آيَتَيْنِ فَمَحَوْنا آيَةَ اللَّيلِ و جَعَلنا آيَةَ النَّهارِ مُبصِرَةً» ما شب و روز را آیه قرار دادیم، شب را محو می‏کنیم و روز را آشکار می‏کنیم؛ چرا؟ در ادامه‌ی آیه می‌فرماید: «لِتَبتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّكُم» تا شماها در طول روز به #رشد در فضلِ إلهی بپردازید؛ لکن ما چه می‏گوییم؟ بیایید زندگی کنیم! تا می‌توانیم دنبالِ #پول در آوردن و زندگی کردنِ خودمان باشیم! درحالی‌که خدا در این آیه نمی‏فرماید من شب و روز را قرار دادم تا شما زندگی کنید؛ بلکه «لِتَبتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّكُم» باید #فضل و فضیلت‌های إلهی را جستجو کنید و سعی کنید که آن بشوید! بارها این بحث در #قرآن آمده؛ ولی متأسفانه ما به این موضوع بی‏توجه هستیم. ‼️اینکه خدا شب را محو می‏کند و روز را آشکار می‏سازد، بخاطر دو موضوع است: یکی «لِتَبتَغُوا فَضلاً مِنْ رَبِّكُم»، دوم «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الحِساب»؛ ما از گردشِ شب و روز باید استفاده کنیم، ابتدا برای رشد در فضل که این معمولاً در ما و جامعه ما نیست؛ دوم کسبِ علمِ گاه‌شماری و حساب. پس ببینید، در درجه اول #جستجوی فضلِ خدا؛ و جالب است که اینجا، صرفِ جستجو مطرح نشده؛ بلکه خدا بجای تجسّس، واژه‌ی ابتغاء را بکار می‌برد، #ابتغاء یعنی چه؟ یعنی نوعی از جستجو که شما جلو بروید و به آن برسید، یعنی شما #مسیرِ_رشد در فضل را با اشتیاق و اهتمام حرکت کنید تا جایی‌که حتماً به #مقصود برسید. طبقِ آیه ۱۲ اسراء، اولین هدف از محوِ شب و برقراری روز این است. دومین هدف چیست؟ «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الحِسابَ» که خود این هم دو قسمت است، منتها اینقدر بهم شبیه است که خدا به دنبال هم آورده است. ⁉️حال همین بحث را با توجه به #عجله صحبت کنیم. بعضی‏ها در #امور عجله دارند؛ خدایا! من این را می‏خواهم، این دعای من را زود مستجاب کن! آقا! این ممکن است برایت شرّ باشد، کاری به شرّ ندارد؛ چجور شرّ بودنش #معلوم می‏شود؟ در #محاسبۀ وقایع در آینده، برای اینکه بفهمیم شرّ است یا نه، باید بتوانیم موضوعات را در زمان محاسبه کنیم؛ این «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» یعنی علمِ گاه‏شماری، «لِتَعلَمُوا... الحِساب» یعنی #آینده‏پژوهی و رصدِ آینده، محاسبۀ اینکه این ماجرا چه موقع واقع می‏شود؟ آن ماجرا چه موقع واقع می‏شود؟ براساسِ نشانه‏هایی که خدا در شب و روز قرار داده؛ بتوانیم محاسبه کنیم، مثلاً عمر من تا چه زمانی است؟ فلان خیرِ بزرگ چه موقع به من می‏رسد؟ چه موضوعاتی سرِ راه من است؟ محاسبه وقایعی که در پیش‏رو دارم و همچنین محاسبه موضوعاتی در گذشته، چون خدا موضوع را صرفاً به #آینده گره نمی‏زند. این علمِ گاه‏شماری هم به گذشته و هم به آینده ربط دارد، همین‏طور علم حساب، باید محاسبۀ وقایع داشت؛ اینکه فلان ماجرا چه موقع فرا می‏رسد؟ یا با چه کم و کیفی واقع می‌شود؟ خود این موضوع جالب است؛ پس خدا دارد در این آیه از دو نوع علم صحبت می‏کند، این دو نوع علم خیلی بهم شبیه است چون در یک جمله آمده؛ اما مهم‏تر از این دو نوع علم «لِتَبتَغُوا فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» است. 📌ما باید ابتدا دنبالِ #رشد در فضل باشیم، نه اینکه بگوییم الحمدلله من یک گام برداشتم! نه، طوری حرکت کنیم که به محصول برسیم، ابتغاء، درونش رسیدن به محصول را دارد، اینطور باید جلو رفت؛ لذا بعد در ادامه آیه ۱۲ فرموده:«وَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» ما همه‌چیز را #بخش‏بندی کردیم! همه‌چیز یعنی حتی وقایعِ پیشِ‌رو و وقایعِ گذشته‌ی شما دسته‏بندی شده و مرتب است؛پس سعی کنید با #علمِ_محاسبه،آن‌ها را بدست بیاورید. این علم و روشِ حرکت بر اساسِ آن، یک مقوله‌ی مورد نیاز بشر برای عبور از #وقایعِ_آخرالزمان است که ادامه‌ی بحث را در پست بعد بیان می‌کنیم. #ادامه_دارد... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

🟢تکمله‌ای بر پستِ شماره‌ی [۵]👆 ⏰مسیر آینده‌ی بحث ✍️... برای اینکه #دوستان از مسیرِ بحثِ فعلی و استدلال‌ها خسته نشوند و از همراهی با اصلِ موضوع جا نمانند؛ خوب است جلوجلو، به این #نکاتی که در پست‌های آینده بیشتر به آن‌ها خواهیم پرداخت، دقت کنند: 📌در سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ سوره إسراء، خدا از رفتارهای انسان، از علومِ قرآنیِ آخرالزمان و از #حوادثِ_سهمگین پیشِ‌رو صحبت می‌کند. مثلاً در آیه ۱۱ از تعجیلِ انسان‌ها سخن می‌گوید؛ عجله‌ای که در موضوعاتِ شرّ و منفی است؛ مثل اینکه خدا در آیه ۲۰۴ شعراء می‌فرماید: «أَ فَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ» آیا این‌ها نسبت به آمدنِ عذاب‌های ما تعجیل دارند!! این همان تعجیل نسبت به #شرّ در آیه ۱۱ إسراء است که در آیه ۱۲ خدا از علمِ #عددِ_سنین و سال‌شماری صحبت می‌کند و از انسان دعوت می‌کند ماجراهایی که در سال‌های دنیا دارد واقع می‌شود را بررسی نماید؛ در آیه‌ی ۲۰۵ و ۲۰۶ شعراء هم همین روش را دارد؛ و درباره‌ی کسانی که #تعجیل دارند؛ می‌فرماید: «أَ فَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ • ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ» یا رسول‌الله! آیا شما ندیدید که اگر ما در #سال‌های زندگیِ دنیا این‌ها را از یک چیزهایی بهره‌مند کردیم؛ پس از آن، در گذرِ همین سال‌ها، چیزهایی که به آن‌ها #وعده داده بودیم؛ بر آن‌ها واقع شد!! ببینید چقدر جالب، این سیاقِ آیاتِ ۲۰۴ تا ۲۰۸ سوره شعراء، تقریباً شبیه به سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ إسراء است. 🔴در سوره‌ی اسراء بعد از اینکه خداوند تعجیلِ انسان‌ها در #مقولاتِ_شرّ را سرزنش می‌کند؛ با آن از اهمیتِ علمِ سال‌شماری و #محاسبه‌ی وقایع سخن می‌گوید و در آیاتِ بعد، عاقبتِ این علم و انسان را در #قیامت مطرح کرده و به قصدِ #انذار، از سختیِ این نوع حساب در قیامت و گرفتاری انسان‌ها حرف می‌زند؛ و در نهایت، در آیه ۱۶ به دنیا برمی‌گردد و نسبت به کفر و فساد انسان‌ها می‌فرماید: «وَ إِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا» وقتی ما اراده کنیم که یک جامعه به سوی #هلاکت برود؛ راه‌ها را برای گروه‌های مرفه و اهلِ دنیای آن جامعه باز می‌کنیم؛ و هنگامی که فساد همه‌جا را در برگرفت؛ #عذاب لازم می‌آید و ما آنجا را زیر و رو می‌کنیم. مشابه این بحث، در آیه ۲۰۷ و ۲۰۸ سوره شعراء آمده و خدا می‌فرماید: «مَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ» ما این افرادی که به عذاب عجله داشتند را بسیار از دنیا بهره‌مند می‌کنیم؛ اما چیزی که در تمام سال‌های دنیا به آن‌ها دادیم؛ آن‌ها را از رهایی نسبت به آینده‌ی خودشان بی‌نیاز نمی‌کند؛ چرا؟ «وَ مَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ» چون ما این جامعه را هم #هلاک می‌کنیم و اصلاً روشِ ما این است که تا #انذارهای لازم را ندهیم؛ جامعه‌ای را به سمتِ هلاکت نمی‌بریم! ‼️ببینید دوستان این دو سیاق چقدر شبیه هم است! در هر دو سیاق #عجله به مقولاتِ شرّ، در هر دو سیاق اهل #اعتنا به سال‌های دنیا و رفتارهای خدا، در هر دو سیاق #سنت_إلهی برای عقوبت و هلاکتِ مفسدان و جوامعِ فاسد! آدم تعجب می‌کند! حال وقتی با توجه به این توضیح، به سیاقِ آیاتِ ۱۱ تا ۱۶ سوره إسراء برگردیم؛ بحث برای شما خیلی جذاب‌تر و #ساده‌تر جلوه می‌کند؛ چون خدا بنا دارد که به انسان‌ها کمک کند؛ لذا آن‌ها را از #آینده‌ای نزدیک که همه را در بر خواهد گرفت؛ #انداز می‌دهد؛ بعد راه‌های نجات را به روی او باز می‌کند؛ او را به سوی خود و برنامه‌ی خودش دعوت می‌کند؛ در نهایت، این انسان است که باید همراهی با خدا و برنامه‌ی او را بپذیرد؛ و اگر این کار را نکند؛ خودش را در #مسیرِ_هلاکت قرار خواهد داد. 🚨این بحثی که #مختصراً خدمت شما مطرح شد؛ در طی ۱۰ پستِ آینده به صورت #مفصل بیان خواهد شد و در نهایت با این مقدمه‌ی علمی و مهم، سراغ #مقطعِ_فعلی و جنگِ جهانی علیه اسرائیل می‌آییم. 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir

⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۶] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... داشتیم درباره #علمِ_حساب و اهمیتِ آن نسبت به وقایعِ پیشِ‌رو در آیه ۱۲ إسراء صحبت می‌کردیم؛ برای اینکه در مسیرِ استدلال ساده‌تر پیش‌روی کنیم؛ یک گزاره‌هایی در سیاقِ آیاتِ ۱۱تا۱۶ را باید بیشتر اعتنا کنیم؛ مثلاً خدا در پایانِ آیه ۱۲ می‏‌فرماید: «كُلَّ شَيْ‏ءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» ما همه‌چیز را بخش‏‌بندی کردیم؛ و یکی از همه‌چیز، بخش‌های مختلفِ برنامه‌ی خدا نسبت به آینده‌ی انسان است که وظیفه دارد برنامه‌ی إلهی را بشناسد و خودش را با آن هماهنگ کند. خودِ این بحث فصل‌بندیِ ماجراها، آیاتِ جالبی در قرآن دارد؛ به عنوانِ مثال آیه اولِ سوره هود. 📌طبق آیه اولِ هود، در ارتفاعاتِ نظامِ إلهی، کتاب و آیاتِ آن وجود دارد و خدا برای جریان دادنِ آن‌ها بسوی اعماق، راه را باز کرده و مسیرهای اِعمال برایش قرار می‏‌دهد؛ سپس همین آیاتِ نازل شده را تفصیل می‏‌دهد، یعنی آیاتِ قرآن و همه‌چیزِ موجود در آن را دسته‏‌بندی و بخش‏بندی می‌کند؛ حتی وقایع پیشِ‌رو و وقایعِ گذشته‌ی انسان و آنچه در طی زمان در زمین قرار است محقق شود را دسته‏‌بندی و مرتب می‌کند؛ بدین خاطر انسان‌ها طبقِ آیه ۱۲ إسراء باید با کسبِ #علمِ_محاسبه سعی کنند آن وقایع و نسبتِ آن‌ها با خودشان را بدست بیاورند و اینگونه بسوی آینده سلوک کنند. این رفتار بقدری اهمیت دارد که خدا بحث را در آیه ۱۳ به شرایطِ انسان در قیامت می‌کشاند و نسبت #اعمالِ او با علمِ حساب را مطرح می‌کند. 🟢پس آیه ۱۳ اسراء در مقامِ #توضیحِ علمِ حساب در مسیر حرکتِ انسان به سمتِ آینده است؛ و برای اینکه ما درکِ بهتری از جایگاهِ این علم نسبت به اعمالِ خودمان داشته باشیم؛ می‏‌فرماید: «وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلزَمناهُ طائِرَهُ في‏ عُنُقِه» هر انسانی یک طائری دارد که به گردنش وصل است؛ «وَ نُخرِجُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ كِتاباً يَلقاهُ مَنشُورا» و ما در قیامت این طائر را بصورت یک مجموعه بازش می‏‌کنیم؛ بعد در آیه ۱۴ به انسان گفته می‏شود: «اقْرَأ كِتابَك» خودت بیا این مجموعه اعمالت را بخوان! «كَفى‏ بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيباً» امروز همین که خودت اعمالت را #محاسبه کنی و بفهمی چکار کردی کفایت می‏‌کند. پس خدا جایی که دارد از علمِ حساب در دنیا صحبت می‌کند؛ بحث را در آیه ۱۴ به علمِ حساب در قیامت می‌کشاند. ⁉️چرا خدا در آیه ۱۲، بعد از «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم»، «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ و الحِساب» و «كُلَّ شَيءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» بحثِ #طائر و #حساب را در آیه ۱۳و۱۴ مطرح می‏‌کند؟ این‌ها چه ربطی به هم دارند؟! کلامِ خدا مسلماً کلامی منسجم است؛ اما این طائر چه ربطی به دستیابی به #فضل یا علمِ #گاه‌شماری و #حساب دارد؟ خدا برای چه در قیامت، این طائر را برای انسان‌ها باز می‏‌کند؟! یک #جوابِ_ساده این است که در قیامت، تمامِ امورِ مربوط به ما و رفتارهای ما در طی آن امور، همه‏‌اش برای خدا مشخص است؛ لذا همه این امور و اعمال را خدا در ابتدای قیامت به ما وصل می‌کند. این اتصال و تعلقِ چجور در قیامت تجسم می‏‌یابد؟ طبق این آیه بصورت یک طائر که شبیه یک بالن بر فرازِ انسان‌هاست، یک بالنِ بزرگ در آسمان که با طنابی به گردنِ انسان‌ها وصل باشد؛ تعلقِ طائرِ هر انسان به او، اینگونه تجسم می‌باید. حال این طائر حاکی از چیست؟! 🟡ببینید خدا در آیه ۱۱ فرمود نسبت به چیزهای شرّ #عجله نکنید. طبقِ نظام إلهی برای‏ شما اموری قرار داده می‏‌شود؛ شما سعی کنید در این امور، دنبال «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» باشید و خودتان قبل از #قبر و #قیامت، محاسبه کنید که در چه موقعیتی از فضل قرار گرفته‌اید! چرا محاسبه؟ تا قبل از #مرگ، فرصت عکس‏‌العمل داشته باشید. تمام امور انسان‌ها در آسمانِ برزخ است که با رشته‏هایی نادیده به گردن آن‌ها در دنیا وصل است و در خلال زمان، به زمین اصابت می‏‌کند و سرِ راه افراد و جوامع قرار می‏‌گیرد. خدا #علمِ_حساب را قرار داده تا انسان‌ها امور و اعمالی که در طائرشان هست و در #خلالِ_زمان برایشان واقع می‏‌شود را با توجه به وقایعی در گذرانِ شب و روز محاسبه کنند؛ و شرایطِ آینده‌ی خودشان را با اعمالِ فعلی در قبال وقایعِ جاری بسنجند. ‼️همین ماجرا در قیامت به این صورت ظاهر می‏‌شود که ما ابتدا می‏‌بینیم طائری داریم که با رشته‏ای به گردن ما وصل است؛یواش‌یواش این مجموعه، پایین می‏آید و پیش روی ما باز می‏‌شود؛ نه اینکه به اطراف منفجر شود؛ نه،در خلالِ زمان باز می‏شود؛ چون #اعمال ما توی دنیا، در خلالِ زمان واقع شده؛در قیامت هم ما درونِ طائرمان حرکت می‏‌کنیم که بتدریج مثل یک سفره طولی بازمی‌شود و شرایطِ قیامتی ما طبق این طائر پیرامونمان شکل می‌گیرد که برخی شرایطِ بهشتی و برخی شرایطِ جهنمی دارند.انسان با این علمِ حساب می‌تواند از همین دنیا، #شرایطِ_قیامتی خودش را محاسبه کند! #ادامه_دارد... 🆔@emamsadegh_ir

⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۷] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... بحثِ قرآنیِ #علمِ_حساب، دارد به جاهای حساسی می‌رسد؛ در پست قبل گفتیم خدا برای اینکه مطلب را هم #تصویری و هم واضح‌تر توضیح بدهد؛ ماجرای قیامتی انسان و حسابِ اعمال توسطِ خودشان را در آیات ۱۳و۱۴ مطرح می‌کند؛ و می‌فرماید که ما طائرِ انسان‌ها را مثلِ سفره‏ای که باز می‏شود؛ پیرامونِ او نشر می‌دهیم! این طائر چیست که اکنون پیرامونِ شما باز شده؟ همان اعمالِ دنیایی شماست که اکنون در مقطعی از قیامت به صورتِ #طبیعتِ_بهشت و یا #شرایطِ_جهنم برای شما باز شده، چیزی که دفعی هم واقع نمی‌شود؛ بلکه چون در دنیا به ‏ترتیبِ زمان انجام شده بود؛ در قیامت هم به همان ‏ترتیب زمان دارد باز می‏شود و شما می‏توانید نسبت به این مجموعۀ اعمالتان «حَسِیْب» باشید! «حَسِیْب» یعنی چه؟ یعنی شما در تمامِ حجم این اعمال که طبق آیه‌ی ۱۳ «يَلْقَاهُ مَنشُورًا» شده و اطرافتان #نشر داده شده؛ جلو و عقب بروید؛ اعمال‏‏‏تان را نگاه کنید، دلیلِ شکل این صحنه‌ها را جستجو کنید؛ اینکه چه چیزهایی بر شما واقع شد؟ با چه نظم و ‏ترتیبی واقع شد؟ و شما در خلالِ آن امور دقیقاً چکار کردید؟ لذا در آیه ۱۴ می‌فرماید: «كَفَىٰ بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيبًا» همین که خودت چراییِ این صحنه نسبت به اعمالت را محاسبه کنی؛ کافیست. 🟡در #نظامِ_إلهی امور تعاملی است، یعنی یک چیزهایی را خدا قرار داده تا ما به آن عمل کنیم؛ یک وقت هم ما دعا می‌کنیم تا خدا مستجاب کند. یک نوع تعامل هم که خدا در قرآن مطرح می‏کند؛ #اثر_وضعی اعمال بر انسان است؛ مثلاً به خانواده محبت کن، آن‌ها را آدم حساب کن تا امورت خوب جلو برود! به اهل خانه ظلم نکن تا به تو ظلم نشود؛ به دوستانت لبخند بزن! بگذار خدا به تو لبخند بزند؛ همچنین در حدیث داریم: «إرْحَمْ تُرْحَمْ» رحم کن تا به تو رحم شود! این‌ها آثارِ وضعی اعمال است. ▪️پس طبقِ آیه ۱۳و۱۴ إسراء، انسان‏ها طائری دارند که در همین دنیا به گردن‏شان وصل است و خدا در #قیامت ابعادِ مختلف آن را خارج کرده و پیرامونِ هر انسان نشر می‌دهد؛ این طائر همان از امورِ انسان‌ها است؛ مجموعه‌ای از امور که با انسان به شکل امر و عمل یا عمل و امر تعامل دارد. بحثِ طائر چندبار دیگر هم در قرآن آمده؛ مثلاً در سوره یس، قومِ سه رسول به آن‌ها می‏گویند: شما باعث #بدشگونی ما هستید؛ اما آن رسولان می‌فرمایند: «طائِرُكُم مَعَكُم» نه، اگر شرّی هم هست در طائر، یعنی در امرِ خود‏تان است. ‼️بعضی آدم‌ها نسبت به مقولات آینده خیلی #عجله می‏کنند، بدون اینکه کار داشته باشند که خیر است یا شرّ؛ درحالی‌که خیلی از موضوعات پیش‏رو شرّ است و خدا می‏فرماید جلوجلو #محاسبه کنید! علمِ محاسبه وقایع وجود دارد. بر اساس چیزهایی که خدا در شب و روز قرار داده، شما می‏توانید به علم محاسبه وقایع برسید. #وقایعی که در طائر‏ شماست، یعنی امور شما، به مرور زمان بر شما واقع می‏شود؛ بجای اینکه دعا و عجله برای شرّ داشته باشید، دنبالِ «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» باشید و بدانید که تمام این ماجرا در قیامت برای‌تان ظاهر می‏شود؛ در مقطعی از قیامت می‏بینید که چیزی شبیه به یک بالنِ بزرگ در آسمان، با رشته‏ای به گردن شما وصل است. اول نگاه منکرانه دارید که این چیست؟ چه ماجرایی است؟ بعد بتدریج می‌بینید که دارد به شما نزدیک می‌شود؛ و در طیِ یک #زمانی پیش‏روی شما باز می‌شود؛ وقتی که باز شد، می‌بینید درونش هستید؛ می‏دانید که این‌ها مجموعه اعمالِ خودتان است که در زندگی دنیا مرتکب شدید؛ حالا درونش هستید و می‏توانید جلو و عقب بروید و ابعادِ اعمالتان را دقیق #حساب کنید که چکار کردید؟ یا در خلالِ هر امر چه رفتاری داشتید؟ خدا امور مختلفی را بر انسان قرار می‌دهد؛ من در خلالِ امور چکار می‏کنم؟ آیا مثبت رفتار می‏کنم یا منفی؟ مثل امر انقلابِ اسلامی، امر اربعین، امر جنگ ۱۲ روزه و... 🟢پس اینکه خدا در آیه ۱۲ إسراء فرمود: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيلِ وَ جَعَلنا آيَةَ النَّهارِ مُبصِرَةً» اولاً محوِ شب #آیه است! دوماً خود این جمله، #پاساژِ عبور از بحثِ قبلی به بحث جدید است؛ بحث قبلی چیست؟ «يَدْعُ الإِنسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالخَير» انسان همانطور که طالب خیر است، طالب شرّ هم هست؛ بحثِ بعد چیست؟ «لِتَبتَغُوا فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» دنبالِ فضل رفتن. پاساژ کجاست؟ اینکه خدا در ابتدای آیه ۱۲ می‏فرماید: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيل» من همانطور که تاریکی شب را #محو می‌کنم؛«جَعَلنا آيَةَ النَّهار مُبصِرَةً» و روشنایی روز را قرار می‌دهم؛ درباره انسان هم این کار را انجام می‌دهم؛یعنی مدام راه‏های شرّ را از پیشِ رویش محو می‌کنم و راه‏های خیر را به رویش باز می‌کنم؛ اما خودش مدام طالب شرّ است،چطور می‌شود انسان بجای مسیر شرّ، در مسیر خیر قرار بگیرد؟با #علمِ_حساب در آیه ۱۲ إسراء. #ادامه_دارد... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir